Vísir - 27.12.1934, Blaðsíða 3

Vísir - 27.12.1934, Blaðsíða 3
Garðsöngur stúdenta. •y*c , i, ','w} '&'ir ;«4 ♦ 'f», .47ÍT ' Vér máttum bíða lengi’ í þessu landi, uns ljóma tók.iaf nýrri árdagsrönd. Og lengi. sóttLframgjarn frónskur andi sinn frama burt í meiri sólarlönd-, Loks fer að rofa fyrir nýjum degi, Iiér fárá’ að öpnast ný og liærri ,syið, ? Nú sjást liér spor á vísindaima-.vegi, ( ! 'sem visa Teið á' fjariæg. sjónarmið,, ,,, ,: „, kf A' ;;■',;■, ; V 'j 'ý,' Og, hcpjU■ .sé . þeim, senx yoru bér, að v.erbi og .vt'íttu kraft að reisa þennan garð. En það yar æskan, stofninn ungi’ og sterki, sem stcfndi fram og sigurdrjúgurevarð. •Nú er ei framar fátsektin að meiin>f ,nú fylkist þjjÓ^|n öll á ný til stríðs. ’Og líér skat; Msa steinn af öðrum steinii uns stendur báborg islensks menlalýðs. • ■ Ög , vér, sem .eigum æskuþróttinn nægan • og eld í sál og glaða stúdentslund,. vér heitum því, að gera Garðinn frægan og geyma vel hans hróður alla stund. Og þótl oss hendi stundum stefnu greining , og stríðsins bvöt sé gefin oss í arf, hér skal oss tengja andans sterka eining, sem eflir dug og skerpir nám og starf. Freysteinn Gunnarsson. hefir verið nálega einstakur maður í sinni röð. ■— Eg efa ékki að hanii liefði orðið góður klerkur, en þó finst mér ekki harmsefir, að liann kaus sjó- stakkinn og lét hempuna liggja. p. Meðal hiriná fyrstu er. fluttu íágnaðarboöskap(!) Marxismans hingáð til lands, var ungur mað- ur, er dvaliö haföi um skeiö við nám erlendis, jíó ekki í Oxford, mér vitanlega, (svo ekki þarf að taka „feil“- á doktornum frá Ox- ford). Sá hann fram á það, er hann haföi dvaliö hér uni stund, að lítill jarövegur mundi hér fyrir slíkar hugsjónir aö svo stöddu. En þar sem maöur þessi var met- oröagjarn og gráðugur í völd, sá hann jiann kost vænstan, aS brenna þessar hugsjónir sínar á björtu báli, að visu „iri Effigie“, og birtast síðan bændum lándsins, sem fuglinn Fönix, nýrisinri úr ösku sinni. BauS hann þeTm nú fulftingi sitt gegn Reykjavíkur- valdinu, er hann nefndi svo, gegn því aö j>eir yröu sér auðsveip ak- neyti til þess aS draga sig upp í valdasessinn. Leist bændum þetta hfS mesta jjjóöráS, og beygðu í auðmýkt bak og háls undir okiS sem hann lagöi á þá. Til frekari tryggingar hlekkjaði hann þá saman meS samábyrgöarhelsi, svo þeim yrSi erfiðara um vik, ef þá skyldi iðra þess síSar, er jieir höfðu gengist undir. Skönimu siSar fæddist honum dóttir, er hlaut nafnið „Fram- sókn“. En þó undarlegt megi virS- ast, er flestum ókunnugt um móS- urina; geta menn j>ess til, aS hún hafi veriS gýgur ein, enda herma fornar sögur, aS slíkt hafi hent, jafnvel hina mestu menn. Mær ])essi varS hiS mesta uppáhald fiestra samábyrgSarbænda, ])ó ekki ]>ætti hún bera nafn meö rentu,'nema að hálfú leyti. Þegar fram liSu stundir og mærin varö kynj>roska, kom j>aö í; brátt í ljós, aö hún Var í frekara lagi vergjörn, og mun þess minst síöar. Hefir hún því hlotið riöfn- in „maddama Framsókn“ og „Framsóknar beljan“, manna á meðal. En nú víkur sögunni aftur að hugsjónabrennunni. Nokkrir hug- sjónasriauðir, en vaTdásjúkir