Vísir - 04.09.1934, Page 3

Siprður Skagfleld
söngvari.
Sigur-sönggyöja
svífi þér yfir,
og beri þér blómdögg
bjartra vorheima.
f aldingaröi
auönu og friöar
átt þú ríki,
viö roöa ársólar.
Þar ertu svanur
sólarlanda
frjáls í þínum
fögru tónum.
Þar ertu krýndur
af kórhirö söngríkis,
ljóss herskörum
helgi mála.
Ásmundur Jónsson
frá Skúfstööum.
iE.s. Brúarfoss
fer héSan í kveld áleiöis vestur
og noröur.
E.s. Goðafoss
kom.til Hull í gærkvekli og fer
jþaðan í dag.
Pourquoi Pas
kom hingað í nótt.
Cíengið í dag:
Sterlingspund .......... kr. 22.15
Dollar................ — 445/4
500 rikismörk ............ — 176-95
— franskir frankar . — 29.86
— belgur......... — 106.00
— svissn. frankar . . — 147.49
— lírur ............... — 39-20
— finsk mörk .......... — 9.93
— pesetar ........... •—• 62.42
— gyllini.............. — 3°6-°5
— tékkósl. krónur .. — 19.06
— sænskar krónur .. — 114-36
— norskar krónur .. — 111.44
— danskar krónur . —1 100.00
3\Tæ'turlæknir
er í nótt Kristín Ólafsdóttir,
Tjarnargötu 10 B. Sími 2161. —
Næturvöröur í Laugavegs apóteki
/qg lyfjabúðinni Iöunni.
1
.Aheit á Strandarkirkju,
afhent Vísi: 5 kr. frá S. E.,
6 kr. frá 2 nefndarmönnum í Mark-
arfljótsbrúarnefndinni (veðurá-
.heit), 1 kr. frá A, 2 kr. frá N. N.,
2 kr. frá J. B., 3 kr. gamalt áheit
írá G. G., 10 kr. frá S. L., 2 kr.
ífrá G. R., 3 kr. frá S. B., 5 kr.
g'amalt áheit frá S. J. M., .5 kr. Jrá
O. B. H.
Áheit
á Elliheimilið Grund, afh. Vísi:
j2 kr. frá N. N.
Áheit á Hallgrímskirkju
í Saurbæ, afhent Vísi: 5 kr. írá
ónefndum, 4 kr. frá ferðamönnum
og 1 kr. frá ungfrú B.
Útvarpið í kveld.
19,10 Veðurfregnir. Tilkynning-
ar. — 19,25 Grammófóntónleikar.
19,50 Tónleikar. — 20,00 Klukku-
sláttur. — Celló-sóló (Þórhallur
Árnason). — 20,30 Fréttir. —
21,00 Erindi: Um hljóðfæri og
hljóðfærasamleik, I (Jón Leifs).
Grammófónn: a) Lög fyrir fiðlu
(Nútímatónskáld). b) Danslög.
CJtan af landi.
Siglufirði 3. sept. — FÚ.
Smyglun.
í gærkveldi fann lögreglan hér
á Siglufirði 5 áfengisflöskur í
Dettifossi, eign kyndara. Áfengið
var gert upptækt, og eigandi
dæmdur i 800 króna sekt.
Aftaka-regn.
Siðan klukkan 5 í nótt hefir ver-
ið aftakarigning hér á Siglufiröi
slitalaust, og gífurlegt vatnsrensli
úr fjallinu. Eyrin er mestöll undir
vatni ofan Lækjargötu. Vatn renn-
ur inn í hús og yfir götur. Margar
smáskriöur hafa fallið úr fjallinu,
en hafa ekki gert verulegt tjón.
!
Síldveiðarnar.
1 nótt voru saltaðar hér á Siglu-
firði rúmar 1000 tunnur síldar.
3. sept. — FÚ.
Óþurkar og vandræði.
