Vísir - 26.02.1937, Side 4

VlSIR
ÍSAVETUR í DANMÖRKU.
j£r Mynd þéssi er tekin i Danmörku í vetur. Er hún af einni af flugvélum flotans, sem
I? notuð vaf til þess að flytja matvæli o. fl. til skipa, sem voru innilukt í ísnum.
AfJkynjaniP og
vananir.
'Svo nefnist nýlega út komin
’bók ef lir Vilmund Jónsson land-
lækni. Er þfetta greinargerð fyr-
ir frumvarpi til laga um að
heimila i viðeigandi tilfelium
-aðgerðir á fólki, er koma í veg
.jfyrir, að það auki kyn sitt.
1 formála segir landlæknir :
„Rikisstjórnin mun á næsta
Alþingi (þ. e. þingi þvi, er nú er
komið sanian) flýtja frumvarp
til laga sem eg liefi samið, um
að heimila í viðeigandi tilfell-
aim aðgerðir á fólki, er koma i
veg fyrir, að það auki lcyn sitt.
Hér er um að ræða algert ný-
mæli í islenskri löggjöf, sem
ekkert liefir verið rætt né skýrt
fyrir alménningi, en er þess eðl-
ásj, að það má misskilja á ýmsan
veg, ekki sist ef svo fer, sem
gera má ráð fyrir úr fleiri en
eínni átt, að það sæti útúrsnún-
ingum og hártoguuum. Er þar
jafnt að óttast einsýna afneitara
hverskonar aðgerða af þessu
tagi og gnumhyggna oftrúar-
menn á slíkar ráðstafanir, að ó-
. gleymdum þeim, sem ekkert
munu líl málanna leggja nema
háð og kiám. — Eg hefi þvi tal-
ið mér skylt að semja all-ítar-
lega greinargerð fyrir frum-
varpinu og hafði þá ekki ein-
göngu þingmenn i hug, heldur
alla alþýðu, Fyrir því liefir þólt
við eiga að gefa út bækling, sér-
Fprentun af greinargerðinni, þar
sem hún væri almenningi að-
gengilegri en í hinni miklu
ruslakistu: skjalaparti Alþingis-
tíðjndanna.’4
Bókin skiftist í þessa höfuð-
kafla: I. Inngangur. II. Efni
frumvarpsins rakið og skýrt. III.
Niðurlag. (Löggjöf annara
landa um sama efni o. s. frv.
IV. Viðbætir. (Frv.).
Að niáli þessu verður siðar
vikið hér í blaðinu.
Hltt og þetta.
Ný íþróttamet.
Oslo, 25. febrúar.
A alþjóðaíþróttamóti Oslo
idrettslag í Bislet í gær varð
Ballangrud fyrstur í 1000 metra
skautahlaupi á 1 mín. 29.3,
Wazulek frá Austurriki annár á
1.31.0, Stiepl, Austurríki þriðji
á 1.32.6. — I 3000 metra lilaupi
varð Ballangrud fyrstur á 4.52.8,
Stiepl annar á 4.54.8, Wasulek
þriðji á 5.00.7. — Tími Ballan-
gruds í 1000 metra lilaupinu er
nýtt norskt met.
Holmenkollenskíðamótið liófst
í gær með 50 kílómetra skíða-
göngu. Per Samuelsliaijg frá
Alvdal varð fyrstur á 3 klst.
36.25. Englund frá Svíþjóð ann-
ar á 3.37.30. Gjöslien Drafn
þriðji á 3.37.37 og Lars Bergen-
dalil fjórði á 3.37.40. (NRP. —
FB.). —
Uppreistarmenn taka norskt
skip.
Oslo, 25. febrúar.
Friá Valencia er simað til Dag-
bladet, að uppreistarmenn Iiafi
neytt skipshöfnina á norska
skipinu Varöy, að sigla þvi til
Ceuta. Skipið er talið liafa verið
á leið til Alicante. Herskip upp-
reistarmanna hafði skotið
niörgum skotum til þéss að fá
skipið til þess að nema staðar.
