Vísir - 24.02.1937, Blaðsíða 3

VlSIR
Gálna-fjárlögin.
Stjórnarflokkarnir hafa val-
ið auðveldustu leiðina til þess
að reka þjóðarbúið enn um
stund, meðan þeir eru við völd.
Þeir hafa valið þá leið, sem
ráðlausar ríkisstjórnir á öllum
tímum hafa farið til þess að
halda hinu dæmda stjórnar-
fleyi sínu á floti. En það er að
halda við eyðslunni með því
að auka skattana ár frá ári.
Hin sama afsökun hefir jafn-
an kveðið við hjá slíkum rikis-
stjórnum, að skattarnir eru
þyngdir og tollarnir auknir til
blessunar fyrir fólkið í land-
inu, til blessunar fyrir fólkið,
sem á að standa undir álög-
unum og taka afleiðingum ó-
stjórnarinnar, eyðslunnar og
fáviskunnar. Ein stærsta bylt-
ing veraldarsögunnar varð til
vegna þessarar stefnu, sem var
færð út í æsar. Fólkið var
mergsogið með tollum og skött-
um. Og þeir, sem gerðú það,
lýstu því jafnan yfir, að það
væri gert vegna velferðar al-
mennings og af umhyggju fyr-
ir þjóðinni.
Stefna stjórnarinnar er und-
anhaldsstefna. I stað þess að
berjast við þau verkefni, sem
núverandi erfiðleikatimar liafa
skapað, liefir hún kosið að
lileypa undan veðrinu og taka
þann kostinn, sem auðveldast-
ur var, að skatta landsfólkið
meira og meira, til þess að
standast hina sívaxandi eyðslu.
En eyðsluna afsakar hún
með því, að liún sé nauðsyn,
til að halda uppi verklegum
framkvæmdum og starfi í
landinu. Slík stefna getur að-
eins endað á einn veg, í öng-
þveiti ráðþrots og vesældar.
Vörn fjármálaráðherra fyrir
hinum þyngstu fjárlögum, sem
lögð hafa verið fram á Alþingi,
er æði veigalitil, eins og við
er að búast. Fjárlögin sem
heild byggjast ekki á skynsam-
legu viti. Þau byggjast á stefnu.
Þau byggjast á þeirri óvitur-
legu stefnu stjórnarflokkanna,
að þegar illa árar, þá sé mest
nauðsyn að eyða. En hverju er
eytt? Þvi er auðsvarað. í eyslu-
fjárlög stjómarinnar fer nú
sparifé landsmanna, allur af-
rakstur starfs þeirra og lífsafl
framleiðslunnar.
Það er því ekki að furða,
þótt fjármálaráðherra notaði
mikið af ræðutíma sínum í lof-
söng um innflutningsliöftin.
Það mál er nú notað í livert
skifti, sem stjórnin þarf á lofi
að lialda, enda telur liún fram-
kvæmd þeirra og afleiðing,sína
Hann þakkar stjórninni, að
liún hafi frá því hún tók við
völdum, lækkað innflutninginn
um 9 milj. kr. og hækkað út-
flutninginn um 3.5 milj. kr.
Þetta má segja þeim, sem lít-
ið þekkja til málanna. En hin-
ir, sem eitthvað til þeirra
vörum“ 2288 þús. kr. En af
þeirri fjárhæð fer hróðurhlut-
inn í tóbak og brennivín. Ekki
er að furða, þótt honum finn-
ist, „nauðsynjavaran“ sé ekki
látin sitja á hakanum.