Frá Seyðisfirði símár fréttaritari
útvarpsins, að þar hafi undanfarið
verið svo miklir óþurkar að fá-
dæmum sæti. Siðustu 16 sólar-
hringa hefir verið samfleytt rign-
ing og oft stórrigning. 'Hlýindi
hafa verið og aðeins tvisvar snjóað
á háfjöll. Hey gerónýtast og fiskur
þornar ekki. Litlar gæftir hafa
verið á sjó og afli lítill og atvinnu-
leysi.
5
Landmælingar.
. Oberstlautenant Jensen hefir
verið á Seyðisfirði síðan 20. f. m.
með 2 flokka landmælingamanna,
en verður lítið ágængt vegna þoku.
Hafnarfirði 3. sept. — FÚ.
Rán komin af síldveiðum.
Botnvörpungurinn Rán hér í
Hafnarfirði kom af síldveiðum í
tíag. Hafði hann aflað 6,100 i salt,
og 800 mál í bræðslu. Afla sinn
lagði hann á land í Ingólfsfirði
og Onundarfirði.
Happdrætti Háskóla íslands.
Á morgun er síðasti endurnýjunardagur fyrir 7. flokk.
Vinningar í 7. fl. eru 400, samtals 83400 kr.
Stærsti vinningur 20 þús. ltP.
Ennþá eru eftir á þessu ári 3350 vinningar, samtals 726 þús. kr.
AlfljóMðgregla
f Saauliéraði.
ganga. Er á þetta litið sem hótun
um verkföll, tih þess að koma fram
kröfum um bætt launakjör og hag-
feldari vinnutíma. (United Press).
E.s. LYRA
fer liéðan fimtudaginn 6. þ. m.
kl. 6 síðd. til Bergen, um Vest-
mannaeyjar og Thorsliavn.
Flutningi veitt móttaka til há-
degis á fimtudag.
Farseðlar sækist fyrir sama
tirna.
Nie. Bjarnason & Smitb.
Fyrir skólabörn:
Skólatöskur, f jölditegunda.
Regnkápur, GúmmístígvéL
Peysur. Treflar. Taubuxur.
Sokkar. Húfur og margt
fleira.
GEYSIR.
loforðum, sem okkur eru gefin;
nei, við treystum ekki kommúnist-
um. Þeir hafa ekki sýnt það í
neinu, að þeir beri hagsmuni
verkalýðsins fyrir brjósti; það einal
Gent 4. sept. FB.
Framkvæmdaráð þjóðabanda-
lagsins hefir fallist á beiðni Knox,
forseta stjórnarnefndar bandalags-
ins í Saarhéraði, um skipun. al-
þjóðalögreglu i Saar-héraði, vegna
þjóðaratkvæðisins, sem þar á fram
að fara. Hefir ráðið skrifað stjórn-
mn bandalagsríkjanna um þátttöku
í alþjóðalögreglunni. — (United
Press).
Evangeline Booth
kosin yfirhershöfðingi
Hjálpræðishersins.
London 4. sept. FB.
Evangeline Booth, yfirhershöfð-
ingi Hjálpræðishersins í Banda-
ríkjunum, hefir verið kjörin yfir-
hershöfðingi Hjálpræðishersins á
fundi aðalráðs hersins, sem staðið
hefir í viku. Sóttu fundinn full-
trúar hersins úr öllum löndum
heims, þar sem herinn starfar. —
(United Press).
Fnlltrúaþing enskn
verkljðsfélaganna.
Weymouth 3. sept. — FB.
Fulltrúaþing ensku verklýðsfé-
laganna hefst hér í dag eg eru full-
trúarnir 570 alls. Koma þeir fram
á fundinum fyrir hönd samtals 210
Verkalýðsfélaga. Meðal annars
verður rætt um afvopnunar- og
friðarmálin. Tillögur munu verða
bornar fram á fundinum þess efnis,
að verkalýðurinn sameinist i bar-
áttunni til þess að varðveita frið-
inn. (United Press).
