Vísir - 13.11.1935, Side 4

YlSIR
Næturlæknir
cr í nótt Halldór Stefánsson,
Lækjargötu 4. Sími 2234. Nætur-
vöröur í Laugavegs og Ingólfs
apóteki.
Kristniboðsfélag kvenna
heldur fund á morgun.
Útvarpið í kveld. .
19,00 Veðurfregnir. 19,20 Þing-
fréttir. 19,45 Fréttir. 20,15 Erindi:
Um búnaðarmál, IV (Sigurður
Sigurðsson, f. búnaðarmálastj.).
20,40 Hljómplötur: Lög eftir
Schubert. 21,05 Erindi: Baráttan
gegn trúnni (Bjarni Jónsson dóm-
kirkjuprestur). 21,30 Hljómsveit
útvarpsins (dr. Mixa) : Trio í g-
moll, op. 15, eftir Smetana (fiðla:
Hans Stepanek; celló : Þórhallur
Árnason; pianó: dr. Frans Mixa).
22,05 Hljómplötur: Verk eftir
Haydn og Mozart,
Marsvína-
vaða.
Keflavík 12, nóv. FÚ,
í morgun hrðú Úeflvíkitigar
varir við stóra marsvínagöngu og
hafa þeir, er þetta er skrifað kl.
19,30, rekið á land um 200 mar-
svín í Ytri-Njarðvíkum og hefir
fjöldi hreppsbúa verið önnum kaf-
inn við þá veiði, auk fjölda manns,
sem horft hefir á.
STRÍÐIÐ.
ítalir halda áfram sókn-
inni. —
Oslo 12. nóvember.
ítalska herstjórnin tilkynnir, að
hcrsveitir ítala hafi í gær sótt
fram á öllum vígstöðvum í Abess-
iniu. ítalir hafa nú náð á sitt vald
Antalo, 25 km. fyrir sunnan Ma
kale, og á suðurvígstövunum hafa
þeir sótt fratn 200 km. síðan þeir
náðu Gorahai á sitt vald. (NRP
—FB).
London 12. nóv. FÚ.
í tilkynningum frá yfirhers-
höfðingja ítala i Abessiniu, Ðe
Bono, segir, aö hægri armur ít-
alska norðurhersins hafi tekið
Tsada Medri um 50 mílur norð-
vestur af Aksum. Séu ítalir nú
komnir á góðan rekspöl með að
stökkva Abessiniumönnum á brott
úr héruðunum norðan Takasse-
fljótsins, og sé þá norðurherlína
ítala örugg gegn hliðarárásum
Abessiniumanna.
De Bono tilkynnir einnig, að
Danakilher Itala hafi tekið Albi,
norðaustur af Makale.
Frá suðurvígstöðvunum berast
þær fregnir, að ítalir haldi áfram
að stökkva Abessiniumönnum
burt úr héruðunum í kring um
Gorahai. Engin fregn hefir komið
um það, svo að bygt verði á, að
ítalir hafi tekið Sasa Baneh eða
Daggah Bur.
ítalir hraða eftir því sem unt er
flutningi aðstoðarliðs og hergagna
til Makale.
ítalskar njósnarflugvélar, sem
ítalir senda hverja á fætur annari
til rannsókna um landsvæðin suður
af herlínunni, telja sig hafa orðið
vara við það, að Abessiniumenn
dragi sanian mikið lið við Amba
Alagi fjall, og sé sá her á sífeldri
hreyfingu. Telja ítalir að það muni
gert til þess að rugla þá.
Italir kaupa ull í Danmörku.
Italir eru byrjaðir að kaupa ull
i Danmörku. Var í gær samið um
kaup á ull fyrir 30 þúsund krónun
Flugkúíu-
met
Oslo 13. nóvember.
Amerísk flugkúla, sem lagði af
stað upp í háloftin frá Rapid City,
South Dakota, komst í 22.570 m.
hæð og er með háloftsflugi þessu
sett heimsmet. Flugkúlan lenti
heilu og höldnu hjá White Lake,
370 km. fyrir austan Rapid City.
(NRP—FB).
Dragnótaveiði í Keflavík.
Keflavík. — FÚ.
