Vísir - 18.05.1930, Side 5

y l s i r
Sunnudaginn 18. maí 1930.
Kappreiðarnar.
Ekki alls fyrir löngu bauöst eg
til, aö gefa almenningi nokkrar
bendingar um snjöllustu gæðinga,
sem í þetta sinn eiga að hlaupa á
Skeiövellinum viö Elliðaár.
Það má vel vera, að eg hafi
lofað upp í ermjna mína, en verði
það, þá er það ekki af því, að eg
vilji blekkja, heldur af of lítilli
þekkingu á hestunum og verður
það að vera næg afsökun.
Við þessar í hönd farandi kapp-
reiðar, verður þátttakan hvað
hestana snertir í allra besta lagi.
Flestir hestarnir eru héfðan, en
þar næst úr Árnessýslu, enda var í
fyrra stofnað þar „Hestamanna-
fél. Sleipnir", og sjást þess nú
þegar glögg merki, því frá þrt
félagi koma nú hingað margir
ágætir hestar; allur góður félags-
skapur lyftir grettistökuin.
Eins og oft hefir áður brunnið
við, verða í þetta sinn tiltölulega
fáir skeiðhestar; stafar það mest
af því, að nú er almenningur hætt-
ur að leggja rækt viö skeiðgtmg-
inn, að eins rosknir menn, sem við
og viö taka þannig í taum, að hest-
ur hrekkur niður.
Eg álít óþarfi að nefna nöfn.
iiirrna gamalþektu kappreiðahesta
hér, og vil þvi að eins geta þeirra
nýju hlaupagarpa.
Nasi frá Skarði, er talinn gæð-
ingur, og nafn ha|is hefir verið
rómað um þvert og endilangt
landið, bendir það, á, að Jhann beri
sigur úr býtum; skemmir heldur
ekki að Höskuldur Eyjólfsson er
knapi á honum. Þá mun Hornfirð-
ingur Höskulds einiiig líklegur til
sigurs. Þráinn, Hrefi nx Sigurgeirs-
dóttur, verður og skeinuhættur.
Þófi Kristins Guðntxsonar Jxykir
hvellvakur þá hann jþenur sig þar
á Skeiðunum, og vstrt mun hrað-
inn á vellinum hér .minni. — Nú
hefi eg nefnt nokkui* líkleg nöfn
skeiðhestanna og sný .mér svo að
stökkhestunum. — BVeikur frá
Haugi, gammur fljótur, enda hlot-
ið i. verðlaun í Flóanum, Sleipnir
frá sama bæ er einnig flug' fljótur.
Skuggi frá Sfcóra-Hrauni fræk-
inn og fallégur. Glói hefir hlaupið
hér áður og hl.otið verðlaun. óðinn
frá Gakafelli er án efa væiixlegur
til stórræða. Þá má ekki gjeyma
Eitli frá Urriðaá. Um hann scgi
eg ekki amtað en það, að á h(onum
ntá Dreyri vara sig. — Bráiön og
Faxi hafa hlaupið hér sem folar .
við góðan orðstír. öga, er óþæg
á marki, en skyrpir skarpt úr hóf-
um á sprettinum. — Nú hefi eg
bent á flesta nýjxh gæðingana, en
tel óþarft eins ög áöur sagt, að
neflha alþektu hestana.
Kappreiðar eru háðar hér of
sjaldan, en þá sjaldan þær ertt
háðar ætti almenningur að sækja
þær, því þær lyfta upp hug og
sál hvers manns, sem á þær horfir.
— Kappreiðarnar hetjaSt i dag
kl. 3.
Dan. Dan.
Vandræðamál.
--X-
Altaf er verið að reisa ný hús
hér í Reykjavík og altaf eru þó
sömu húsnæðisvandræðin. Eg er
nýlega fluttur lxingað til bæjarins
og hefi verið á vegurn kunningja
minna siðan eg kom. Áður ett eg
’fluttist hingað, var mér sagt, að
svo mikið væri nú bygt af nýjum
húsum í höfuðstaðnum, að öll hús-
næðisvandræði hlyti að verða á
enda mjög bráðlega. Þegar leið á
veturinn, fór eg að líta i kring um
mrg eftir íbúð fyrir mig og fjöl-
skyldu mína, en alt hefir það erfiði
orðið árangurslaust til þessa dags.