Weymouth 3. sept. — FB.
í ræðu sinhi, er fulltrúaþing
verkalýðsfélaganna var sett, kvað
verkalýðsleiðtoginn Conley svo að
orði, að breski verkalýðurinn
kynni að verða að grípa til áhrifa-
meiri ráðstafana til þess að koma
fram kröfum sínum, ef ríkisstjórn-
in og hagsmunir einstaklinga stæði
í vegi fyrir, að þær næði fram að
Rógburdi
vísað til föðurhúsanna.
Nú síðastliðinn föstudag, 31. ág.,
fengum við fiskvinnustúlkurnar
sem vinnum á fiskverkunarstöð-
inni við Vatnsgeymi, mjög smeðju-
legan, en þó illgirnislega ósvífinn
fregnmiða frá „ungkommúnista-
sellu hverfisins". Á miða þessum
voru meðal annars samantvinnuð
skammaryrði um okkar ágæta og
vel liðna verkstjóra, Bjarna Árna-
son, sem eru i alla staði ómakleg.
T. d. er sagt, að hann líti á okkur
eins og þræla og reki stöðugt á
eftir okkur með óforskömmuðum
orðum o. s. frv. Þetta eru tilhæfu-
laus ósannindi, og ættum við best
að vita það, sem vinnum hjá hon-
um að staðaldri. Það er ekki nema
eðlilegt, að verkstjórinn þurfi
nokkrum sinnum að tala til ein-
hvers af öllum þeim aragrúa, sem
vinnur á stöðinni þegar þurkur er,
þar sem að altaf eru innan um
þann hóp einhverjir, sem eru svo
sérhlífnir, að þeir nota hvert tæki-
færi til að svíkjast um, og ekki
nóg með það, heldur með málæði
og slóri tefja fyrir þeim, sem
vilja vinna; slíkt athæfi er í alla
staði óforsvaranlegt og óverjandi
og ekki hægt að ætlast til þess
af nokkrum verkstjóra, að harin
láti slíkt óátalið.
Einnig eru ummæli þessa ó-
svífna lappa i garð Kveldúlfs ó-
makleg og er auðséð, að þau eru
runnin undan rifjum á einhverjum
slæpingnum, sem gerir það að iðju
sinni að ófrægja þá menn, sem hafa
með framtaki sínu veitt hundruð-
um manna atvinnu; það er alveg
ótrúlegt, hvað rægjandinn heldur
okkur fiskyinnustúlkurnar grunn-
hygnar, heldur að við trúum öllum
rógi sínúm og illmælgi uni at-
vinnurekendurna og að við göng-
um hugsunarlaust til fylgis við
kommúnista og trúum þeim gullnu
ÍNDRIÐI EINARSSON:
Fðr tll æskustððva.
Frh.
lega húsi, seni nú er komið i
Holli, sá eg Guðrúnu Jónsdótt-
iir, 92 ára gamla, og mig furð-
aði hve árin höfðu leikið hana
hart. Sigurjón hóndi í Holti
fylgdi okkur yfir hina tæru
hláu Svartá á Rógsvaði, og al-
veg lieim undir tónið í Krossa-
aiesi.
Fornar slóðir. Moldin kallar.
Sólskríkjunnar saknað. Komið
þér ekki að Löngumýri. Eg skil
svo vel þessa átthagaást.
Maður gekk ór slægjunni og
kom til okkar. Eg bað um leyfi
til að koma á nokkura staði í
tóninu. Hann kom með mér.
Eufemía frænka mín fór að
raka með slólku þar i tóninu.