Dragnótaveiði hefir verið góð
unadnfarið í Keflavík. Allir bátar
þar eru hættir síldveiðum að und-
anteknum einum. Nokkrir bátar
hafa róið með línu og hefir afli
verið tregur, en hátt verð á aflan-
um komnum á Reykjavíkurmark-
að.
Rismynd af íslenskum fiskverk-
unarkonum.
Khöfn í gær. Einkask. til (FÚ)
Á listmyndásýningunni, „De
Fries Udstilling“, sem opnuð verð-
ur í lok næstu viku, sýnir Sigur-
jón Ólafsson stóra rismynd af ís-
lenskum fiskvetkunarkonum.
Hvað velðor?
Menn hafa verið að búast við
því, að stjórn bæjarins teldi sér
skylt að birta skrá yfir þurfa-
mannaframfærið í bænum árið sem
leið. En enginn þykist vita til þess,
að slík skrá hafi verið birt.
Það er þó ekki að ástæðulausu,
sem skattþeg'narnir óska þess, að
jieim sé gerður kostur á því að
fylgjast ofurlítið með í því, hvaða
fólk það er, sem þeir hafa í brauði
sínu og hvað hverjum einum sé
greitt. Fátækraframfærið vex stór-
kostlega ár frá ári, sem von er til
á jiessum tímum, og borgurunum
verður æ erfiðara að greiða þau
gifurlegu útsvör, sem á þá eru
lögð. Því verður nú væntanlega
ekki haldið fram í alv.öru, að borg-
arana varði ekkert um það, hvern-
ig farið er með fé það, sem af þeim
er pínt árlega.
Yrði nú horfið að jiví sjálfsagða
j'áði, að birta styrkþegaskrá, þá
gætí þa^ }ík§ orðið gott fyrir
styrkþegana -gjálfa, Vií) °g' við
heyrast raddir í þá átt, að betur sé
farið með einn styrkþega en annan.
Eg ekal ekkert um það segja,
hvoft slíkar ímyndanir eru á rök-
um bygðar eða ekki. Það er mik-
ill vandi að gera svo að öjlum líki,
og ekki hvað síst í úthlutun fá-
tækrastyrkja. Þar er hver blindur í
sjálfs sín sök. Þessi fátæklingur-
inn eða hinn þykist viss um, að
kunningi hans þarna hinum megin
við götuna fái meiri styrk en hann
og hafi þó betri ástæður. Þetta
getur verið algerlega rangt og
bygt á ókunnugleika um upphæð
styrksins o. fl.
En styrkþeginn er kannske
sannfærður um,.að hann sé hafð-
ur út undan. Og ef svo er, þá má
telja víst að hann fyllist úlfúð og
óánægju. Og honum er nokkur
vorkunn. Væri skráin birt, þá
mundi svipaður misskilningur og
þessi leiðréttast og óánægjan
hverfa, ef það kæmi í ljós, að báð-
um styrkþegunum hefði verið gert
jafnhátt undir höfði. — eftir efn-
um þeirra og ástæðum.
Eg geri ráð fyrir því, að fá-
tækrastyrk sé úthlutað af hinni
mestu nákvæmni og samviskusemi,
og að fátækrafulltrúarnir verði
iðulega fyrir óverðskulduðum á-
kúrum, er það er á þá borið að
þeir mismuni fólki og hafi rang-
indi í frammi. Mér finst jiví, að
fátækrafulltrúarnir ætti að óska
þess sjálfir og beinlínis krefjast
þess, að verk þeirra væri að sem
mestu leyti unnið fyrir opnum
tjöldum, en það verður ekki gert
með öðru rnóti en því, að árangur
starfseminnar sé birtur með þeim
hætti, sem að framan getur — þ. e.
aö fullkomin og sundurliðuð styrk-
þegaskrá sé birt.
Fátækraframfæri hér er orðið
svo mikið, að jiað er komið langt
yfir eina .miljón króna á ári. —
Það er í rauninnr gífurleg,upþháéð
og því full von til þessi að borg-
ararnir láti sér ekki nægja, að sjá
eina eða tvær línur í reikningi bæj-
arins árlega, er skýri frá því, að
svona mikið hafi nú fátækrafram-
færið orðið á árinu því arna! —
Nei, mönnunum, sem eltir eru með
útsvarslögtökum nægir það ekki.
