Vísir - 16.02.1936, Blaðsíða 5

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
5
Sýn.
Frásögn Maríu Maack.
Kvöld eitt fyrir nokkurum ár-
um hafði ég lagt svo fyrir við
eina af starfsstúlkum spítalans,
að hún vekti mig kl. 7(4. Stúlk-
an kom stundvíslega. Eg hafði
sofið vel um nóttina, en var
þrátt fyrir það mjög svfjuð og
undraðist ég það. Eg bað stúlk-
una að líta inn aftur eftir liálfa
klukkustund, ef vera kynni, að
ég gæti hlundað stundarkorn.
Stúlkan fór því næst út frá mér
aftur. Og jafnskjótt, er hún
hafði látið hurðina aflur, sá ég
að kominn var þrísettur gluggi
þar, sem dyrnar liöfðu verið.
Við gluggann stóð maður og
bjóst til að raka sig. Hann
hengdi spegil í gluggapóstinn,
bar sápu i andlit sér og þvi næst
rakaði hann sig vendilega. Að
því loknu leið svipur þessi inn
gólfið, kom fast að rúmi mínu
og laut ofan að mér, eins og til
þess að sýna mér, hversu vel
liann væri rakaður, og sá ég
glögt að það var vel gert. Þá
— Eg hefi ekkert um það
liugsað, sagði Jón í Króki.
— Þá er nú Iíklega mál til
komið, að þú farir að hugsa
um það, lagsmaður!
— Já, sagði Jón í Ivróki.
— Hún eldist eins og hver
annar, hún Ingiríður liérna.
— Já, sagði Jón í Króki.
— Þeir eru nú teknir upp á,
því í kaupstaðnum, eins og þú
veist, að flokka allar vörur.
Svo er lil dæmis um kjötið og
hllina.
— Já, sagði Jón í Króki.
-— Dettur þér nú í liug, að
stúlka, sem margir svíkja,
haldist lengi í fyrsta flokki?
— Nei, sagði Jón í Króki.
— Björn slapp með hundrað
og Pétur með tvö. — Og þú
sleppur með þrjú hundruð í
gulli! —
— Þrjú hundruð 1 gulli! Guð
almáttugur varðveiti mig, sagði
Jón í Króki.
— Gengurðu að eða frá? —
Þetta er ekki nema rétt fyrir
verðfallinu, eins og þú skilur,
sagði Ólafur og hvatti linífinn
á lófa sínum.
— Eg verð þá að hætla við
alt saman, sagði Jón í Króki.
-— Það líkar mér! — Og svo
er vist best að þið Ingiríður
snáfið i Iijónabandið lieldur
fyrr en seinna.
— Já, sagði Jón í Króki.
P-
hvarf sýnin. Eg leit á klukkuna
og sá, að hana vantaði 10 mín-
útur i átta. Sýnin liafði því stað-
ið í 20 mínútur. — Eg var nú
ekki þreytt lengur og glaðvak-
andi, klæddist þvínæst og fór úr
herbergi minu. Þegar ég kom út
á ganginn, mætti ég stúlkunni,
sem ég liafði Ijeðið að vekja
mig og undraðist hún, að ég
skyldi vera komin á fætur. Eg
sagði lienni frá þvi, sem fyrir
mig liafði borið, og lét þess get-
ið, að við mundum líklega fá
sjúkling í dag og að liann
mundi vera nýrakaður.
Eg hafði beðið heima fram
eftir deginum, þó að ég þyrfti
að fara ofan í hæ, því að ég
þóttist viss um, að sjúklingur-
inn mundi koma. En þegar leið
á daginn, fór ég loks út til þess,
að levsa af hendi erindi mitt.
Þegar ég kom ofan i bæ, fann
ég að þörf mundi á mér heima
fyrir og sneri þegar heimleiðis.
Þegar ég kom heim, var verið
að hera mann inn um hliðið við
spítalann. En það var ekki nýr
sjúklingur, lieldur var það lik
manns, sem borið var í líkhús
spitalans. Atti að krjdja það þar
og rannsaka dánarorsökina.
Þenna sama morgun liafði
jæssi maður búist til ferðar
heiman frá sér úr þorpi langar
leiðir i burtu frá Reykjavik.
Hann lagði af stað í bifreið, en
varð bráðkvaddur á leiðinni
hingað. Var liann horinn í lík-
tiús spítalans kl. 5 sama dag.
Þegar ég sá líkið, þekti ég þar
slrax manninn, sem verið hafði
að raka sig um morguninn..
Annað land!
