Vísir - 17.11.1935, Blaðsíða 4

VÍSIR
Mjólkrmálið.
Á fundi Mjólkurbandalags Suð-
uriands í gær var samþykt að
stofna félag til þess aö taka við yf-
irstjórn mjólkursamsölunnar. Var
þetta samþykt með 20 atkv. gegn
3, þeirra Egils Thorarensen, sira
Sveinbjörns Högnasonar og Sigur-
grims Jónssonar, sem eru fulltrúar
Mjólkurbús Flóaamanna. A fund-
inum vora mættir fulltrúar 6—7
mjólkurbúa. Kom það glögt í ljós
á fundinum, a'ð fuíltrúarnir standa
allir með Eyjólfi Jóhannssyni, að
undanteknum þeim þrem er fyr
voru nefiidir.
Svavar Guðnason,
ungur listmálaranemi úr Horna-
firð'i, er nú stundar nám í listahá-
skólanum í Kaupmannahöfn, hefir
fengið teknar myndir eftir sig „á
haustsýningu danskra listamanna",
að því er segir í útvarpsfregn, dag-
settri í gær.
. Allir í K. R.-húsið í dag.
Til Hallgrímskirkju í Saúrbæ:
Frá Hallgrímsnefnd Furufjarð-
arsóknar, fyrir bækur 6 kr., gjafir
1,15 alls kr. 7,15. Frá Arnfinni
Björnssyni Miðfelli fyrir bækur 6
kr. Áheit frá ónefndum í Stykkis-
hólmi 20 kr. Til minningar um
Símon Sveinbjörnsson skipstjóra
100 kr. (Minningabók Hallgríms-
kirkju). Kærar þakkir
Ól. B. Björnsson,
Aílir i K. R.-húsið í dag.
Næturlæknir
er í nótt Gísli Pálsson, Garði,
Skildinganesi, sími 2474. — Næt-
urvörður í Reykjavíkur apóteki og
Lyfjabúðinni Iðunni.
Lesið hlutaveltu auglýsinguna
á 1. síðu í blaðinu í dag.
Heimatrúboð leikmanna,
Hverfisgötu 50. Samkomur í
dag: Bænasamkoma kl. 10 f. h.
Barnasamkoma kl. 2 e. h. Almenn
samkoma kl. 8 e. h. í Hafnarfirði:
Linnetsstig 2. Samkoma kl. 4 e. h.
Allir velkomnir!
Sjálfstæðismenn! Styrkið ykkar
eigin hlutaveltu.
Áheit á Strandarkirkju
frá S. E. 15 kr., frá S. Ó. 10 kr.,
afhent af síra Bjarna Jónssyni.
Grundvöllur að skemtistað Sjálf-
stæðismanna er lagður í K. R.-hús-
inu í dag.
Betanía.
Vakningarsamkoma annað kvöld
kl. 8j4. Kristniboðsstúdent Jóhann
Hannesson talar.
Til nýrrar kirkju í Reykjavík,
áheit frá M. G. 10 kr., afhent af
síra Bjarna Jónssyni.
Arthúr Gook
frá Akureyri ætlar að halda fyr-
irlestur í Varðarhúsinu í kveld, kl.
5. Efni: „Mál Júdasar Ískaríots
rannsakað". Allir velkomnir.
Hjálpræðisherinn.
Samkomur í dag: Kl. 11 f. h.
helgunarsamkoma, kl. 2 e. h.
sunnudagaskóli, kl. 4 útisamkoma
ef veður leyfir, kl. 8 e. h. her-
mannavíg'Sla. Allir velkomnir.
Útvarpið í dag:
10,40 Veðurfregnir. 11,00 Messa
í dómkirkjunni (síra Bjarni Jóns-
son). 12.00 Hádegisútvarp. 15.00
Tónleikar frá Hótel ísland. 17.00
Messa í Fríkirkjunni (Síra Árni
Sigurðsson). 18.30 Barnatími:
Varðeldar skáta í Botnsdal
(Bandalag ísl. skáta). 19.10 Veð-
urfregnir. 19.20 Sígild skemtilög.