j>jóS- rnálatarfar, höfSu haft veður af ; hvaS fram fór. Þeir ílýttu sér. ]>ví á. vettvang og sleiktu hiria ímynd- uðu hugsjónaösku meS svo mikilli ákefS, aS í almæli er, aS þeir hafi aldrei lagt jafn mikið erfiSi á sig, hvorki fyr né síöar. TútnuSu þeir nú allir út af ímynduöum sam- úöar og sameignarhugsjónum, er gera áttu heiminn aS jarSneskri paradís á svipstundu, ef alþýöa nranna lyfti jreim upp í valdastól- inn, en settu ]>ó þaS skilyrSi, að sjálfir yröu þeir aö ráSa þeim aurum, er þeim áskotnaðist, sam- eignin ætti a;5 ná til allra annara. LoforSin um gull og græna skóga freistuSu alþýöu, svo hópur manna tók aS bisa j>eim upp í ýmsar valdamiklar og vel launaSar stöSur, þó j>aö væri æriS erfitt verk, ]>ar sem sumir j>eirra voru óeölilega feitir sem fulltrúar fátæklinganna, og ]>ar aS auki furidu þeir, sem voru að bisa viö aö koma þeirn til valda, aö hæfi- leikarnir mttndu vera af skornum l skamti. Fór þó svo aö lokum, aö ]>eir gráöugustu hrepptu hnossin, án tillits til hæfileika, eins og oft vill verða. Þegar hér er komiö sögunni fara ]>eir svo aS leggja lag sitt við „maddömu Framsókn“, eSa„Fram- sóknarbeljuna“ 'og hefir hún fætt þeitn mörg afkvæmi, sem öll bera svo glögg einkenni feSrrf sinna, aö óþarft hefir þótt aS nefna sér- stakan föSur aö hverju einstöku út af fyrir sig, þó viröist mörg- um sem gýgjareöliö komi greini- lega fram í sumitm þeirra, og hef- ir þaS nráske átt þátt í getgát- unni um móðerni Framsóknar. Þegar líða tók á yfirstandandi ár, óx svo frjósemi Framsóknar, að furSu gegnir, því góS varp- hæna mundi varla gera betur, og telja gárungarnir aS aðstandend- unum muni jafnvel þykja nóg um, og leggja því svo mikiS kapp á aS koma fram löggjöfinni um fóstur- eyðingar og getnaöarvarnir, sem allra fyrst, þó aSrir geti þess til, aS eigin hag'smunir sumra þing- manna séu þess aðallega valdandi, hversu mikla áherslu þeir leggja á framgang þessa frumvarps. Þeir finria sem sé, aS þeir séu líkt á sig komnir og fjörugur sjómaSur’ í framandi liöfn, og því sé allur varintí góSuf. Enda er slíkt ekki óeölilegt, aÖ'minsta kosti fyrir þá, .sem staðiö hafa viö troðfulla bitlingajötu árum samari. En þess ber líka aö gæta, aö í flokki þeirra matina sem sótt hafa þetta mál iastast, er nú sá maður, sem mint hefir bændur undanfariS á, hvenær ætti aö hleypa til, og taliö þeim bráönauösynlegt aö eiga sem ílest- I ar tvílembur. Hugsast gæti, að hörium hefÖi oröiö þaö, eöa yröi þaS á, áö minna samherja sína i þinginu á þetta af gömlum vana, sérstaklega síSari hlúta þingsins, cn þetta gæti oröiö afdrifaríkt fyri- ir ])á, sem vanir eru að hlíSa' ráö- um ráSunautsins í hvívetna, en hafa hýorki^et‘>iTé"hrúta:?V'iS-hönd- ina. :'.■ ÞaS-er víst'.ahnent viðurkent, [,aö.þaö.sé kostnáSa.rsamt; aS.hleypa ; til. á áhentuguirt! tima' -og már vél y.era aö.einhver þeirrá.bænda, seiri ; stjórnarflokkinn , fylla' og á' þingi ■ S/itja, þekkj islikt áf eigin reyrislú, : og.geti ]>ví'aöváraS-' hiria. sem engri j. reynshti hafa í því efni, en eiris-og ; kunnugt ■ er» eru. Tímasocialistar t.ildir sparir á greiöslur .