Vísir - 01.11.1935, Blaðsíða 2

Fiilltrúar Breta, Frakka og ftala koma saman á furtd
tU þess að ræða friðartiilögur. Áreiðanlegar upplýs-
ingar éru enn ekki fyrir hendi um á hvaða grund-
yelli friðartillögurnar verði ræddar, en Laval virðist
stöðugt halda áfram tilraunum sínum til þess að
miðla málum og á þeim grundvelli, að kröfum ftala
verði sint að einhverju leyti, en Bretar hafa marg-
sinnis lýst yfir því, að þeir fallist ekki á neina mála-
miðlun, sem bandalagið og Haile Selassie ekki fall-
ist á. — Fregnir hafa borist frá Yatikanborginni, sem
yekja mikla athygli. Páfi er sagður hlyntur því, að
Ikröfum ftala verði sint. Beinir hann því óbeint til
kaþólskra manna í Frakklandi og Bretlandi, að sýna
málstað ftala meiri samúð og skilning. — Ameríski
stjórnmálamaðurinn Kellogg ákveðnari en Roose-
velt og Hull.
KalundBörg, 31. okt. — FÚ.
Á morgun hittast í Genf Lav-
-al, Sir Samueí Hoare og barón
AIoisi, til jiess að hefja á ný
sáttaumleitánir i Abessiníu-
deilunni.ríij5éfrii |>ykjast vita, að
ítalska stjórnin sé nú fúsari til
'sátta en áður, og gera margir
sér góðaé vönir um, að þre-
menningarnir ;'fiíthi einhverja
leið til samkomulags, sem
Þjöðabandalagið, ítalia og
Abcssinía gefí gengið að; Ékk-
ert er kunnúgt um það, á hvaða
grundvelli þessar umleitanir
eíga að Kéfjast.
Orðrómur gengur um, að
Abessiníukéisari liafi neitað að
semja utn frið, nema ítalir
kalli her sihn á brott úr Abess-
iníu.
London i. uóy.
Freghir, sem borist hafa frá
Vatikan-borgínni, vekja mikla at-
hygli, en þær.eru á.þá jei|, a8 páf-
inn sé blyntur því, að ítálir fái sér-
stök réttindi i Ábessinin, m. a. um-
sjón meö stjóru landsins, utanrík-
ismálum o. s. fry. Telur páffan
þetta einu leiöina til þess aö koma
í veg fyrir ticimsófritS, fái ítalir
ekki þessi auknu réttindi, verSi
afleitSingin blóöug styrjökl í Ev-
rópu, ef tð vill um allan heim.
Fullyrtþer, aö gerö yeröi nánari
:grein fyrir skóSunum páfa í þessu
‘efni í ritstjórnargrein, sem birt
verÖur í „Qiyitia , Cattolica" á
morgun (laugardag). Mælt er, a*
í ritstjórnargreininni veröi því
djarflega haldiö frain, aö Þjóða-
bandalagiö ætti ekki aÖ hika viö
aö veita Ítalíu umsjónarréttindi í
Abessiniu, ef ekki á þeim grund-
velli aö réttíætiÖ krefjist þess, þá
á grundveltí jafnréttis ítala viö
uörar þjóöir, sem þátt tóku í
heimsstyrjöldinni og fengu umboö
yfir ýmsum löndum, en ítalir ekki.
í greinarlok veröa kaþólskir menn
í Bretlandi og Frakklandi hvattir
til þess aö gera sér far um aö
skilja betur hver nauösyn ítölum
sc á aö fá nýlendur. (United Press
—FB).
Lonodn 31. okt. (FÚ).
Frank B. Kellogg, sá er Kel-
loggsamningarnir eru kendir viö,
flutti í gærkvöldi ræöu í útvarp í
Bandaríkjuniim, um álit sitt á af-
stööu Bandaríkjanna til þeirra
tnála, sem nú eru á döfinni í Genf.
Bandaríkjastjórn ætti hiklaust,
sagöi hann, aö lýsa því yfir, aö
hún telji Ítalíu seka um aö hafa
hafiö árásarstríö; — ennfremur, aÖ
lýsa yfir því,, aö Ítalía hafi á
þenna nátt rofiö geröa samninga,
er Bandaríkin $éu aöilar aö; og
toks, áö ÍBandaríkjastjórn muni
ekki á nokkurn hátt hindra eöa ó-
nýtá þær ráöstafanir, sem þjóöirn-
ar í Genf kunni aö gera fil þess aö
refsa Ítalíu og stööva ófriöí'nn.i
Stjómin hefir gleymt því, sagöi
Mr. Kellogg, aö Ítalía hefir grip-
iö til vopna í eigin hagsmunaskyni,
og þarmeö rofiö samninga viö
sjálfa stjórn Bandaríkjanna, og
breytt gagnstætt grundvalláratriö-
um amerískrar stefnuskrár í utan-
ríkismátum.