19.45 Fréttir. 20.15 Erindi: Bæjar-
staðaskógur (Hákon Bjarnason,
skógræktarstjóri). 20.40 Sönglög
úr óperum. 21.05 Upplestur: Úr
íslenskum prédikunum (síra Árni
Sigurðsson). 21.30 Beethoven:
Symphonia nr. 4. Danslög til kl.
24.
------—-----------------
MinainprMttö
Jðis Arasonar.
Hver einasti íslendingur, sem i
gær hlustaði í útvarp sitt, og þar
heyrði hina hátíðlegu og göfugu
minningarhátíð biskups Jóns Ara-
sonar, sem katólskir menn hér
héldu á svo stórkostlegan og gríp-
andi hátt, hlutu að fyllast aðdáun
og þakklætis við minningu þessa
manns, sem full er föðurlandsást-
ar, djörfungar og uppörfunar,
jafnvel lífsins, fyrir heiður og
sjálfsagðan rétt íslendinga til
sjálfstæðis og eigin ráða yfir öll-
um sínum málum og eignum.
Hin blóðuga skikkja Jóns Ara-
sonar er enn ekki þvegin hrein af
okkur íslendingum, hún ætti að
vera merki vort nú á timum, þeg-
ar þjóðin missir sjónar á takmarki
sinu — þegar þeir virðast vilja
drekkja málum þeim hinum raun-
verulegu, sem eru undirbúningur
undir áult pólitiskt frelsi þjóðar-
inn, í þvættingi um smásálarlegan
krit
Já, skikkja Jóns Arasonar blóð-
ug ætti sannarlega nú að vera
merki okkar á þessum undarlega
dimmu dögum andlegs myrkurs,
þegar jafnvel er verið að draga dár
að þeim, er erlendis vilja hefja
sjálfstæði íslendinga eða votta
sjálfsagða virðingu og ást föður-
landi sínu.
Það er ekki seinna vænna fyrir
íslendinga að reyna 11Ú að sjá að
sér.
Vér þurfum nú að undirbúa
huga vorn og hús það, er vér bú-
um í, til að vera samboðnir frelsi
voru, og lyfta oss upp til fulls
jafnréttis við önnur skandinavisk
lönd. — Til hinnar katólsku
kirkju, sem hefir heiðrað þennan
föðurlandsvin og kjarkmikla ís-
lending, leyfi ég mér að framfæra
dýpsta þakklæti fyrir þessa hátíð-
legu stund í útvarpinu.
Hún hefir mint mig á margt
fallegt.
8. nóv.
Eggert Stefárisson.
D@ Hono kall-
aðuF tieim til
Ítalíu.
Bodoglio tekur við af hon-
um í Austur-Afríku. — De
Bono sæmdur marskálks-
nafnbót.
Rómaborg 16. nóv.
De Bono, yfirhershöfðingi ítala
í Afríkuleiðangri þeirra hefir; ver-
íð kallaður heim til ítaliu. Jafn-
framt hefir hann verið sæmdur
marskálkstitli.
Badoglio hefir verið skipaður
yfir nýlendur ítala í Austur-Af-
ríku og yfir her þeirra þar í stað
De Bono. (United Press—FB).
London 16. nóv. (FÚ).
Menn gera sér ýmsar getgátur
um ástæðurnar fyrir heimköllun
De Bono og er alment álitið, að
fljótfærnari maður og ógætnari en
De Bono mundi þegar hafa beðið
marga ósigra í viðureigninni við
Abessiniumenn. Hinsvegar er hann
nú orðinn gamall maður. Svo er
talið, að. sókn ítala muni hér eftir
mæta meiri mótstöðu í Abessiniu,
m. a. vegna þess, að erfiðara geríst
til sóknar, eftir því, sem innar
dregur í landið. Badoglio er hins-
vegar álitinn einn af allra færustu
herforingjum Evrópu, og þykir út-
nefning hans til yfirhershöfðingja
benda til þess, að ítalir muni nú
vera alráðnir í því, að sækja fram
með oddi og egg, við hvaða örð-
ugleika, sem er að etja.
