Vísir - 28.01.1938, Blaðsíða 4

V 1 S I R
flersösgor Stalins-manoa.
Fram iil orustu A-lista bræður
íslands bolsar og skrælingjaþý,
gamlir sósar og gráðugar liræður,
gullið, blessaðir, krækjum nú í -—
gullið, blessaðir, krækjum nú í!
Rekum dugnaðar djöfla úr landi,
drepum hvern, sem á bita í kjaft. —
Öll framtakssemi fljótt í liaft!
Allar framfarir reyrist í bandi!
Svo bræður, búumst vér
i bolsevikka her!
En vit og dugur lúti lágt,
hver lubbi grenji hátt!
X.
IMdge-kepnin
hélt áfram í gærkveldi á Garði
og var lokið við fjórar umferð-
ir og eru þvi fjórar eftir. Eftir
kveldið i gær standa leikár
þannig:
1. Stefán Stefánsson og
Benedikt Jóhannsson . + 8360
2. Pétur Magnússon og
Lárus Fjeldsted ...+ 6310
3. Óskar Norðmann og
Kristín Norðmann . . + 5290
4. Gunnar Viðar og
Torfi Jóhannsson . .. . + 2480
Verðlaunum verður út-
hlutað á skemtifundi Stúdenta-
félagsins, er haldinn verður að
Hótel Borg næstk. þriðjudag.
Frá Vestmannaeyjum.
Vestm.eyjum 27. jan. FÚ.
Níu bátar úr Vestmannaeyj-
um voru á sjó í dag, en höfðu
fremur tregan afla. Þeir bátar,
sem komnir voru að um mið-
aftan i dag, höfðu 150—500
þorska á bát.
Togari aðstoðar vélbát.
Belgiski togarinn Clirist-Mal-
mann kom til Vestmannaeyja í
dag með vélbátinn Björn frá
Neskaupstað. Hafði vél bátsins
hilað, og var hann undir segl-
um austur við Ingólfshöfða síð-
astliðna nótt, er togarann bar
þar að. Dró hann bátinn til
Eyja.
Sandgerði 27. jan. FÚ.
Til Sandgerðis
komu í morgun til veiða í vet-
ur vélbátarnir íslendingur, Þrá-
inn og Björgvin úr Norðfirði og
Ilrönn úr Fáslcrúðsfirði. Reyn-
ir og Víðir úr Eskifirði hafa
einnig komið til Sandgerðis. —
í gær réru flestir bátar þaðan.
Afli var 8—15 skippund á hát.
Togari stöðvar breskt skip hjá
Gibraltar.
Oslo 27. janúar.
Samkvæmt Reuterfregn frá
Gibraltar var breska skipið
Sveofyrest stöðvað í gær af
vopnuðum togara Franco-
stjórnarinnar. Var þetta nálægt
Gibraltar og var skipið nýfarið
þaðan áleiðis til spænskrar
liafnar. Skipstjórinn á hinum
vopnaða togara liafði fyrirskip-
að skipstjóranum á Sveofyrest,
að halda aftur til Gibraltar, en
hann neitaði að lilýða og sendi
loftskeyti til ensks tundurspill-
is, er kom á vettvang. Varð það
að samkomulagi milli skipherr-
ans og togaraskipstjórans, að
Sveofyrest fengi að fara leiðar
sinnar. NRP—FB.
Hjálparleiðangur.
Frá Moskva er símað, að leið-
angur undir stjórn Schmidts
prófessors verði sendur af stað
í febrúar til þess að gera tilraun
til þess að bjarga rússnesku
leiðangursmönnunum fjórum,
sem hafast við á ísjaka milli
Grænlands og Svalbarða. NRP
—FB.
Farþegar
með iBrúarfossi frá Rvík 27.
jan.: Þuríður Svala Jónsdóttir,
Ólöf Sigurjónsdóttir, Inga Scholl-
ert, GuSrún Þorkelsdóttir, Ragn-
ar Blöndal og frú, Herm. Ág. Her-
mannsson, Jón Björnsson, Arthur
Guömundsson. Jakob Kvaran,
Ásta Noröfjörö, Ragnheiöur Ól-
afsdóttir, Kristján Kristjánsson,
Theódór Gíslason, Vilhjálmur
Árnason, Guðjón Sveinbjörnsson,
Jón Ingvarsson, Guðni Ingvars-
son, Siguröur Guömundsson, Guö-
laugur Magnússon, Aðalsteinn
Norberg, Ingjaldur Kjartansson,
Kjartan Guðmundsson, Styrmir
Proppé.
Útvarpið í kvöld.
Kl. 18.45 íslenskukensla. 19.10
Veðurfregnir. 19.20 Hljómplötur:
Lúðrasveitarlög. 19.50 Fréttir.
