Vísir - 10.05.1934, Blaðsíða 3
VlSIR
Til hvítasonnu
seljast um 100 sumarkápur, mjög' ódýrt.
Einnig kjólar, stórar stærÖir.
Falleg kápuefni ávalt fyrirliggjandi.
SigurðuF Guðmundssou
Laugaveg 35.-Sími 4278.
S.G.T.
Vegna áskorana verða
eldri dansarnir
laugardag,12. þ. m. í Templara-
húsinu. Áskriftalisti þar. Sími
3355. — Bætt við hljómsveit-
ina. — Aðgongumiða verður að
sækja fyrir kl. 8.
1 ■ ær
útsöiunnap
eiö ú mopgun.
SicyuFÖuLi* Kjartaiissoii,
Laugaveg 41.
eldavélar
til sölu.
Upplýsingar í síma 4794.
Áheit á Strandarkirkju,
afhent Vísi: 3 kr. frá Ex.
•
Heimatrúboð leikmanna
Vatnsstíg 3. Samkoma í kvöld
kl. 8. Allir velkomnir.
Trúhoðsfélag kvenna
heldur fund föstudaginn 11. niaí
kl. 4J4 í Bethaniu. Stjórnarkosn-
ing. Áríðandi að allar mæti.
Útvarpið í dag:
10,40 Veðurfregnir. n,oo Messa
5 Dómkirkjunni (síra Friðrik Hall-
grímsson). 15,00 Miðdegisútvarp:
Tónleikar. 19,00 Tónleikar. 19,10
Veðurfregnir. Lesin dagskrá næstu
viku. 19,25 Erindi: Ásgeir Ásgeirs-
•son, forsætisráðherra. 15,50 Tón-
leikar. 20,00 Klukkusláttur. Frétt-
ír. 20,30 Kvöld Ferðafélags ís-
iands.
Útvappsfféttip.
—o---
Berlín 9. mai. FÚ.
Atvinnuleysið í Þýskalandi.
Atvinnuleysingjum i Þýska-
landi hefir fækkað um 120 þús-
und, i april síðastliðnum, og
eru þeir nú rúmlega 2.600.000,
en það er 2.700.000 færri en i
fyrra um sama leyti.
Tjón af skógareldum.
Vegna þurkanna í Póllandi
gerast skógarbrunar mjög tíð-
ir. í morgun voru skógareld-
ar uppi á 7 mismunandi stöð-
um. í einu þorpi brunnu 100
hús í gær, og 110 í öðru þorpi.
Skógarbrunarnir i Rúmeniu
lialda einnig áfram, og hefir
eitt þorp brunnið til kaldra
kola, og nálægt Ivlausenburg
brunnu 20 bóndabæir. Þar er
björgunarstarfið mjög erfitt
vegna vatnsskorts, því að ekki
befir komið dropi úr lofti i
síðustu þrjá mánuði, og borf-
ur með uppskeru í haust verða
æ lakari.
Glæpamenn sleppa úr haldi.
Átta morðingjum tókst i gær
að grafa sig út úr fangelsi á
eyjunni Ægina í Grikklands-
bafi. Syntu þeir síðan um borð
í skip, sem lá þar undan landi,
og komust undan. Er lialdið, að
þeir hafi jiantað skipið, með
flótta fyrir augum.
London, 9. maí. FÚ.
Hattar og nazistar.
í þýskum bæ einum gengu
battagerðarmenn á fund borg-
arstjórans í dag og kvörtuðu
um það, að sá siður nazista, að
ganga berböfðaðir, væri alveg
að gera út af við iðn-þeirra og
atvinnn. Borgarstjórinn sagð-
ist ekki geta gert við þessu, en
skoraði ]ió á borgarbúa að
kaupa fleiri liatta.
N orskar
loftskeytafregnir.
—o----------
Osló, 9. maí. FB.
Vatnavextimir í Noregi.
Horfurnar á flóðasvæðunum
I eru enn alvarlegar. Frá Elverum
| var simaö í morgun, að vatnið
iieföi enn hækkað í Glommen og
i er nú meira en i miklu flóði, sem
kom 1916. í Austurdal er engin
umferð á járnbrautunum. Margir
bæir í Austurdal (Österdalen) eru
alveg umflotnir. Glommen er
sumstaðar sjö sinnum breiðari en *
vanalega. — í Röros og grend
hafa horfurnar batnað og hefir
vatnið sjatnað um 10 cm ])ar. Frá
Flisa er símað, að flætt hafi. hér
um bil að stöðinni þar.
Styrkveiting til eftirlitsskipa.