úr eigin vasa; hafa því sumir látiö svo um mælt, aS öll jafnaðarmenska rjúki i burt, eins og skrattinn úr sauöar- leggnum, þegar þessir menn opna pyngjuna til annars’ en aö taka á móti eigin launum. Sagan unt j a f naSarmannaleiötogann sem geröist bóndi, og lét þaS vera sitt fyrsta verk, aS hóa hinum nýju stéttarbræörum sínum santan á íund til þess aö ræSa lækkun á kaupafólkskaupi, viröist benda ó- tvírætt í þá átt, aö svo sé, enda þekki eg slíka smásmygli eins af þingmenskukandidötum jafnaöar- manna, að dæmafátt mun vera, ]>ó víöa sé leitaö, einkum þegar þess er gætt, aS þessi sami maöur tekur stundum, og það af fátæku fólki, margar krónur fyrir 5—10 mín- útna verk, auk fastra launa. Þaö má máske viröa honum til vork- unar, þó hann leitaöi undirboðs, ]>ar sem hann var í þann veginn aö festa sér meöhjálp til mann- fjölgunartilrauna, og hefir því séö íram á aukin útgjöld. En svo eg víki aftur aS afkvæm- um Framsóknar, þá láta allir a'ð- standendur svo dátt aö þeim, aS þeir hafa gersamlega gleymt öll- um sínurn hjartfólgnu óskabörn- um, er þeir áttu fyrir síSustu kosn- ingar, nefnilega hinum vinnandi stéttum, er þeir svo nefna. Eitt af fyrstu afkvæmum hennar þetta ár, var strax sett til höfuös fátækum bændum hér í grend við Reykja- vík, og mun því ætlað að ganga af þeim efnahagslega dauöum áö- ur en lýkur. Ööru var stefnt gegn hinum unga iðnaði þjóSarinnar, en til þess aö aíla þessu fóstri þeirra íylgis, hrópaði aöalmálgagn stjórnarinnar hástöfum um eitruS matvæli, er framleidd voru hér í laridi, og bygði þessa ásökun á skýrslu nýbakaös efnafræöisdokt- ors frá Þýskalandi. Þessi árás hef- ir aö vísu bakaö þessum iSngrein- um töluvert tjón í svipinn, en þó sjálfsagt eklci komiS aö tilætluö- um notum, bæði vegna dómgreind- ar almennings, sem lengi haföi notaS þessar vörur, án þess að veröa meint vi'ð, og svo mun sum- um hafa komiS í hug saga, sem gekk hér staflaust um skeiS, sem er eitthvað á þessa leið: Norskur maöur sem dvalið haföi viö efna- fræSisnám í Þýskalandi, og kom heim meS doktorstitil, fékk þegar heim kom stööu viö efnafræðis- rannsóknir, en komst brátt aö því, aS hann vantaði þekkingu til þess aö leysa starfið sómasamlega af hendi, en þar sem maðurinn var samviskusamur, tók hann þann kost aö afla sér frekari þekkingar viö sinn eigin háskóla, en féll viS efnafræSipróf. Mönnum mun því ekki hafa fundist doktorstitillinn fullnægjandi trygging fyrir aö svo væri sem blaðiö sagði. frá, enda hafði það veriS aukiö og endur- bætt í meSförunum. Samt sem áöur dátt mörgum í . hug, er þeir lieyröu hvaöa starf stjórnin fékk honum svo að leysa af hendi, vísá Jóns á Bægisá: „Prestur setti satuan o. s. frv.“ Síðan þetta gerðist, hafa ýms þokkahjú af sama stofni veriö sett IVIelbourne-fTuaið. AfeÖal þátttakendanna- í Mel- bourne-fluginu var danskur flug- maÖur, Michael Hansen, og, vakti hann á sér mikla eftirtekt fyrir frækilegt flug sitt. Myndin hér aÖ ofan er af honum og félaga hans, Daniel Jensen, er þeir komu til Kaupmannahafnar. Til hægri á myndinni er aÖalritsíjóri Berling- ske Tidende, sem ín. a. var viÖ- staddur heimkomu. j tirra, til þess að bjóða þá velkpmna. .