Suintim Norðlendingum, sem
koma liingað suður að vetrar-
lagi, finst sem liér sé „annað
land“. Hér á sjávarbakkanum
og um Mosfellssveit, Suðurnes,
Kjalarnes og Akranes er iðulega
snjólaust á sama tíma og fann-
kyngi er nyrðra, vestra og
eyslra. Þessir aðkomumenn
segja að hér sé enginn vetur.
Hér sé snjólaust að kalla megi
allan veturinn, þó að „ofan gefi
snjó á snjó“* í öðrum landshlut-
um vikum og mánuðum saman .
Þetta er ekki allskostar fjarri
lagi, þó að oft komi að vísu
harðindi liér syðra og allmiklir
snjóavetur. Þess er stundum
getið í annálum, að mjög hafi
skift i tvö liorn um veðurfarið
hér syðra og nyrðra. Eitt dæmið
cr vetur sá (1618), er sumír
kölluðu „Glerungasvetur“. Um
veðurfarið þá segir svo í annál-
um:
„Þá var mjög harður vetur;
skifti um veðuráttu með upp-
göngu sólar fyrir 'jólin, hélst svo
við sama harðindalag allan vet-
urinn, nema á þorranum var
hærileg veðurátta, en þó haga-
lítið. Þá kom svo mikið snjófall
fimta i jólum, að liestum var
kaflilaup á slétlu, svo ófært var
bæja millum. ;—. Ilélsl harka og
jarðbönn allan velurinn og um
vorið með grimmum frostum
og stórviðrum á norðan, alt
fram lil annars dags hvíta-
sunnu (22. maí), svo að öllum
kindum varð að gefa og spm-
LÍK GEORGS V.
á viðhafnarbörum. Frcmst sjást nokkrir af hinum mikla mann-
fjölda, sem gekk fram hjá kistunni.
staðar færleikum. Skáru þá
margir menn fé sitt, en margir
mistu, sérdeilis i Austfjörðum
og fyrir norðan, varð þar víða
stráfellir og kom þar seint
sumar, svo að mannfall varð af
bjargarleysi á Langanesi og
Austfjörðum; voru skornar þær
kindur, sem eftir lifðu, til nær-
ingar mönnum. Sumstaðar
norðarlega varð og ekki slegið
það sumar, því um Þorláks-
messu voru ekki tún uppleyst,
en þar sem slegið var, nýttist
ekki vegna úrkomu og sudda.
Þar kom og gagnslaus liafís, en
fyrir sunnan og vestan og aust-
ur með landinu varð gott og
grassamt sumar með hlýrri,
góðri, spakri og náðugri veðr-
áttu, og heyjaðist vel um sum-
arið og hlutaðist vel um vetur-
inn, 6, 7, 8, 9, 10 liundraða hlut-
ir, og alt sumarið var nógur
fiskur. hér syðra.“
Tafl. nr. 11.
Teflt í 1. fl. á Skákþingi
Reykjavikur 9. febr. 1936.
Hvítt: Benedikt Jóhannsson.
Svart: Sigurður Halldórsson.
1. d4, d5; 2. Rf3, Rf6; 3. e4,
e6; 4. Rc3, c6; 5. e3, Rbd7; 6.
Bd3, Bd6; 7. 0—0, 0—0; 8. b3
(Hvítur átti að leika 7. e4, svo
að svartur yrði ekki fyrri til),
e5; 9. d4xe5, Rd7xe5; 10. RxR,
B.xR; 11. Bb2, Rg4; 12. g3, d5x
c4; 13. Bxc4, Df6; 14. Dc2, Dh6;
15. Iil, g5; 16. Ivg2, gxh;17. gxh,
Dxh; 18. IIlil, Bli2 (Hér var ör-
uggast Dgf!!! 19. f2xD, Rxe3f
og nær drotningunni aftur með
2 peð yfir) 19. Hagl, Kh8; 20
Re4f, f6; 21. Kfl, Bf5.
8
7
i 6
5
4
3
1
(hér varð svartur að reyna Rx
e3f f2xR, Bh3f, því nú gelur
livítur unnið). 22. Rxf6? (hér
gat livítur unnið, 22. HxR!, Dx-
H; 23. Rxf6!!), Dli3f; 23. Kel,
RxR; 24. I4g8f, HxH; 25. BxRf
Ilg7; 26. Dc3 (nú virðist hvítum
borgið, en—), Be5!; 27. DxB,
DxIIf; 28. Kd2, Dh6; 29. DxB,
Hf8; 30. BxHf, DxB; 31. Dh3,
Hxf2f; 32. Kd3, Dg6f; 33. Kc3,
Df6f og livítur gaf; ef 34. Kb4
þá Dd6f og mát i næsta leik.
A B C D E F G H