Stórþingið samþykti í gær 300.-
000 kr. fjárveitingu til eftirlits-
skipa sem eiga að hafa gæslu á
heudi á bátamiðum.
Mjósisir.
—o—
Niðurl.
Ýmsir balda þvi fram, að í
beimsstyrjöldinni bafi Frakkar
og Bretar átt jafnslyngasta
njósnara. Fjórum sinnum tókst
breskum njósnurum að komast
yfir dulmálslykil þýska flotans.
Kom Bretum þetla að miklu
lialdi og m. a. var þá liægt að
þýða Zimmermann-bréfin svo
kölluðu, en þau áttu eigi svo
lítinn þátt í, að Bandaríkin fóru
í styrjöldina Bandamanna meg-
in.
Á ófriðarárunum var byrjað
að nota ýmsar nýjar aðferðir,
vegna þess að of seint gekk að
koma orðsendingum áfram með
sendimönnum. Þess vegna voru
tplógmenn látnir plægja rákir í
akrana eftir vissum reglum og
konur látnar' breiða þvott sinn
á grasbletti á þann liátt,' að í
rauninni var um „orðsending-
Notid þaim gólfdúka-ábupd,
sem ava.lt i’eynist bestup:
FJALLKOHU-
6LJAYAXIB |
% =s
H.f. Efaagerð Beykjavfknr j
!lii[iHiii[ii»iti[;i[iíiiíiiiiiiiiiiiiiíiiii[iiimii»imiiiiiiiiiiiiii[iiiimFi
ar“ að ræða, sem lesnar voru af .
flugmönnum, sem flugu yfir I
þessa staði. Leyni-radíóstöðvar |
voru ekki mikið notaðar og var j
það sumpart vegna þess að úl- j
varpssendingum var þá í ýmsu j
áfátt, miðað við það sem nú er j
orðið. Hinsvegar liafa slikar
stöðvar verið talsvert notaðar á
undanförnum árum, til þess að
koma áleiðis orðsendingum. Er
mikið gert til þess að liafa upp
á ólöglegum stöðvum. I öllum
aðalborgum Frakklands hefir
leynilögreglan sérfróða menn,
sem eru á verði dag og nótt, til
þess að ldusta á slíkar stöðvar
og aðstoða við að bafa upp á
þeim. Er mikið um það rætt
liver not muni verða að síikum
stöðvum, ef til ófriðar kemur
en margir ætla að það verði
eigi mjög mikið, og sumir búast
enda við, að ef lil langrar styrj-
aldar kæmi myndi alt útvarp
leggjast niður að miklu leyti.
Þær þjóðir sem í ófriði ætti
myndi leggja alt kapp á að
eyðileggja útvarpsstöðvar óvin-
anna, og trufla svo útsendingar,
að að þeim yrði lítið gagn. En
vitanlega er erfitt um slíka
hluti að spá, en bitt er víst, að
öllum brögðum verður beitt,
sem slyngum njósnurum liug-
kvæmist, til þess að komast með
| SteiobíísrikStngurmn
3 er nú kominn á markaðinn
fT
§ Beinlaus freðfiskur.
pr
Síld, söltuð og reykt.
o: Súr hvalur.
3 Hákarl.
Páll Mallbjöpns.
Laugavegi 55. Sími: 3448.
Borðbfinaðnr.
Matskeiðar, 2ja turna, frá 1.85.
Matgafflar, 2ja t„ frá 1.85.
Desertskeiðar, 2ja t„ frá 1.50.
Desertgafflar, 2ja t„ frá 1.50.
Teskeiðar, 2ja t„ frá 0.50.
Teskeiðar, 2ja t„ 6 í ks. 4.00.
Matslceiðar, alp., frá 0.65.
Matgafflar, alp., frá 0.65.
I Desertskeiðar og gafflar, alp.,
0.50.
Teskeiðar, alp„ 0.35.
Borðhnífar, ryðfríir, 0.75.
Höfum 8 gerðir af 2ja turna
silfurpletti úr að velja.
í Eioan a Bjtmn
einhverjum hætti að leyndar-
málum óvinanua.