■ til höfuös frjálsri verslun, sjávar- útvegi, já, jafnvel sjálfsábúS bænda o. s. fry., í stuttu máli virð- ast flest afkvæmi- Framsóknar & Co., meö þeim ósköpum fædd, aS veröa þjóöinni til ógæfu, og það ekki síður hinum vinnandi stétt- i.m, fyrverandi óskabörnum núver- andi stjórnarflokka. Þegar betur er gætt aö, cru öll ]>essi afkvæmi framsóknarbeljunn- ar partar af sömu heild, sem skríöa saman jafnóSum og þeir hafa lokiö hinu sérstaka hlutverki sínu, og veröur þá af boli eigi all- lítill, og nefna menn hann „Þor- geirsbola hiriri nýja“, en jafnyel ó- skygnir menn sjá, aS hann er eigi annaS en hin illræmdasta sending, sem íslenska þjóöin hefir kynst, og orSið hefir henni að riiestu tjóni, sem nú er endurvakin og send þjóSinni á ný, af þeim rriönn- um, sem eiga af vera hagsmuna- vcrSir hennar í hvivetna. ÞaS er hin alræmda einokun sem hér er endurvakin, hvað svo sem stjórn- arliSiö nefnir þaö. Eins og Þorgeirsbola var ætlaö aö drepa stúlku- þá, er ekki hafði viljaS þýöast Þorgeir frá Skógum eins er hinum nýja Þorgeirsbola ætlaö aö drepa Reykjavík fjár- hagslega, vegna þess aö liún hefir veriö treg til aö þýðast þá, er að honum sfanda, en hætt er viS aö eins fari nú sem þá, aö þegar Reykjavik væri frá, fengi eldri systir hennar, þjóöarheildin, aö kenna á aðsókn bola, svo þess yrði skamt aS biða að hún færi sömu Teiö. Islendingum staíar ekki minni hætta af einokun nú, en áö- ur var, þvi þegar einstaklings- framtakiS er hnept, er öll manndáð og sjálfsbjargarviðleitni ]>jóðar- innar jafnvel í meiri voða nú, vegna þess undirlægju hugsunar- háttar, sem aliö hefir veriS á, af þeim, sem að einokuninni stancla. Þjóösögur vorar segja aS Þor- geir hafi haft nóg með að verjast bola sínum, einkum eftir aö hann haföi magnaS hann á ný. Vel gæti fariS svo, aS hinn nýi Þorgeirs- boli yrSi þar ekki eftirbátur, enda láta skygnir menn svo um mælt, aö þeir sjái bola þessum oft bregða fyrir. Beri hann þess ljósar menj- ar, aö andstæðingar stjórnarinnar hafi fariS meö hann eins og fariS var með nafna hans foröuin, aS húðin sé fleg’in af aftur á. malir eöa jafnvel lengra. Sitji þá. stund-' um öll hersingin, Framsqkn og friðlar henriar, á húöinni, eins .og Lalli og Skotta foröurii, Þjóti hann síðan með þau hraðar en nokkur landhelgisbíll eitthvaö upp til sveita, en þá sé þess gætt vand- lega, aS koma ekki nærri býlum bænda, aldrei þessu vant, og geta menn þess til, aö því valdi hinn blóðrauði litur á skrokk og skinni bola, en tafsamt þyki aS tosa bjór- inn yfir blóSrauöan skrokkinn, er þeir koma í augsýn bænda. ÞaS sjá menn síöast til bola, aö hann nemur snöggvast staðar á gjár- hamrinum uppi undir Drekkingar- hyl, tekur siöan svo snöggt viö- bragö, aö íarþegarnir hrökkva of- an í hylinn, en boli stefnir inn á öræfi. Menn vænta því, að þetta sé fyrirboSi þess, að gifta þjóöarinn- ar veröi öllum árum Framsóknar yfirsterkari aö lokum, þó nú líti svo út sem „ógæfu íslands veröi alt aö vopni“, og að Þorgeirsboli hinn nýi veröi aðstandendum sín- um aö pólitískum aldurtila, enda niunclu landsbúar fáa klúta væta þó svo yröi, því ÞjóÖin mun gráta þurrum tárum helför herjans sona þeirra, er lnigsmuni hennar jafnan báru fyrir borS. Þorst. FinriSogason. I 0. 