Genf, t, nóvember,
Refsiaðgerðimar.
ö'ndir-refsiaðgeröanefndin ár
kvaö t gær aö litlu undimefndirn-
ar, sent hafa sérstök fjárhagsleg
og lögfræöileg mál til athugunar,
kæmí saman á fund í dag. Hófst
sá fundur kl. 10.30 í morgun.
Nefndirnar eiga aö koma saman
tit þess aö ráögast urn ýmislegt,
sem gæti orðiö til tátmunar á fram-
kvæmd þ'vingunarráöstáfananna.
(United Press—FBj).
Smáomstur í Abessiniu.
Rómaborg 31. okt.
Tilkynt hefir veriÖ opinberlega,
að ftalir hafi hertekið Maiuece,
milli Edaga Hamus 0g Makale.
Ennfremur er tilkynt, að Iið inn-
fæddra Somalilandsbúa hafi ráðist
á herdeild úr liði Abessiniumanna
fyrir norðvestan ána Daua. Af liði
Somalilandsbúa féllu þrír í viður-
eigninni, en af Abessiniumönnum
ellefu. Engar staðfestar fregnír
hafa borist um nema smá viður-
eignir. (United Press—FB).,
m k
Til sícámms tíma hefir Iier-
óp sociálista yerið :„Vér heiml-
iwn“. Foringjarnir liafa lagt
itápp á það, að innræta himim
óbreyttú lioSmönnum þá „lífs-
skoðnn“, að það væri liinn dýr-
mætasti og sjál^sagðasti réjt-
ur „alþýðunnar“, að heimta.
Og þvi voru alls eugiu lakmörk
sett, hve mikið mætti heimta.
Rétturinn til að lieimta var al-
veg takmarkalaus, meðan and-
stæðingar socialista fóru með
völdin, eða þar sem þeir fóru
með völd.
En það hefir borið á þvi áður,
að þessi réttur til að heimtá,
liefir ekki verið sá sami, hvern-
ig sem á stóð. Hann hefir ver-
ið mismunandi eftir því, hvaða
flokkur fór með völd á hverj-
um sfað. Það hefir komið fyrir,
að „alþýðunni“ í Hafnarfirði
hefir verið liarðbannað að
heimta það sama, sem heimt-
að hefír vérið íiiéS ödtl ög égg
fyrir liönd alþýðunnar í
Reykjavík. Verkamönnum í
Hafnarfirði er það vafalaust
minnisstætt, hvernig þvi var
tekið, þegar þeir liérna um ár-
ið kröfðust atvinnuleysisstyrks
úr bæjarsjóði. Þessa kröfu
höfðu bæjarfulltrúar socialista
í Reykjavik þá alveg nýlega
borið fram fyrir hönd verka-
manna hér. En sömu kröfu
verkamanna i Hafnarfirði, var
svarað á þá leið, að ef kraf-
an yrði ekki tekin aftur,mundu
bæjarfulltrúar socialista þar
segja sig úr bæjarstjórninni.
Og krafan var tekin aftur.
Og nú er svo komið, að sömu
foringjarnir, sem árum saman
hafa verið að brýna það fyrir
vérkamönnum, að þeir ættu
bara að heimta, og heimta nógu
mikið, liafa gersamlega snúið
við blaðinu og eru nú farnir
að átelja verkamennina fyrir
heimlufrekjú þeirra, og brýna
það fyrir þeim, að nú, þegar
þeir séu sjálfir kmnnir til valda,
þá eigi það ekki lengur við, að
heimta svona takmarkalaust!