ítalskar hersveitir hafa fengið
vitneskju um þaö frá njósnurum,
að Abessiniumönnum hafi verið
boðið, að veita sem mesta mót-
J^odehouse: DRASLARI. 26
nefnilega svo grautvitlaus. Blaðamenn eru ein-
stakar bölvaðar skcpnur — margir hverjir. Það
segi eg yður alveg gullsatt, Bayliss minn. Mað-
ur verður fárveikur og eftir sig þegar maður
liefir verið með þeim. Það borgar sig ekki að
gefa slíkum piltum bita eða sopa.
—• Á eg að halda áfram? ,
— Því ekki það! Lesið altsaman! Eg held
það saki ekki, þó að maður heyri bölvaða vit-
leysuna.
Bayliss lióf lesturinn á nýjan leik. Hann liafði
tamið sér slepjulegan, liátíðlegan og greftrunar-
legan lestrarmáta, sem gaf öllu því, er hann
las, ótvíræðan blæ sorgar og þjáninga. Það gilti
einu livort Iiann las gamansögu eða bryllileg-
ustu morðsögu. Alt var jafn-liátiðlegt og rauna-
legt í munni hans. Bayliss var ósköp trúaður,
skinnið að tarna, og fór í kirlcju um helgar.
Hann langaði til þess að koma sér vel við menn,
sem hann þóttist vita að væri í sérstöku vinfengi
við guð. Og hann var áliugamikill meðlimur
kirkjufélags síns. Og kæmi það fyrir, að Bay-
liss, hinn góði ráðsmaður, væri fenginn til að
lesa upp úr heilagri ritningu í viðurvist lítilla
barna, þá urðu þau náföl og vildu ekki horfa á
hann, af eintómri hræðslu, og földu sig í pils-
um mæðra sinna. Og stundum setti að þeim
óstjórnlegan grát. Það var ekki gott að vita
hvernig á þessu mundi standa, en svona var
það. — Nú stóð þessi maður þarna með blaðið
í höndunum og las skýrslu Blakes með afar-
þunglyndislegri alvöru og stórkostlegum áhersl-
um. — Það liefði ekki verið hent litlum börn-
um að hlusta á hann að þessu sinni. — Honum
Jiótti sýnilega dálítið gaman að þessu sem hann
var að lesa. Og Jiá var náttúrlega einkar vel til
fallið að vera með hátiðlegasta móti.
„t nótt — eða öllu heldur eldsnemma í
morgun — fór fram í „Six Hundred Club“ i
Regentstræti iþróttaviðburður, sem vafalaust
mun verða sá Jiessbáttar viðburða, sem vekja
mun einna almennasta eftirtekt á Jiessu ári.
Þetta gerðist á þeim tíma, er langflestir eða
allir lesendur „Dail5r Sun“ sváfu svefni hinna
réttlátu heima lijá sér og endurnærðu líkama
og sál undir erfiði og annríki komanda dags.
—- Blaðið gerði skyldu sína við kaupendurna
og bar Jivi fréttirnar Jiegar er Jieir opnuðu
augun í morgun. Verður að telja líklegt, að
lesendurnir kunni að meta Jiessa árvekni
blaðsins og dugnað í fréttaburði. En atburð-
urinn var sá, að James B. Crocher, hinum al-
kunna — vér segjum ekki alræmda — amer-
íska hnefaleikakappa, tókst eflir þrjár harð-
vítugar og ofurkappsfullar lotur að sigrast á
kunnum manni, lir. Percy Whipple lávarði
yngra. Þessi ungi maður, sem ósigurinn beið,
er sonur Devizes-hertogans, en hann er al-
kunnur, oss liggur við að segja þjóðkunnur,
ef ekki heimskunnur undir nafninu „samviska
Englands og sómi“. Leikurinn var hinn
grimmasti og kom Jiarna enn allgreinilega í
r AUGLÝSINGAR FYRIR
IUAFNARFJ
Nýr, reyktur og liakkaður
fiskur daglega. Reykjavíkur-
vegi 5, Sími 9125. (1297
K. F. U. M„ Hafnarfirði. —
Almenn samkoma í kveld kl.
8V2. Síra Bjarni Jónsson talar.
Útvarpserindið: Baráttan gegn
trúnni. Allir velkomnir. (367
spyrnu við Amba Alagi. Smáhópar
abessinskra hermanna, sem voru
á leið til Amba Alagi, haf sætt á-
rásum úr lofti.