Þó að eitthvað sé auglýst, þá eru
tíu eða hundrað fyrir einn um
hverja íbúð. Sérstaklega hefi eg
orðið þess var, að barnafólki verð-
ur illa til um húsnæði. Enginn
virðist vilja hafa blessuð börnin.
frá Hornung og Möller, og
Laidsins mesta ðrval af rammalistnm.
Myndir innrammaðar fljótt og vel. — Hvergi eins ódýrt.
Gaðmnndar ísbjðrnsson.
Laugavegi 1.
Og líklega væri eg nú búinn að
fá þak yfir höfuðið, ef eg væri
bamlaus. Hefði mig órað fyrir
þeirn vandræðiun, sem eg hefi átt
við að stríða út af húsioæðisleys-
inu, mundi eg ekki hafa drifið mig
úr sveitinni og hingað, jafnvel þó
að kaupið sé hátt og ginnandi.
Mig er nú líka farið að gruna, að
börnin mxn hafi ekkert gott af
breytingxinni. Þau eiga í raun
réttri hvergi athvarf, litlú greyin.
En máltækið segir, að seint sé að
iðrast eftir dauðann, og líklega
verð eg að sætta mig við vandræð-
in hér, því að kotið, stem eg bjó á,
er koixiið í aiuiara hendur, og
hvergi grasbýli að fá, euda lítið tii
að reisa bú fyrir, þó að jarðnæði
fengist. Mér var ráðið til að flytj-
ast hingað, því að hér væri svo
axxðvelt að konxa bötmunum til
manns, og svo þessi rífandi at-
vinna. Það er satt, að hér er mikið
að gera og hátt kaupgjald, en ann-
markarnir eru margir og miklir.
Eg er lika farinn að efast um, að
mexiningarvegxxr barnanna minixa
sé greiðari hér en i' sveitum lands-
ins. Og víst er um það, að ekki
mxxn eg hvetja mína líka til þess,
að flytjast hingað, nema þá helst
þvi að eins, að þeir eigi alveg visc
sæmilegt húsnæði.
15. mai.
Fyrv. bóndi.
Mnlætið I liænum.
Að boði lögreglustjóra Jjanga nú
menn um bæinn til þess að lT^ eft-
ir æð hver „geri hreint fyrir síi^>m
dyrum“. Þetta er nauðsynleg*
ákvörðun og þurfa þessir menn I
að vera allstrangir í kröfum, þó
með allri gætni eins og réttilega
var á minst í „Vísi“ nýlega.
Eg var nýlega á gangi með út-
lendingi hér á göturn borgarinnar,
Spurði eg hann, hvað honum
fyndist um útlit borgarinnar.
Svarið var eitthvað á þesa leið:
Eg kann vel við hæinn og rnörg
hús ekki ósnotur, umhverfið við-
kunnanlegt og útsýnið yndislegt,
en bærinn er sóðalegur, vanhirtar
lóðir umhverfis húsin, víða niður-
fallandi girðingar, eins og þar sem
illa er um gengið á sveitabæjum,
<og það ijótasta af öllu erxi niðixr-
föllnu grjótgarðamir inni i miðri
IVorginni. Skil eg ekkert í þvf
megna smekkleysi, að líða slilct.
— Eittfivað á þessa leið féllu orð
þessa xitlendings.
Nú í næsta mánuði er von á svo
þúsuncVuxi skiftir gesta i bæinn og
fjöldi þeirra tignir gestir, sem
«ennilega taka v'd eftir þvi, sem
fyrir augun ber. Þó litill hátíða-
hugui: sé nú í Reykvíkingum, sem
vonlegt er, þá mega menn ekki
gleyma skyldum sínum gagnvart
landi og lýð á þessunx merkilega
tíma sem i hönd fer. Allir verða
aö vera samtaka í því að borgin
líti hreinlega út, þegar gestina ber
að garði. Margar hendur vínna
létt verk. Trúi eg því, að konurn- «
■ar verði hér drýgstar að verki.