Vísir hefir áður rætt allýtar-
lega um fjárlögin og einstaka
liði þeirra. Hér hefir því verið
gerð að umtalsefni öfgastefna
stjórnarinnar í fjármálunum,
frekar en einstakir liðir fjár-
laganna. í rauninni er ekkert
aðalatriði, eins og nú er kom-
ið, hvernig þeir eru. Þess geng-
ur enginn dulinn, að slíkri fjár-
málastefnu og þeirri, sem nú
er ráðandi liér í opinberum
rekstri, hlýtur að fylgja eyðsla,
hlutdrægni og fáviska á marga
lund. Það er því ekki einstak-
ir liðir eða greiðslur, sem
breyta þarf, heldur allri stefn-
unni í fjármálunum. I stað þess
að þyngja skattana, þarf að
létta þá. f stað þess að auka
tollana, þarf að draga úr þeim.
f stað þess að gera svo úr garði
skattkerfi landsins, að enginn
rekstur eða framkvæmd fái
safnað nauðsynlegum sjóðum,
en alt jafnóðum tekið, þarf að
útbúa skattkerfi, sem gefur
Jlandsmönnum ]jj artsýni til
framkvæmda og gleði til starfa.
Nú liggur liin blinda fjár-
málastefna vors reynslulausa
fjármálaráðherra, eins og
skuggi yfir þjóðinni. Vér þurf-
um ekki stjórn, sem lýsir yfir
því á Alþingi, að hennar aðal-
stefna og áhugamál sé fram-
lcvæmd dauðadæmdra og fá-
víslegra innflutningshafta. Vér
þurfum stjórn með fjármála-
stefnu, sem geírir íabdismenn
aftur að bjartsýnum og stax*fs-
glöðurn framkvæmdarmönn-
um.
A. S. B.
Félag afgreiðslustúlkna í brauS-
búöum heldur opinn fund annaS
kvöld í K. R.-húsinu uppi kl.
Sagt verSur frá árangri af starfi
félagsins og nýjurn tilraunum, sem
verið er aö gera. Kór A. S. B.
syngur nokkur lög. Þess er vænst,
að félagsstúlkur fjölmenni á fund-
inn, þar sem u.m mikilvæg mál
stéttarinnar er að ræöa. Stúlkur
í brauöa- og mjólkurbúöum eru
boSnar á fundinn.
Kvennakór Framsóknar.
Æfing í kvöld kl. 9 í pósthús-
inu, efstu hæö. Gengið inn frá
Austurstræti.
Aflasala.
Karlsefni seldi 1450 vættir í
Grimsby í gær fyrir 980 stpd. og
Rán 1148 vættir fyrir 769 stpd.
HINN REYNSLULAUSI FJÁRMÁLARÁÐ-
HERRA LANDSINS LEGGUR FYRIR ÞING-
IÐ FJÁRLÖG, SEM MUNU MERGSJÚGA
ATVINNUVEGI ÞJÓÐARINNAR OG
GJALDÞOL FÓLKSINS.
sterkustu stoð og mestu sæmd.
Enda segir fjármálaráðherr-
ann, að innflutningshöftin
myndi aðalgrundvöll þeirrar
stjórnmálastefnu, sem núver-
andi ríkisstjórn hefir fylgt frá
því hún tók við völdum. Menn
vissu það fyr, að stefna núver-
andi stjórnarflokka var æði
auðvirðileg, en því mundu ekki
allir lxafa trúað að óreyndu, að
svo ólífræn, blind og dauða-
dæmd stefna senx innflutnings-
höftin, væri þeirra aðal stefnu-
og baráttumál. En um það
verður nú ekki vilst, þegar
fjármálaráðherra liefir fundið
hvöt hjá sér til að gefa sérstaka
yfirlýsingu um þetta á Alþingi.
Svo sem við er að búast um
nxál eins og innflutningshöftin,
eins og franxkvæmd þeirra hef-
ir verið, þá stendur ráðherr-
ann mjög liöllum fæti i vörn
sinni fvrir gagnsenxi þeirra og
vegsemd. Hann segir, að aðal-
atriðið nxeð höftunum liafi ver-
ið, „að standa i skilum út á
við“. Þelta hefir nú ekki tek-
ist betur en svo, að engir inn-
flytjendur í þessu landi, nema
samvinnufélögin, lxafa nokkra
tryggingu fyrir að fá að gi*eiða
vörur, sem þeir fá innflutnings-
leyfi fyrir. Nú safna nxenn dag-
lega skuldum i útlöndunx,
vegna þess að gjaldeyris- og
innflutningsbákn vors reynslu-
lausa fjármálaráðlierra liefir
ekki enn orðið þess megnugt,
að sjá um að menn fái „að
standa í skilum út á við“. Fyr-
ir þetta velur hann samt sjálf-
um sér lof.
