Vísir - 01.11.1932, Blaðsíða 2

Vísir - 01.11.1932, Blaðsíða 2
V í s I fí Heildsölubirgdir: Appelsínur - Epli - Lanknr. HafnftrOingar! í dag, J>riðjudaginn 1. nóvembcr, opna eg undirritaður gull- og silfursmíðavinnustofu í Strand'götu 7 i Hafnarfirði. Allskonar nýsmiði í gulli og silfri. Yiðgerð á gull-,. silfur- og plettvörum. Ódýr og góð gylling. Trúlofunarhringar smíð- aðir með Iitlum fyrirvara. —• Sjö ára starf við fagxð hefir kent mér að gera viðskiftamenn rnína ánægða. Gerið svo vel og reynið viðskiftin. Virðingarfylst. Símskeyti —o— Manchester 31. okt. United Press. - FB. Vefaradeilan. VinnustöiSvun hefst. meö þátt- töku 170.000 verkamánna í 'baöm- ullarverksmiSjumim í Lanca- shire, vegna höfnunarinnar á málamiölunartillögunum, nema á stöku -staö, þar sem garnli launa- taxtinn er enn í gildi, London 31. okt. United Press. - FB. Himgurgöngumenn hafa í hótunum. Hungurgöngumennirnir hafa hafnaö boöi Mc. Govern's verka- lýðsþingmanns, aö hann tali máli þeirra á ]>ingi. -Hafa þeir sent stjórninni úrslitakosti og krefjast þess, aö þeim veröi leyft aö leggja bænarskrá fyrir þingiö á niorgun (þriðjudag), en verði þeim ekki leyft þaö muni þeir gera tilraun til þess að beita valdi tii þess aö reka þetta crindi. London 1. nóv. United Press. FB. Bæ jarstj órnarkosningar í Englandi og Wales. Kosningar tii borgar- og bæjar- stjórna í 300 borgum og bæjutn á Englandi og Wales fer frant í dag (þriðjudag). Aöaldeiíumáliö í kosningunum er fjárhagsmál bæj- anna og hvernig dregiö veröi úr ýmsurn kostnaði í sambandi viö rekstur fyrirtækja bæjanna. Bera jafnaðarmenn hinum flokkunum á brýn íhaldssemi í fjárhagsmálun- um, en hinir ílokkarnir ásaka jafn- aöarmenn um eyðslusemi og telja bæjunum nauösynlegt að gæta allr- ar gætni í íjárhagsmálum. Einn Jtriðji ílaæjarstjórnanna gengur úr árlegá og fer þá fram kosning á fulltrúum, i staö þeirra, sem frá fara, og er því barist um á aö giska 840 sæti. London 17. okt. United Press. FB. Beislun Níl-fijótsins. Ibrahim Eahmy, ráðherra opin- berra verka í Egiptalandi, kom fyrir skömmu til London. Er í ráöi að gera stíflu afar mikla i Nílá við Iebel Aulia, um það bil 50 mílur fyrir sunnan Khartum. Kom Fahmy hingað til þess að vinna að undirbúningi þessara framkvæmda. Þing Egiptalands félst á þaö fyrir nokkrum mánuð- urn, aö hafist skyldi handa um framkvæmdir. Er i ráði aö verkið verði boðið út 15. nóv. og fram- hoðsfrestur renni út 15. fcbr. Und- irbúningsathuganir og mælingar háfa farið fram i Egiptálandi ár- um saman og ætlað er, að þaiS muni verða alt að því tuttugu ára verk að leiða þessa" miklu fram- kvæmdir til lykta, en áætlaður kostnaður er sem svarar til 75— 100 milj. dollara. Eri þrátt fyrir J>ennan niikla kostnað — og þó verkið taki svona langan tima — er álitið af sérfróðum mönnum, að rétt sé að ráðast í þessar fram- kvæmdir. Þegar stiflan er fullgerð verður Nílá fullheisluð og jafnvel í verstu Jmrkaárum verður hægt að nota vatn hcnnar á gríðar stór- um flæmum, en allsstaðar má þá gera ráð ft'rir tveimur uppskerum á ári á ávcitusvæðunum. Stiflan raun og koma í veg fyrir vatns- rcnsli úr ánni í hinar víðlendn Suddmýrar en í þær rennur mik- iö vatn, án Jtess að koma ao gagni. Önnur stífla verður gerð ofar, við Alberts-vatn. Þegar sú