Og ekki heldur hinúm, sem betri
liafa ástæðurnar og sleppa við
dráttarvexti og heimsókn lögtaks-
manna. — Sannleikurinn er sá, að
þetta nægir engum manni. Og því
er það, að allir aðilarnir þrír: út-
svarsgreiðendur, Styrkþegar og fá-
tækrafulltrpar ætti að krefjast
þess, að styrkþegaskrá yrði gefin
út á hverju árj. —
En hvað veldur því, að sljk skrá
fyrir árið seip leiþ skuli ekld hafa
verið birt sgmhþða reikningnum?
Gjaldþegn.
Itilk/nnincari
Yörur, innbú og annað, vá-
tryggir fyrir lengri og skemri
tima „Eagle Star“. Sími 1500.
STÚKAN DRÖFN nr. 55. Fund-
ur annað kveld kl. 8V2. Kosn-
ing, innsetning embættis-
manna o. fl. Mætum öll. (300
HleIca
Kjallarapláss, þurt, til leigu
fyrir geymslu nálægt Banka-
stræti. Afgreiðslan. (304
KKENSUl
Stúllca getur fengið að læra
að sauraa á Saumastofunni,
Sólvallagötu 7. (271
Háskólastúdent kennir tungu-
mál og les með nemendum. —
Uppl. á Úðinsgötu 17 B, kl. 6—7
(299
Stúlka óskast til að kenna
orgelspil 2 tíma í viku. Uppl.
í síma 2752; . (285
USNÆf)ll
Herbergi og rúm, best og
ódýrust á Hverfisgötu 32. (181
Ilerbergi með laugavatnshita,
til leigu á Barónsstíg 31. (297
íiftL herbergi og eldhús ósk-
ast. Tilboð sendist í Pósthólf
421. . (307
2 lierbergi og eldhús óskast
Tilboð, merkt: „Ibúð“, leggist
á afgr. Vísis. (292-
Vil leigja 2—3 samliggjandi
herbergi manni sem gæti tekið
að sér kenslu eða unnið erfiðis-
vinnu. Uppl. í síma 2834. (291
Lítið herbergi óskast í vest-
urbænum. — Tilboð merkt:
„Vesta“ sendist afgr. Visis fyr-
ir fimtudagskvöld. (286
Herbergi með eldhúsgangi
fyrir reglusamt og ábyggilegt
fólk til Ieigu á Bergstaðastræti
11 A. (283
(TAUf) rUNEIf)!
Sá sem tók frakka í misgrip-
um, á þóðernissinna dansleikn-
um að Hótel Borg á laugardag-
inn, geri svo vel að skila honum,
gegn sínum, á Ásvallagötu 9.
Sími 4430. (306
Tapast hefir brúnt kvenveski
frá Tjarnargötu 39 að lands-
simastöðinni. Skilist gegn góð-
um fundarlaunum á afgr.
blaðsins. (301
Blágrár ketlingur með gulleitt
band um hálsimi liefir tapast. —
Uppl. á Öldugötu 28. Sími 3053.
_________________________(305
Tapast hafa tóbaksdósir,
merktar Þ. G. Skilist á Njáls-
gölu 40. (298
Happdrættismiði fundinn. —
Uppl. á Grettisgötu 19 B, uppi.
. (293
Peningar fundnir. Vitjist í
verslun Augustu Svendsen. —
(290
TÆ€I
Gott, ódýrt fæði og lítið her-
bergi til leigu. Laufásvegi 5.
(296
IKAlPSKAPUTl
Gull — sel og kaupi. — Sig-
urþór, — Hafnarstræti 4. (4
Ódýr húsgögn til sölu. Notuð
tekin í skiftum. Hverfisgötu 50.
Húsgagnaviðgerðarstofan. (543
Telefunken-viðtæki, 5 lainpa.
til sölu. Bergþórugötu. 43, niðri.
(261
Kápa til sölu. Tækifærisverð..
— Uppl. Prjónastofunni Hlín. J
Sími 2779. (303-
Eldavél til sölu. Sími 3583.
(SÖ2
Bestu og billegustu bila-
gúmmí og sætaviðgerðir eru í
gamla olíuportinu móti Loft-
skeytastöðinni. (294
Kaupum, mjög háu verði,.
sultuglös með loki. SANTTAS.