%
MUNAÐARLEYSINGI.
fyrir eitthvað sex eða sjö árum — hún var þá innan við
tvítugt, réttra átján ára. Hún var hér á jóladansleik, sem
herra Rochester kostaði og baúð tih. — Þér hefðuð bara
átt að sjá borðstofuna hérna daginn þann! Þá var nú
tjaklað því sem til var — alt var skreytt eftir „kúnstar-
innar reglum“ og ljósin hreinasta fyrirtak. Eg má segja,
að gestirnir voru eitthvað hálft annað hundrað, bæði
konur og karlar. En ungfrú Ingram bar af öllum stúlk-
unum eins og gull af eiri.“
„Hvernig minnir yður að hún líti út?“
„Minnir! Mig þarf nú svo sem ekki að minna neitt um
það. Eg sé hana fyrir mér enn þann dag 1 dag. Herra
Kochester hafði leyft mér að koma inn í salinn. Eg stóð
þar í ysta skoti og horfði á alla dýrðina. Og eg hefi ekki
á allri minni lífsfæddri ævi séð neitt glæsilegra. — Flest-
ar voru stúkurnar ungar og fagrar. En ungfrú Ingram
— hún bar langt af öllum.“
„Viljið þér ekki lýsa henni fyrir mér?“
„JÚ — það skal eg gera — með mestu ánægju. Hún
var há og beinvaxin, en ofurlítið svona eins og þrýstin
um brjóstin. — Dökkhærð, skifti vel íitum, göfug á
svip og elskuleg. Augun dökk og stór — rétt eins og
þarna væri komin augu húsbóndanj sjálfs! Hárið var
tinnusvart og fallegt ogsett upp í hnakkanum eða jafnvel
vafið í stórum fléttum um höfuðið. En niður á ennið
höfðu vilst mjúkir, ljómandi fagrir lokkar. Hún var
hvítklædd, með gulan'linda eða breiðan borða um herð-
arnar og lágu endarnir í kross á brjóstinu, en á öSrum
endanum voru ósköpin öll af kögri, sem flaksaðist til
og frá þegar hún hreyfði sig. — í hárinu — þessu inn-
dæla hári — bar hún gula rós — eða kannske það hafi
veriö eitthvert annað blóm, en ])að fór henni aldeilis dá-
samlega."
„Eg geri svo sem ráð fyrir, aÖ allir hafi dáÖst a'Ö henni?“
„Já, það mátti nú segja. Og ekki einungis vegna feg-
urðarinnar, heldur líka gáfnanna — hún er víst rifandi
gáfuð! — Og svo söng hún tvísöng með herra Roc-
hester!“
„Með herra Rochester! — Mér hafði nú satt að segja
ekki dottið í hug, að hann gæti sungiS!“
,.Og sússu-jú. — Hann hefir þennan indæla bassa!“
Mig furSar á þvi, aS þessi unga, gáfaSa og f^gra stúlka
skuli vera ógift enn þá.
„Já, þaS er nú svona. Þaö er eins og mig gruni, að
þær systurnar sé ekki neitt sérlega efnaSar — eða standi
ekki til aS verSa þaS.“
En hvernig getur þvi vikiö við, að riku mennimir skuli
ekki bafa beðið hennar fyrir löngu? — Til dæmis að
taka húsbóndinn hérna. herra Rochester! Hann er ríkur
— er ekki svo?“
„Jú — það er hafin, en aldursmunurinn er mikill. Herra
Rochester er bráðum fertugur, en hún er ekki nema
tuttugu og fimm ára.“
„Hvað gerir það til?“
„Og auk þess er eg nú þeirrar skoðunar, að herra Roc-
hester sé alls ekki að hugsa um að kvongast. — En hvað
er að sjá þetta: Þér borðiS bara hreint ekki neitt!“
„Eg er svo þyrst, að eg hefi enga lyst á matnum. —
Eg er að hugsa um a'Ö fá mér annan bolla af teinu.“ —
Eg var rétt í þann veginn a'S hefja að nýju samræÖur
við frú Faivfax um væntanlegan hjúskap milli herra Roc-
hesters og ungfrú Blanche, þegar Adele litla kom hlaup-
andi inn til okkar.
Þegar eg var orðin ein míns liðs eftir stundarkorn,
fór eg að rifja upp fyrir mér alt, sem eg hafði heyrt
um hina fögru ungfrú. Og auk’ þess rannsakaði eg hjarta
mitt og tilfinningalíf og reyndi að koma vitinu fyrir
sjálfa mig, ef eg mætti komast svo að orði. —
Eg mintist tilfinninga minna frá nóttunni á undaú og
vona þeirra, sem þá höfðu kviknað í brjósti mínu. Eg
reyndi að hafa skynsemina meS i ráSum og komst aö
raun um, aS eg mundi ekki hafa veriö allskostar meö
sjálfri mér síöasta hálfa mánuðinn.' Eg horfSist í augu
við kaldan og miskunnarlausan veruleikann og kvað aö
lokum upp svofeldan dóm yfir sjálfri mér:
• „Jane Eyre er vafalaust eitthvert allra hlægilegasta
I