Vísir - 26.02.1934, Qupperneq 4

VlSIR
honum þar á ákveðnum stað.
Konan hafði, að því er best
verður vitað, enga hugmynd
nm, að hún var komin í klær
njósnara. En hún komst að því
síðar og þorði ekki að halda
slíkum störfum áfram. Og eitt
sinn er hún hafði nóg fé handa
milli, fór hún að spila „bacca-
rat“ á ný í Zaccatspilavítinu
Hún vann stórfé, en er hún fór
úr spilavítinu það kveld, með
stórfé i tösku sinni, framdi hún
sjálfsmorð.
Mata-Hari, frægasti kven-
njósnari stríðsáranna, var skot-
in í Vincenncs i dagrenning, fyr-
ir hernaðarnjósnir. Hún var
kölluð „drotning kvennjósnar-
anna“, segir liann, en ekkert
getur verið fjær sanni. Hún var
fögur kona, en ekki eins fögur,
og af var látið i skrifum um
hana, og hún var ekki eins
slyng dansmær og mælt var.
Slyngaridansmeyjar enhún var,
sjást leika listir sínar á leikhús-
um allra höfuðborga álfunnar.
— Henni varð mikið ágengt í
starfi sínu, af því að hún hafði
slægð til að bera, jafnframt þvi,
að hún hafði lag á að gera karla
hrifna af sér. En njósnir sömi-
uðust á hana að lokum einmitt
vegna þess, að hún var farin að
tapa sér og fegurð hennar var
á förum, end var hún komin
hátt á fertugs aldur, og slægðin
ein dugði ekki, þegar fegurðin
var á förum. En þótt fjölda
margir aðrir kvennjósnarar hafi
í raun og veru haft meiri feg-
urð og slægð til að bera en Mata
Hari og orðið meira ágengt en
henni, er hún þó kunnasti kven-
njósnarinn, sem tekin var af lifi
ófriðarárin. Það voru margir
kvennjósnarar aðrir á þeim ár-
um, sem teknir voru af lífi. Á
meðal þeirra var Marguerite
Franchillard, sem var sauma-
kona í Grenoble. Hún kyntist
„Svisslendingi" nokkurum og
lifðu J)au saman ástalífi. En
„Svisslendingurinn“ var þýskur
njósnari og Marguerite var tek-
in af lífi fyrir aðstoð þá, sem
hún hafði veitt honum við
ujósnarstörfin. Fram á seinustu
stund liélt liún, að elskliugi
hennar væri Svisslendingur og
enginn njósnari. Og þegar hún
stóð fyrir framan hermannaröð-
ina á aftökustaðnum, voru sein-
ustu orð hennar: „Það getur
ekki verið satt. Það getur ekki
__U
Sanchis-Maria Lienentall, f. í
Valencia, var tekin af lifi í
Marseille 1917 fyrir njósnir. —
„La Ducimetiére" var einn af
fáum kvennjósnurum, sem
TEOFANI
Cicpretlum
er altaf lifarvdi
20 stk -1-25
TakiD eftir.
í öðrum löndum, t. d. Dan-
mörku, hefir það færst mjög í
vöxt, að láta gleraugna-experta
framkvæma alla rannsókn á
sjónstyrkleika augnanna.
Þessar rannsóknir eru fram-
kvæmdar ókeypis. Til þess að
spara fólki útgjöld, framkvæm-
ir gleraugna-expert vor ofan-
greindar rannsóknir, fólki að
kostnaðarlausu.
Viðtalstími frá kl. 10—12 f.
h. og kl. 3—7 e. h.
F. A Thtele
Austurstræti 20.
dæmdir voru til lifláts á ófrið-
arárunum, sem liélt lífinu. Po-
incare forseti náðaði hana.
Máttur tískunnar.