Bærinn, (þ. e. forráðamenn: |
bæjarinþ) mega jþá ekki heldur 1
sýna afskiftaleysi i þessu máli. F.g |
sé, t. d. að húseigendum er bann- í
að að láta lausagrjót vera á lóð- !;
xxm siiium', en þá ætti slíkar hvað- l
ir cinnig að ná til bæjarins. Það er' »'
t. d. allt annað en fallegt að sjá. \
allt stórgrýtið (lausa), sem ligg-x |
ur á svæðinu milli Skólavörðu ogj
frá J. P. Andresen,
fyrirliggjandi.
i
Ágætir greiðsluskilmálar.
Notuð hljóðfæri tekin í
skiftum.
QtrinWar
Hljóðfæraverslun.
^ Lækjargötu 2.
Sími 1815.
listasafns Einai'S Jónssonar, — og
svo allt i kring um Skólavöröuna.
Allir xitlendir gestir, sem heini-
sækja oss i vor, munu korna þang-
að uppeftir og njóta þess útsýnis,
sem enn er frá Skólavörðuixni. —
Og þama — þar sem á að koma
háborg íslenskrar menningar —
þar blasir við þeim heil þyrping
af illa hirtum hænsnakofxxm (!!)
inni í miðri höfuðborg landsins.
Einnig er Skólavörbustígur svo
vanhirtur, sérstaklega neðst og
girðingar þar við sum húsin lík-
ust því, sem væru þær við fjár-
hús eða fjós í sveit. Og þegar
svona er umhverfis í hjarta borg-
arinnar, þá má varla búast við
góðu í úthverfunum.
flátlðargestír.
Skrá urn þá Vestur-íslendinga,
sem vséntanlegir eru á Alþingis-
hátiðina á vegum Þjóðræknisfé-
lagsins. ' Niðxxrl.
Hr, John A. Johnson læknir,
frú hBilp og sonur, Tacoma,
Wash.
Hr. Elís G- Thomson, Blaine,
SVash.
Frú Thoiidis E. pidon, Walla-
ston, Mass.
Hr, Pétur Fiimssoh, Blaine,
Wash.
Hr. Þorsttúnrl Asmmidftson,
Ijos Angeles, Cal.
Frú ísafold Jósefiybon, MmJtíe-
ota, Minn.
Fru G. Giiðhrandsson, Bél-
lingham, Wash.
Hr. H|örtur Líndal, Chicago,
111.
Hr* Jón Halldprsson, Ddroit,
Mich.
Frú J. Hall, Edinburgh, N-
Dakafa.
Hr. Sigurður Anderson, Blai-
ne, Wash.
Hr, Jólrann Tómasson, Gar-
dar, N", Dakota,
Hr. Aðalmnndur Guðmxinds-
son, Gserdar, N. Dakota.
Hr. Sigurmimdi Laxdal, Gar-
dar, N. Dakota.
Hr. JBenóný Stefánsson, Edin-
burgh, N. Dakota.
Hr. Bjfcjrn Jónsson Austfjörð,
Hensel, N. Dakota.
Hr. Einar G. Eiríkf fson, Cava-
lier, N, Dakota. ^
Hr. Gamliel Thorleifsson,
Gardar, N. Dakota.
Frú María Anderson, Grafton,
N. Dakota.
Hr. Árni Helgason, raffr. og
frú hans, Chicago, IÍI.
Hr. Kristján Jónsson, graf-
reitsvörður, frú hans, Guðrún
Daviðsdóttir Jolmson, og dóttir
þeirra, frú Svafa Hansson, og
dótturdóttir, Duluth, Minnesota.
Ungfrú Inga Johnson, Spa-
nish Fork, Utah.
