Vísir - 12.05.1936, Síða 3

VISIR
+
Halldör Vilhjálmsson
skólastjóri á Hvanneyri
andaðist i morgun i Landakots-
spítala eftir hálfs mánaðar legu
jar, en lasinn liafði hann verið
frá því á síðasta hausti.
Æviatriða þessa þjóðkunna
manns verður síðar getið hér i
blaðinu.
kveld. Hvorir sigra muni
er ömögulegt að vita fyrirfram
— en eitt er vist, og það er, að
enginn sannur knattspyrnuvin-
ur lætur sig vanta á íþrótla-
völlinn í kveld,
Oldtimer.
Veðrið í morgun:
í Reykjavik 6 stig, Bolung-
arvík 5, Akureyri 8, Skálanesi
10, Vestmannaeyjum 4, Sandi 4,
Kvígindisdal 5, Hesteyri 7,
Gjögri 6, Blönduósi 8, Siglu-
nesi 5, Grímsey 6, Raufarhöfn
7, Skálum 7, Fagradal 8, Hól-
um í Hornafirði 8, Fagurhóls-
mýri 7, Reykjanesi 5. Mestur
hiti liér í gær 11 stig, minstur 4.
Úrkoma 3,0 mm. Sólskin 1.7 st.
Yfirlit: Djúp lægð yfir íslandi
á hreyfingu norðureftir. Horf-
ur: Suðvesturland, Faxaflói,
Breiðafjörður: Allhvass og
sumstaðar hvass vestan. Skúrir.
Vestfirðir, Norðurland: Breyti-
leg átt og rigning fyrst, en síð-
an stinningskaldi og skúrir.
Kaklara. Norðausturland, Aust-
firðir: Breytileg átt fyrst og
sumstaðar rigning, síðan all-
hvass vestan og viða bjartviðri.
Suðausturland: Alllivass suð-
vestan og vestan. Skúrir.
Lokadagurinn
var í gær. Um 150 börn,-
drengir og stúlkur, úr Slysa-
varnafélagi Islands, seldu merki i
frá kl. 7—7 á götunum, til á-
góða fyrir slysavarnir. í gær-
kveldi fór öll hersingin í skrúð-
göngu um bæinn undir fána.
Fremstir voru 6 fyrirliðar í ein-
kennishúningi, þá 10 drengir í
sjóstökkum og sumir með
björgunarbelti, og loks allar
sölumeyj arnar, einkennisklædd-
ar.
Flutningaskrá Vísis.
Vísir hefir í huga að taka upp
þá nýung, að hirta um flutn-
ingatímann, skrá yfir þá, er
flytjast búferlum hér í bæ og
óska að þess sé getið. Tilhögun
er áætluð þannig: Nafn flytj-
anda hvaðan hann flytur og
hvert, ásamt símanúmeri ef til
er (og óskast), verður prentað
með feitu meginmálsletri (feit.
corpus). Hver flutningstillcynn-
I ing verður hirt i Vísi daginn eft-
ir að hún herst blaðinu. Síðan
verður skráin öll, í stafrófsröð,
birt í Vísi mánudaginn 1. júní.
Kostnaðurinn við að fá flutning
sinn þannig auglýstan tvisvar,
er aðeins kr. 1.50. Vísir væntir
þess, að nýbreytni þessi geti
orðið hlutaðeigendum til mik-
illa þæginda, og væntir al-
mennrar þátttöku. Tekið er á
móli tilkynningum daglega, í
símum 3400 og 2834 og enn-
fremur i síma 4578 til hádegis.
Slys á togara.
Breski togarinn Berkshire
kom liingað um kl. 6 síðdegis
í gær, með lík tveggja skip-
verja, sem létust af völdum
slyss á skipinu, og tvo skips-
menn, sem meiðst höfðu. Slysið
vildi til um kl. 3. Var verið að
toga i Faxaflóa, á „Köntunum“,
og voru mennirnir að koma frá
sér fiski, áður næsti dráttur
kæmi. Þegar virarnir voru
dregnir inn losnaði „pollard“, er
logvírarnir renna eftir og köst-
uðust þeir á mennina af miklu
afli. Biðu tveir bana samstund-
is, sem fyrr segir, en aðrir tveir
meiddust. Meiddist annar þeirra
á öxl og brjósti, en hinn í and-
lili. Munu þeir báðir ná sér aft-
ur. — Þegar slysið vildi til var
stinningskaldi og nokkur undir-
alda.