Amerískar konur hafa fyrir
Iöngu alment hætt að ríöa í sööli,
en nú er aö veröa breyting aftur
í þessuin efnurn vestra. Þaö er nú
oröin all-algeng sjón í skemtigörð-
um New Orleans og annara stór-
borga, á reiðvegum þar, að sjá
konur ríða í söðli. Það er orðin
tíska og ef að líkuin fer sést engin
amerísk „sjx)rtskona“ ríða í hnakk
eftir skamman tíma.
íslsndmgarl
Veytið íslensku fæðunnar.
t
Steinbitsriklingur, valinn.
Lúðuriklingm:.
Harðfiskur, beinlaus.
Freðýsa.
Saltfiskur, pressaður.
Hákarl.
Hvalur, Sild.
Vlt eru þetta góðar og girni-
egar vörur. ---
Pðll Hallbjörns
Sími 3448. Laugaveg 55.
dömubindi er búið til úr dún-
mjúku efni. Það er nú nær ein-
göngu notað. Eftir notkun má
kasta þvi í vatnssalerni. Pakki
með 6 stykkjum kostar 95 au.
OrsmiðavlnnDstofa
mín er i Austurstræti 3.
Haraldur Hagan.
Simi: 3890.
| VINNA
Hreinsa og geri við eldfæri og
miðstöðvar. Simi 3183. (1788
Tek að mér fjölritun og vél-
ritun skjala, einnig allskonar
lögfræðilega skjalagerð. Pétur
Jakobsson, Kárastig 12. (208
69k) ‘uoA “lönq
'XBJJS nu JSBífSp UUI3AS
-ipuos angpjd cap gx—Sl
Þaulvanur aðgerðar- og beit-
ingamaður óskar eftir atvinnu
strax. Uppl. i sima 3725. (459
] HÚSNÆÐ) J
3—4 herbergja íbúð með öll-
um þægindum, vantar mig frá
14. maí. Guido Bernliöft. Sími
4840. (480
| &AUPSKAPUB í*
A útsölunni er hægt að gera
góð kaup á efni í Peysufata-
svuntur, t. d. svart Greorgette
með flauelsrósum fyrir 13,60 i
svuntuna. Ljós efni í sam-
kvæmis- og sumarsvuntur fyr-
ir 14,00 í svuntuna, kostaði áð-
ur 21,00, Taftsilki fyrir 8,25,
kostaði áður 16,25. Ljós og
dökk Georgette með flauels-
rósum 19,50 í svuntuna, áður
27,60. Slifsisborðar frá 4,20 i
slifsið. — Versl. „Dyngja“,
Bankastræti 3. (472'
Hvítt Georgette með flauels-
rósum á 18,30 i upphlutsskyTt-
una, kostaði áður 25,88. Ljós:
Georgette 3,75 í skyrtuna. Alls-
konar munstruð efni i skyrtur
og kjóla frá 1,95 meter. Hvit
og svört efni á 3,50 mtr. Svart
silkiefni á 1,00 mtr. og margt
fleira með ágætu verði. Versl.
„Dyngja“._____________(47S
Morgunkjólaefni á 2,50 og
3,00 i kjólinn. Silkiefni, ljós, á
1,00 mtr. — Versl. „Dyngja“.
(474
Rakvélar.
Verð kr.:
150.
1.75.
2.50 (ferðavélar í vestisvasa).
Sportvöruhús Reykjavíkur.

íbúð, 3—4 lierbergja, með
öllum þægindum, óskast 14.
maí. Fyrirframgreiðsla. Tilboð
óskast send á afgreiðslu Visis,
merkt: „Góð umgengni", fyrir
1. mars. (479
I Skildinganesi, sem næst
Sjóklæðagerðinni, óskast 14,
maí 2 lítil herbergi fyrir ein-
hleypa. — Uppl. síma 2713.
(478
Gardinutau, þykk, frá 1,50;
mtr. Gardínutau, þunn, dökk,
frá 1,40. Stores-efni með 20%
afslætti. Versl. „Dyngja“ (475
Telpuhúfur frá 0,95 stk. An-
goraliúfur 2,75, áður 6,75. Ull-
artreflar, dömu og barna, frá
0,90. Astrakantreflar á 1,95,
áður 3,75. Dömupeysur með
hálfermum frá 2,95. — Versi.
