Vísir - 17.01.1936, Blaðsíða 4

VÍSÍR
Á ÍTALSKRI FLUGVÉLASTÖÐ 1 ABESSINIU
ítalir hafa nú byrjað sókn á
suðurvígstöðvunum og segjast
liafa sótt fram um 70 kílómetra.
Berast nú daglega fregnir um
loftárásir ítala og þykir sýnt,
að þeir ætli að leggja áherslu á,
að reyna að sigra Abessiniu-
menn áður en rigningatimabilið
hefst í vor.
Utan af landi
Kona andast á leið í sjúkrahús.
Akranesi í gær. (FÚ)
Oddný Sigurðardótíir bús-
freyja að Stóra-Botni við Hval-
fjörð, lést snögglega 14. þ. m.
Fréttaritari útvarpsins á
Akranesi skýrir frá eftir heim-
ildum héraðslæknis: Að átt
liafi að flytja hana til Reykja-
víkiir til uppskurðar vegna irin-
vortis meinsemdar, én vegna
snjóa þurfti að bera liana tvær
bæjarleiðir í sjúkrakörfu. — Á
þeirri leið var komið að Þvrli
og leið henni þá vel eftir at-
vikum, en er komið var að
Sandi .. næsta hæ — var hún
örend í sjúkrakörfunni. Telur
liéraðslæknir banamein hennar
liafa verið hjartabilun.
I
Hafnarfirði, 16. jan. FÚ.
FjárhagSáætlun Hafnarfjarðar
fyrir árið 19S6 var samþykt s.
1. þriðjudag. —- Áætlunin nemur
alls 457.260 kr. — Niðurjöfnun
er 278.360 kr. í fyrra var jafnað
niður 242.500 kr. En til saman-
burðar var jafnað niður árið
1929, 226.000 kr.
Helstu útgjaldaliðir eru:
Til fátækramála 120.000 kr.
Til mentamála 80.000 kr. Til
vaxta og afhorgana á lánuin
57.650 kr. Til styrktar og ör-
yggis alþýðu 32.800 kr. Stjórn
kaupstaðarins 33.800 kr. At-
vinnubótafé sem bæjarsjóður
leggur fram 60.000 kr.
Verkakvennafélagið Framtíðin
í Hafnarfirði hélt aðalfund sinn
s. 1. mánudag. I félaginu eru nú
um 7Ó0 konur. Stjórnina skipa
nú: Sveinlaug Þorsteinsdóttir,
formaður, og meðstjórnendur
Ingveldur Gísladótlir, Marta
Eiríksdóttir, Áslaug Ásmunds-
dóttir og Guðrún Helgadóttir.
Aftöku
Haupt-
manns
fjpestað.
London 17. jan. FÚ.
Ríkisstjórinn i New Jersey
liefir veitt Bruno Hauptmann
30 daga aftökufrest. Þetta er að
vísu sama sem að aftökunni sé
frestað í þrjá mánuði, þar sem
að þessum 30 dögum liðnum
verður að kveða líflátsdóminn
aftur upp yfir Hauptmann. Rík-
isstjórinn lét það fylgja tilkynn-
ingunni, að frekari aftökufrest-
ur yrði ekki veitlur, nema því
að eins, að eitthvað kærni i ljós
á þessu tímabili, sem veitti sér-
staka ástæðu lil þess.
Kreppunefnd skipuð í Noregi.
Oslo, 16. janúar.
í hina sérstöku nefnd, sem á
að f jalla um krepputillögur rik-
isstjórnarinnar, liefir hægri-
flokkurinn tilnefnt Lykke,
Bæröe og Bruun. Alþýðufloklc-
urinn Nordanger, Stöstad,
Oksvik og Thorvik, en Vinstrifl.
Myklebust, Five og Seip.
Bændaflokkurinn hefir enn ekki
tilnefnt menn í nefndina. (NRP.
— FB.).
Útvapps-
fpéttir.
Frá víjgstöðvunum.
London 17. jan. FÚ.
1 Addis Abeba er sagt að ekk-
ert hafi frést um neinar stóror-
usíur á suðurvigstöðvunum
milli hersveita Ras Desta og
Graziani, en Italir telja sig nú
hafa unnið algerðan sigur í við-
ureigninni við Canale Dorya.
Aftur á móti liefir frésl í Addis
Abeba, að nokkur bilun liafi
orðið á flutningakerfi Ras
Desta, og er þess getið til, að
hann kunni að liafa þurft að
börfa af þessum ástæðum, án
þess að hafa beðið nokkurn ó-
sigur.
