Vísir - 01.11.1935, Blaðsíða 4

V í S IR
■y Mynili. ini.
Ný öld.
í MorgúnblaSiriu 17. júlí s. 1»
er ljómandi skemtiibg grein um
nýja öld og nýja hreyfingu og aft-
ur nýja öld. Höfundur greinar-
innar er eftirtektarverSur speking-
ur og spámaSur, sem vert er aS
fylgjast meS. ;
Höfundur segir að áféngiskaup-
in hafi aukist „allmikiS siSan
sterku drykkirnir urSu frjálsir",
enda hafi „yfirleitt“ engir halcfiS
því fram aS sv-o mundi ekki fara,
eitthvaS hafi líka hlotiS aS koma
í staðinn fyrir smygliS og sömu-
leiSis „landann“, sem nú sé sagSur
nær horfinn „af markaSnum í
Reykjavík og ri'ærlendis“. (Þá var
víst ekki búiS aS þefa um Land-
spitalann).
Þá heldur höfundur því fram,
aS bannlögin og bindindismerinirn-
ir eigi mikinn þátt í drykkjufýsn
manna og svölun hennar. >Hér
komi alveg þaS sama til greina
og meS djöfulinn forSum, aS því
meira sem barist sé á móti hinu
skaSsama valdi, því gráðug-ra verSi
þaS. Nú sé eina ráSiS aS bíSa og
rannsaka hver sé „hin eiginlega
drykkjuþörf manna“. Nú þegar
séu ýmsir komnir yfir þetta eigin-
lega mark og farnir „aS verSa leiS-
ir á því aS vera aS svolgra þetta
í sig“. Þetta sé líka „eSlilegi gang-
urinn", „aS heilbrigSur líkami geri
uppreisn gegn því, sem hann finn-
ur aS hann hefir ekki gott af“. Á
þennan hátt læknast drykkjuskap-
ur af sjálfu sér, hjá öllum þorra
mannna, sem hefir leiSst of dangt,
segir höf.
Þá er langt mál um þaS hvílík
fjarstæSa þaS sé, aS bindindis-
menn hafi nokkur áhrif á áfengis-
löggjöfina. Þar eigi alt aS hvíla á
þingi og „sitjandi landsstjórn" og
nefndum og þakklæti og þjóSinni
allri og þá sérstaklega „óháSum"
og „frjálst hugsandi" mönnum.
Og svo lýsir höfundurinn hrifn-
ingu sinni yfir því aS „þjóSin" sé
ekki „jafn tómlát gagnyart
drykkjuskapnum eíns og hún var“.
Lof sé hamingjunni.
Af þessum lauslega útdrætti úr
greininni er þaS ljóst, aS höfund-
urinn, sem nefnir sig andbanning,
er þess fyllilega verSur að við lít-
um hann réttu auga. Þetta verbur
vonandi gert af mörgum. Sá ljóð-
ur er þó á, aS nafn hans er duliS
í fjöldanum, svo aS menn geta lík-
lega ekki fundiS þennan postula
sinn aS svo stöddu, þó aS einhver
kynni aS vilja krjúpa viS fótskör
hans. En þetta er aS vissu leyti
skynsamlegt af méistaranum, því
aS foringjum andans er hætt viS
árásum frá þeim vantrúuSu, (sem
e. t. V. eru þó engir í þessu ttl-
felli) ; en meistari Andbanningur
hefir senriilega lesiS '(éSa héyrt i)
um þá angurgapa Brúnó og Galí-
lei, og óttast aS sjálfsögSu báliS
og eiSinn. ÞaS er líka vonandi
aS kenning hans þurfi ekki aS
ganga undir slík-a vigslu, því aS
ollu iná ofbjóSa, sem ekki hefur
eilíft gildi, (en þaS hefur Bakkus
gamli víst ekki, eSa kenningar
þær, sem viS hann eru bundnar,
eftir þeirn samanburSi, sem meist-
ari Andbanningur gerir á honum
og Kölska).