Skipið var með saltfískfarm. —
(NRP. FB.).
Enskur togari tekinn við Noreg.
Oslo, 25. febrúar.
Eftirlitsskipið Heimdal kom
til Tromsö i gær með Grimsby-
togarann Jardine, sem var tek-
inn fyrir veiðar í landhelgi. Afl-
inn nam 50 smálestum. (NRP!
— FB.).
Norðmenn selja Þjóðverjum
hvallýsi.
Kaupmannahöfn, 25. febr.
Einkaskeyti. FÚ.
F"'ulltrúar norsku stjómar-
innar liafa undanfarið átt und-
irbúnings-viðræður um við-
skifti á vöruskiftagrundvelli
með fulltrúa frá þýsku stjórn-
inni. Þessum undirbúnings við-
ræðum er nú lokið, og verður
árangurinn lagður fyrir stjórn-
ir beggja ríkja. Samkomulag
liefir náðst um, að Norðmenn
selji Þjóðverjum 60 þúsund
smálestir af hvallýsi fyrir 26
miljónir króna og taki vörur í
staðinn. —
Fréttaritari útvarpsins í
Kaupmannahöfn skýrír frétta-
stofunni frá því, að Norræna-
félagið i Lúbeck hafi gengist
fyrir því að Gunnari Gunnars-
syni skáldi yrði boðið í hálfs
annars mánaðar fyrirlestrar-
ferð til Þýskalands og Austur-
ríkis. Leggur Gunnar af stað 1.
mars. og flytur síðan erindi í
mörgum stærstu borgum beggja
landa, og énnfremur í Danzig.
Þegar Gunnar fór fyrirlestra-
ferð sína til Þýskalands í fyrra,
talaði liann bæði um ísland og
ýms efni bókmentalegs eðlis.
Að þessu sinni ætlar Gunnar
eingöngu að flytja erindi úm
ísland, sögu þess og þróun nið-
ur í gegn um aldirnar, og ís-
lenskar bókmentir að fornu og
nýju..
íþróttamál.
Engir smápeningar.
Það eru engar smáupphæðir
sem atvinnu-hnefaleikarar fá
lyrir livern bardaga er þeir
heyja.
Að því er ensk blöð herma,
var finska hnefaleikakappanum
Gunnar Bárlund, sem nú er á
ferð i Bandaríkjunum, boðnir
100 þús. dollarar fyrir að berj-
ast við Joe Louis, en Bárlund
liafnaði boðinu. Sagði umboðs-
maður hans, Damski, i blaða-
viðtali í því sambandi, að að ári
myndi Bárlund tilbúinn til að
berjast við Louis, og sem stæði
væri þeir eigi „blankir“.
Ameríska
íþróttasambandið hefir boðið
finska hlaupagarpinum Gunnar
Höckert heim og er gert ráð
fyrir, að liann sýni sig þar í vet-
ur. Mun liann taka þátt i innan-
hússmeistaramótnu þar i landi
er hefst þ. 27. þ. m.
Breska stjórnin
liefir nýlega ákveðið að verja 2
milj. punda til eflingar líkams-
ræktar á Stóra-Bretlandi næstu
3 árin. Menn verða ekki skyld-
aðir til íþróttaiðkana, hcldur
verðá íþróttafélögin styrkt til
að auka sem mest starfsemi
sína.
Max Baer,
fyrverandi heimsmeistarii i
þyngsta flokki, hefir nú sagt
skilið við alt gjálífi, pg er
farinn að æfa hnefaleika af
kappi aftur. Flefir hann jafnan
haft þetta í hyggju síðan hann
var sigraður af Joe Louis, en
hefir eigi kömið þvi í verk fyrri
en nú um síðustu áramót Segir
liann, að næstj þegar liann berj-
ist við Louis, muni endalokin
verða á annan veg en seinast,
þá hafi liann verið illa upplagð-
ur d: S.- frv. En menn verða að
muiiá það, áð enda þótt Baer
hafi vérið ágætur linefaleikari
var hann þó jafnan mestur í
munninum.