þekkja, vita að hvorki í'ikis-
stjórn né gjaldeyrisnefnd hafa
ráðið lxið minsta við innflutn-
inginn. Vegna skipulagsleysis
á störfunx nefndarinnar hefir
úthlutun innflutningsins vaxið
henni alveg yfir lxöfuð. Og með
dæmafáu ranglæti og blygðun-
ax*lausri hlutdrægni i úthlutun-
inni liafa innflutningshöftin og
framkvænxd þeirra verið gerð
að mesta deiluefni i landinu.
Svona er ástandið í aðalstefnu-
nxáli stjórnarflokkanna. Ekki
er fui’ða þótt fjármálaráðherra
þykist liafa ástæðu til að mæla
fram með sjálfum sér.
Aukning útflutningsins getur
varla aukið mikið lof stjórn-
arinnar. Sú aukning stafar að
mestu frá hinum nxikla við-
slciftabata, sem orðið hefir í
heinxinum undanfarin tvö ár.
En sá bati hefir ekki náð hing-
að til lands, svo sem við mætti
búast og fáum vér lians ekki
fyllilega notið fyr en viðskifti
landsmanna eru laus úr hafta-
viðjum þeim, sem þau eru nú
feld í. Fjármálaráðhei’ra segir,
að innflutningur á óþörfum
vörunx eigi sér nú ekki stað.
En hann forðast að geta þess,
að hráefni í liinn svo kallaða
óþarfa, er nú flutt inn í stói*-
um stíl og það er mjög mikið
vafamál, lívort þessi hráéfni
eru ekki stundunx jafndýr og
tilbúna varan keypt í útlönd-
um. Hann segir ennfremur, að
„innflutninghöftin hafi ekki
komið niður á nauðsynjavör-
um“. Þvi til sönnunar nefnir
hann innflutning á „einkasölu-
Tekst Frðkkom að bjarga
Þjóðabandalaginn?
Það er kunnara en frá þurfi
að segja, að viða tim lönd hafa
ménn að nxestu mist traustið á
Þjóðabandálaginu. Menn gera
sér all-alment ekki neinar vonir
unx það, a. nx. k. i ýmsunx lönd-
um, að Þjóðabandalagið eigi
fyrir sér að vaxa svo að áliti og
áhrifum, að það geti konxi þvi
til leiðar, að þjóðirnar nái alls-
lierjar samkomulagi unx af-
vopnun og varðveitslu friðarins.
Reynsla undanfai’inna ára hefir
sýnt, að Þjóðabandalagið liefir
ekki verið þess megnugt að
konxa í veg fyrir ágengni og yf-
irgang voldugra þjóða. Það
beitti sér ekki til þess að ltoma
í veg fyrir yfirgang Japana á
meginlandi Austur Asíu. Því
tókst eklci að konxa í veg fyrir,
að ítalir færi nxeð her manns
inn 1 Abessiniu og legði nxikinn
liluta landsins undir sig. Er þó
Abessinia eitt Þjóðabandalags-
rikjanna. Afskifti eða afskifta-
leysi Þjóðabandalagsins af
Spánarstyrjöldinni er öllum í
fersku minni. Yafalaust er það
Þjóðabandalaginu ómetanlegiu*
hhekkir, að nokkurar voldug-
ustu þjóðir heims standa utan
þess, Bandaríkjamenn, Þjóð-
verjar og Japanir. Og þátttaka
ítala í störfum þess verður
slöðugt minni. En þrátt fyrir
það, að Þjóðabandalagið nýtur
nú minn'a álits en áður og að
það er áhrifaminna en nokkuru
sinni gera ýmsir áhrifamiklir
síuðingsnxenn þess með ýmsum
þjóðum sér enn vonir um, að
unt verði að efla það að áhrif-
um. Og í Frakklandi og á Bret-
landi er íiú komin upp „lireyf-
ing“, senx fer í þá átt, að vinna
að því, að Þjóðabandalagið
verði öflug friðarins stofnun,
eins og menn í upphafi gerðu
sér vonir um. Þessir stuðnings-
menn Þjóðabandalagsins eru
sannfærðir um, að besta leiðin
lil þess að varðvcita friðinn sé
að endurlífga Þjóðabandalagið.