„Dyngja“. (476
Bogi Brynjöifsson
fyrv. sýslumaður
Magnús Thorlacios
lögfræðingur.
Sími: 1875. Pósthólf 752.
Hafnarstræti 9.
Skrifstofutími kl. 10—12.
og 1—4. Laugardaga 10—12.
Aths.: Að gefnu tilefni viljum við
taka fram, að skrifstofa okkar er
e k k i í Mjólkurfélagshúsinu, Hafn-
arstr. 5, heldur í húsi I. Brynjólfs-
son & Kvaran, Hafnarstræti 9.
Papplrsvörar
og ritföng:
Heldur litil 3ja lxerbergja
ibúð og eldhús óskast 14. maí
sem næst miðbænum. Skilvís
greiðsla, 3 íullorðnir í heimili.
A. v. á. (470
íbúð óskast, 3—4 herbergi og
eldhús. Tilboð, merkt: „300“,
sendist afgr. Vísis. (468
Forstofustofa til lcigu. Uppl.
í síma 4488. (466
íbúð við Tjörnina er til leigu
14. maí, 4 stofur og eldhús með
öllum þægindum. Tilboð óskast
fyrir 5. mars, merkt: „Skilvís“.
(465
Mig vantar 2 herbergi og eld-
liús, helst strax. 3 i heimili. —
Valentínus Eyjólfsson, Leifs-
götu 5, 3. hæð. (482
íbúð við Tjörnina er til leigu
14. maí, 4 stofur og eldhús með
öllum þægindum. Tilboð óskast
fyrir 14. maí, merkt: „Skilvis“.
(460
Hvitt spegilflauel í ferming-
ar- og samkvæmiskjóla á 10,00
mtr. — Versl. „Dyngja“. (477
Nokkur ný eikarskrifborð lil
sölu á 125 kr. — Uppl. Njálsg.
80 kjallara. (467
Tómir kassar seljast ódýrt.
Sápuhúsið, Austurstræti 17.
(481
Haraldur Sveinbiarnarson sel-
ur Gabriels heimsfrægu fjaðra-
strekkjara. (399’
TILKYNNING
I. O. G. T.
STIGSTUKA REYKJAVtKUR.
Fundur þriðjudag 27. febr..
kl. 8%-. Aðalfundarstörf. (471
FÉLAGSPRENTSMIÐJAN.
HDNAÐARLEYSINGL
helti í bollana fyrir okkur allar. Því næst opnaði hún
skáp, sem var í stofunni og tók1 út úr honuin stóra kúm-
enskringlu.
Þetta kvöld var regluleg stórhátíö. Ungfrú Temple og
Helen Burns töluðu urn svo margt, sem eg hafði aldrei
heyrt nefnt á nafn. Eg sat og hlustaöi gaumgæfilega, og
- lagði á minnið alt, sem þær töluöu saman. Og Helen naut
sín þetta kvöld. Augu hennar leiftruSu og hún varS rjóS
í kinnum. Eg sá aö hún var ljómandi falleg.
En kvöldiS var altof fljótt aS líSa. Bjallan hljómaSi óS-
ara en varSi og kallaöi okkur til sængur. Og þaö var
. skylda okkar, aö hlýöa kalli hennar, Ungfrú Temple
kysti okkur aS skiInaSi og mælti:
- „GuS blessi ykkur!“
Hún kvaddi Helen á eítir mér. ÞaS var eins og hún ætti
. bágt meS aö skiljast viö telpuna. Hún varö áhyggjufull á
svip' og andvarpaSi þungan. Og eg sá ekki betur, en aö
henni vöknaöi um augun lítiö eitt.