Sundhöllin á Álafossi
verður lokuð í dag og næstu
daga (lil lielgar) vegna endur-
bóta. Sjá augl.
Axel Blöndal læknir
kom hingað til landsins fyrir
mánaðartíma. Hann liefir dval-
ið erlendis í nærri 4 ár
við framhaldsnám, aðallega í
Wien og Kaupmannahöfn. Ax-
el Blöndal hefir aðallega lagt
stund á kvensjúkdóma og fæð-
ingahjálp. Hann opnar í dag
lækningastofu í Hafnarstræti 8,
011 þau húsgögn
sem yður vantap nú, fypir og eftip
flutningana, verdup best að kaupa
eins og ávalt undanfarid Hjá okkur.
Húsgagnaversl. v. Dómkirkjnna.
og liefir viðtalstíma kl. 2%—
44/2 daglega, eins og auglýst er
liér í blaðinu í dag.
„Drengjakór Reykjavíkur“
(söngstjóri Jón ísleifsson)
hefir sungið nokkrum sinnum
hér í bænum að undanförnu við
ágælan orðstír. Barnsröddin er
sérkennilega falleg, og ekki
verður annað sagt með sanni, en
aðsöngstjóranumliefir tekistvel
að láta þessi einkenni njóta sín,
áheyrendunum til alveg sér-
stakrar ánægju. Við hátíðahöld
þau, er fram fóru s. 1. laugardag
og sunnudag, vegna 50 ára af-
mælis st. Æskan og unglinga-
reglunnar á Islandi, þótli mjög
til koma um aðstoð þá er kór-
inn lét í té, með söng sínum, og
alveg vafalaust hefði munað
miklu um hátíðaliöld þessi, ef
lians hefði ekki notið þar við.
Drengjakórinn hefir nú ákveð-
ið að lialda ennþá eina söng-
skemtun, og verður ágóðanum
varið til styrlctar sjúkum og
bágstöddum félaga, cr nú ligg-
ur veikur og þarfnast mjög
fjárhagslegrar aðstoðar. Söng-
skemtunin verður haldin í
Nýja Bíó á miðvikudag kl. 744
síðd. Þ.
Skipafregnir.
Gullfoss fer frá Leith í dag á-
leiðis til Vestmannaeyja. Goða-
foss er í Ilamborg. Dettifoss fer
vestur og norður annað kveld.
Selfoss er i Reykjavík. Brúar-
foss er á leið til Leitli frá Vest-
mannaeyjum. Lagarfoss er í
Kaupmannahöfn. Sindri og Haf-
steinn eru farnir vestur. Munu
þeir fara á karfaveiðar og
leggja aflann upp á Sólbakka.
Af veiðum komu til Hafnar-
fjarðar nýlega Rán með 72 tn.
og Sindri með 50 tn. Laxfoss fór
Búð og ein iiæd
til leigu í Hafnarstrætii 1.
Sanngjörn leiga. IJppl. í
Lifstykkjabúðinnl,
Sími 4473.
Húseipirnar
Hergstadastræti 23,
Þrastargata 7, og
Grandavegur 39 B.
eru til sölu með góðum greiðsluskilmálum.
Lausar íbúðir í Þrastargötu 7 og Grandavegi 39 B
og einstök herbergi á Bergstaðastræti 23.
GARÐAR ÞORSTEINSSON
hæstaréttarmálaflutningsmaður.
Vonarstræti 10. — Sími: 4400.
til Rorgarness í morgun. G. s.
ísland er á Akureyri og fer það-
an í fyrra málið. M. s. Dronn-
ing Alexandrine er í Kaup-
mannahöfn.
Samsæti Vals
í Oddfellowhöllinni í gær fór
hið besta fram og var afar fjöl-
ment. Meðal ræðumanna voru
síra Bjarni Jónsson, Guðm. Ás-
björnsson, Ben G. Wáge o. fl.
Verðandi nr. 9
heldur fund í kvöld kl. 8. —
Drengjakór Reykjavíkur syng-
ir
it

„Selfoss“
fer á morgun, um Vestmanna-
eyjar og Austfirði, til Ham-
borgar, Antverpen, Leith og
heim aftur.
„Bettifoss<c
fer annað kveld vestur og norð-
ur. Aukahafnir: Skagaströnd
og. Hofsós.
iTAPAf) TUNDItl
Rauður hestur burst-afrakað-
ur, er i óskilum á Geithálsi.