Skömmu eftir að hann byrj-
aði æfingar á nýjan leilc var
hann Í071/? kg. á þyngd, 2 kg.
þyngri, én þegar Braddock sigr-
aði hann.
Joe Louis
varð fyrir allmiklum vonbrigð-
um um daginn (þ. 30. jan.) er
hann barðist við Bob Pastor,
er áður var Rugby atvinnu-
spilari. Er síðan búist við að
Pastor sé upprennandi stjarna
á hnefaleikahimninum. Bardag-
inn milli þeirra stóð í tíu lotur,
og varð Louis að lá.ta sér nægja
að vinna é stigum, og munaði
þó litlu. Pastor hafði sömu
aðferð og Schmeling, er
liann sigraði Louis forðum, og
er hún í þvi fólgin að liann lét
svertingjann jafnan sækja á.
Allan bardagann tókst honum
að forðast hin geigvænlegu höf-
uðhögg Louis. Fór honurn (J.
L.) að leiðast þófið að síðustu
og í einni af síðustu lotunum
hóf hanú harða sókn, en fékk
þá sjálfur svo þungt högg und-
ir hökuna, að við lá að það riði
honum að fullu.
ÍTAPAt'FiNLIt)
Kvenarmbandsúr tapaðist fré
Yitastíg að Barónsstíg. A. v. á.
(443
KHClSNÆtll
Vélstjóra í fastri atvinnu vant-
ar ibúð, 2 herbergi og eldhús,
með öllum þægindum. Tvent i
lieimili. Tilboð, auðkent: „10“
sendist Yisi fyrir 28. þ. m. (440
Einhleyp tetúlka óskar eftir
2—3 lierbergjum með eldhúsi
og baði í miðbænum eða yestur-
bænum 14. maí, Sími 4963 (frá
10—6). (444
Yantar lierbergi með hús-
gögnum strax. — Uppl. í sima
2773, kl. 18—20 í dag. (445
2 herbergi og eldhús með öll-
um þægindum óskast i nýju
Iiúsi, Tilboð, merkt: ,,A, B.“,
sendist Vísi. (449
KvTnnaH
Sauma allan kven- og barna-
fatnað. Sigurlaug Kristjánsdótt-
ir, Miðstræti 4, uppi. (442
Geng í hús og sauma drengja-
föt og einnig kvenfatnað. Uppl.
í síma 1388., (447;
Slúlka óskast í vist til Björns
Arnórssonar, að Reykjum við
Sundlaugaveg. (448
Dugleg stúlka, með 8 ára
gamla telpu, óskar eftir vist. —
A. v. á. (450
Þvottahús Elliheimilisins þvæi
vel og ódýrt. Þvotturinn sóttur
og sendur. Hringið í síma 3187.
(291
VÍSIS KAFFIÐ
gerir alla glaða.
ítilk/nningakI
Spegilhnn kemur út á morg-
un. Sölubörn afgreidd allan dag-
inn í Bókabúðinni Bankastræti
11. Hafnarfjarðarbörn í verslun
Þorvaldar Bjarnasonar. (439
Leikfangasalan er i Veltu-
sundi 1. Elfar. Sími 2673. (854
KKAUFSKANJR]
í sunnudagamatinn: Hesta-
kjöt i buff, hestakjöt í steik.
Saltað hestakjöt, hangið hesta-
kjöt, hestakjötsbjúgu, saltað
kindakjöt, ágætt, á eina lítla 50
aura pr. Vz kg. Frosið dilkakjöt.
Ilangið sauðakjöt. Hvítkál, gul-
rætur, gulrófur, kartöflur. Von.
Sími 4448. (438
Kjólföt í ágætu standi til sölu.
Uppí. í síma 4789 kl. 3—7. (441
Vil kaupa notaðan barnavagn,
eldavél og klæðaskáp. Freyju-
götu 10 (uppi). (446
Fornsalan
Hafnarstræti 18, selur, með
tækifærisverði, ný og notuð
liúsgögn og lítið notaða karl-
mannafatnaði.