SKRÍTLUR.
—- Að Jiú skulir geta fengið af
þér að liggja svona og dorma alla
nóttina Pétur, og láta mig eina um
að hugga barnið.
— Ha? segir Pétur bóndi hálf-
sofandi og byltir sér á hina hlið-
ina.
— Eg hélt þó að þú ættir krakk-
ann, engu síður en ég. Eg veit ekki
betur en að við eigum hann til
helminga, blessaðan drenginn.
— Já, segir Pétur og geispar.
Hugga þú þinn helming , góða
jnín. — Eg læt minn orga.
— Þér haldið þá að ein flaska
nægi til þess að lækna kvefið
— Vafalaust! Að minsta kosti
veit ég ekki til Jiess^að neinn hafi
óskað eftir annari.
— Mamiiia! Eg gleymdi að
signa mig áður en ég fór í skyrt-
una.
— Farðu þá úr henni aftur og
signdu þig.
— Eg nenni því ekki. En ég
skal signa mig tvisvar, þegar ég
kem út á hlaðið.
— Jæja — gleymdu Jiví þá ekki.
Stúlka ól tvíbura og fæddist
annað barnið liðið. Hún .nefndi
barnsföður vinnumann á næsta bæ,
Jón að nafni. ■—■ Jón var lengi
tregur og að síðustu neitaði hann
Jivei'lega, að hanri hefði nokkuru
sinni nálægt stúlkunni komið. —
Loks var honum hótað því, að
sýslumaður yrði látinn skerast í
málið. — Jóni leist ekkert á Jiaö
og sagði:
— Það er lítill vegur að ég eigi
það dauða, en i hinu á ég ckki
nokkurn blóðdropa!
HINIR VANDLATU
bidja um
TEOFANi
Ciaarettur
TEOFANS-LONDON.
K. F. U. M.
í dag.
Sunnudagaskóli kl. 10 f. h.
i Y. D. fundur kl. IJ/2 e. h.
V. D. fundur kl. 3 e. h.
Taflfundur kl. 4 e. h.
Bænasamkoma (ni'ðri) kl.
8y2 e. h.
U. D. Fermingardrengjahátíð
kl. 8y2 e. h. i
EKENSLAl
Kenni byrjendum orgelspil.
Lágt verð. Uppl. í síma 4378.
(346
Zíonskórinn , heldur fjöl-
breytta söngsamkomu i Betan-
íu, Laufásvegi 13, í kveld ld.
8V2. Ágóðinn rennur í liússjóð
kristniboðsfélaganna. (361
tTAPAf riNFItl
Peningar fundnir í „Edin-
borg“. Uppl. í búðinni. (368
Einbaugur tapaðist, merktur:
S. B. Skilist á afgr. Visis gegn
fundarlaunum. (366
Eggert Claessen
tiæstaréttarmálaflutningsmaðinr
Skrifstofa: Oddfellowhúsinu,
Vonarstræti 10, austurdyr.
Viðtalstimi: 10—12 árd.
Sími: 1171.
K.F.U.K.
Yngri deilcL
Fundur í kveld kl. 5 (en ekki
eins og um var talað). Jóhanm
Hannesson kristniboðsstúdent
talar. Allar stúlkur, 12—16 ára,
velkomnar. . ,
IFAlTSIATlRl
Ferðaritvél, lítið notuð, til
sölu. Uppl. gefur Gunnar Vil-
lijálmsson, Laugavegi 118. Sími
1718. (365
EDINA snyrtivörur bestar.
Notaða „Skandia“ eldavél vil
eg selja. Bergstaðastíg 21 B.
j(364
Dulræn bók. Draumanáðning-
ar, fást lijá bóksölum. (365
íaupi íslensk
f rímerki
hæsta verði.
eisii
Slgorbjðrns'
son.
HvinnaH
nflHgr- Aðalskiltastofan, Kára-
stíg 9. — Öll skilti og glugga-
auglýsingar verða bestar Jiaðan.