En mér þykir leitt aS meistari
Andbanningur standi einn uppi í
baráttu sinni fyrir þeirn stórmerki-
legu kenningum, sem grein hans
er aS flytja okkur syndugu mann-
kyni í baráttunni gegn þeim seig-
dræpa erkifjanda, Bakkusi, sem
um skeiS hefir veriS alinn á illdeil-
um og „staShæfingum" eins og
Kölski foröum. Annars er svo
furSu margt líkt meS þeim illu ár-
um aS dómi meistara Andbannings
(og reyndar fleiri), aS vel mætti
ætla, aS Bakkus værí skilgetinn
sonur Kölska, og hefSum viS
skammsýnir menn, því átt aS geta
skilið, aS beita mætti arfþega sömu
aSferSum forgengil hans. En hér
hefur sama blekkingin ráSiS gerS-
um okkar í báSum tilfellum —
þessi alþekta setning: „meS illu
skal ilt burt reka“. En þegar þetta
dugSi ekki viS Kölska, var þaS
reynt aS fara aS honum meS
góSu. Þetta gefst svo vel, aS nú er
hann frá meS lögum. Og nú hefur
rneistari Andbanningur sýnt okk-
ur frarn á aS hinn vigkæni and-
skoti, Bakkus, sé sömu lögum háS-
ur og Kölski. Kæru bræSur og
systur! Okkar bíSur nú þaS göf-
uga hlutverk aS íylgja þessum
kenningum fram til sigurs. Eg
leyfi mér aS gefa ykkur þar nýjar
skýringar og bendingar, og jafn-
dranit aS vékja athygli á því hvort
umgetin regla geti eklci gilt viS
útrýmingu fleiri meinvætta.
Eins og mpistari Andbanningur
segir, hafa áfengiskaupin aukist
síSan banniS var afnumiö. Allir
vissú þessar afleiSingar fyrir og
„yfirleitt" engir báru á inóti því.
En andbanningar vissu aS mönn-
um var „eSlilegt" aS drekka meira
en kostur var undir bannlögunum.
Og víniS varö frjálst eins og vind-
urinn. Og mennirnir drekka —
drekka mikiS, svo mikiS aS „ýmsir
eru aS veröa leiðir á því“. Á
„þennan hátt“ læknast líka flest-
ar meinsemdir. RáSiS er þaS, aS
: ■ ST7I V; VsiaKíaSIC »
sykjast bára nógu mikiS, líkámirin
gerir þá uppreisn og lækriást áf
þ.ví. ■
Petur Benteinsson
frá Grafardal.
Niðurl.
______1—'dEjp— 1 • 1—./.*■ 1 \'i4'
— BúiS ySur undir dauSann, því
aS nú ætla ég aS skjófa ySúr.
— llversvegiia? •
— Vegna þess aS viS ,erum alt
aS einu í útliti. Og ég hefi heit-
iS því, aS skjóta hvern þann mann,
sem líkist mér.
— Er ég líkur ySur?
—■ Já.
— Jæja —' skjótið1 mig þá í
herrans nafrii!
kTILK/NNINCAU
Eldurinn getur gert yður ör-
eiga á svipstuudu, ef þér ekki
hafið eigur yðar vátrygðar. —
,Eagle Star“. ,§ími 1500. (576
KlillSNÆCll
Einnar stofu íhúð til leigu á
Jsóleyjargötui 5. (38'
Gott herbergi til leigu iá Eg-
ilsgötu 26: (36
Herhergi óskast. Uppl. í síma
2284, , (5
Sólarstofa til leigu með ljósi
og hita á Skólavörðustíg 16. —
(1393
Tvö herbergi og eldhús ósk-
ast. Ábyggileg greiðsla. Uppl. í
síma 4714. (9
Golt herbergi fyrir einhleyp-
an mann í fastri atvinnu ósk-
ast strax. Uppl. í síma 3656. (13
Herbergi með öllum þægind-
um lil leigu strax. A. v. á. (15
Herbergi til leigu. Uppl. gef-
ur Helgi Sveinsson, Aðalstræti
8 Sími 4180. (23
Herhergi til leigu strax fyrir
einlileypa. Laugavegi 44, mið-
liæð. (24
Verkstæði, fyrir 2 bekki, ósk-
ast i vesturbænum. Uppl. í sírna
4115, lil kl. 7. Kl. 7—8 í sima
4879 1 (25
Litið og ódýrt líðrbergi ðsk-
ast, helst við Laugaveg eða
Hverfisgötu. Uppl. á LaugaveJíi
24 C, eða síma 3697. (28
2 samliggjandi, sólrík lier-
bergi til leigu. Uppl. síma 1839.
(32
ÍleIcaI
Rakalaust, rúhigott geyhislu-
pláss til leigU nálægt Banka-
stræti. Uppl. síma 1839. (33
! !• .!.
, Tapast hefir svartskjóttur ket-
lingur. Vinsamlegast gerið aðvart
í síma 2992. ( y (37
Tapast liefir svört handtaska
á Mimisvegi. Finnandi er vin-
samlega beðinn að skila lienni
á Fjölnisveg 15, III. hæð. (29
2—3 menn, eða stúlkur, geta
fengið gott fæði á rólegu heim-
ili, fyrir sanngjarnt verð.A.v.á.