Breskur sjúkravagn er lagð-
ur af stað frá Dessie til Waldia,
til þess að veita lijúkrun þeim,
sem sagt er að særst hafi i loft-
árás sem ítalir hafi gert á
Rauða Kross stöð þar. Breski
Rauði Krossinn tekur það fram,
að Burgoyne major, sá er stend-
ur fyrir Rauða Kross stöðinni
við Waldia, sé ekki í þjónustu
bresku deildar stofnunarinnar,
heldur hinnar abessinsku, og að
breski Rauði Krossinn hafi
ekki fengið neinar upplýsingar
um árásina.
ítalir um allan heim kvaddir til
að senda heim gullstáss sitt.
London, 17. jan. FÚ.
Mussolini hefir hvatt ítalskt
fólk um allan heim til þcss að
senda heim gullstáss silt, til
þess að það yrði brælt, og því
bætt við gullforða ríkisins. Italir
sem búsettir eru í Astralíu hafa
sent heim liringi sína og aðra
skartgripi úr gulli, og er talið
að þær sendingar nemi að verð-
mæti um 2000 sterlingspundum.
K.F.U.K.
A-dcild. — Fundur i kvöld
kl. 8%- Síra Bjarni Jónsson tal-
ar. Alt kvenfólk velkomið.
> Skipskaðar.
Oslo, 16. janúar.
Þýskt eimskip, Hilmar Bis-
marck, strandaði í nótt í hríðar-
byl við Klæsholmen nálægt
Haugasundi. Skipið liggur illa
við til björgunar og er talið
mjög vafasamt, að unt verði að
bjarga því. Skipsliöfnin er kom-
in út í björgunarskipið Herku-
les. — Mótorsneklcja, sem var
frosin irini á Brevik, sökk við
tilraun til þess að brjóta sér leið
gegnum ísinn. Mennirnir, sem
á henni voru, björguðust. —
Strandferðaskipið Karmsund
bjargaði togara, sem var hjálp-
arlaus á reki, vegna vélbilunar.
(NRP. — FB.). —
Græðgi Japana og þolinmæði
Kínverja.
Amerískur blaðamaður, Will-
iam Henry Chamberlin. hefir
verið að ferðast í Kína í liaust
og vetur, og segir liann mentaða
Kinverja, sem liann liefir átt
lal við á þessu ferðalagi sínu, á
einu máli um það, að til alvar-
legra átaka hljóti'að koma inilli
Kínverja og Japana, því að eins
og einn þeirra sagði: „Það eru
engin takmörk fyrir græðgi og
frekju Japana, en það eru tak-
mörk fyrir þolinmæði Kin-
verja“.
Næturlæknir
er í nótt Kristján Sveinsson,
Póstliússtræti 17. Sími 3344. —
Næturvörður í Reykjavíkur
apóteki og Lyfjabúðinni Iðunni.
irVINNAH
Stúlkur geta komist að sem
lærlingar. Saumastofan, Lauga-
vegi 12. Gengið frá Bergstaða-
stræti. Sími 2264. (285
Tek að mér vélritun. Friede
Pálsdóttir, Tjarnargötu 24.
Sími 2250. (27
Ung stúlka óskast til frú
Möller, Grjótagötu 7. (302
Ungur, ábyggilegur maður
óskar eftir að komast að sem
rukkari, helst við stórt verslun-
arfyrirtæki. Tilboð, merkt:
„Rukkari“; leggist inn á afgr.
þessa blaðs fyrir 23. þ. m. (298
Vinnukona óskast í sveit í
nágrenni við Reykjavík. - Uppl.
Grettisgötu 13 B, uppi. (297
Stúlka óskast. Uppl. Holts-
götu 16, niðri, eftir kl. 6. (288
Frakkar og lcjólar eru sniðnir
á Saumastofunni, Sólvallagötu
7 A. (287
Ungur mentaður maður, vill
lána kr. 2000.00 gegn tryggingu
og fastri atvinnu. Tilboð, merkt:
„Atvinna“ leggist á afgr. Vísis
fyrir mónudagskvöld. (310
lumruNDif)]
Svart dömuveski með lyklum
og púðurdós, merkt: „Svava“,
tapaðist i gærkveldi frá Austur-
velli um Austurstræti. Skilist
Barónsstíg 20 A. (293
Lyklakippa hefir tapast við
Laugaveg 20. Skilist á afgreiðslu
Vísis. (292
Ivarlmannsúr fundið. — Uppl.