’ Það liíjófá að vera áfskapleg
vonbrigði, sem kjósandalið
sócj4list.a yerðm;.nú aðjhorfast
í augu við og þola. Á síðustu
þi nguin fyrir Iiinn mikla kosn-
ingasigur flokksins, börðust
foringjarnir eins og ljón fyrir
auknum fjárframlögum til
verklegra framkvæmda. í á-
lléyrn alls lýðsins „heimtuðu“
þeir eina miljón. króna til at-
vinnubóta. Þeir höfðu ráð und-
ir hverju rifi, til að afla þess
fjár. Og þeim veittist auðvelt
að sannfæra liðsmenn síná um
það, að ekkert annað en hin
nánasarlegasta „íhaldspólitík“
væri þess valdandi, að þeim
kröfum þeirra fengist ekki
framgengt. — En svos þegar
sigurinn er unninn, og Söcial-
istar erií sjálfir komnir tii
válda, snýst þettá alveg við. Þá
er ómögiliegt, öð verða við
þessum sömu kröfUtii, séhi áð-
ur var svo auðvelt að upþfýlíá!
Þá á það ekki lengur við, áð
gera svona háar kröfur!
Er það ekki von, að menn
eigi erfitt með að átta sig á
þessum veðrabrigðum? Kjós-
endaliðið, sem hélt, að það
liefði „himin höndum tek-
ið“, þegar socialistarnir kom-
ust til valda, og þóttist þess
fullvisst, að þá mundi alt, scm
það hefði „heimtað“ — eða
jafnvel ennþá meira — veitast
því, verður nú, í stað þess að
fá þær vonir sínar uppfyltar,
að breýta alvég um „lífsskoð-
un“, og venja sig af því að
„heimta“ meira en góðu hófi
gegnir! —
Sagan um kröfur verka-
mannanna í Háfnarfírðí, hefir
endurtekið sig!
Abessaiukeisari
á fimm ára krýningarafmæli næst-
komandi laugardag, og verður þess
minst meö miklu hátíöahaldi í
Addis Abeba.
Frá Alþingi
Sameinað Alþingi.
Þar ícom til fyrri umræöu tillaga
sú til þingsgályktunar, sem £er
fram á að veita stjórninni heim-
ild til að ieita tilhpða, utanlands
eða innan í varðskipin Þór og Óð-
in, og leggja síðan árangurinn fyr-
ir Alþingi. Það fylgdi meö í grein-
argerö að nauösynlegt væri að fá
þessar upplýsingar áður en þingið
tæki til athugunar breytingar á
gæslunni, til aö nota vélbáta all-
marga ásariit Ægi o. s. frv. Þrátt
fyrir þaö þó tillagán væri svona
takmörkuð,, þá gengu þó umræður
nokkuð á víð og dreif og ræddu
menn um Iandhelgisgæsluna al-
ment og þær breytingar, sem orS-
aðar höfSu veriS í greinargerS.
J. Jónsson fylgdi till. úr hlaði af
hálfu nefndarinnar sem flyturjhana
og rakti efni hennar. Síðan töluðu
ýmsir þm. Jón Auðun Jónsson
talaði um hvaða afleiðingar það
mundi hafa ef landhelgisgæslan
yrði veikt og fullkomin gæsluskip
seld, en ófullkomnir bátar kæmu
í staðinn. En ef selja ætti eitthvað
af skipunum væri einsætt að selja
bæri fyrst og fremst Þór, en ekki
þau-skipin, sem fullkomnari væru,
enda væri Þór útgengilegastur
einkum til síldveiða þó hann væri
nokkuð lítill til annara veiöa. Páll
Þorbjömsson bar aftur fram brtill.
um aö selja fyrst og fremst Óöin
eða leita tilboða í hann. Sagði hann
að Þór væri Vestmannaeyingum
bráðnauðsynlegur fyrir björgunar-
skip, en smáir vélbátar gætu ekki
rækt það hlutverk. Óðinn væri nú
orðinn úrelt varðskip 0g bæri því
fyrst að leita tilboða í hann. J. J.
stóð þá upp og sagði að Vest-
inannaeyingum rnundi verða séð
fyrir björgunarskipi hvernig sem
alt ylti, en það væri víst að „vegna
vaxaíidi fjárhagsörðugleika ríkis-
sjóðs“, eins og hann kotnst að orði
— væri ekki hægt að starfrækja
þessi fullkomnu gæslusícip. Jóhann
Jósefsson taldi fram ýmsa galla á
að nota vélbáta — þeir væru í
- flestum tilfellum óhæf björgunar-
skip og sem gæsluskip mundu þeir
ekki duga t. d. á vetrarvertið fyrir
Norðurlandi. Ægir, sagði hann,
-gæti ekki kómið í stað Þórs fyrir
Vestmannaeyjar, því hann yrði þar
stopull, ef hann ætti að verða eina
skipið, sem fært væri til björgunar
og ekki væri berandi fult traust til
Dana, einkum vegna ókunnugleika
þeirra. Það væri sjálfsagt fyrir
Vestmannaeyinga' að halda fast í
það sem þeir hefðu, því loforð þess
opinbera hefðu reynst stopul,. td.
