Vísir - 09.06.1931, Blaðsíða 3

V 1 S I R
vaun iil að dreií'a verkamanna-
hópnum, en verkamenn gripu
járnslengur og keðjubúta og
slóu lögreglumennina i rot,
eínnig mölvtiðu þeir tvær lög-
reglubifreiðir. Lögreglan lé!
nndan síga inn i verksmiðjunM.
— Rikisstjórnin hefir mi mál-
}Ö til athug'unar.
„Svona strákar!"
—o—
Siðasta sunnudag ágústmán-
-iiðar 1927 var eg staddur á einu
binna fornu höluðbóla liéi’
•sunnanlands. Þar var þá gest-
kvæmt i meira lag'i, svo sem
venja var lil um belgar, og öll-
4un veittur beini af mikilli
rausn og skörungsskap. Hús-
ráðandi er einn hinn glaðasti
og bjartsýnasli maður í Ixenda-
stétt, sem eg hefi lcynst, mál-
reitinn og skemtilegur. l'g
vissi ekki betur eri að bann væri
Framsóknarmaður. og margt
hafði hann ritað i „Tímann“
-undanfarin ár og verið i mikl-
um metum hafður al' þáver-
andi stjórnarandstæðingum.
Þegar Jrettá gerðist voru
.stórnarskiftin afráðin og víst
orðið, hverir skipa mundu hina
nýju stjórn. Hinir nýju ráð-
herrar, F ra m sók n a r-ráðh er r-
arnir, munu og liafa tekið við
^stjórn næsta dag.
Eins og að líkindum ræður,
-var mjög rætt um stjórnar-
skiftin þenna dag. Hvar, sem
íveir menn hittnst eða fleiri,
var umræðuefnið ;e hið sama:
hin nýja stjórn og hvernig
mönnum gætist að skiftunum.
Lögðu menn jmr all-misjafnt til
mála, eftir skapferli sinu og
flokksafstöðu. Léku sannir og
gálausir Framsóknarmenn á
als oddi, og þóttusl með að-
stoð jafnaðarmanna - liafa
-landið alt og framtið þjóðarinn-
ar í hendi sinni. En væri þeir
íntir að jivi. hvernig þeir hugs-
uðu sér, að saman g;eti farið
kröfur jafnaðarmanna um
hærri laun og þörf bænda fyrir
ódýran vinnukraft, þá yptu þeir
öxlum og' sögðu eitthvað á þá
leið, að úr því mundu ekki
verða nein vandræði. For-
sprakkar jafnaðarmanna vrði
látnir rifast um kaupgjaldsmál-
in eins og' verið hefði, til þess
að „karlarnir“ yrði rólegir, en
jafnframt yrði stungið upp i þá
feitum bitum, svo að þeir yrði
ánægðir sjálfir. og þannig
mundi þetta dingla áfram eins
og vcrið liefði. Aðatatriðið væri
að bafa forsprakkana gcVða, láta
þá fitna bægt og' hægt og verða
„burgeisa”, eins og „liin helvit-
in“ þarna í Reykjavík. Svo
mætti gera verkföll og jiess
háttar annað veifið, fólkinu til
hugnunar.
Einliver lét ]>á skoðun í ljós,
að hinni nýju stjóm mundi
verða það heldur til óhagræðis,
að enginn ráðherranna væri
löglœrður maður. F.kki létu
Framsóknarinenn sér skiljast
það. Fram sóknarstj órnin m undi
hvort sem væri ekki fara að
lögum, nema þegar henni ]>ætti
j>að haganlcgt. Hún mundi
fremur lita á ]>aríir sínar en
tagastafinn og hegða sér sam-
kvæmt þvi. Athafnamenn mætti
ékki láta lög og venjur þjóðfé-
lagsins binda sig á höndum og
fótum. Lögin væri bara
handa andstæðingum og ó-
þjóðalýð.