(1420
írlNlul
Kenni börnum. Menn teknir i
þjónustu á sama stað. Uppl. á
Kárastíg 13, uppi. (6
Píanókensla.
Guðm. Mattliíasson, -Sjafnar-
götu 3. Sími 4224. (1422
Þýzku kennir háskólastúdent,
sem dvalið hefir 3 ár í Þýska-
landi. Uppl. í síma 4224. (1423
Hver óskar eftir heimilis-
kennara? Stúdent, reglusamur
og vanur kenslu, óskar eftir
heimiliskenslu gegn fæði eða
peningum. Meðmæli fyrir hendi.
(14
Vélritunarkensla. — Cecilie
Helgason. Til viðtals 12—1 og
7—8. Sími 3165. (30
iívi'NNÁ'
Húsmæður! Þegar yður vant-
ar stúlku til liússtarfa, gerið þér
réttast í að hringja tii Ráðning-
arstofu Reykjavíkur, sem án
endurgjalds léttir yður leitina
að liinni réttu stúlku. Símanúm-
erið er 4966. — Ráðningarskrif-
stofa Reykjavíkurbæjar, Lækj-
artorgi 1, fyrsta lofti. (1
Regnhlífar teknar til viðgerðar
Laufásveg 4. (333
I
Saumastofan, Hafnarstr. 22
saumar kven- og barnafatn-
aS eftir nýjustu tísku. --
Á Laugavegi 79 tekinn alls-
konar saumur. Sama hvar efn-
ið er keypt. Einnig fermingar-
4cjólar, Laugavegi 79, þar sem
I|íllinn var áður. (1421

Stúlka óskast, sem getur séð
uni heimili. Óðinsgötu 20. (18
AÐALSKILTASTOFAN,
Kárastíg 9. Öll skilti og glugga-
auglýsingar verða bestar þaðan.
Aðelns, vönduð vinna. Verð við
allra Iiæfi. , ; , : ; (1214
Góð stúlka óskast i létta vist.
Óppl.i siina 2463. (7
Drengúr, 16—17 ára, liðlegur
og vandaður getur komist að
sem nemandi í malreiðslu. —
Byrjunarlaun. Skáhnn, Hafnar-
stræti 17. (Fyrirspurnum ekki
svarað í síma). Viðt. kl. 2—6
e. m, , (10
Stúlka óskast í létta vist fyrri
hluta dags. Uppl. í Tjamargötu
20, niðri. (11
Góð stúlka óskast á létt heim-
ili. Uppl. á Grettisgötu 22 B. Öll
þægindi. (20
Stúlka ,sem hefir góð með-
mæli, óskar eftir vist hálfan
daginn. Uppl. í síma 2750. (22
Röskur, áhyggilegur drengur
óskast. Uppl. Leifsgötu 30, kl.
7—8._____________________(26
Stúlka óskast í létla vist fyrri
hluta dags. Uppl. Tjarnargötu
20, niðri. (27,
Kkalifskapuk]
Notaður barnavagn óskast til
kaups, Uppl. i Ingólfsstræti 16,
niðri. Gcngið inn frá Þingholts-
stræti. (19
MINNISBLAÐ I, 1. nóv. ’35.
Hús og aðrar fasteignir jafnan
til sölu, t. d.: 1. Nýtísku hús ná-
lægt miðbænum, fjórar íbúðir.
2. Snoturt steinhús, tvær íbúðir.
3. Býli innan við bæinn. 4. Hálf
húseign úr steinsteypu. 5. Stein-
steypuhús, 4 íbúðir tveggja lier-
bergja. 6. Verslunarhús. 7. Ný-
tískuhúsv þrjár íbúðir o. m. m.
fl. 1— Annast eignaskifti. Get
tekið hús utan til i vesturbæn-
um í skiftum fyrir lítið hús í ,
suðausturbænum. — Fasteignir
teknar í umboðssölu. Gerið svo
vel að spyrjast fyrir. Það kostar
ekkert. Viðtalstími kl. 11—12 og
5—7. — Simar 4180 og 3518
(heima). — Fasteignasalan Að-
alstræti 8. (Inng. frá Bröttu-
götu). — ,
HELGI SVEINSSON. (21
Til sölu sútuð selskinn,
tinnusvört. Uppl. í síma 4766.