20.15 Erindi: Höfuðstefnur í bók-
menturn á 18. og 19. öld, II.: Upp-
haf rómantisku stefnunnar (Jón
Magnússon, fil. kand.). 20.40 Tón-
leikar Tónlistarskólans. 21.20 Út-
varpssagan: „Katrín“ eftir Sally
Salminen (X). 22.15 Dagskrárlok.
Stornmr
kemur út á morgun. Lesið
greinarnar: Fróðárundrin nýju
og Rummungar, framsóknar-
menn og þurfamennirnir. —
Drengir komi í Tjarnargötu 5.
Há sölulaun. — Blaðið fæst þar
og lijá Eymundsen.
Blfreiðastððln Hrlngnrinn
Sími 1195.
Hárgreiðslustofan Perla.
Bergstaðastr. 1. Sími 3895.
er miðstöð verðbréfaviðskift-
anna.
LÍTIÐ herbergi til leigu frá 1.
febrúar Hávallagötu 5. (406
STOFA til leigu með eldhús-
aðgangi fyrir fáment og skilvíst
fólk. Framnesveg 30. (407
1 HERBERGI til leigu 1. fe-
brúar á Þórsgötu 19, efstu hæð,
með ljósi og hita á 25 kr. (409
EITT til tvö herbergi á götu-
liæð, helst í miðbænum, óskast
strax. — Tilboð sendisl Vísi,
merkt: „Leður“ fyrir 1. febrúar.
(410
TVEGGJA lierbergja íbúð til
leigu, nú þegar. — Uppl. í síma
3346. (416
FORSTOFUHERBERGI til
leigu á Bragagötu 33 A. (420
GOTT herbergi til leigu. —
Laugavegi 41 A. (421
SevinnaK
STÚLKA óskast. Uppl. Rán-
argötu 2. (411
HÉR óskast eftir stúlku á
barnlaust lieimili. Uppl. Lauga-
veg 67, uppi. (412
STÚLKA óskast í létta vist.
Engin börn. Uppl. í síma 2597,
milli 5 og 7 í dag. (414
STÚLKA óskast í létta vist á
gott heimili í grend við hæinn.
Uppl. á Suðurgötu 2. (417
HATTASAUMUR og breyt-
ingar. Hattaslofa Svönu Láréttu
Ilagan, Austurstræti 3. — Sími
3890. (168
LÁTIÐ innramma myndir
yðar og málverk hjá Innrömm-
unarvinnustofu Axels Cortes,
Laugaveg 10, (509
ffiŒNsroi
BARNAKENNARI óskast upp
í sveit. Uppl. hjá Eyjólfi Eiríks-
syni, Plafnarstræti 16. — Sími
4065. (415
Mrs. SIMPSON frá London,
kennir ensku og þýsku. Til við-
tals í Vonarstræti 4B á fimtu-
dögum, föstudögum og mánu-
dögum, kl. 5—6. Sími 3358. (388 !
VÉLRITUNARKENSLA. —
Cecilie Helgason. Sími 3165. (18
KKAUPSKARll
PRJÓNAVÉL óskast til
lcaups. Sími 1706. (408
NÝR Ijósblár satinskilkikjóll
til sölu. A. v. á. (413
TIL MINNIS!
ísl. böggla- og rjómabús-
smjör. Hnoðaður mör. Mysu-
ostur. Hornafjarðar kartöflur.
Gulrófur. Freðýsa. — Þurkaðir
ávextir. Saft heilfl. 1.35. Dr.
Oetkes búðingur fl. teg. Maggis
súpur. Dönsk soya. Tómat flösk-
ur 1.75. Blancmange powder frá
Lipton. •—- Sinnep á glösum.
Grænar baunir í dósum og
lausri vigt. — Drotningaköku-
efni. Súpujurtir. Súputeningar.
Silvo. Palmolive sápa. Pears
sápa. Knights Castile sápa. Lux
sápa Vim og Ataræstiduft.
Henkosódi. Gólfklútar 0.75 st.
— Þorsteinsbúð, Grundarstíg
12. Sími 3247. (418
6II7) •8111 IUIJS 'uoA 'U Jl°ul
-U0GJI) '.84 + ‘Jd UJUB ()C B[)[[
uuio n lof>[cpui>i •[oUiupiujo,;
gupns •[ojhiejsaq QiguBjj ‘10(4
-BPJBJOJ glSuBJJ -4T31S I loúiupjB
-I°j JJnq J XOfHVQTVTOJ
SUNDORPH; Fysik for
Mellemskolen II, 3 eintök,
sæmileg útlits verða keypt í Ási.
Sími 3236. (422
KÁPU- og kjólaefni frá
Saumastofunni, Laugavegi 12,
eru til sýnis í Rammaverslun
Geirs Konráðs, Laugavegi 12.