stífla er fullgerð getur yfirborö Alberts-vatns hækkað um alt aö 10 fet. Egiptar hafa þá nægi- legan vatnsfcröa og ná í fyrsta skifti í sögunni Nílá algerlega á sitt vald. TJpp frá því á að vera svo tryggilega um búið, að hún geti engin skemdarverk unnið, en orðið að ómetanlegu gagni. Pistlar úr sveit. -—o--- 15. sept. VII. „Himneskt er slotið á Laug- arvatni,“ segir „Rauðkembing- ur“, sýgur upp í nefið og legg- ur undir flatt. Þvi næst heldur liann dálít- inn fyrirlestur um framsýni og ágæti þess manns, sem komiS liefir Jiessu öllu i kring. Hann lætur Jiess getið, meðal annars, að erlendir ménn sé leknir að streyma að Laugar- vatni, til Jiess að skoða Iiúsa- burstirnar. —- Aðrar eins for- láta-burstir nuini livergi til um viða veröld. Eg tek þessu eitthvað dauf- lega og Iæt á mér skilja, að húsaburstir muni til í liverju landi, og kemur J)á nokkurt liik á „Rauðkembing“. Hann segir, að það geti nú annars verið, að til sé húisáburstir í „útlandinu“, en Iiitt sé þó alveg óyggjandi, að skólahúsið á Laugarvatni eigi hvergi sinn líka. „Eða livar licldur J>ú, kunningi mhm, að til sé stromplaust hús, nema þar? —• Hvergi — hara livergi nokkurs staðar í allri veröld- inni.“ — Eg kannast hreinskilnislega við, að eg hafi ekki veitt stromp- leysinu neina sérstaka athygli. „Já, þarna er þér rétt lýst! Þarna cr hún komin, eftirtekt- in þín! Eg hélt þó að hver mað- , ur tæld eftir öðru eins. — Og | ekki voru útlendingarnir lengi að sjá það. SÞeir bara gláptu og góndu upp á þakið og svo féllu þeir i stafi, sem von var. Þarna voru þó íslendingar á undan öðrum og gátu sýnt það, sem stærri þjóðir liafa ekki upp á að bjóða. Og nú er farið að skrifa í öll veraldarinnar blöð um „stromþleysuna“ hér í Laugardalnum. — Eg er jafn- vel farinn að kvíða fyrir útlend- ingá-kássunni, sem liér verður að þvælast að ári. Geri ráð fyr- ir, að maður verði hlátt áfram að úthýsa ofáts-hyskinu úr Reykjavik, sem hingað streym- ir með hullaudi magaverk og kveisu, undir eins og vorar. Eg vik talinu að því, að liús- ið eða húsin á Laugarvatni hafi orðið nokkuð dýi\ Ríkissjóður hafi verið látinn greiða allan eða mestallan hyggingarkostn- aðinn, 350—400 þúsund krón- ur. Meiri liluti þessarar fjár- hæðar Iiafi verið tekinn i full- komnu heimildarleysi úr sjóði þjóðarinnar. Muiidu slíkar að- farir ekki hafa verið kallaðar sem ráðvandlegastar, ef valda- lausir menn hefði átt lilut að máli. En svo væri að sjá, sem ráðherrum væri ekkert ófært. Þeir gæti vaðið í fé ríkisins í heimildarleysi og sóað í vit- leysu, án þess að við þeim væri blakað. Og þingið legði blessaii sína yfir all saman. Þar væri rifist og rellað út úr smámun- um, en um stærstu vfirsjónirn- ar væri J)agað sem vendilegast. Almenningi fyndist þó, að ekki mætti minna vera, cn að ótrúir og gerspiltir valdliafar væri hýddir við staur opinherlega, öðrum til viðvörunar. „Rauðkembingur“ segisl Iialda, að ekki geri mikið til, þó að fé sé tekið úr rikissjóði í heimildarleysi, ef J)ess sé gætt, að ,,djöflamir“ i Reykjavík fái J)að ekki i lúkuriíár. Við \crð- um að gæta J)ess, að ekki fari nokkur króna til Revkvíkinga. Þeir eigi bara að borga. „Þeir eiga að vera fólaskinn okkar og gólfþurkur“. Eg spvr granna minn, hvort hann hafi gert sér ljóst, hversu mikið við