_________________________(34
Litið notuð stólkerra til sölu
Verð kr. 20.00. Öldugötu 27. (31
Gott píanó til sölu Skóla-
vörðustíg 27. Sími 2003. (2
Gott orgel til sölu, mjög ó-
dýrt. iA. v. á. . (3
Gúlí —r sel og kaupi. Sig-
urþór, — Hafnarstraúi 4. (4
Sokkar, góðir, fállegir ög ó-
dýrir; margar gérðir. -— Véirsl;
Snót, Vesturgötu 17. (1096
Ódýr húsgögn til sölu. Notuð
tekin í skiftum. Hverfisgötu 50.
Húsgagnaviðgerðarstofan. (543
Trúlofunarhringar í mestu
úrvali hjá — Sigurþór. — Hafn-
arstræti 4. (665
Ódýrt! — Ódýrt! Góðar út-
lendar kartöflur, xo aura kg.
Verslunin Brekka. Bergstaðastræti
35. SímÍ2i48. (1405
EDINA snyrtivörur bestar.
Dlvanar
35 krónur
BEDDAR
2 tegundir.
Hnsgagna'
verzlnnin
við
Dómkirkjuna
er altaf
ódýrust.
S
Ofaníburður til sölu á Lauga-
vegi 86., . (8
Kolaofn tii sölu Njálsgötu 49-
__________ (ia
C6)
íúxts -uoÁr t uignqíof^ ;
•— ‘jrijýpo ‘jndnfj Jriiqoqsý^
'hq % rijnri 06 ? Jns[ÁdB]saq jv
-]qÁoy[ qjýpo iqAojýu ‘]ofqri]soq
giguBH ‘Stí Vi Bjuri gg b öb)[bs
)pfj[ri]soq ‘ipois t )of3[B)soq ‘jjtvq
1 ]pf>[c)soH : uuqriuishripiuiuns 1
UB]snri gy 'uuxqod 'jq 9 ri Jnjpj
-jn3 80 -8>[ 0Q uup[od 'j>[ oi p jii
-HP)jbh :vmi[oqsjriuun£) riJj
Sel heimabakaðar kökur -—
kveldsala. — Ólafía Jónsdóttlr
frá Hafnarfirði, Baldursgötu 6.
uppi. Sími 2473. (16
KELAGSPRENTSMIÐJAN
Wodehouse: DRASLARI. 11
menn eru á æskuskeiði, er ávalt meðal félaga
þeirra og stallbræðra einhver strákur, sem
gnæfir yfir alla aðra, tekur sér foringjatign, og
stjórnar eftir geðþótta sínum —- sljórnar öllurn
þeim, sem veiklundaðri eru og leiðitamari.
Þegar lierra Pett var á æskuskeiði, liafði fað-
ir Ann verið sjálfkjörinn foringi og hafði því
6kipað þann sess í lifi lir. Petts. Hann hafði
stjórnað hr: Pett, þegar vilji hans var vpikast-
ur. Og nú fanst lionum, sem hann stæði augliti
til auglitis við Hammond, er legði á ráðin um
ýmiskonar æfinlýri og óknytti. Hann gat ekld
fallist á æfintýrin nú, fremur en áður, en liann
vissi að hann myndi að lokum verða að heygja
kné sín og lála undan síga. Þvi að enda þótt
æskuminningarnar fölni, er tímar líða, þá geta
þær þó komið manni ljóslega í hug, ef eitthvað
lcemur fyrir, er minnir á æskuárin í lífi manns.
Hann leit á Ann, eins og maður sem hefir geng-
ið í gildru, og á sér engrar undankomu auðið,
en fórnar höndum í örvæntingu sinni. Hún var
dóttir Hammonds Chester og talaði við hann á
hkan hátt og Hammond Chester liafði gert
fyrrum. Nú ætlaði hún að feta í fótspor föður
síns — hugsaði lir. Pett — taka stjórnartaum-
ana í sínar hendur — fremja einhver slráka-
pör! —
— Við Jerry erum búin að taka saman ráð
okkar, mælti Ann. — Hann ætlar að vera mér
hjálplegur við að koma Ogden á laun til vinar
síns — mannsins sem eg sagði þér frá að ætli
hundasjúkrahúsið. Ráðagerðin er sú, að þessi
vinur hans liafi slrákinn i lialdi, þangað til
hann hefir bætl ráð sitt. Er þetta ekki aldeilis
ágæt uppástunga og tilvalið fyrirkomulag ?
Hr. Pelt varð fölur sem nár. Við þessu hafði
hann ekki búist. — Ogden i hundasjúkrahúsi!
— En, Ann! — Kæra slúlkdii niín!
Orðin heyrðust eins og kæft andvarp. Hr.
Pett var sem steinilostinn af ótta og undrun.