Öskast sótlur strax. (854
Reiðlijól fundið. Uppl. Sel-
búðum 1. (856.
Tapast hefir dekk með felgu,.
stærð 20x500, í bænum eða ná-
grenni, ú laugardagskveld. —
A. v. á. (932
Tapast hefir eymalolckur,
með svörtum steini, síðastl.
fimtudag. Uppl. í síma h36b.
(952
ur. Ennfremur verður upplestur
og fleira til skemtunar.
Minningarsp j öld
Styrktarsjóðs sjúklinga á Víf-
iisstöðum eru seld í Sportvöru-
iiúsi Revkjavíkur, Versluninni
Vísi, Laugavegi 1 og á Vífilstöð-
um.
Skemtiferð Ármanns
til Alcraness varð að fresta
síðastliðinn sunnudag vegna
rigningar, en förin verður far-
in síðar í mánuðinum. Farmið-
ar, sem keyptir voru eru endur-
VERÐANDI nr. 9. — Fundur í
kveld kl. 8. Drengjakór
Reykjavíkur syngur. Upplest-
ur og fleira. (849
ÍÞAKA í kvöld kl. 8y2. Ýms
dagskrármál. (959
EININGAR-fundur annað
kvöld. Einsöngur og fleira.
(965
MATSALA Spítalastíg 6 (uppi).
Seljum gott og ódýrt fæði. 2
heitir réttir með kaffi, verð: 1
kr. Allskonar smáréttir með
sanngjörnu verði. Getum bætt
við mönnum í fast fæði. Mat-
salan Tryggvagötu 6. Sími 4274.
(625
greiddir hjá Þórarni Magnús-
syni Frakkastíg 13.
KRISTALSKLÓ. 20
ókum til Charing Cross. Á leiðinni þreif liún alt
í einu liönd mína, þrýsti hana og sagði:
„Eg veit ekki hvernig eg get þakkað yður, Mr.
Yelverton,“ sagði liún, „fyrir alla góðvild yðar.
Eg veit, að eg hefi bakað yður áhyggjur en -—-
en“
Meira gat hún ekki sagt, og hún harst í sáran
grát.
Eg dró hana lil mín og huglireysti hana sem
best eg mátti og hét henni vináttu minni og að-
stoð áfram. Og eg sagði. að eg skyldi ekkert
láta ógert, sem í mínu valdi stæði, til þess að
finna Stanley. Loksins, þegar við vorum að
nálgast stöðina, sem hún ætlaði á, til þess að
komast til Bexhill, fór hún að róast.
„Segið mér nú eins og er,“ sagði eg þá, „vilið
þér eða vitið þér ekki hvar Stanley er?“
Hún horfði á mig undrandi og varir liennar
bærðust, en í svip fekk liún ekki mælt.
„Eg — eg fór einu sinni á hak við yður, Mr.
Yelverton. Eg vissi þá livar hann var, en eg veit
það ekki nú.“
„Er það þá vilji yðar, að eg aðstoði yður við
að hafa upp á honum?“ , ,
,..Tá. En — en eg óttast, að yður muni ekkert
verða ágengt., Ilann getur aldrei komið til mín
aUnr. Aldrei!“
)»Áldrei. Hvers vegna ekki? Var hann kvong-
aður fyrir?“
„Nei, nei. Svo er ekki. Eg elska liann enn, en
liann getur aldrei komið til mín aftur.“
Þegar hún hafði svo mælt, nam bíllinn stáð-
ar og aðstoðarmaður á stöðinni hafði þegar
opnað bilhurðina.
Eg bað hana um frekari skýringu ,en hún
hristi höfuðið án þess að segja neitt.
Tíu mínúlum síðar kvaddi eg liana og þegar
lestin var komin af stað til Bexhill, sem er fall-
egur smábær á suðurströnd Euglands, stóð liún
við gluggann og veifaði til mín í kveðju skyni.
„Vesalings Thelma,“ liugsaði eg. „Það er
raunaleg heimkoma fyrir hana.“
Þegar eg var kominn inn í íbúðina mina við
Russell Square varð eg þess þegar var, að gamla
Mrs. Chapman hafði, eins og vænta mátti,
undirbúið all sem hest undir heimkomu mína.
Hún var orðin grá fyrir liærum. Svipur liennar
var góðlegur og aðlaðandi og hún tók mér af
innileilc og alúð, eins og liún ætti í mér hvert
bein.