hefði Skipaútgerð ríkisins lofað
báti til Vestmannaeyja i ágúst, en
hann hefði aldrei komið. Hannes
Jónsson kvað tillögu þessa litils
nýta, því ef auðséð væri að þaö
skipulag sem nefndin hefði talað
um væri bæði betra og ódýrara, en
það sem nú væri og í öðru lagi,
ef það væri svo sem J. J. segði, að
ríkissjóði væru um megn að gera
skipin út, þá skifti litlu hvort
100 þús. kr. meira eða minna feng-
ist fyrir skipin, heldur væri þá
sjálfsagt að.selja þau, og lítill væri
þá sparnaðurinn af breytingunum,
ef hann yrði lengi að borga það
verðfall skipanna.
Pétur Ottesen mælti með þál. og
sagði að hún væri svo hættulaus
heimild til stjórnarinnar að sjálf-
sagt væri að samþykkja hana,
hvað sem síðar yrði gert. — Við
atkvæðagreiðslu var brt. J. A. J.
um að fella niður heimild um að.
leita tilboða í Óðin, feld með 25
atkvæðum gegn 5 og till, P. Þorb.

Kauprnannahöfn, 31. okt.
Einkaskeyti FÚ.
Allir ráðherrarnir dönsku
hafa sagt af sér embættum sín-
: h5>|:.teílíl
MfííFDraatg ddM
: íi|h8
um, til þess að veita Stauning
frjálsar liendur um að endur-
skipuleggja ráðuneyti sitt.
t'sk .tiS
ötan af. landi.
Frá Austfjörðum. Ýms tíðindi.
Seyöisfiröi 31. okt. (FÚ)
Lars Imslánd fyrverándi kaup-
maður á Seyöisfiröi lést i riótt;
Varðskipið Ægir bjargaði
strandaðá togaranum Valdorf inn
að bryggju í Seyðisfirði í fyrradag
og liggur skipið þar til aðgerðar.
Forstjóri Vátryggingafélagsins
ei væntanlegur til Seyðisfjarðar á
tógara frá Grimsby um næstp
helgi.
Haustslátrun er nú lokið á Séyð-
isfirði 0g ’ var slátrað 1871 §áiif$-
kind. Kjötþungi þeirrá vár 23.375
kg. — Þar af kéyptu bæjarhúár
Í.2Í2 kröpþá, sámtáís Í6,Í88 kg,
að' jíyrigd.
Býrjað að rífá e.s. Hansavaag.
Vögutn. (FÚ)
Frt. útv. í Voguin skýrir frá því
að nýlega sé byrjáö á'ö’ rífa síldar-
-skipið Hansavaag, Sem' strandaði
í Vogum í haust, — og er búíst
við að strandgóssið verði síðan selt
á strandstaðnum.
Skipið er um 370 smál. að stærð,
og 70—80 ára gamalt.
ítalski herinn
reiðubúinn til sóknar.
Kalundborg, 31. okt. — FÚ.
Frá Róm er tilkynt, að ítalski
herinn sé nú búinn að koma sér
þannig fyrir á norðurvigstöðv-
unum, að liann geti hafið sókn
livenær sem er. 1 dag er einnig
skýrt frá því, að smáskærur
hafi orðið hingað og þangað,
t. d. við Setit-fljót. ítalir segj-
ast hafa gefið 16 þúsund þræl-
uxn frelsi í hinu liernumda
landi.
Míklir stormar á Miðjarðarhafi.
London 31. okt (FÚ).
Míklir stormar geisa nú í Mið-
jarðarhafinu. í dag fór breska her-
skipiÖ Ðevonshire til aðstoðar
grísku kaupfari, sem hafði sent út
neyðarmerki, kom að því nær hálf-
fullu afsjö, bjargaði skipshöfninni
og jíegar síðast fréttist, sást De-
vonshire frá Alexaridriu, meö
skipiö í eftirdragi.
feld meö 26 gegn 9. Þál. sjálf var
samþykt til seinni umræðu.
Efri deild.