Og þessir stuðningsmenn banda-
lagsins gera sér Ijóst, að því er í
rnörgu ábótavant, en þeir segja,
að þar fyrir rnegi ekki leggja
árar i hát.
Þeir benda á það, að um leið
og Þjóðabandalaginu hafi
lmignað, hafi ástand og horfur
í álfunni stöðugt farið versn-
andi. Meðal þessara stuðnings-
manna Þjóðabandalagsins eru
ýmsir kunnustu stjórnmála-
menn Frakklands og friðarvin-
ir. Þeir hafa raunvei’ulega hafið
Ixaráttu til þess að vinna að því,
að Þjóðabandalagið verði aftur
bafið upp til vegs og virðingar,
að það fái aðstöðu til þess að
Ixeita valdi sínu og áhrifum, og
verða liöfuðverndari friðarins i
heiminum.
Þeir, sem að þessari „lireyf-
ingu“ standa birtu samtímis á-
varp i Frakklandi og á Eng-
landi. Einkunnarorðin voru:
„BJARGIÐ ÞJÖÐABANDA-
LAGINU. — YERNDIÐ FRIÐ-
INN“.
í ávarpinu er komist að orði
á þessa leið:
„I öllum löndunx er talað
um styrjöld og í súmum
löndum liafa beinlínis verið
gerðar árásir á Þjóðabanda-
lagið og grundvallarhug-
sjónina um sameiginlegt ör-
yggi- 1
Vér, sem undir þetta ávarp
ritum, lýsum yfir því, að unt
sé að koma í veg fyrir styrj-
öld, og að hægt sé að gera
friðinn varanlegan, ef þær
þjóðir, sem eru i Þjóðabanda-
laginu, taka óbifanlega á-
kvörðun um það, að uppfylla
skyldur sínar samkvæmt
sáttnxála Þjóðabandalagsins,
og gera allar þær ráðstafanir,
senx nauðsynlegr eru, til þess
að koma í veg fyrir eða til
þess að bæla niður, hvers-
konar ágengni, og ef nauð-
syn krefur, með hervaldi.
Með þvi einu, að fara þessar
leiðir, verður gerlegt að korna
þvi til leiðar, að alþjóðadeilu-
nxál verði jöfnuð friðsam-
lega.
Vér höldum því fram, að ef
bandalagsþjóðirnar standa
sameinaðar í að vinna að
þessu marki, verði sanxeigin-
legur styrkur þeirra svo yfir-
gnæfandi, að engin þjóð, senx
hefir yfirgang og ágengni í
garð annarar þjóðar í lxuga,
Veðrið í morgun.
1 Reykjavík o stig, Bolungarvík
— 3, Akureyri — 2, Skálanesi —
i, Vestmannaeyjum 1, Sandi — 2,
Kvígindisdal — 2, Hesteyri — 4,
Gjögri — 3, Blönduósi — 2, Siglu-
nesi — 6, Grímsey — 5, Rauíar-
höfn — 4, Hólum i Hornafirði
— o, Fagurhólsmýri —• 5, Reykja-
nesi o. Mestur hiti hér í gær 1 stig,
mest frost 3 stig. Úrkonxa 0,0 mm.