bændurnir mundum þurfa að láta af hendi rakna, t. d. í sauðfé, ef við ættum að snara út þessum 350 þúsund krónum, sem teknar voru i lieimildarleysi að mestu og' var- ið til „strompleysunnar“ á Laugarvatni. Hann segist Iialda að það sé ekki mikið. Annars sé ástæðulaust að vera með nein heilahrot út af J)essu, því að Reykvíkingar verði lálnir borga. — „En ekki sakar þó að eg x’eikni þetta fyrir þig,‘ segir „Rauðkembiligur", „úr því að þig langar til að vita það. Eg er ekki lengi að því.“ Og nú fer lxann að reikna. Okkur kemur saman um, að liaganlegast muni að miða við dilksvei’ðið. Samkvæmt verðlag- inu í fyrrahaust nnmi mcga gera ráð fvrir, að góður meðal- dilkur hafi lagt sig á 10 krón- ur. Meðalverð á öllu landinu hafi fráleitt verið hærra. — „Og þá hefi eg Jxetta hér í einu hend- ingskasti,“ segir „Rauðkemb- ingui’“. Hann veltir vöngurn, skrifar tölustafi, strikar út, krotar á ný, nagar ritblýið, og tautar við sjálfan sig. Og þessu gengur góða stund. „Þetta er ekki eins auðvelt og eg hélt,“ segir hann að lokum. „Dæmið er skramb- ans-ári flókið og strembið, en hérna hefi eg ]>að nú samt.“ — Þá fleygir liann blaðinu til mín og segir, eins og sá, sem vald hefir: — Þetta er ekkei’t -— lireint ekkert — einir 350 dilkar. — Og' svo eru J)ið að gera ykkur rellu út af öðru eins! — Þaraa sér maður bvað þið eruð smáir — ólevfilega agnar-smáir. Eg bendi honum á, að dæm- ið muni ekki allslcostar rétt reiknað. Samkvæmt þessum út- reikningum sjái eg ekki betur, en að liver dilkur kosli 1000 krónur, en það sé líklega i hærra lagi. — Eg er hógværðin sjálf, ýti blaðinu til hans og bið lrann að reikna hetur. Og nú hefst sami leikurinn öðru simii — með vangaveltum, útstrikunum, allskonar kroti og þrálátu tauti. — En ekkert gengur. Segist liann ekki skilja, lxvað orðið sé nú af reiknings- gál'unni. Hún hafi J)ó verið „til staðar“ í gær, J>ví að }>á lxafi liann reiknað stórkostlega flók- ið dæmi í huganum. En nú sé engu likara, en að alt sé hlaup- ið í baldás. Þetta komi stund- um fyrir mestu stæi'ðfræðinga og' sé ekkert við því að gera. Þá kveð eg upp úr með það, að við bændur hefðum þurft að láta 35000 — þrjátíu og fimm þúsund — dilka eða and- virði þeix-ra, ef við hefðum átt að greiða allan byggingarkostn- aðinn á Laugarvatni. „Rauðkembingur“ gaj)ir af undrun, ranghvolfir augunum og má engu orði upp koma. Svo þrífur hann blaðið og tck- ur að reikna í gríð. Hrúgast nú stórar tölur á pappírinn, en höfnð-rjLkirnir vaxa um allan lielming. -— Og altaf tautar hann fyrir munni sér: þrjátiu og fimm þúsund — þrjátíu og fimnx þúsund. — Hver ósköpin og skelfingin ! Alt í einu hættir hann að pára á blaðið, styður liönd und- ir kinn, stynur átakanlega og einblínir framan i mig. „Það er ekki um að villast,“ segi eg. — „Nei, það er ekki um að villast,“ ansar Rauð- kembingur“. „Gáfan kom aft- ur rétt í þessu. —--Þrjátíu og fimm þúsund dilkar fyrir eitt einasta hús! Allir dilkarnir í sýslunni fyrir eitt einasta stromplaust hús! — Guð sé oss næstur! — Það er eina bótin, eina huggunin, að við bændur verðum ckki látnir borga neitt s. Saoðiiantarækt Norðmania. —o—■ Frá J shafsraimsóknastofii- uninui í Oslo hefi eg nýleg“a fengið frásögn af tilraunum Norðmanna með að láta sauðnaut ilCndast • á Spits- bergen