Uti var rigning og hráslagalegt. Viðbrigðin
mikil eftir Alpaveruna. Álirifin voru þyngjandi
og ekki til þess að gera manni lcttara í geði.
Eg las nokkur hréf sem biðu mín, og þegar
eg liafði þvegið mér, snæddi eg miðdegisverð.
Mrs. Chapman var mér alt af nálæg og spjallaði
við mig um sitt af liverju. Herbergi mín voru
lilý og mér þólti nú enn viðfeldnara en að venju
í þeim. Eg virti fyrir mér allar myndirnar,
hvern smáhlut, og það var vissulega ánægju-
legt, fanst mér, að vera kominn heim, og eg
kunni nú að meta það, sem heimili hefir að
bjóða fram yfir gistihúsin. j
Þegar eg liafði drukkið kaffi á cftir miðdeg-
isverðinum og Mrs. Chapman var farin út úr
lierberginu, settist eg í djúpa hægindastólinn
minn og' fór að hugsa fram og aftur um alt, sem
gerst hafði meðan eg var í Sviss, og eg leitaðist
við að finna einhverja lausn á öllum þeim gát-
um, er óráðnar voru. ,
Og cg spurði sjálfan mig að því, hvort eg
væri orðinn ástfanginn í Thelmu? Hefði eg útt
að bæla niðúr allar hugsanir um hana? Hafði
eg farið lieimskulega að ráði mínu. Eg gat eng-
ar vonir gert mér um hana. Hún var þegar gift.
Þannig hugsaði eg. Nei, það var ekki um neina
úst að ræða, heldur einlæga, sanna vináttu,
löngun til þess að verða henni að liði. Eg reyndi
að sannfæra sjálfan mig um að svo væri. Og eg
hugsaði fram og aftur um hin einkennilegu at-
vik, sem leiddu okkur á sömu götu — og um
yndisleik liennar. Og eg hugsaði um Stanley
Audley. Hvað sem um hann var, þá treysti hann
mér. Eg fann .að eg stóð á hálum is. Mundi eg
geta bælt niður freistingarnar? Eg vildi ekki
hregðast honum. Mundi eg verða nógu sterk-
ur á svellinu, ef örlögin leiddu okkur Thelmu
saman aftur og hann væri víðs fjarri? Eg hafði
verið alinn upp í þeim anda, að einhver æðsla
skylda manns væri að sýna heiðarleik og dreng-
skap í hvívetna og mér liafði fram að þessu ekk-
ert orðið á í þeim efnum, sem með réttu var
liægt að ásaka mig fyrir. En eg hafði lieldur
aldrei orðið að berjast við volduga, sterka til-
hneigingu. Átti það fyrir mér að liggja að bíða
ósigur í fyrstu baráttunni, þegar verulega
reyndi á ?
Eg geklc þess ekki dulinn, þegar eg hafði
lnigsað um þelta fram og aftur, að jafnvel í því
einu var liætta fólgin, að vera félagi jafnfríðrai:
konu sem Tlielma var, jafnvel þótt ekki væri um
djiipa ást að ræða. Eg liafði ekki gleymt aðvör-
un dr. Fengs. Við vorum hæði ung, eg og
Thelma. Og hún var óvanalega fögur kona. Hún
bauð af sér slíkan yndisþokka, að mér fanst að-
minsta kosti, og liafði svo heillandi áhrif á mig,
að eg fann það á stundum, að eg mundi ekki
geta annað en leitast við að gera henni alt að
óskum.
Eg gat eigi setið kyr lengur og fór að stika
fram og aftur um gólfið. Ef eg færi að ráðum
dr. Feng’s yrði eg að slíta öll vináttuböndin,
sem knýttu mig og Thelmu saman, — lita á
]>að, sem gerst liafði sem ferðaæfintýri að eins.
En hvernig gat eg gert það, eins og ástatt var.
Eg liafði lofað Stanley þvi, að líta eftir kon-
unni lians — að visu þegar eg var grunlaus
um að nokkuð óvanalegt væri á seyði. En mér
fanst ógerlegt að yfirgefa liana nú, þegar hún
var í nauðum stödd og lijálpar þurfi. En jafn-
framt gerði eg mér ljóst, að með þvi að hafa
þetta hhitverk mitt með höndum á rani mundi
eg glata öllum hugarfriði og ef til viíl varpa fyr-
ir horð öllum ásetningum um ao kom fram
sem vinur hennar að eins.
Hver stundin leið af annari, en eg var ekki
neinni lausn nær. En loks fanst mér þó fara að