Yfirlit: Víðáttumikil og nærri
kyrrstæð lægS yfir hafinu fyrir
sunnan land og vestur af Bret-
landi. Horfur: SuSvesturland:
Austan rok. SumstaSar snjókoma
eSa slydda. Faxaflói, /BreiSfjörS-
ur: Austan stormur. VíSast úr-
komulaust. VestfirSir, .NorSur-
land: Austan stormur. Snjókoma í
útsveitum. NorSausturland, Aust-
firSir, suðausturland: Austan
stormur. Snjókoma eSa slydda.
Föstuguðsþjónusta
í dórpkirkjunni í kvöld: kl. 9.
Sira FriSrik Hallgrímsson prédik-
ar. Athygli skal vakin á þvi, aS
sanxkvæmt tilmælum útvarpsins
er guSsþjónustutíminn í kvöld
kl. 9.
Föstuguðsþjónusta
í fríkirkjunni kl. 8j4, síra Árni
SigurSsson.
Lögreglan
hefir beSiS Vísi aS minna for-
eldra á, aS aftra börnum sínum
frá því aS hanga aftan í bílum, og
renna sér á sleSum á götum bæj-
arins þar sem sleSaferSir eru bann-
aSar. En hvorutveggja er nxjög
hættulegt, og getur þá og þegar
valdiS slysi. Lögreglan hefir áSur
auglýst hér í blaSinu svæSi þau,
sem leyfS eru til sleSaferSa og
ættu foreldrar aS skýra þaS vel
fyrir börnum sínum.
Skipafregnir.
Gullfoss mun hafa fariS frá
Gautaborg í gær áleiSis til Kaup-
mannahafnar. GoSafoss er á leiS
til Vestmannaeyja frá Hull. Brú-
arfoss lá á ASalvík í morgun.
Dettifoss kom til IsafjarSar árdeg-
is í dag. Selfoss fer frá London i
dag. Bragi kom frá Englandi í
gær. Kastaö var fyrir ufsa og
íengust 50 tonn. Andri kom af
ufsaveiðum í gær meS 115 tonn og
Venus meö 140 tonn (áætlaö).
Snorri goöi fór á veiSar í nótt.
Belgaum kom af ísfiskveiSum í
morgun. Nokkrir Reykjavikurbát-
ar komu af veiSum í gær.
Skemtifund
heldur K. R. annaS kvöld kl. 9
í K. R. húsinu niðri. Skenxtiskráin
er á þessa leiS: Edda Kvaran:
Upplestur, Bjarni Ólafsson: Ein-
söngur, tvöfaldur kvartett syngur
og aS lokum veröur dans stiginn.
Skemtifundurinn er aSeins fyrir
K.R.-félaga, konur og* karla. AS-
gangur er seldur mjög vægu verði.
Munu K.R.-ingar án efa fjölmenna
á þessa ágætu skemtun.
muni hætta á að neita að fall-
ast á að leidd verði til lykta
með friðsamlegu móti nokk-
ur deiluatriði eða mikil
vandamál. s
Samkvæmt þessu hvetjum
við til jxess að þegar til endur-
skoðunar á sáttnxála banda-
lagsins kemur verði ekkert
gert til þess að veikja þau
ákvæði hans, senx að þessu
lúta, lieldur verði unnið að
þvi að treysta það skipu-
lagningarkerfi, senx banda-
lagið hvilir á, svo að það
verði örugg vörn gegn styrj-
öldum.
Vér livetjum einnig til þess,
því að það er mjög mikil-
vægt, að innan vébanda
Þjóðahandalagsins verði
komð á laggii’nar viðtækri og'
áhrifaríkri starfsemi til þess,
með friðsamlegu móti, að
koma til leiðar umbótum,
sem leiða af sér, að uppræt-
ist það ástand með þjóðunum
og í viðskiftum þeirra milli,
senx kann að leiða til styrj-
alda.
Af frakkneskum stjórn-
málamönnum skrifuðu m. a.
undir ávarp þetta Pierre Cot,
flugmálaráðherra, Edouard
Farsóttir og manndawði
I Reykjavík vikuna 17.—32. jan-
úar (í svigunx tölur næstu viku á
undan) : Hálsbólga 65 (83). Kvef-
sótt 93 (106). ISrakvef 7 (10).