Aðeins vönduð vinna. Verðið
við allra hæfi. (340
Til jóla fást saumaðar dömu-
kápur og kjólar á Njarðargötu
31, niðri. (284
Rtl£l§NÆf)ll
Eitt til tvö berbergi og eldhús
óskast nú Jiegar. Tilboð, merkt:
„1935“, sendist Vísi. (369
Ibúð til leigu, 2 herbergi og
eldhús, á góðum slað fyrir fá-
menna fjölskyldu. Uppl. í síma
3729. ' (362
Herbergi óskast í austurbæn-
um lianda stúlku. Sími 3729.
(366
FELA GSPRENTSM (ÐJAN
ljós, hversu mjög breskir hnefaleikamenn
standa hinum amerísku að baki. Að vísu má
segja og með nokkrum rétti — og skal það
ekki lieldur látið liggja í lóginni — að okkar
maður — áðurnefndur lávarður, sem sumir
kalla „Áfloga-Percy“, liafi verið allsæmilegur,
en hann er mildur og góðhjartaður, en „Hams-
lausi-Jim“ er laus við slíkar dygðir.
Orsök „hólmgöngunnar" var sú, að hlut-
aðeigendur, livor um sig, þóttust liafa beðið
um sama veitingahiissborðið i talsima. Og
meður Jjví að eigi varð úr deilunni skorið með
neinni vissu, og hvorugur vildi falla frá kröfu
sinni, hverra bragða sem leitað var, þá var
ekki um annað að gera, en að lofa piltunum
að reyna með sér. Þeir börðust Jjví um borð-
ið eða sætin og skyldi sá hljóta, er sigur bæri
af hólmi.----------“
— Nú lield eg að eg fari að muna, mælti
Jimmy og „lagði höfuð sitt í bleyti“. — Eg
man eftir einhverju garm-skinni, sem þóttist
hafa pantað borðið mitt. Hárið á honurn var
á litinn eins og smjörlíki. Vitanlega átti eg
fullan rétt á borðinu, Jiví að eg hafði beðið
um það í síma og fengið loforð fyrir Jivi. —
Slíkt tekur af öll tvímæli, eins og Jiér hljótið
að skilja — og allir liljóta að skilja. En svo
kemur þessi mjólkurhvíti djöfull og heimtar
sama borðið. Og hann var æstur og vitlaus og
frágangssök að lala við hann eins og skyn-
saman mann. Hann hefir sjálfsagt verið full-
ur. Þetta er vafalaust drykkjuliimdur. — Vera
má líka, að eg hafi ekki verið allskostar með
sjálfum mér, því að eitthvað mun eg liafa ver-
ið að gutla með vín. — Mig rámar líka eitthvað
í það, að eg liafi verið á æsingafundi, sem
haldinn mun liafa verið í Empire í gærkveldi.
Og þar hefi eg sennilega orðið fyrir æsandi
og truflandi áhrifum — eins og kviknað hafi
í skapinu. — Það þarf ekki æfinlega mikið
til.---—- En áfram nú —- áfram ....
„Deilan jókst orð af orði, og eftir all-Ianga
sennu lét Hamslausi-Jim til slcarar skríða.
Pústrum og kjaftshöggum rigndi vfir „Áfloga-
Percy“ og Jiar með hófst
FYRSTA LOTA.
Báðir kapparnir virtust óþreyttir og í mikl-
um vígahug. Þeir höfðu bersýnilega drukkið
um of. Engum gat dottið í hug að kalla þá
ófulla. — „ÁflogaPercy“ reyndi að borga fyr-
ir fyrstu höggin og reiddi hægri hönd sína til
höggs, en svo óheppilega vildi þá til, að þaði
lenti á saklausum manni — þjóns-greyi, sem
þarna var að væflast í sakleysi. Þjónninn
steyptist kylliflatur á góflið og var borinn á
brott. „Hamslausi-Jim“ varði sér nú öllum til
og sló tvö högg, hvort á fætur öðru, en hvor-
ugt liitti. Munaði Jiá litlu að liann misti jafn-
vægi og steyptist á hausinn, en lioilum tókst
að rétta sig í tæka tíð. — Eftir þetta fóru
áflogaseggirnir sér að eng'u óðslega, enda var
þeim óhægt um vik og návígi óhugsanlegt eft-
ir atvikum. Raunar virtist hvorugur verða þess