og heima : Noreg'i. Býst eg við aö mörgum leiki forvitm á aö vita hvernig ])ær tiiraunir takast, ]>6 aö tilraunir okkar hér hafi mis- tekist, enn sem kornið cr. Læt eg því hér frásögnina í lauslegri ]>ýðingu. „Af stofnuninni „Norges Sval- bard- og Ishavsundersökélser'* voru árið 1929 17 sauðnautskálfar fluttir frá Grænlandi til Spits- laergen. Þessi tilraun hefir hepn- ast svo, að öll dýrin lifa og i vor hafa J)au eigTiast kálfa. Þar setn svo vel tókst með tii- raunina á S])itsbergen var í sutn- ar gerö alvaricg tilraun til aö gera þau að innlendum dýrum í Nor- egi. I fyrra hafði veiöiskip eitt frá Mæri flutt heim 6 kálfa frá Græn- landi. og annað skip kom nteð 4 kálfa, eöa alls 10 dýr. Af þeim voru 7 kvígur og 3 holar. Dýrun- um 6 var gefiö inni í allan, fyrra- vetur, en ineð vorinu var }>eim slept á dálitia eyju i nánd viö Álasund. Dýrunmn 4 var gefið inni allan tímann þangaö til nú i byrjun október. Fóörið var hey, Rarl Bjðrnsson, gullsmíðar. Húsgðgn. .1 horöstofusett. sem nýtt með tækifærisverði. 4 teg. af buffetum, (>11 með gjafvcrði. matborð, spor- öskjulagað inahogniborð, r orgel afar ódýrt, heil sett af svefnher- bergishúsgögnnm, einstök rútn, servantar, náttborð. fjaðramadress- ur, komrrióður, Ijósakrónur, grammófónar og ótal margt fleira. Komið :')11 til okkar. Erum ávalt kaupendur aö not- r.öum. vel útlítandi húsgögnum. KLolavepslnn Olgeirs Friðgeirssonar viðGeirsgötu ;i Ausfui'iippfyllingunni, selurágæt kastkol og smámulið koks. Fljót og ábyggileg afgreiðsla. Reynið, og þér munu'ð verða ánægð- ur nie'ð viðskiftin. Sími 2255.' sennilega aí óræktuðu landi, og hafrar. Öll Jirifust dýrin ágætlega, sérstaklega voru feit og íalleg þau ,j. dýrin, sem gefið var inni allan tímann. • 1 sumar fékk Noregs Svalbard- og Ishavsundersökelser tilboð um aö kaupa ]>essi dýr, í því skyni að fiytja þau á fjöll í Noregi. For- stöðumaður stofnunarimiar, Adolf Hoel dósent, haföi áðrir verið að hugsa um aö gera tilraun með ræktun þeirra í Noregi og hinn 2i, júní s. 1. kallaði hann á fund með sér dyraíræöinga og búfræö- inga til ]>ess að athuga þetta mál. Voru menn samþykkir því að dýr- in skyldu keypt til vísindalegra tilrauna. BúnaðarmálaráðuneytiS lagði íram fé til kaupanna og tií beitar var kjörinn staðurr uþpi í Dofráfjöllum, ]>ar sem mætast járnbrautir úr Guðbrandsdal og Þrændalöguui. Vísindalegar rann- sóknir famkvæma dýralæknir og' dýraíræöingur. Dýrin eru svo gsef að aiiðvelt er að gæta Jieirra og reka ])au í hús, þar sem hinar nauðsynlegu inælingar, vigtanir og aðrar rannsóknir geta farið fram. Tilgangur hinna vísindalegu rannsókna c r sá, að fá nánari þekk- ingu á lifnaöarháttum dýr.anna, Á Grænlandi liía Jiau, að Jiví er séð verður, mest á grávíði og f jatl-r drapa. Er mikið af þessum jurt- uni uppi á háfjallasvæðum vorum, en vér höfum engar þær dýrateg- undir er lifa á þessum jurtum. Ennfreiriur verður rannsakað hvernig þau henta til ketfram- leiðslu. Gæði ketsins Jiekkjum vér frá fyrri tímum. Veiðimenn vorir segja einnig að mjólkin sé góð og vcrðtir ef íií vill rannsakað hvort hægt verðv.r að notfæra sér hana. Ullin kvað einnig vera góð. Hugs- anlegt er að hægt sé að gera dýrin að tömdum húsdýrum, cins og t.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.