„Mér stendur óneitanlega
hálfgerður stuggur af j>essu öllu
saman,“ mætti húsráðandi. „Og
mér er ómögulegí að skilja, að
>að geti verið forsvaranlegt, að
gera „svona stráka“ að ráðherr-
um. - Magnús Kristjánsson cr
eina vonin. Hinir, jxár Jónas og
Tryggvi, eru alkunnir æsing'a-
menn. Þeir eru vel til þess fatln-
ir, að koma af stað -æsingum í
blöðum og á mannfundum, en
mér er með öllu ókunnugt um,
að þeir sé búnir ]>eim kostum,
sem nauðsvnlegir verða að
teljast ]>eim stjórnmálamönn-
um, sem takast á hendur æðstu
trúnaðarstöður þjóðfélagsins.
Magnús Kristjánsson cr góð-
líi- maður og gegn. Han'n mun
fara ráðvandlega með fé rikis-
sjóðs og hann mun reynasí ö-
fáanlegur lil ]>css, að h'efja póli-
tískar ofsóknir gegn andstæð-
ingum sinum. Eg ]>ckki
Magnús Ivristjánsson. Hann er
cnginn veifiskati og mun halda
fasl á skoðunum sinum við
hvern sem um er að eiga. Og
heldur mun hann vikja úr
sljórninni, en að hann táti lcúg-
ast...En hinir —! Nei, eg ætla
ekki að segja ]>að, sem mér
dettur i hug. Hamingjan
forði landimi frá ]>eim voða. að
hafa óvitra og hefndar-þyrsta
ærslabelgi í binum æðstu trún*
aðarstöðum.“
Þannig eða á bessa leið mælti
binn áffæti maður. Það er nú
kúnnusTt. að Magnús heitinn
Kristjánsson var ekki ánægðúr
með framferði samverkamanna
sinna i ríkisstjóminni. Kom
bað greinilega í liós siðasta ár-
ið si'in hann lifði, meðal ann-
ars á Atþingi siálfu. Sagði bann
bá í ræðu, að bann mundi ekki
hirða um að.sitja á l>ingi, er
svo værí komið, að bann væri
ekki siálfráður orða sinna og
atkvæðis. — Vissu allir við
bvað liann átti með ]>essmn um-
mæluin. —
Eg geri fastlega ráð fvrir ]>ví,
að sæmilegir menn verði nokk-
uni veginn á einu máli um j>að,
að, við tiöfum búið við sann-
kallaða „strákastjórn“ siðustu
árin. Óstjórnin tiefir magn-
ast og eyðslan og sukkið farið
dagvaxandi, síðan M. Kr. féll í
valinn. Hann barðist gegn
ósómanum meðan til vanst.
Hann var „eiria vonin“, eins og
bóndinn sagði.
Góðir íslendingar vænta j>ess,
að dagar „strákastjórnarinnar“
sé j>egar taldir. Það er marg-
sýnt, að Tryggva Þórhallsson
og félaga hans, ]>á er liann drap
af sér fyrir skemstu, brestur alt,
sem til ]>ess ]>arí', að geta verið
fyrirsvarsmenn þjóðarinnar,
jafnt heima fyrir sem út á við.
Búandkarl.
Þykir sðmi ,
að skðmmnnnm.
—o--
. I.
Eg gekk fyrir sjálfan forsæl-
isráðherrann i fyrri viku, og
bjóst við að hitta hann beygð-
an og niðurdreginn. Mér var
kunnugt af frásögn annara, að
hann mundi hafa verið yfir sig
hræddur síðari hluta aprilmán-
aðar og látið tialda vöi-ð um
sig nótt og dag. Gengu miklar
sögur af ofsalegri liræðslu
þeirra Jónasar og Trygg\ra
fyrstu vikuna eftir þingrofið,
og er rnælt að Jónas hafi þá
viljað segja embættinu lausu i
snatri. Einars er að engu getið
i sambandi við þingrofið og
hræðsluna, en það hyggja
menn, að hann liafi viljað
osna og komast norður, því
að liugur hans allur liafi verið
snúinn frá „láúdskassanum"
að vorönnum og sauðburði á
Eyrarlandi.