Sjómenn! Kaupið sjóbuxur
yðar i „Álafossi“. Þær endast
best og eru ódýrastar. (64
Ódýrt: Einsettir og tvísettir
klæðaskápar, stofuskápar, borð
og fleira. Ódýra húsgagnabúðin,
Klapparstíg 11. Sími 3309. (370
Besta FISKFARSIÐ fæst hjá
Pöntunarfélagi Verkamanna,
Skólavörðustíg 12. Sími 2108.
(292
F ASTEIGN AS AL A.
Hefi nú mörg smá stein-
hús með hentugum íbúðum.
Með sanngjörnu verði —
góðum greiðslukjörum. —
Tek hús og aðrar eignir í
umboðssölu.
Sigurður Þorsteinsson,
Bragagötu 31.
Daglega nýtt fiskfars í búðum
Sláturfélags Suðurlands. (391
FðLAGSPRENTSMIDJAN
EINST æftlNGURINN. 93
leika. Koinið því. Eftir taépán hálfan mánuð
verður undii*búningínum lokið, en eg hraða
öllu svo sem mér er frekast unt og ætlast eg
því til, að þér séu viðbúnar að koma með sól-
: arhrings fyrírvara.“
TJm jietta leyti fékk Sara stutt bréf frá Elisa-
beth. Hún skrifaði að Durward majór væri bú-
imi að bjóða sig fram til herþjónustu á ný og
mundi leggja af stað þá og þegar.
Það vakti hrifni í liuga Söru, að Durward
majór hafði boðið sig fram til herþjónustu, en
jafnframt olli henni það miklum sársauka, sem
t-kki linti mánuðum saman — að Gartli Trent,
maðurinn, Sem hún elskaði, gat ekki boðið sig
fram til lierþjónustu fyrir föðurland sitt á þess-
rum hættulegu tíinum. England þurfti á öllum
sonum sínum að lialda nú, djörfum sonum,
sem ekki brugðust, þegar á reyndi.
Hún hafði ekki litið Garth augum frá því
daginn er þau ræddu um það, sem Elisabeth
hafði sagt Söru, — þegar liún hafði gert boð
eftir honum, og liann hafði farið fré henni, þá
er hann hafði viðurkent réttmæti þeirrar á-
kvörðunar, sem hún hafði tekið. Og Söru fanst,
að það væri óralangt síðan er þetta var.
Sara mundi hafa ögrað Elisabeth og látið
sig engu skifta neitt, er rógberar hefði um
Garth að segja, ef hann sjálfur hefði neitað
sannleilcsgildi þess, sem á liann var borið.
ÍEn hann hafði ekki getað borið neitt af sér.
Það var beískur og sorglegur sannleikur, að
maðurinn, sem hún elskaði, hafði brugðist
skyldu sinni, og til voru einhversstaðar opin-
ber skjöl, sem staðfestu það.
Meðvitundin um alt þetta bugaði hana nærri
og hún hugleiddi stundum, hvort nokkuð gæti
verið þungbærara en það, er sá, sem maður
elskar og hefir verið stoltur af, reynist hafa
verið hugleysingi. Henni fanst, að það mundi
ekki hafa orðið eins þungbært, ef þau hefði
orðið að skilja að fullu og öllu, — eða ef
hann hefði dáið. Sara öfundaði þær konur,
sem áttu eiginmenn, er féllu á vígvöllunum.
Þær áttu að minsta kosti mjinninguina um
menn, sem höfðu lagt alt í sölurnar fyrir heim-
ili sín og fósturjörð.