(289:
Til sölu lítið notaður upphlut-
ur, pils og belti. Tækifærisverð.
Uppl. í síma 1894. (288
5 manna drossía í góðu standi
til sölu, býtti á vörubíl gæti
komið til greina. Uppl. Berg-
staðastræti 10. (287
vinnaH
Reykjavíkur elsta kemisha
fatahreinsunar- og viðgerðar-
verkstæði breytir öllum fötum.
Gúmmíkápur límdar. jBuxúr
pressaðar fyrir eina krónu. Föt;
pressuð fyrií 3 kr. Föt kemiskt
hreinsuð og jþressuð á 8 hr.
Pressunarvélar eru ekki notað-
ar. Komið til fagmannsins Ry-
delsborg klæðskera. Laufásvegi
25. Sími 3510. (1208
SHT’ Aðalskiltastofan, Kára-
stig 9. Öll skilti og glúggaaug-
lýsingar verður best þaðan. —
Að eins vönduð vinna. Verð við
allra hæfi. (267
Eldhússtúlka óskast nú þeg-
ar. Laugavegs Automat. (307
Vön saumastúlka óskast að
sauma upp á akkorð. Sigriður
Sigfúsdóttir, Bergstaðastræti 19
(295
Til jóla fást saumaðar dömu-
kápur og kjólar á Njarðargötu
31, niðri. (284
FELAGSPRENTSMIÐ J AN
Wodehouse: DRASLARI.
22
livort sem þér er það ljúft eða léitt. Hún reigð-
ist í sætinu og var nú farin að ná sér. —
— Hann er einn af nánustu vinunum —
heimagangur hjá olckur Pett mínum elskuleg-
um. Já, svo er 11Ú það, kæra systir. — Hann
kann best við sig hjá okkur. Hann segir stund-
uin við mig: Hús yðar, náðuga frú, á engan
sinn líka. Má eg lita á það sem mitt sanna heim-
ili, þegar eg dvelst hér í New York? — Þetta
segir hann, sá göfugi maður. Hann segir lika
að það hafi orðjð sér til blessunar að kynnast
okkur, mér og honum Peter mínum elskuleg-
um.
Frú Crocker þótti það slæmt i fyrstu, að
Nesta skyldi líka geta stálað af aðalsnianni, en
nú var hún búin að jafna sig og hugsaði systur
sinni þegjandi þörfina. . (
— Veslings, kæri Wizzy! mælti liún liugsi.
Já, vesalingurinn sá, bælti hún við og dæsti.
Frú Pett hrökk við. —
—Ha?
— Það er nú svo sem ekki neitt sérstakt,
Nesta mín. — Eg geri ráð fyrir, að hann sé alt-
af samur við sig — alt nf jafn hjarlagóður,
kjánalegur og úrræðálaus vesalingurinn. Þegar
liann lagði upp héðan — í einhverju fáti og úr-
ræðaleysi — þá ætlaði liann að ferðast kringum
jörðina. Og svo hefir liann staðnæmst í New
York. — Ójá — það er nú lians hnattferð! —
Og það var svo sem rétt eftir öðru hjá honum,
blessuðum litla besefanum! — Þekkir þú Wis-
beacli lávarð? spurði frú Pett. Hún var ekki
viss um hvernig þetla mundi ætla að fara.
Frú Crocker lyfti augnabrúnunum eftir Ax-
dales-aðferðinni — og heldur í liærra lagi.
— -Hvort eg þeklti hann! Eg geri ráð fyrir
að hánn sé einhver allra besti vinur hans James
— auðvitað að undanskildum Percy Whipple
lávarði.
-— Frú Pett reis á fælur. Það var þá bara
svona! Hún var alveg gagntekin af lotningu.
Henni fanst jafnvel, að hún mundi fá aðsvif.
