Vísir - 15.08.1934, Side 2

HMteHHMI ^OlsehCI
Höfum fyrirliggja Ápp Citr Lau ndi: lelsínur dnur k
Fldðin í Noregi
halda áfram. Úrkomur
víða svo miklar, að eng-
inn man annað eins.
Tjón á járnbrautum og
þjóðvegum.
Osló, 14. ágúst. — FB.
Feikna úrkomur ollu miklu
tjóni í Þrændalögum í gær.
Eyðilagðist járnbrautin á fjór-
um stöðum milli Stören og Rog-
ners og þjóðvegurinn eftir endi-
löngum Gaudal. Lögðust alveg
niður flutningar bæði á járn-
brautinni og þjóðveginum.
Flokkar verkamanna eru byrj-
aðir á undirbúningsvinnu til
þess að koma járnbrautinni liið
fyrsta i samt lag. Aðalbrautin
við Meraker hefir stórskemst af
skriðufalli. Skcmdir hafa orðið
á járnbrautinni til Svíþjóðar um
Storlicn, á milli Hegra og Gud-
aa, en víða liafa verið svo mikl-
ar úrkomur, að enginn man
annað eins. Þá bafa einnig lior-
ist fregnir frá Norðmæri um lir-
kómur og flóð.
E.s. Colnmbas.
Sennilega verður skipinu gef-
ið nýtt heiti, en fullnaðar-
ákvörðun hefir enn ekki verið
tekin um það.
Skipstjóri er Ámí Gunnlaugs-
son.
Göliring
slasast
af völdum bifreiðarslyss og
er fluttur í sjúkrahús.
Miinchen 15. águst. FB.
Göhring ráðberra slasaðist
svo, er árekstur varð milli bif-
reiðar hans og vöruflutninga-
bifreiðar, að það varð að flytja
hann á sjúkrahús í Rosenheim.
Var liann þar tvær stundir
undir læknis hendi, en var því
næst fluttur til landseturs sins
í Ober-Salzberg. Tilkynt Iiefir
verið, að lif Gölirings só í engri
liættu. — Hitler cr lagður af
stað til fundar við Iiann.
,V ISI R
rm~n>r—irnT im i rn rnrmrrnnn i . -■ wHrBBWwwmqnBWi*
ErfiSleikar
Roosevelt’s.
Þegar Roosevell forseti kom
til Portland, Oregon, J). 4. ágúst,
eftir að Iiafa farið um Panama-
skurðinn til Hawaii, var honum
tekið með kostum og kynjum.
Borgarbúar fjölmentu til ])ess
að bvlla bann, en auk þess
var kona bans viðstödd til þess
að laka á móti honum, ýmsir
ráðberranna o. fl. Skotið var af
fallbyssum og flugvélar sveim-
uðu yfir borginni og var mót-
takan öll hin mikilfenglegasta.
Er hann lagði af stað ásamt
fylgdarliði sínu til Washington
þá um kveldið var bann lieiðr-
aður af Indíánaflokkum Ore-
gon-ríkis, sem færðu honum
dýrindis gjafir.
Amerískur blaðamaður, sem
lýsir móttökunum í Portland,
Oregon, all-nákvæmlega, fer því
næst mörgum orðum um þá
erfiðleika, sem fraiinmdan eru.
„Forsetinn befir nú verið
fjarverandi mánaðartíma“, seg-
ir bann, „og það er síður en svo.
að horfurnar hafi balnað. Nú
verður hann að beita öllum sín-
um mildu bæfileikum lil þess
að vekja á ný það traust, sem
smáin saman hefir verið að
veikjast frá því í vor. Höfuðvið-
fangsefnin eru sem stendur
þrenn. Enginn almennur við-
skiftabati befir átt sér stað í
vor og sumar, eins og menn
höfðu búist við og það þarf að
vekja traust mannaánýogkoma
því til leiðar, að viðskiftin fari
að aukast. Hitarnir miklu og
þurkarnir liafa valdið feikna i
tjóni og það eru fjölda mörg
vandamál, sem af þeim leiða,
og úrlausnar bíða. í þriðja lagi
er vinnufriðurinn í landinu afar
ótryggur. Hvarvelna eru verk-
föll háð og sumstaðar hefir af-
leiðing þeirra orðið sú, að mild-
ar óeirðir bafa brotist út.