Simi 2264. (341
KJÖTFARS OG FISKFARS,
heimatilbúið, fæst daglega á
Fríkirkjuvegi 3. Sími 3227. —
Sent heim. (56
Hrói Hðttnr
og menm hans,
Sögur í myndum
fyrir börn.
8.
Bardaginn.
: ' • ':-Vr

— Hrói höttur! Drepum hann! — KomiS, ef
þið þorið. Ætli þið fáið ykkur ekki full-
reynda á því.
Varðmennirnir tryllast af háði Hróa hattar. — Hrói, við verðum að láta undan síga. Að-
•— Komið drengir, hrópar hann — nú skulum eins einn maður gætir hestanna. Komdu áð-
við sýna þeim í tvo heimana. ur en það er um seinan.
ORCZY:
NJÓSNARI NAPÓLEONS.
-Ágrip þess, sem undan er gengið.
Sagan hefst í Frakklandi eftir
miðja nítjándu öld. Napoleon III.
er á ferð í Lyon með drotningu
"sinni. í „Pavillon Solferino", þar
'Sem keisarahjónunum er fagnað,
leru nokkurir aðalsmenn — allir
konungssinnar. Dansmærin Lor-
endána hrífur alla í Solferino,
nema einn aðalsmannanna, de
Lanoy, glæsimenni mikið. Vinur
hans gerir mishepnaða tilraun til
,að myrða keisarann og er tekinn
af lífi. De Lanoy fer á fund Lor-
endana, sem hann telur nú njósn-
ara. Hvað gerist í íbúð Lorend-
ana?
NJÓSNARI NAPOLEONS. 21
„Þér verðið að sýna mér það, sem þér voruð
að skrifa,“ sagði liann í skipunarrómi. „Hvað
hefi eg sagt, sem þér ællið að tilkynna mann-
inum, sem launar yður — Toulon? Eitthvað,
sem af leiðir, að eg fer sömu leiðina og Pierre
du Pont-Croix? Eða hvað?“
Hún ypti öxlum. Og aftur brosti liún.
„Þér talið eins og þér hefðuð óráð,“ svaraði
hún.
„Ljúgið elcki að mér,“ svaraði liann og reyndi
að halda reiði sinni i skefjum. „Hvað svo sem
þér gerið er lilgangslaust að reyna að ljúga að
mér. Getur yður elclci skilist, að eg veit alt ....
eg sá livernig í öllu lá — á því andartaki, sem
þér nefnduð Cécile .... eg skildi þá þegar
hvernig í öllu lá — “
„Hvað ?“
„Að það voruð þér, sem — “
Aftur ypti hún hinum fögru öxlum sínum og
enn lék bros um liinar skarlatsrauðu varir
hennar.
„Eg veit ekki við hvað þér eigið — “
;,Þér njósnuðu um Pierre og gáfuð leynilög-
rcglunni til kynna það, sem þér þóttust hafa
komist að, svo að .... Kannist við þetta. Ljúg-
ið ekki.“
Hann lagði sig fram lil þess að tala alvarlega,
af þunga, en án þess að láta reiðina ná tökum á
sér aftur. Hann vildi lcoma fram sem dómari
— ekki sem æslur liefnari. Hann vildi fá liana
til þess að játa og' því næst ætlaði liann, rólega
og æsingalaust, að kveða upp yfir henni dauða-
dóm, fyrir það, sem hún hafði gert Pierre. Hann
ætlaði sér að vera hvorttveggja — dómari og
sá, sem framkvæmdi dóminn, — lilutlaus dóm-
ari vildi hann vera, sem ekki lætur tilfinning-
arnar hlaupa með sig í gönur. Hann fann, að
enn hafði hann fult vald á sér, en undir niðri
ólgaði í huga lians. *
Hversu lengi mundi liann geta lialdið aftur
af reiði sinni? Enn lék þetta viðkvæmnislega,
samúðarlega bros um varir hennar, og einkis
ótta varð vart i augum hennar, enn lét hún
augnalok sín síga niður til hálfs, og liann gat
ekki varist að liorfa á fæðingarblettinn — og
það var svo margt og margt annað, í útliti
hennar, framkomu, i kringum liana, sem liafði
þau áhrif á hann, að blóðið streymdi til liöfuðs
honum og hann sá liana fyrir sér í móðu — eins
og í rauðleitu mistri.
„Það voruð þér,“ endurtók liann. „t guðs
nafni -—- játið sekt yðar, Ijúgið eklci.“
En hún svaraði engu, — hristi að eins höfuð
sitt lítillega.