Hr. B. J. Johnson, Spanish
Fork, Utali, faðir ungfrú I. J.
ILr. J. B. Johnson, Gloucester,
Mass.
Hr. Anderson, Gloucester,
Mass.
Dr. P. V. Jameson, Spanisii
Fork, Utah;
Miss E. Jameson, Spanish
Fork, Utah.
Hr. G. Jameson, Spanisli
Fork, Utali.
Frii I. M. Jameson, Spanish
Fork, Utah.
Hr. Gunnar Th. Oddsson,
Hallson, N. Dakota.
Hr. Gísli J. Gíslason læknir,
Grand Forks, N. Dakota.
Hr. Guðmundur Grímsson
héraðsdómari, Rugby, N. Da-
kota og syiiir lians tveir, Keatlx
Grímsson og Lyn Grímsson.
Frú Ivristín Goodman, systir
G. Grímssonar, og dóttir hennar,
ungfrú Guðrún Goodman, Glos-
by, N Dakota.
Hr. Friðrik H. Fljozdal, frú
hans, Detroit, Mich.
Frú G. Curry og dætur henn-
ar tvær, San Diego, Cal.
Ungfrú Margrét S. Johnson.
Mandan, N. Dakota.
Hr. Gunnar B. Björnsson
skattstjóri og frú hans, St. Paul,
Minn., og sonur þeirra.
Hr. Edward Bernhöft, Hall-
*son, N. Dakota.
Hr. L. Bjarnason, Salt Lake
City, Utali, og sonur lians.
Ungfrú Jólianna Jónasson, Se-
attle, Wash.
Ungfrú Thordis Magnusson,
Duluth, Minnesota.
Ungfrú Vesta Magmisson, Du-
i hrtþ, Minnesota.
Auk framannefndra fulltrúa
og annara hátíðargesta, sem
koma á e.s. Montcalm, verða
eftirtaldir hátiðargestir á skip-
inu:
Mrs. L. T. Claire, Montreal,
Q-, Can.
Rev. Frank S. Wicks, D. D.,
Iitdianapolis, Indiana, U. S. A.
Dr. M. C. Budlong, Boston,
Mass., U. S. A.
Dr Albert C. Dieffenbacli, rit-
stj. Chi'istian Regisler, Boston,
Mass., kona lians og dóttir
Miss Helen Distemps, liáskóla
kennari, Boston, Mass., U. S. A.
Rev. D. E. Frances, D. D.,
Altona, Pennsylvania, U. S. A.,
óg dóttir hans.
Ny
góð) ódýF
Egg<
KtLENDÖVÖRODElLD
JE8 ZÍMSEN.
Lérefts-
skyrtnr
NÁTTKJÓLAR og SILKL
UNDIRPÖT
nýkomið í fjölbreyttu
úrvali á
Laugaveg 5.
Mi’s. C. Dobbin, Rochester,
New York, U. S. A.
Dr. Louis C. Cornisli, forseti
American Unitarian Associa*
tion, Boston, og kona hans.
Dr. George F. Patterson', Bos-
ton, Mass.
Prófessor Jóhannes A. C. F.
Auer, kona hans og dóttir, Bos-
ton, Mass. (Próf. Auer er kenn-
ari við heimspekideild Ilarvard-
háskólans).
Miss Ruth B. Haws, Columbia
University, New York.
Rev. Maxvell G. Savage, D.
D., Worcester, Mass., og sonur
lians.
Prófessor Arnold, kennari við
búnaðarháskólann i Fargo, N.
Dakota og með honum fjórtán
nemendur og kennarar frá liá-
skólanum.
Prófessor Gould og frú lxans,
norrænukennari við University
of Chicago.
Mrs. Charles E. St. John,
Philadelphia, Penn., U. S. A. for-
stöðukona í American Division
Child Welfære Society in the
War Areas of Europe and Asia
Minor.
Dr. Crisloplier L. Eliot, for-
seti Charitable Organizations ðf
tlxe Amalgamated Churclies of
Boston, og dóttir hans, o. m. fl.