Þegar þetta alt er skoðað frá
rótum kemur í ljós, að við-
skiftaaukning, sem lofað var,
befir í raun og' veru ekki átt sér
stað. Það er staðið i stað — það
miðar ekkert áfram þótt
ýmsar umbætur liafi verið
gerðar og með ærnum tilkostn-
aði. í öllum böfuðiðngreinum
hefir framleiðslan minkað á ný,
svo sem stáliðnaðinum, hif-
reiðaiðnaðinum o. fl.
Tekjuhalli rikissjóðs í júlí,
fyrsta mánuði fjárhagsársins
var 250 milj. dollara eða heím-
ingi meiri en i sama mánuði i
fyrra. Til hjálparráðstafana
vegna kreppunnar fóru 5
milj. dollara á dag og útgjöld
vegna liinna margvislegu við-
reisnaráforma voru mikið bærri
en mánuðina á undan. Um sjö
miljónir fullorðinna amerískra
borgara hafa ekki annað sér til
viðurværis, en styrki sambands-
stjórnarinnar. Sé skyldulið þess-
ara manna talið með er um
1/10 hluta þjóðarinnar að ræða.
Þau málin, sem mest eru að-
kallandi eins og stendur, segir
blaðamaðurinn, eru þó erfiðleik-
arnir af völdum þurkanna.
Hefir áður verið getið um það
hér i blaðinu hversu gífurlegt
tjón liefir orðið af völdum
þeirra. Þ. 4. ágúst var talið, að
sambandsstjómin væri búin að
verja um 500 milj. dollara til
þess að halda lifi i fólki og
gripum á verstu þurkasvæðun-
um, en samt eru bændur ó-
ánægðir. Ekki er talið, að hægl
H.f. Fram hefir keypt
2100 smálesta flutninga-
skip í Noregi. — Skipið
kemur hingað í dag.
Að undanförnu bafa Islend-
ingar eignast nokkur stór og
góð flutningaskip, svo sem
Heklu, Eddu og Kötlu, en til
skamms tíma var það svo, að
leigja varð erlend skip til nærri
allra fiskflutninga frá landinu
o. fl. Væri mikið við það unnið,
ef allir flutningar til landsins
og frá því, gæti farið fram á ís-
lenskum skipum. Nú hefir enn
stórt og vandað flutningaskip
bæst við skipaslól landsmanna.
Er það e.s. Columbus, sem er
væntanlegt liingað í dag að
norðan, en skipið kom frá Nor-
egi með tunnufarm (18.000 |
tómar tunnur) til Siglufjarðár
og Akureyrar. Skipið er eign li.f.
Fram, en stjórn þess skipa
Gunnar Þorsteinsson lögfr.,
Þórður Ólafsson prófessor,
Níels Ivarlsson forstj., Guðm.
Kristjánsson skipamiðlari í
Keflavik og Árni Gunnlaugsson
skipstjóri. — Allir skipsmenn
eiga hluti i félaginu. Skipið er
smíðað í Noregi 1912 og er
2100 smál. (deadweight). Það
er ætlað til fiskflutninga og
keypt i því skyni. Hafa verið
gerðar á þvi miklar breytingar
með það fvrir augum.
Fríríkisfáninn.
Dublin, i júlí. — FB.
Þegar friríkið var sett á stofn
var ákveðið í lögum, að írsk
kaupskip skyldi nota siglinga-
flaggið breska, en nú stendur til,
að lagt verði fyrir frírikisþing-
ið frumvarp til laga um að frí-
ríkisflaggið verði framvegis
notað sem siglingafáni. írar
baf anotað þennan fána mikið
í frelsisbaráttu sinni. Hann er
þrílitur, gullinn, grænn og livít-
ur. Samkvæmt lagafrumvarp-
inu, sem lagt verður fyrir þing-
ið, eiga öll skip sem skrásett
eru í fríríkinu, að nota fríríkis-
fánann. (United Press).