Héðan hafði moldin kallað —
til að nota málmynd Guðbrands
Jónssónar — í meir en hálfa
öld. Hérna sást móta fyrir
gamla bænum fyrir neðan leyn-
inginn. Fyrir norðan liann voru
gömlu snjókastalarnir varðir
og sóttir með unggæðislegu
harðfengi — og þarna höfðu
þeir lijaðnað niður hvert vor
í meir en sjötíu ár. Grasið tal-
aði lágum rómi um lif, sem
fyrir löngu var liorfið af jörð-
inni. Yfir þessu tóni liafði eg
vakað vorum saman. Mikla
þýfið fyrir neðan balana var
sléttað og ræktað. Dokkin fyrir
sunnan tónjaðarinn hrá upp
myndum af stokköndunum,
sem höfðu synt þar á vorin
meðan vatn var i henni. Fjár-
hósin vestast á tóninn voru að
falla, raftarnir sáust upp ór
þakinu. Gömln fjárliósin niðri
á tóninu voru þar sem þau
höfðu verið, en nó voru þau
þrjó og komin npp slórcflis
hlaða. Hesthósin stóðu eins og
þau liöfðu verið. Ýmsir leikir
þar i gömlu vallgrónu sand-
gígnnum komu upp í lingannm.
í liolu í liesthúsgaflinum varp
áður sólskríkja. Hreiðrið var
karfa úr hrosshári til að hlýtt
væri á eggjunum og var búið
til með snild. „Verpnr sólskrikj-
an þarna enn?“ spurði eg mann-
inn, sem nú var bóndinn í
Krossanesi. „Nei, eg held engin
sólskrikja verpi þar nú“. Eg
hjóst við að halda áfram. All-
ir vissu þar um slóðir, að mér
var allt annað en vel til Jólianns
á Löngumýri fyrir að hann
hafði gert Krossanes að liús-
mannskoti. Þegar við erum að
skilja segir maðnrinn við mig:
„Komið þér ekki að Löngu-
mýri ?“ Hann sagði þetta svo vel
og tónninn var svo mjúkur og
laðandi, að eg held eg liefði
ekki getað sagt nei, þó eg liefði
strengt þess heit. Eg sagði: Jú,
eg ætla að koma þar. Þetta var
tengdasonur Jóhanns á Löngu-
mýri.
Á Löngumýri var Jóhann
bóndi sjálfur að slá með sláttu-
vél. Eufemía sagði mér til að
þetta væri hann. Eg reið til lians
og lagði höndina á öxl honum
og sagði, að nú væri mér betur
til hans, eftir að eg hefði séð
túnabæturnar í Krossanesi.
Hann bauð okkur inn. Hann
sagðist liafa lieyrt, að eg hefði
viljað taka af sér „hnappinn“,
eg trúði því ekki að eg hefði
farið svo langt. Húsfró Sigur-
laug Ólafsdóttir kom inn og
mynti mig á komu mína til for-
eldra sinna í Húsey, og þar á
meðal atvik sem eg hafði
gleymt. Stofan var full af fólk-
inn, sem með mér var, svo að
hún gat livergi sest, eg bauð
henni að setjast á hné mér, og
það þáði liún. Jóhann bóndi
kvartaði undan að túnið á
Löngumýri yrði ekki slælckað,
sem eg þóttist vita fyrir fram.
Hann hafði bygt þar fallegasta
liós. Að skilnaði sagði liann við
mig: „Eg skil svo vel þessa átt-
liagaást“. Eg fór sáttur við
hann.
Þaðan héldum við til Hús-
eyjar, og frá Húsey fórum við
Felix Jósafatsson upp aS Álfta-
gerði og vöktum þar upp.
Álftagerði. Grófargil. Det kalder
vi for Margaruiter. Víðimýrar-
kirkja og Glaumbæjar. Sæll,
sælir, húrra!
Þegar Ólafur Sigfússon og
Arnfríður frænka min keyptu
Álftagerði var það fremur lítil
jörð. Taðan var 80 hestar af
túninu, en 300 nú, enda er tún-
ið alt sléttað og 3svar sinnum
stærra en fyr. Ólafur er hinn
viðkunnanlegasti maður, og
jiegar hann liafði tima til að
tala við mig, var það liin mesta
ánægja fyrir mig. Herdis fór