En er frá leið og eng-inn var
flengdur á almannafæri, og
Avrð komst á hugi manna, er
mælt að .Tónas liafi þvertekið
'yrir að segja af sér. Fjand-
menn lians í stjóriiarliðinu
íöfðu þá krafist þess með
miklum liortugtieitum að liann
stæði við orð sin og hypjaði
sig, enda væri búið að síma
konungi lausnarbeiðnina. Varð
Jónas þá að láta sér þetta
tvnda og fara, en þungt mun
hoiium liafa verið i skapi. oo;
liuesað liefir hann vafalaust
félögum sínum þegjandi þörf-
ina. En Ti’X'£íg\-i sat sem fast-
ast og þótti honum liafa farisí
títitmannlega og illa við gamt-
an liúsbónda sinn og yfirmann.
En á bvi liefir hann væntan-
lega engan skilning liaft sjálf-
nr. —+
II.
Eg bjóst við að liitta Tryggva
ráðberra bevgðan oo' niður-
brotinn. Maðtirinn befir fram-
ið bau verk, sem ekki verða
fyrirgefin meðan bjóðin ber
virðingu fyrir sjálfri sér. Eg
taldi visf að bann mundi liafa
áttað sig. er mesta æsingin var
tiðin hjá og hræðslan sjötnuð
— eg taldi víst, að hann hef'ði
iðrast beisklega. Eg liafði heyrt
sagt, að Tr. Þ. væri ákaflega
metorðagjarn og ftjótfær, en
ekki forhertur. Og satt að segja
langaði mig til að víkja heldur
hlýlega að þessum krossbera
og ættlandsböðli, í raunum
hans og ódæma lægingu.
En mér féll allur ketill i eld,
þegar eg sá hann. í staðinn fyr-
ir auðmýktar-svipinn, sem að
jafnaði einkennir iðrandi stór-
syndara, var kominn einhver
uppvéðraður glána-svipur og
mont-]>ræsingur á ásjónu
mannsins. — Það var eins og
öll þessi kúgaða persóna, sem
.Tónás hefir setið á mörg und-
anfarin ár, væri blásinn upp
af vindi og vildi segja eitthvað
á þessa leið: Sjáðu mig! Hvor
okkar Jónasar er það nú, sem
um ,er talað? Er það Jónas? —
Hvor okkar stjórnar landinu?
Er það kannske hann Jónas?
— Dettur þér i lnig, Ólafur
minn, að liann Jónas hefði þor-
að að gera það sem eg gerði 14.
april? — Eg segi nei. Enginn
hefði þorað að gera það, nema
eg cnginn! Segi þeir nú —
ef þeir þora -— að eg sé bara
núll! Verkin tala, Ólafur
minn, — blessuð verkin tala.
—- Og um hvern hyggur þú að
þau sé altaf að tala? — Um
Jónas auðvitað! Allir ropa
og raupa um Jónas! En eg segi
nci. Verkin minnast ekki á
liann Jónas — þau bara ne'fna
hann ekki, heyrirðu það!------
Þau tala um mig — um mig —
um miff. -----Eg er dagsins herra.
Eg er Islands tröll. —
Vitanlega sagði ráðherrann
ekki neitt af þessu, en hann
Ieit út eins og hann væri reiðu-
búinn að segja þetta alt og
miklu miklu meira af líku
tæi.
Eg kvaddi og fór. Mér hafði
skilist hvað það muni vera, að
„þykja sómi að skömmunum“.
Og eg hafði séð gleði hins kúg-
aða aumingja, sem bi-otist
hafði undan okinu og kunni
sér ekki læti.
23. maí 1931.
Mýramaður.
CHEVROLET (> „cylinder“ selst nú mest allra bíla
i bifreiðalandinu mikla, Bandaríkjunum.
Bándaríkjamenn kunna að meta ágæti og fegurö
þessa ódýra og' vandaða bíls, sem er auk þess framúr-
skarandi ód\T i rekstri og þaégilegur að aka í.
Skoðið og prófið CHEVROLET og berið haiin
saman við hvaða bil sem er.