Hún kallaði á Pett sinn elskulegan og blcssað-
an drenginn liann Ogden litla — kallaði hátt og
snjalt. Og báðir þelctu liana svo vel, þegar hún
var i svona skapi, að þeim þótti ráðlegast að
hlýða. — Hún mælti ekki orð frá vörum. Pett
skalf eins og lirisla og Ogden glápti á móður
sína. —-
— Eg vona að þú eigir ekki svo annríkl, að
þú þurfir að rjúka strax, sagði frú Crocker. —
Það er ekki svo oft sem eg fæ að sjá þig, systir
mín góð. Jæja — en hvað um það. Mér þótti
reglulega gaman að sjá ykkur. Það er svo skrít-
ið, finst mér, svo að eg viki talinu í aðra átt,
að þið skylduð öll þrjú, koma vestan frá Ame-
ríku — alla þá löngu leið — i þessum eina til-
gangi. Mér er orðið ákaflega nýtt um það, að
hitta fólk frá Ameríku. Já, það var reglulega
ánægjulegt að sjá ykkur öll. Og samtalið liefir
verið skemtilegt. (
Frú Pett arkaði út úr stofunni, með mann og
strák á hælum sér. Enginn mælti orð frá vör-
um? Frú Crocker liafði hringt bjöllunni, til þess
að láta þjóninn vísa gestunum leið með fullri
viðhöfn og kurteisi. — En fólkið var rokið út í
veður og vind, áður en Bayliss kom — og lét
hann þó eklci lengi á sér standa. Frú Pett var
alls ekki í því skapi nú, að liún hirti um hátíð-
legar kveðjur, þrælahros og hneigingar. Og Pett
þóttist góður að vera sloppinn iit lifandi og ó-
brotinn. Og því var það, að þegar ráðsmaður-
inn kom til morgunverðarstofunnar voru þau
öll á bak og burt.
■— Bayliss, mælti frú Crocker og Ijómaði af
ánægju. Látið bifreiðina vera tilbúna þegar í
stað. — |( : |í j'-j
— Sjálfsagt, náðuga frú! ■—- Að augnabliki
liðnu skal hún reiðubúin.
— Er lir. James kominn á fætur?
— Það lield eg ekki, frú! Fyrir skemstu mun
liann ekki liafa verið risinn úr rekkju.
Frú Crocker gekk upp á loft til herbergja
sinna. Hún raulaði eitthvað fyrir munni sér, því
að liún hélt að liún liefði fagra rödd. Og hún
var alveg óvenjulega léttstíg. Mátti fremur
segja að hún svifi heldur en gengi. Hún
var lijartanlega ánægð og glöð. — Og það
lá við að hún færi að syngja liástöfum, en þó
fórst það fyrir. Hún bara raulaði, sem áður seg-
ir. Henni fanst hún liafa borið úr býtum mik-
inn sigur. Og liún var eins og aðrar konur, að
henni þótti gott að sigra. Hún hugsaði meira, að
segja vingjarnlega um stjúpson sinn, næstum
því ástúðlega, enda þótt liún hefði ekki breytt
þeirri ákvörðun sinni, að taka hann alvérlega
til bænar, galgopann þann arna — lesa honum
pistilinn heldur skörulega, þegar er fimdum
þeirra bæri saman. —Jæja — það gat nú reynd-
ar beðið betri tíma, því að nú hafði hún hugsað
sér að aka svolítið um i skemtigörðum borgar-
innar. Henni veitti ekki af þesskonar hressingu.
Og svo var líka ekkert á móti því, að sem fleslir
sæi vagninn hennar.
Þegar frúin var horfin til herbergja sinna og
væntanlega liætt að raula, heyrðist fótatak
í stiganum og ungur maður kom niður í and-
dyrið. Bayliss var þá að snúast eitthvað þarna
niðri og hafði Iokið við að hringja niður í bif-
reiðaskýlið og leggja svo fyrir að komið vrði
með vagninn. Hann var að hugsa um að labba
niður i kjallara, til herbergja sinna þar, því að
hann hafði ekkert sérstakt að gera þessa stund-
ina. En þegar hann heyrði fótatakið sneri hann
sér snögglega við. Hver gat verið að koma? —
Nú, það var þá bara James. Þá brosti ráðsmað-
urinn og mælti:
— Góðan daginn, lir. James! Svo sagði liann
ekki meira. Hann ætlaði að vi'ta hvort hinn
ungi maður yrði ekki fyrri til. Og liann þurfti
ekki að bíða lengi. |
" í
4. kapituli.
Jimmy Crocker var liár og spengilegur, vel
vaxinn ungur maður. Og ekki varð betur séð,
en að hann mundi vera fremur laglegur — að
minsta kosti þegar Iiði á daginn og hann væri