„Eg segi ekki ósatt,“ svaraði hún svo. „Eg
hefi engin afskifti haft af Pierre, vini yðar.“
Þá slepti hann liehni og snqyi sér að skrif-
borðinu. Hann beygði sig niður, reiður og æst-
ur, og opnaði eina skúffuna. Þar voru fáein bréf
og nolckrar ljósmyndir. Gérard tók upp eitt
bréfið, því næst annað — reyndi að lesa nolckr-
ar línur, horfði sem snöggvast á ljósmyndirnar
og lienti svo þessu frá sér með titrandi hönd-
um, hingað og þangað urn gólfið. Hann opnaði
aðra skúffu og þar næst þá þriðju. Það voru
bækur viðvíkjandi heimilisinnkaupum í annari,
mataruppskriftir í hinní. Alt var í reglu og rað-
að niður skipulega og vel frá öllu gengið. Enn
voru nokkur bréf, almenns efnis. Svo voru
nokkur lög — og nokkur kvæði, liálfsamin, að
hann hélt. Það hlaut að vera leyniskúffa í skrif-
borðinu — en liann gat ekki fundið Iiana. Hin
árangurslausá leit gerði Gerard enn æfari —
svo og það, að honum fanst, að hún, sem vissu-
lega var sek, hefði leikið á liann. Hann slepti sér
alveg. Hann barði utan skrifborðið uns liann
varð sveittur og móður. Og meðan þessu fór
fram stóð Lorendana þögul, í hinum hvíta muse-
linskjól sínum, og horfði á liann, af samúð,
viðkvæmni — og furðu.
Og smám saman fór Gerard að sannfærast
um, að hann hefði farið ærið heimslculega að
ráði sínu. Hvilíkur bjálfi, hvilíkur erkibjálfi
hann haf'ði verið! Ef liann hefði fundið þetta
liálfskrifaða bréf og ef þa'ð hefði staðfesl grun
lians, livað þá? í fyrstu hafði grunur lians verið
svo sterkur, að hann var í rauninni vissa, að
liann taldi. Hann þurfti eklci frekari staðfest-
ingar. En hann hafði liagað sér eins og bjálfi
og hugleysingi. Hann var ekki lengur hlutlaus
dómari eða sá, er framkvæmir réttlátan dóm.
Ilann liafði látið ofsareiði ná tökum á sér. Það
augnablik var liðið lijá, er hann var þannig
slcapi farinn, að liann gat gripið fyrir kverlcar
henni — og drepið liana í liefndarslcyni fyrir,
að hún með sviksemi sinni var völd að því, að
vinur hans, Pierre, var líflátinn. Á fáum sek-
úndum hefði þetta gerst — ef hann hefði elcki
látið reiðina ná tökum á sér. Hann sá augna-
blik hefnarinnar liða hjá og nú var hann að
eins. brjóstumkennanlegur heimskingi, sem
hafði látið reiði sína bitna á dauðum hlutum,
en hún stóð við hlið hans og horfði á hann með-
aumkunaraugum. Og lienni var skemt. Og hann
fyrirvarð sig meira en orð fá lýst.
XI. KAPITULI.
„Vesalings Gerard,“ sagði hertogafrúin stund-
um með tárin í augunum, er þetta bar á góma,
„lionum hlýtur að liafa liðið hræ'ðilega illa þetta
kvöld. Eg sá liann ekki allan daginn og eg fór
tvívegis til íbúðar lians, til þess að reyna að ná
tali af honum. Vesalings Cecile var hjá mér.
Vesalings barnið. Eg sárkendi i brjósti um
liana. Henni hafði þótt álcaflega vænt um Pierre
og liún var trygglynd stúlka. Það eina, sem mér
elcki féll, var að liún grét eklci. Hún tárfeldi
elcki, þegar hann var handtekinn og eg sá hana
ekki vilcna eftir það. Hún var einlcennilega slcapi
farin, eins og hún vildi bera harm sinn án allr-
ar samúðar, og eg varð þess eklci var, að augu
hennar 3rrði rölc. En mér duldist ekki, a'ð það
var eitthvað, scm livildi þungt á liuga liennar.
Hún sat stundunum saman og starði beint fram,
en ef eiíthvert óvænt liljóð barst að eyra kiptist
hún við, og hún varð skellcuð á svip. Það var
sem liún hefði ógurlegan beyg af einhverju,
einhverju óvanalegu, en eg gat ekki komist að
því, hva'ð það var. Eg reyndi að komast a'ð því
með þvi að spyrja liana yarfærnislega. Vanalega
sýndi hún mér fult traust. Eg var lcunnug öll-
um smiáleyndarmálum hennar,og flestum leynd-
armálum Pierre, en nú var eitthvað, sem iivildi
þungt á henni, sem hún vildi elcki írúa mér
fyrir. Að sjálfsögðu gerði eg enga tilraun til
þess að neyða liana til að trúa mér fyrir þessu.
Eg sendi eftir liúslælcni minum og bað hann að
gefa henni eittlivað sefandi, í von um, að hún