Bergstaðastræti 63, niðri. (290
Ktilk/nningaki
5000 kr. óskast lánaðar, lengri
eða skemri tíma, gegn góðri
tryggingu. Fullkomin þag-
mælska. — Tilboð, merkt:
„Ábj^ggilegur“ leggist inn á
afgr. Vísis fyrir 20. þ. m. (281
Vörur, innbú og annað, vá-
tryggir fyrir lengri og skemri
tíma „Eagle Star“. Sími 1500.
I^AUGLÝSINGAR FYRIR K
UHArNARFJ T5RE),
Nýr fiskur daglega, ódýrastur
Reykjavíkurvegi 5. Sími 9125.
(915
KIAIPSKATUKI
Notuð eldavél óskast til
kaups. Uppl. i sima 2498. (286
Höfum fengið mikið úrval af
kvensokkum. — Saumastofan
Laugavegi 12, uppi. Sími 2264.
(284
Fremur lítið hús óskast keypt
í austurbænum. Góð útborgun.
Uppl. í síina 4669. (283
Einn vetrarfrakki, með tæki-
færisverði til sölu. Sími 3554.
(282
EDINA snyrtivörur bestar.
Barnavagn til sölu á Lauga-
vegi 161. (295.
Að eins nokkur stykki af
góðu, ódýru barnarúmunum'
óseld. Sleppið ekki þessu tæki-
færi. Vinnustofari, Skólavörðm
stig 10. Sími 1944. (294
/ ~ '
Mótorhjól i góðu standi til
sölu, verð kr. 300.00. — Uppl.
Nýja reiðhjólaverkstæðið. Vita-
stíg. (291
Miðstöðvarketill nr. 2 til sölu
með tækifærisverði. — Ágúst
Jónsson. Týsgötu 3. (2891
KtlUSNÆf)ll
Herbergi óskast, helst með
einliverju af húsgögnum. —
Ábyggileg greiðsla. Sími 3782.
(306
Lítið stofuborð til sölu með
tækifærisverði. Uppl. Hverfis-
gölu 30, smíðastofan. (299'
Maður í fastri atvinnu óskar
eftir 2 herbergjum og eldhúsi
sem fyrst. Uppl. í sima 2131,
milli 5 og 6. (296
Stúlka í fastri stöðu óskar eft-
ir herbergi, helst sem næst mið-
bænum. Uppl. i shna 2190. (311
HFENSIAfl
Trésmiðir — múrarar! —
Kenslu í fagteikningú og kostn-
aðaráætlun veitir Guðmundur
Guðjónsson, Bergstaðastræti 67.
Sími 2612. (265
Kenni íslensku (sérgrein) og
útlend mál (byrjöndum). — Jó-
hann Sveinsson frá Flögu.
Grettisg. 16. Sími: 3426. (301
FÉLAGSPRENTSMIÐJAN
Wodehouse: DRASLARI. 73
*
þeim hjónunum. — Þeir Peter minn og hann
urðu undireins málkunnugir. Ráðsmaðurinn
fór að spyrja um baseball og þá varð Pcter
minn náttúrlega allur á lofti. Svo töluðu þeir
og töluðu og upp úr þessu bauð Peter minn
manninum hingað vestur. En manngreyið gaf
engin svör þá jiegar. Ilann varð bara liugsi. En
þetta hefir sest að i hjartanu, þvi að svo er að
sjá, sem hann hafi tekið ákvörðunina skömmu
eftir að við fórum, því að eittlivað þrem dög-
um siðar mun hann hafa sligið á skipsfjöl og
haldið vestur. Og hingað kom hann litlu, seinna
en við. —
Wisbeach hló við. —
— Þér hlægið, sagði frúin.
— Ó-já — mér finst þetta eitthvað svo skrítið.
— Við hvað eigi þér?
— Þelta er eiginlega laglega af sér vikið. —
— Hvernig þá?
— Vitanlega er maðurinn hingað kominn í
einhverjum sérstökum tilgangi.
— Haldið þér það?
— Enginn vafi.
— Hvað á eg að gera, spurði frúin. Hún var
orðin mjög óróleg.
— Ekkert!
— Ekkert? — Getur það ekki verið stór-
liættulegt að gera ekki neitt?
— Fyrst um sinn geli þér ekkert gert, sem
að haldi má koma, annað en það, að hafa vak-
andi auga á þessum manni. — Þér sögðuð að
hann héti Skinner? — Var ekki svo?
— Jú. Hann segist heita það.
— Reynið að ganga úr skugga um það, livort
hann muni vera í félagi með einhverjum öðr-
um — hvort þetta sé samsæri eða eitthvað í
þá áttina. —
— Samsæri? — Guð minn góður!