Járnbrautarþjónar á Korsiku
gera verkfall.
Berlin, 15. ágúst. — FÚ.
Á eynni Corsica gerðu jám-
hraularþjónar verkfall í fyrra-
dag, til mótmæla gegn launa-
lækkunum. Var umferð stöðv-
uð um eyna allan daginn. I gær
lýsti verkfallsráðið þvi yfir, að
samskonar verkföll mundu
verða gerð á hverjum mánuði
framvegis, uns gengið hefði
verið að kröfum járnbrautar-
manna.
sé að hafífa þvi fram, að stjóm-
in bafi ekki viljað gera alt, sem
í hennar vafdí stendur, þvi að
alment er viðurkent að liún hafi
gert og sé að gera alt, sem hægt
sé með nokkurri sanngirni að
gera kröfur til. En það er mikill
kurr í bændum víða og um leið
og krafist er meiri aðgerða heyr-
ast raddir um ])að að þess sjáist
i rauni'nnt Iiarla lítil merkí, að
varið liafl veríð 500 miljóutíin
dollara lil hjálpar vegna þurk-
anna. En þau ummæli eru vit'-
anlega á lítilli sanngirni bygð.
Sannleikurinn mun sá, að hér
er um svo gífurlegt tjón og erf-
iðleika að ræða; að það er vart
eða ekki á valdi ríkisstjórnar-
innar, að gera nema sumt af
þvi, sem gera þarf, til' þess að
koma i veg fvrir hörmungar af
völdum þeirra.
Um vinnudeilurnar segir i
simfregninni, að lausn liafi
fengisl á ýmsum þeirra og siun-
um, sem voru mjög alvarlegs
eðlis. bZn þrátt fvrir ])að eru
verkföll báð enn á ýmsum stöð-
um um land alt og það verstá
er, að ekki er sjáanlegt, þótt
sættir takist, að um neina var-
anlega úrlausn sé að ræða.
Viðreisnarstjórnin er komin i
vandræði. Fyrir hennar tilstilli
er ekki bægl, að því er virðist,
að draga úr atvinnuleysi, nema
með því að stvtta vinnustunda-
fjöldann og hækka vinnulaunin.
Stjórn verkalýðssambandsins
(Tbe American Federation of
Labour), sem liefir liaft sitt'af"
hverju að atliuga við viðreisnar-
framkvæmdir stjórnarinnar,
ségir m. a.: „Það er ekkert, sem
bendir til þess sem stendur að
um varanlegan viðskifta- og
atvinnulífsbata sé að ræða í
nánustu framtíð. Kaupsýslu-
menn og atvinnurekendur, sem
höfðu búist við góðum árangri
af atvinnureksti sínum eftir
sumarið gera sér nú engar von-
ir um bata fyrr en á næsla ári“.
Þegar svona er ástalt er ekki
við öðru að búast en að almenn-
ingur gerist órór og krcfjist
þess, að eitthvað sé gert til þess
að hraða batanum, sem alt af
líefir verið löfað. En um það
hvað gera eigi geta menn ekki
komið sér saman og enn er
ekki séð, að neinum llafi dbttið
neitt i hug sem að gagni kemur.
En því verður ekki neitað, að
bjartsýnin sem Roosevelt tókst
að vekja, er á förum.
En það er margt fleira, sem
forsetinn verður nú aðglímavið,
segir blaðamaðurinn. Ivosning-
ar fara fram i haust og sam-
kvæmt fyrri loförðum verður
nú að fara að undirbúa það,
hvernig jafna skuli tekjuhalla
fjárlaganna, en það verður höf-
uðviðfangsefni þjóðþingsins, er
það kemur saman i janúarmán-
uði næstkomandi. Það er ekki
farið dult með það, þótt því sé
enn opinberlega neitað, að end-
irinn verði sá, að hækka verði
skattana.
