Vísir - 14.02.1938, Blaðsíða 4

VlSIR
Peningagjafir
til Vetrarhjálparinnar: Starfsf.
'hjá Kolaversl. Sig. Ólafssonar 20
lcr. Starfsf. á Skattstofunni 45 kr.
Starfsf. hjá Efnagerö Reykjavíkur
50 kr. Starfsf. hjá Raftækjaversl.
Jóns SigurSssonar 15 kr. Starfsf.
á Hótel Borg 89 kr. Starfsf. hjá
ILitir og lökk 22 kr. Starfsf. hjá
Landsbanka íslands 156,50 kr.
Hljómsveit K.R.-hússins, ágóði af
dansleik 9. jan. '38, 50 kr. S. Þ. &
G. P. 12 kr. Starfsf. á Borgar-
stjóraskrifstofunni 125 kr. Starfs-
menn hjá Jóni Halldórssyni & Co.
30 kr. ÁgóSi af dansleik í G.T.-
húsinu 15. jan. '38 kr. 88,50.
Starfsf. hjá þvottahúsinu „Drífa“
17 kr. Starfsf. hjá Álafoss, þingh.
str. 2, 20 kr. Starfsf. hjá Prent-
smitijunni Eddu 8 kr. Starfsf. hjá
AlþýSubrauSgerðinni 20 kr. Áheit
20 kr. M. R. 30 kr. Starfsf. í
Laugavegs Apóteki 54 kr. Starfsf.
hjá Versl. Edinborg 38 kr. —
Kærar þakkir. — F. h. Vetrar-
hjálparinnar, Stefán A. Pálsson.
Áheit á Strandarkirkju,
afhent Vísi: 4 kr. frá A. B., 5
kr. frá G., 30 kr. frá K. S.
Bæjarráð
samþykti á fundi fyrir skemstu
a8 láta hefja lagningu vegar frá
Laufásvegi til íþróttasvæðisins í
Nauthólsvík.
STEFÁN STEFÁNSSON:
Plönturnar
III. útgáfa er komin út. Verð kr. 9.00.
Fæst hjá bóksölum.
Bókaverslun Sigfúsar Eymundssonar
og Bókahúð Austurbæjar B. S. E., Laugavegi 34.
Kaupmenn
H pí sgpj ón
Hpísmj öl
Kaptöflumj öl
Daglega nýtt
,Freia“-fiskfars:

Sláturfélag Suðurlands,
Sími :
Matardeildin ............ 1211 >
Kjötbúð Sólvalla......... 4879 j
Matarbúðin .............. 3812 í
Kjötbúð Austurbæjar .... 1947
Kaupfélag Reykjavíkur:
Mátvörubúðin,Skólavst. 12 1245 í
Kjötbúðin, Vesturgötu 12 4796 I
Cftbú Tómasar Jónssonar: j
Bræðraborgarstíg 16 .... 2125 !
Milners Kjötbúð:
Leifsgölu 32 ............ 3416
U Ö>
Ö®
* > +*
ési 5 <-* &
©í? ú s
m. * «
•M ®
mJ
V:' i *
Hárgreiðslustofan Perla.
Bergstaðastr. 1. Sími 3895.
og
Gráfíkjur
VífllV
Laugavegi 1.
ÚTBC, Fjölnisvegi 2.
Eggert Claessen
hæstaréttarmálaflutningsmaður
Skrifstofa: Oddfellowhúsinu.
Vonarstræti 10, austurdyr.
Sími: 1171.
Viðtalsími: 10—12 árd.
FISKFARS
og
KJÖTFARS
líkar vel frá
MATARVERSLUNUM
TÓMASAR JÓNSSONAR.
KKENSIAl
VÉLRITUNARKENSLA. —
Cecilie Helgason. Sími 3165.
(223
1ÍVSNNA
STULKA óskasl í vist með
annari (má vera unglingur) til
Kristjáns Einarssonar, Báru-
götu 5. (226
STÚLKU vantar strax á Berg-
þórugötu 23. Uppl. eftir kl. 7.