— Tortryggið alla, eins og eg sagði. Það er
mitt ráð.
í þessum svifum heyrðist hávaði mikill og
hark einhversstaðar í húsinu — líklega einna
helst uppi á lofti. — Jafnframt var hljóðað
mjög átakanlega. En smám saman fóru hljóð-
in að þverra. Þau urðu líkust angistarkveini
deyjandi manns.
— Guð almáttugur, sagði frúin. — Hvað
getur þetta verið?
— Já, hvað getur það verið, sagði Wis-
beach.
Veinin héldu áfram og urðu æ sárari. Þau
hlutu að heyrast um alt húsið. Það var ekki um
að villast. Þarna var einhver sem þjáðist óum-
ræðilega. —
Eins og líklegt mjá þykja, komst alt í upp-
nám á samkundunni. Allar raddir þögnuðu og
fólkið stóð ’ar sem þaö var komið, og allir
göptu af undrun. „Skáldin“ gláptu út i loftið eða
á „listmálarana“, og „listmálararnir“ góndu á
„skáldin“ eða þá bara á veggina eða upp í loft-
ið. Þetta voru skelfileg augnablik. Og alt jætta
„andríka" og „gáfaða“ fólk vissi ekki sitt rjúk-
andi ráð. —- Þarna stóð t. d. einn af umbóta-
mönnunum á sviði leiklistarinnar og einblíndi á
sauðmeinlausan Búddatrúarmann. —
Þegar hljótt var orðið i salnum heyrðust
angistarvælin enn þá betur. — Þau voru líkust
því, að þau kæmi frá manneskju, sem berðist
við dauðann. — Frúin spratt upp úr sæti sínu
og æpti hástöfum:
— Ogden — Ogden! — Það er hann Ogden,
blessaður drengurinn! — Guð almáttugur varð-
veiti mig!
Og hún tók á rás til dyra. Hún virlist ekki
s.iá neilt, því að liún rakst á eitt „stórskáldið“
og var rétt að segja búin að velta því um koll.
Hún bað ekki afsökunar. Nei-nei! — Hún
æddi bara áfram, beint af augum, með fyrir-
bænir á vörum, og allir gláptu á hina miklu
konu. — Og þegar liún var komin út á ganginn
heyrðust enn ópin í hinni skelfdu móður og
fyrirbænirnar:
— Ogden — Ogden, .blessað barnið mitt. Guð
almáttugur — guð almáltugur hjálpi mér........
10. kapítuli.
Spekingarnir í geslasalnum miðluðu hverir
öðrum af visku sinni og andagift. — Þeir höfðu
verið duglegir í þeim efnum, uns hin ægilegu
hljóð komu eins og þruma úr heiðskíru lofli.
— En ef þeir hefðu liaft ofurlítið lægra, mundu
þeir Iiafa veilt því eftirtekt, að uppi á loftinu
mundi eitthvað vera að gerast. Þeir mundu
liafa heyrt þung högg og dynki. Því var nefni-
lega þannig liáttað, að þar uppi var Jerry Mit-
chell að æfa krafta sína.
Hann liafði hamast á sandpokanum í fimm
mínútur eða lengur, en tók sér þá ofurlitla
hvíld. — Ogden hafði verið áhorfandi. — Yið
munum eflir lionum, feita stráknum, sem Ann
hafði hugsað sér að senda í hundaspítalann. —
Stráksi hafði staðið i dyragætlinni og horft á
Jerry.
— Hvað ertu að flækjast þarna? spurði Jerry.
— Hvað ertu að gera? spurði Ogden.
Jerry þurkaði af sér svitann með hnefaleika-
hanskanum. —
— Ilvað ertu að gera, Jerry?, spurði strák-
urinn öðru sinni.
— Sérðu það ekki ? Eg er að' æfa mig á sand-
pokanum. — Eg er nú að hætta.
Hann tók af sér hanskana og leit á Ogden með
auðsærri fyrirlitningu. Hann hafði mikla and-
stygð á stráknum og gerði sér ekkert far um
að leyna henni. — Jerry hafði megnustu skömm
á öllum átvöglum og sælkerum. Ilann fyrirleit
alla, sem nentu ekki að vinna og lögðust í letx
og ómensku. Og sannast að segja varð honum
ætíð illa við, er hann sá Ogden Ford. Kvikindið
nenti engu, reri i spikinu og var oftast að éta
sykur eða annað sælgæti. — Og nú var honum
kunnugt um það, að strákurinn lxefði tekið toll
af öllum kræsingunum, sem bornar voru á
borð fyrir gestina. Hann hafði verið að þvælast