0. F. 1=1161228 englnn furdur. VeðriíS í morgun. Hiti í Reykjavík 4 stig, Bolung- arvík o, Skálanesi 3, Vestmanna- eyjum 4, Sandi o, Kvígindisdal o, Hesteyri 1, Blönduósi 4, Fagradal 2, Hólum í HornafirSi 3, Fagur- hólsmýri 3, Reykjanesi 2, Færeyj- um 5 stig. Mestur hiti hér í gær 5 stig, minstur 1. — Yfirlit: VíS- áttumikil lægS vestan viö Bret- landseyjar á hægri hreyfingu noröur eftir. — Horfur: Suövest- urland: Hvass austan í dag, rok undir Eyjafjöllum, en hægari í nótt. Rigning. Faxaflói: Allhvass austan. Sumstaöar rigning meö kveldinu. Breiðafjörður, Vestfirö- ir, Norðurland: Stinningskaldi á austan. Úrkomulaust. Norðaustur- land, Austfiröir: Stinningskaldi á austan. Rigning. Suöausturland: Hvass austan í dag, en hægari suðaustan í nótt. Rigning. 0 Botnvörpungarnir. Karlsefni og Ver komu á aö- íangadag vestan af fjörðum meö bátafisk og eru lagöir af staö til útlanda. Einnig Gullfoss, Kári Sölmundarson og Belgaum. Farþegar á Goðafossi til útlanda: Jóhann Reykjalín, Björn Skúlason, Þorsteinn Hjálm- arsson, Gottskálk Gíslason, Bjarni Sigurðsson, Kristinn Sigmunds- son, Þórarinn '■ niðmundsso-n, Bjarni Þorsteinsson, Marinó Guö- mundsson, Sigurjön Helgason og frú Magda Vigfússon meS barn. Skip Eimskipafélagsiris. Gullfoss, Dettifoss og Selfoss eru hér. Brúarfoss og Lagarfoss eru í Kaupmannahöfn. Goöafoss fór héðan i fyrrinótt- álei'ðis til út- landa. Knattspyrnufél. Valur heldur jólaíagnaö fyrir alla yrngri flokka félagsins í. húsi K. F. U. M. kl. 8y3 i kveld. Vélstjórafélag íslanás heldur jólatrésskemtun fyrir fé- lagsmenn, konur jjeirra og börn, laugardag 29. þ. m„ i Iönó kl. 5 e. h. Sjá nánara i augl., sem birt er í blaSinu í dag. Hjúskapur. Gefin voru saman í hjóna- band nýlega í Kaupmanna- liöfn, ungfrú Þuríðnr R. Sig- urðardóttir og Gunnar Becker, húsgagnasmiður. Heimili þeirra er i Saxogade 19 A. Gengið í dag: Sterlings.............. — 22.15 Dollar.................... — 449)4 100 ríkismörk.............. — 178.73 — franskir frankar . — 29.71 — belgur............... — 105.16 — svissn. frankar . „ —- 145.46 — hrur ................ — 38.95 — finsk mörk .......... — 9.93 — pesetar ....... — 62.22 — gylhni ........ — 303.72 — tékkósl. krónur .. — 19.13 — sænskar krónur ,. — 114.36 — norskar krónur .. — 111.44 — danskar krónur . — 100.00 Gullverð « ísl. krónu er nú 49.21 miðað við frakkneskan franka. Tilkynning frá ráðuneyti forsætisráð- lierra: Samskotafé vegna land- skjálftanna 1934: Afhent af rík- isútvarpi íslands (móttekið frá hreppsnefndaroddvita Jóni Jó- hannssyni, Mýrarlnngu), sam- skotafé úr Reykhölalireppi kr. 50.00, sýslumannimnn i Isa- fjarðarsýslu samskotafé út Nauteyrarlireppi, safnað af nokkrum konum i hreppnum, kr. 80.00, sýslunianninum í Suður-Múlasýslu, viðbótarsöfn- un, úr Vallahrepþi kr. 466.60, og úr Mjóafjarðarhreppi kr. 216- 50. (FÚ).

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.