Þar var til r. umr. frv. til laga
um samningsgerð, umboð og ó-
gilda samninga, flutt af allshn. Er
hér farið fram á áð lögfesta venju-
reglur, sem gilt hafa um löggern-
inga hér hjá okkur og eru aö mestu
í samræmi viö það, sem gildir hjá
Noröurlandaþjóðum. En heppilegt
þykir þó að lög'festa þessar reglur,
þvi með þvi móti verða þær ský-
Iausari. Nýmæli eru annars fá í
frv. þessu.
Neðri deild.
Þar kom til 1. umræðu frv. Pét-
urs Ottesen um lækkun á útflutn-
ingstolli af beinum og hausum.
Segir flm. að þetta hafi átt aö
verða verndaítollur fyrir iqnlendar
verksmiöjur, en Noi'ömenn hafi
þrátt fyrir tollinn keypt hér vörur
þær, sem um ræöir, og innlendu
verksmiöjurnar séu ekki sam-
kepnisfærar. Sé því ekki ástæða
til að taka þann skatt af fram-
leiðendum þeim, sem hér eiga hlut
aö máli.
(slands-ljðð.
Þú feðra vorra fósturland.
Þú foma, dýra söguland..
Þú tignarfagra frelsisstorð,
Þinn faldur skin við liafsins
, borð.
Þitt liöfuð signir himinsól.
Þitt hjarta slær til guðs
frá jökulstó!..
Vér elskum þig, vort ættarland.
Vér elskum þig, vort fósturland.-
Svq vinnum þér með hug og 1
t hönd,
að hrökkvi sundur olcsins bönd.
Fyr öll vér látum líf og blóð —
en liggi und skömm á ný
þín stolta þjóð.
• \
Þú feðra vorra fósturland.
Þú foríia, dýra söguland.
Vor rtiikla drotning, móðurjðrð,
uffl merki þitt skal halda vörð
þín þjoð. Vort fagra fósturland.
Frjálst og hátt þú rísa skalt,
vort ættarland.
Ásmundur Jónsson,
, frá Skúfstöðum.
Framtíö Anstarrlkis
styrjöd.
Amerískur blaöamaöur, aem
dvalist hefir í Austurríki aö und-
anförnu, ræöir um þaö i blaöa-
greinum sínum, að austurrískir
jafnaöarmenn líti þeim augum á,
að það muni hafa mikil áhrif á
framtíð Austurríkis hver veröa úr-
slit Abessiniustyrjaldarinnar. Þeir
telja, að ítalir muni ekki fraín-
vegis geta beitt áhrifum sínum í
Austurríki eins og að undanförnu,
en það er alkunna, að mikill vin-
skapur hefir verið milli Starhem-
bergs fursta og Mussolini og sám-
vinna milli austurrísku ríkisstjóín-
arinnar og ítölsku stjórnarinnar.
Austurriskir jafnaðarmenn hafa
enga samúð með Mússolini og þeir
búast við því, að endir „Afríkuæf-
intýris“ Mussolini verði honum að
falli. „Þegar her Mussolini — eða
lcifar hans — kemur heim frá Af-
ríku, án þess að ítalir fái Abessi-
r.iu eöa sneið af henni, — þegar
ljóst veröur að hinar miklu fórn-
ir hafa verið til einskis, veröur
gerö tilraun til stjórnarbyltingar á
Ítalíu. Og hún mun hepnast". Svo
komst einn af austurrísku jafnað-
armönnunum aö oröi við blaða-
manninn. En hann segir, aö aust-
urrískir nazistar telji einnig víst,
aö það muni hafa mikil áhrif, að
því er framtíð Austurríkis snertir,
ef áform Mussolini mishepnast.
Telur blaðamaðurinn vafalaust, að
hvorir um sig, jafnaðarmenn og
nazistar, geri sér vonir um, að A-
bessiniumenn beri sigur úr býtum.
þótt spár þeirra um hvað gerast
muni, ef Musselini bíður ósigur,
séu ekki eins. Jafnaöarmenn spá
byltingu á Ítalíu og hruni fasism-
ans, sem verður, að því er þeir
ætla, fyrirboöi hruns kapitalistiska
ríkjafyrirkomulagsins í álfunni.
Sovét-Rússland, segja þeir, verður
öflugasta ríki álfunnar, en nazist-
arnir spá því, aö ekkert ríki álf-
unar muni standast betur þær eld-
raunir, sem vænta megi, er veldi
fascista á Ítalíu hrynur í rústir, en
nazistaveldið þýska. En hvorir um
sig gera sér vonir um aö svo fari,