Þegar viö komum í svefnstofuna, heyröum viö aö ung-
frú Scatcherd var þar inni. Hún var aö athuga hvernig
færi í hirslunum okkar og var einmitt í þessum svifum
aS gæta aö J)ví hvort alt væri nú í röS og reglu hjá Helen.
jafnskjótt og Helen kom í svefnstofuna, var henni tekiS
meS ávítunum. Ungfrúin atyrti hana harölega fyrir hiröu-
leysi og dæmdi hana í stranga refsingu, sem hún átti aö
afplána daginn eftir.
„Þaö er alveg satt, þaö var alt á tjá og tundri í hirsl-
unni minni,“ hvíslaSi Helen aS mér. „Eg var búin aS ætla
mér aö ráöa bót á því, en eg steingleymdi því. Eg er svo
fjarska gleymin.“
Daginn eftir var stór miöi festur á bakiS á Helen og á
hann letruS yfirsjón sú, er hún hafði gert sig seka um
aS þessu sinni. Helen bar þessa vansæmd meS þolinmæSi.
Þegar vika var liSin frá hinni afdrifaríku komu hr.
Brocklehurst’s kom svar frá hr. Loyd til ungfrú Tcmple.
SvariS var mér mjög i vil, þvi aö ungfrú Temple kallaöi
alla á fund, kennara og nemendur, og lýsti yfir því í
heyranda hljóöi, aö Jane Eyre hefSi verið höfö fyrir al-
gerlega rangri sök. Var auSsætt, aS bæSi kennarar og
nemendur uröu þvi fegnir, aS eg hafSi fengiö uppreisn í
þessu máli.
Eg haföi kviSiö komu Brocklehurst alla tiS, frá því
er eg kom í skólann. En viS þessi málalok var þungu fargi
. aí mér létt. Eg herti mig nú æ því meir viö námiS og tók
miklum framförum.
Segir ekki Salómon: „Betri er einn skamtur kálmetis
meö lcærleika, en alinn uxi meö hatri.“
IiefSi eg átt kost á aö búa á ný viö hóglifiö í Gates-
head, hefði eg hafnaS þvi tafarlaust. Þrátt fyrir skort
og allsleysi, heföi eg kosiS Lowood.
IX.
VoriS kom aS lokum. Vetrarkuldinn livarf norSur t
hafsauga, snjóana leysti, svellin runnu sundur, og hinn
nístandi stormur vetrarins varS aS hressandi vorblæ.
Kuldabólgan í höndum mínum og fótum tók aS réna í
blíðviSrinu og leikstundunum í garSinum var tekiö meö
miklum fögnuSi.
MaímánuSur bjó sig laufgrænni skikkju, blómin gægö-
ust upp úr moldinni og himininn var heiöur og blár. Eg
naut þess af lífi og sál, aS vera úti í góöa veSrinu, og
gat veriö mikiS úti sökum þess, sem nú skal greina:
Taugaveikisfaraldur kom upp i Lowood um og áSur en
maímánuSur væri liöinn, var búiS aS breyta skólanum
i sjúkrahús.
Nemenduvnir höföu oröiö aö þola hungur og kulda
allan veturinn, en það hafSi veikt mótstööuafl þeirra.
gegn sjúkdóminum. Af áttatíu nemöndum tóku fjöru-
tiu og fimm sjúkdóminn, allir um sama leyti. Telpurnar-
sem uppi stóSu, voru agalausar og vörSu tímanum eftir
eigin geSþóttta. Enginn var til þess aö sjá um, aS reglu-
gerS skólans væri haldin. Ungfrú Temple var vakin og
sofin yfir sjúklingunum og komst ekki yfir meira. Hún
hjúkraSi þeim bæöi á nóttu og degi og hvíldist aöeins
* stuttan tíma á hverjum sólarhring. Sumar litlu stúlk-
urnar voru svo lánsamar, aö eiga ættingja, sem voru fús-
ir á aS taka þær heim til sín, og foröa þeim úr pestar-