Hann hafði aldrei búist við svo fífldjarfri hug-
mynd. Og það hætti ekki úr skák, að hann var
þess fullviss, að svo mundi fara að lokum að
hann samþykli liana, enda þólt hann herðist
gegn henni af öllum mætti. Hann fann að i
lijarla sínu væri1 hann samþykkur, enda þótt sú
tilfinning næði ekki þá þegar að korijast upp á
yfirhorðið.
— Jerry vildi auðvitað gera það fyrir ekki
neitt, mælti Ann. — En eg lofaði honum þvi,
t að þú skyldir þægja honum eittlivað fyrir erfið-
ið. Það geti þið orðið ásáttir um siðar.
— En kæra Ann! Ef liún frænka þín kæinist
nú að því, hver átt liefði upptökin að þessu?
— Það verður auðvitað mesta „uppistand“
og bægslagangur í henni, svaraði Ann rólega.
Þú verður að sjá um sjálfan þig, frændi. Og
þú hefir gott af því. Þú veist að þú ert altof
brjóstgóður og eflirlátssamur við alla. Langt
um of mjúkur og góður. Eg geri ekki ráð fyrir
að allir myndu standa uppréttir undir jafn-
miklum leiðindum og þú gerir. Pabhi sagði
mér í einu bréfi sínu, að þeir hafi verið vanir
áð kalla þig „Pésa þolinmóða“, þegar þú varst
drengur.
Hr. Pett hrökk í kút. Nú hafði þetta uppnefni,
sem var liið svívirðilegasta allra uppnefna, leg-
ið í þagnargildi um margi*a ára skeið, en koni
nú þarna — eins og vofa og tók að ásækja liann.
Þolinmóði Pési! Hann liafði vonað að þetta
nafn væri algjörlega gleymt af öllum þeim,
sem þektu það fyrrum. Og aðrir vissu ekkert
um það. En nú skildist honum, að hann hefði
farið villur vegar. Þolinmóði Pési! Nei, hann
skyldi sýna þeim það, að þau orð ætti ekki við
hann lengur. Þolinmóði Pési! — þvílík helvítis
ósvífni! ,
— Já — „Pési þolinmóði“, endurtók Ann
liægt og skýrt. Svo andvarpaði hún af eintómri
hjartagæsku og meðaumkun.
Heyrðu Ann. Rödd hr. Petts var sársauka-
blandin — þú veist að eg elska frið og eindrægni.
Eg vil lifa lífi minu sáttur við guð og menn.
— Það getur þú ekki, nema þú berir hönd yf-
ir höfuð þér. Þér er fullkunnugt um það, að
pahbi hcfir á réttu að standa. Þú lætur alla aðra
fá vilja sínum framgengt við þig, lætur alla
fara með þig eins og tusku. Heldur þú að pabbi
myndi lála Ogden ergja sig og hrjá. Heldur þú
að hann léti fylla liús sitt af einhverjum ösn-
um eða „snillingum“, svo að hann gæti livergi
verið í friði? —- Nei, það mundi hann ekki gera.
Alls ekki. Hristu nú af þér slenið, frændi minn,
og reyndu að vera maður fyrir þinn hatt!
— Hann faðir þinn er alt öðruvísi skapi far-
inn en eg. Hann liafði gaman af ærslum og
gauragangi. Einu sinni t. d. að laka linákla*eifst
hann lengi við einhvern beljaka, tvö hundr-
' uð pund á þyngd eða meira og afar-sterkan, af
því einu saman að liann hafði gaman af því að
rífast og þjarka. Þú hefir erft mikið af skaps-
muUunum hans föður þíns, Ann — því miður.
Þess hefi eg oft örðið var.
—- Það er rétt. Og þessvegna er það, að eg
ætla að láta þig hera liönd fyrir liöfuð þér, bæði
nú síðar. Þú átt að fleygja öllum þessum
slæpingjum á dyr. En fyrsta verk þitt, eftir að
þú hættir að vera eins og tuska, verður það, að
lilaupa undir hagga með okkur og senda liann
Ogden til hr. Smithers — beinustu leið í liunda-
spítalann!
Nú varð löng þögn.
— Það er rauða hárið á þér, mælti hr. Pett
— eins og maður, sem búinn er að leysa mikið
vandamál. — Það er rauða liárið á hausnum á
þér, sem kemur þér til að hegða þér þannig,
Ann. Faðir þinn er líka með eldrautt hár. —
Og bæði ern þið brellin í meira lagi.
Ann hló. |
— Það er ekki mín sök, að eg er rauðhærð,
Peter frændi. Það er mér til ógæfu.
Hr. Pett hristi höfuðið.
— Eldd að eins þér, heldur og líka öðrum!
i
V