Látið ekki telja yður trú um, að hægt sé að byggja
jafn vandaðan og fagran bil og CHEVROLET fvrir
minna vcrð, og varist ennfremur að láta sannfæra yð-
ur um, að dýrari bíll liljóti að vera betri, því margar
verksmiðjur, sem geta ekki staðist samkepni við CHEV-
ROL-ET, grípa lil þeirra ráða, að smiða lieldur stærri
bíla, en óvandaðri að frágangi, í þvi transti, að liægl
sé að sannfæra kauþendur um, að vegna þess að bíll-
inn sé ofurlitið stærri, sé liann betri og hljóti að vera
d\Tari. -
Veljið CHEVROLET eins og Bandarikjamenn og
verið vissir um, að þá er peningum vðar best varið.
FREE WHEELING fæst á CHEVROLET fyrir 35
krónur, ef þess er óskað.
JóK. Ólafsson & Co.
REYKJAVÍK.
CHEVROLET er nr. 1 í sölu í Bandaríkjunum.
Veðrið í morgun.
Hiti í Reykjavik 8 st., Ísaíirði
5, Akureyri 7. Seyðisfirði 4. Vest-
mannaeyjuni 7. Stykkishólmi 5.
BlÖnduósi 6, Hólum í Hornafirði
6, Grindavik 9, Færeyjum 8. Juli-
anehaab 5, Angriiagsalik 5. Jan
Mayen o. Skeyti vantar frá öðr-
um stöðvum. Mestur hiti hér í gær
12 st., minstur 4 st. Sólskin 8,6
stundir. — Hæð yfir Grænlandi og
íslandi, en grunii lægð um Bret-
landseyjar. — Horfnr: Suðvestur-
land: Breytileg átt og hægviðri.
Sumstaðar smáskúrir síðdegis.
Faxaflói: Norðan gola eða kaldi.
Skúraleiðingar suntian til síðdegis.
Breiðafjörður, Vestfirðir: Norð-
austan kaldi. Úrkomulaust og
sumstaðar léttskýjað. Norðurland:
Norðaustan og austan kaldi. Lítils-
háttar rigning í útsveitum. Norð-
austurland, Austfirðir: Norðaust-
an gola. Kalsaveður og dálitil úr-
koma. Suðausturland: Norðaust-
an kaldi. yíða léttskýjað.
Kosningafundur
verður haldinn í garði gamla
bamaskólans í kveld. og hefst kl. 8.
Hjúskapur.
Á laugardagiim voru gefin
saman i hjónaband ungfrú
Hrafnhildur Pétursdótitr Zop-
honíassonar og Sigurður banka-
ritari Sigurðsson.
Guðm. Einarsson
listamaður sýnir næstu daga
ýmsa skrautmuni úr brendum
leir í búðarglugga Áma Bjöms-
sonar \ið Lækjartorg..Eru það
um 40 munir, með nýTri gerð
og' litum. .Tafnframt er útsala á
SOOOnOCOOOOOíXíOÍXíOOíKXíOOÍíO
Nýir Tomatar.
Nýjar Gulrætui-.
Persilte.
Agúrkur.
Rabarbari.
Nýjar kartöflur.
VersInniB
Kjöt & Fiskur.
Síinar: 828 og 1764.
loooooooooooocxxioaooaoQaa*
leirmunum í Listvinahúsinu og
eru þar um 250 nýjar gerðir af
allskonar skrautmunum og
myndum.
Undrunarefni.
Timamenn eru fullir sorgar
og vandlætíngar yfir hinu háa
smásöluverði hér i bænuin. En
af því að þeir eiga sjálfir eitt
stærsta verslunarfyrirtæki
landsins, þá er mönnum rað-
gáta, livers vegna þeir hafi ekki
]>egar lagt undir sig alla kaup-
mannaverslun hcr i bæmmi.
Ekki þyrfti að óttast dýrtiðina
tijá Sambandinu! Hvað veldur
því, að þeir hafa látið' sér allan
þennan gróða úr greipum
ganga?
Af veiðum
kom Þórólfur i gær, Otui’ og
Skallagrímur í nótt, Egill
Skallagrímsson í morgun, en
Bragi er væntanlegur síðdegis
í dag.
Dýrtíð saumakvenna.
Jónas og þeir félagai’ liaía
glevmt að geta þess. i sambandi