(235
HERBERGI i austurbænum
til leigu. Laugaliiti, ljós, að-
gangur að baði og síma. Uppl.
i síma 2285. (225
HERBERGI öskast til leigu.
Uppl. í síma 2880. (227
SÉRÍBÚÐ, 3 lierbergi og eld-
tvús með nýjustu þægindum,
sem næst miðbænum, óskast 14.
mai. Þrent fullorðið í heimili.
Tilboð merkt „A 14“ sendist
hlaðinu fyrir 17. þ. m. (230
HERBERGI til leigu. Ræsting
og morgunkaffi getur fylgt.
Framnesveg 14. (232
EITT Iierbergi fyrir einhlcyp-
an, tielst í austurbænum, ósk-
ast til leigu. Uppl. í síma 4534.
(233
STÓRT herbergi í nýju liúsi
með öllum þægindum til leigu
1. apríl fyrir reglusama stúlku
í fastri stöðu. Tilboð merkt „B“
sendist Vísi. (204
LÍTIL IBÚÐ, 3—4 tierbergi,
óskast 14. maí. Matth. Þórðar-
son. Sími 3968 (og 3264). (237
iTÁPÁt'FUNIlf)]
GERFIT ANN G ARÐUR, efri
gómur er í óskilum Iijá lögregl-
unni. — (212
ST. FRAMTÍÐIN nr. 173. Af-
mælisfundur í kvöld kl. 8þ4.
Inntaka nýrra félaga. Kosning
í kjörmannaráð. Húsmálið m.
m. (224
ST. VERÐANDI nr. 9. Fimd-
ur annað kvöld kl. 8. 1. Inn-
laka nýrra félaga. 2. Kosning í
kjörmannaráð. 3. Nefndar-
skýrslur. 4. Frú Eygló Gisla-
dóttir flytur erindi. 5. Hr. JÓ.
F. flytur erindi. 6. Gamanyisur.
(235
LÁTIÐ innramma myndir
yðar og málverk hjá Innrömm-
unarvinnustofu Axels Cortes,
Laugaveg 10. (509
NOTUÐ íslensk frímerki eru
ávalt keypt hæsta verði í Bóka-
skemmunni, Laugavegi 20 B og
á Urðarstíg 12. (74
LÍTILL, eldtraustur pen-
ingaskápur óskast til kaups.
Uppl. í síma 1590. (228
VINDUTJÖLD búin til af öll-
um stærðum í Versl. Áfram,
Laugaveg 18. Þrír litir fyrir-
liggjandi. (229
ÚTSALA á góðum svuntum
og sloppum. Freyjugötu 10. —
(231
REYKJAVÍKUR elsta kem-
islca fatahreinsun og viðgerðar-
verkstæði, hrejdir öllum fötum.
Gúmmikápur límdar. Buxur
pressaðar fyrir kr. 1,50. Föt
kemiskhreinsuð og pressuð fyr-
ir 9 krónur. Pressunarvélar ektd
notaðar. Komið til fagmanns-
ins, Rydelshorg klæðskera,
Laufásvegi 25. Sími 3510. (236
Hrói Hðttor
og menn hans.
Sögup í myndum
fyrir börn.
22
Litli'Jón býst til
bardaga.

MeÖ þessum vöðvum ættir þú a‘ð
geta brotið á honum hausinn með
einu höggi. Fógetinn mun launa þér
ríkulega.
Það er best að hafa leiki einnig.
Risinn verður enga stund að gera
út af við njósnarann. Höfuðsmað-
ur, er alt tilbúið?
Vaknaðu, hundur. 1 dag áttu að
berjast við risa. — Eg er vanur að
gera út af við einn á dag, svarar
Hrói og hlær.