Sterkasta vopnið i böndum
Roosevelts nú, er án efa áform
bans um að koma af stað húsa-
byggingum í stórum stíl. Ilann
vill koma þvi lil leiðar, að varið
verði einum miljarð dollara í
sumar, til þess að smíða ný hús
og til viðgerða á eldri búsum og
þetta fé vill liann, að menn taki
úr eigin vasa, eða láni með hag-
kvæmum skilyrðum og áhyrg-
ist rikisstjórnin lántökurnar.
Talið cr, ef þessi áform hepnast,
að ein miljón manna í bygginga-
iðnaðinum fái atvinnu, en einn-
ig að mikil vinna verði i ýmsum
: öðrum greinum, og er þetta tal-
, in stórfeldasla tilraunin til at-
Nýjar birgðir af
Laxa- og Silnngsfiagnm,
Laxa- og Silnngsfærnm,
„Spoonum, Minnows, Phan-
toms, Devons“ o. fl. .Tagut. m.
m. fl.
Vandaðar vörur, lágt verð.
VERSL, B, IL BJARNASON.
Róðngier valsað
margar þykíír,
siípað gier 3/8”
í MITur,- hvort heldur í heilum
kössum, eða skorið ef'tír máli,
seljúm við allra manna ódýrast.
Skoðið gler okkar, þá komist
þér að raun um það, að við sdj-
um besta og blæfégursta glerið.
sem tir er í borgimri.
VERSL. B. H. BJARNASON.
viimuauknihgar;. senr gcrð befir
verið í Bandaríkjunum síðan
krepþan hófst. Hepnist þetta
áfömi’ og fleiri mun Roosevelt
balda áliti sihu sem þjóðarléið-
togi! Og sannl'eikurinn er sá, að
enn trúir mikill meiri hluti
þjöðarihnar- & liann í hHndiii“.
Ritfregn.
—o—
Across Ieeland, the Land
of Frost and Fire, by
Olive Muri'ay Chapman.
London 1934.
Höfúndúr þessarar hókar er
ensk kona, sem er víðkunn fvr-
ir férðabækur síivar, en þær eru
prýddár ntyndum eftir liöfund-
ihn sjálfan. Eru þær prentaðar
eftir ljósmyndum, er bún hefir
tekið á ferðum sínum, og vatns-
litamyndum hennar.
I>að er alkunna, að á fjölda
svo kallaðra ferðabóka er held-
ur lítið að græða, því að tiltölu-
lega fáum er það gefið, að geta
skrifað skemtilegar og fræð-
andi ferðalýsingar. Mrs. Chap-
man ferðaðist urn Lappland að
velrarlagi á hreindýrasleða og
skrifaði bók um það ferðalag
sitt og eru í henni 70 myndir,
þar af nokkrar vatnslitamynd-
ir. Eigi hefir sá, er þessar línur
ritar, séð þá bók, en þess rná
geta, að hún fékk lofsamleg
ummæli i merkum enskum
blöðum, m. a. i Times Lilerary
Supplement og Tbe Scotsman.
1 Time and Tide er vikið að þvi
hve fáir ferðamenn séu góð-
ir rithöfundar, það þurfi meira
en „æfintýralöngun til þess að
semja góða bók“, en blaðið seg-
ir að bók Mrs. Chapman’s um
Lappland sé ein af undantekn-
ingunum, hún sé góð ferðabók.
Bók hennar um ísland var gef-
in út 1930 og endurprentuð
(alþýðuútgáfa) 1933. Þriðja
útgáfa hennar kom út á yfir-
standandi ári og er ágætlega til
liennar vandað. Bókin er til-
einkuð Einari Jónssyni, mynd-
höggvara, en liöfundurinn dáir
mjög verk hans, og er IV. kafli
bókarinnar allur um E. .1. og
verk bans og myndir af þremur
þeirra.
Um l)ólc þessa má biklaust
segja, að hún liafi mikla kosti,
og að gallarnir séu smávægileg-
ir. Bókin er mjög liðlega skrif-
uð og Mrs. Chapman hefir her-