Stundum lögðu hugsanir hennar á flótta frá
þessu öllu — til Tim. Vissulega hafði hann
nú fengið tækifæri til þess að slíta hlekkina,
sem móðir hans hafði lagt á hann. Hann hafði
ekki skrifað henni nýlega, en hún var sann-
færð um, að hefði Tim gerst sjálfboðaliði,
mundi hún hafa skrifað. Sara vissi ekki vel,
hvemig á þessu gát staðið, að Tim skrifaði
ekki — og hafðist ekkert að. Hann hafði haft
svo mikinn áhuga fyrir því, að ganga í her-
inn, er þau ræddu saman veturinn áður í
Barrow Court. Gat legið þannig í þessu, að
Tim væri ekki eins áfjáður í að ganga í her-
inn nú, þegar styrjöldin var skollin á? En
þessi hugsun var horfin samstundis, og Sara
fyrirvarð sig fyrir, að hafa ætlað Tim slíkt.
Hún sagði við sjálfa sig, að þessi grunsemd
hefði vaknað í liuga sér vegna þess, sem á
undan var gengið, vegna þess, sem hún hafði
komist að um Garth Trent.
En það voru ótal menn hvarvetna, sem voru
reiðubúnir til þess að hlýða kallinu og fara
til vígvallanna. Næstuin daglega heyrði liún
getið um einhvern, sem hún annaðhvort þekti
eða kannaðist við, er gerðust sjálfboðaliðar.
Og oftlega heyrði hún Miles Herrick kvarta
sáran yfir því, að tilgangslaust væri fyrir sig
að gerast sjálfboðaliði, vegna þess, að hann
var fatlaður.
En enginn skildi til hlítar, hversu beiskja
Miles Herrick var mikil, nema Audrey May-
nard. Hún hafði kent honum að prjóna sokka
handa hermönnunum, og það var einn dag-
inn, er hún var að segja lionum til, að þolin-
mæði hans brast. Hann henti prjónunum og
bandinu út i horn og sagði reiðilega:
„Þeir segja, að vinna sé til handa hverjum
manni, á styrjaldartíma. Audrey,en hvernig fæ
eg þraukað við þetta — að sitja hér — við
að prjóna, þegar aðrir menn fá tækifæri til
þess að láta líf sitt fyrir ættjörðina? Hvers
vegna geta þeir ekki tekið halta menn í stríð-
ið? Geta þeir ekki skotið af byssu og fallið
eins og hinir?“
Audrey horfði á hann af mikilli samúð.
„Miles minn,“ sagði hún, „við verðum að
horfast í augu við alt eins og það er. Þeir,
sem hraustastir eru og til þess hæfir, að vera
hermenn, eru teknir. En það er nóg að gera
fyrir karla og konur heima.“
„Já, fyrir ræfla eins og mig.“
Audrey brosti til hans.
„Já, fyrir karlmenn eins og þig.“
Hann hristi höfuðið.
„Nei, eg er einskisnýtur, Audrey.“
„Eg lít öðrum augum á þig, en þú sjélf-
ur,“ sagði Audrey.
Hann horfði í augu hennar, og las nú í þeim
það, sem hann hefði getað lesið þar fyrir
langa-löngu, ef hann hefði séð eins vel, skil-
ið eins vel, og nú.
„Áttu við það, Audrey, að þú —?“
Hann greip báðar hendur hennar, allæstur.
Hún kraup hjá honum, þar sem hann sat
og sagði hlæjandi, en með tárin i augunum:
„Já, elskan inín, auðvitað á eg við það, að
eg elska þig — og eg hefi gert það lengi. En
— en þú hefir ekki —.“
„Nei, hvernig gæti eg, fatlaður maðurinn
og lítt efnum búinn, hugsað neitt í þá átt.“
„Um þetta tvent er ekkert að segja, — hvor-
ugf skiftir neinu máli. Við höfum einhvern
tíma rætt um skylt mál — þegar ekki var
um okkur sjálf að ræða — og við vorum sam-
mála. En sleppum því. Gætirðu ekki — bælt
niður alt það, sem þér finst mæla gegn því,
að þú komir með mér að Grænavangi —
fyrir fult og alt?“
Audrey sagði stundum síðar, að hún hefði
þurft að brýna Miles mjög til þess að bera