Kveflungnabólga; 3 (1). Taksótt o
(1). Ristill 3 (1). Mannslát 5 (6)..
Landlæknisskrifstofan. (FB).
Farsóttir og manndauói
í Reykjavík vikuna 24.—30. jan-
úar: Hálsbólga 85 (65). Kvefsótl;
128 (93). iSrakvef 1© (7). Kvef-
lungnabólga 1 (3). Taksótt 1 (o).
Skarlatssött 1 (o). Ristill o (3).
Munnangur 6 (o). Mannslát 3 (5).
Landlæknisskrifstofan. (FB).
Háskólafyrirlestur.
Próf. H. Mosbech flytur í kvöld
kl. 6 fyrirlestur fyrir alnxenning t
Háskólanum. Efni: FerS unx land-
iö austan Jórdanar. ÖUum heimill
aögangur.
Háskólafyrirlestrar á snæsku.
Sænski sendikennarinn lic. Sven
Jansson flytun í kvöld kl. 8 næsta
fyrirlestur sinn. Efni: Sænska
skáldiS Dan Andersson. Fyrirlest-
urinn verSur fluttur i 1. kenslu-
stofu Háskólans, en ekki á sama
staö sem siöustu fyrirlestrar.
Utanför Kristjáns Bergssonar.,
Friðun Faxaflóa o. fl.
Kaupmannahöfn, 23. febr.
Kristjáii Bergsson forseti
Fiskifélagsins er kominn til
Kaupmannaliafnar eftir nokkra
dvöl í Englandi, þar sem hann
meðal annars hefir átt tal viS
breska útgerðarmenn um
möguleikana á alþjóðlegri frið-
un Faxaflóa. í Kaupmannaliöfn
mun liann eiga viðræður við
menn um sanxa efni, og enn-
fremur atliuga möguleika á þvi
hvort unt verður að fá hafrann-
sóknaskipið „Dana“, til þess
að gera nokkrar rannsóknir á
höfunum í kring um ísland, en
það er ráðgert að Dana leggi af
stað í rannsóknarleiðangur i
júlí n. k. Spurningin um frið-
un Faxaflóa kemur sennilega
til unxræðu á ráðstefnu sem
haldin verður i London i lok
marsnxánaðar af ýmsum aðil-
um, sem hagsmuna hafa að
gæta í þvi mjáli.
Einkaskeyti. FÚ.
aöeins Loftup.
VlSIS KAFFIÐ
gerir alla glaða.
Herriot, forseti fulltrúadeild-
ar frakkneska þjóðþingsins^
fyrrum forsætisráðtíerra og
nú heiðursforseti radikala
flokksins, Joseph Paul Bon-
eour, fyrverancii forsætis-
ráðherra, Albert Sarraut fyr-
verandi forsætisráðherra,.
Paul Reynard fyrv. fjár-
málaráðherra, Léun Jou-
haux, liöfuðleiðtogi verk-
lýðsfélaganna, Marcel Ca-
ehin, sem er einn af þing-
mönnuni kommúnista í sen-
atinu, Henri Pichet, forseti
félaga uppgjafahenxiamia o.
m. fl. Undir ávaxpið skrifuðu
áhrifamenn af öllum stéttum
og flokkum í Fi’akklandi.
Þetta er ekki fyrsta hreyfing-
in í Frakklandi í þessa átt, en
nú liefir í fyrsta skifti verið
gei’ð stórfeld tilraun til þess að
fá alla þjóðina — og alla bresku .
þjóðina líka — lil þess að taka
þátt i þessai-i baráttu. Frakk-
neskir stjórnmálamenn liafa alt
af liaf t mætur á Þjóðabandalag-
inu og trú á þvi, en sami áhugi
héfir ekki vei’ið rikjandi meðal
þj óðarinnar. Þj óðabandalagsfé-
lögin í Frakldandi hafa aldrei
haft nxarga félaga — tiltölulega
Frtí. á 4. síðu.