NJÓSNARI NAPOLEONS. 3^
„S’vona, svona,“ sagði Toulon og talaði við
Gérard, eins og menn tala við afvegaleitt barn,
„við tökum ekki svo djúpt í árinni. Þér hafið
hegðað yður mjög óskynsamlega, en þér hafið
hepnina með yður að þvi leyti, að eg er maður
skilningsgóður og samúðarríkur. Ekkert mundi
liryggja mig meira en beita yður liörku. En
þrái yðar bakar mér erfiðleika. Gerir mér alt
svo liræðilega erfitt.“
Hann slundi og var ákaftega mæðulegur á
isvipinn.
„Fáið yður annan vindling,“ sagði hann við
Gerard og aftur kveikti hann í vindlingi fyrir
Gerard, af liinni meslu kurteisi.
„Það mundi gera mér alt svo miklu auðveld-
ara, ef þér vilduð segja mér hreinskilnislega
■hvernig i öllu liggur.“
Og enn stúndi Toulon, eins og maður, sem-
hefir séð fagra von að engu verða. Hann lók upp
pennahníf og fór að slá honum á borðplötuna.
Detta var bragð, sem hann — og eins Prevost
undirmaður lians, notuðu, og þeir liöfðu háðir
reynslu fyrir því, að það lcom að góðum notum
við þráa fanga, seiii farnir voru að þreytast og
•veildast í taugunum. Toulon blíndi með litlu,
'hvössu, niðursokknu augunum sínum á fang-
ann, og veilti þvi eftirtekt með mikilli ánægju,
’,að í hvert sinn og hann sló með pennahnifnum
á borðröndina, var sem krampakendir drættir
kæmi í andtit Gerards. Þess vegna hélt hann
áfram að stá á borðröndina, með jöfnu milli-
hili, og í hvert skifti sem liann gerði það, fór
.cins ofe titringur um allar taugar lieimskingj-
ans, sem ekki vildi játa sekt sína. En nú stundi
Toulon aftur og bar fram ósk sína:
„Ef þér að eins vilduð segja mér hvernig í
öllu liggur?“
„En í lierrans nafni, tivað viljið þér að eg
segi?“
Gerard þoldi illa þessi snnáhögg á horðrönd-
ina, sem komu með jöfnu millibili, en það liafði
sefandi áhrif á liann að reykja, og hann mælti
æsingarlaust:
„Hvert var efni þessara skjala til dæmis,“
liélt Toulon áfram.
„Eg hefi sagt. yður, tíu, tuttugu sinnum, að
eg hefi ekki hugmynd um það.“
„Þér liljótið að hafa einhverja hugmynd um
það.“
„Alls ekki.“
„Hver var þá þessi Louis Roclie?“
„Vinur minn. Það liefi eg sagt yður.“
„Var nokkurt samband milli lians og liins
vinar yðar, Pierre du Pont-Croix?“
„Það veit eg ekki.“
„Það get eg þá frætt yður um, þrái, ungi vin-
ur minn. Louis Roche og Pierre du Pont-Croix
voru ein og sama persóna. Alia.“
Það var sigurhreimur í rödd Toulons og hann
liélt áfram er Gerard liafði litið á hann skjót-
lega.
„Þér eruð hissa á því, að eg skuli hafa vitað
þetta. Þér hafið ekki gert yður ljóst, að flest af
því ráða- og samsærisbruggi sem á sér stað,
lcemst til eyrna leynilögreglunnar. Já, ungi vin-
ur minn, eg liefi vitað frá fyrstu, að Louis
Roche og Pierre du Pont-Croix, voru ein og
sama persóna. Og eg vissi einnig, að þér vissuð
það, og að það var að eins vegna heimskulegs
þráa }rðar, að þér vilduð ekki játa þetta. Neitið
þessu, ef þér getið.“
Toulon var enn liinn mjúkmálasti.
„En það kemur yður ekki að neinu gagni að
gera það nú — á elleftu stund.“
Og liann hélt láfram að slá á borðröndina
með pennahnifnum og hann einblíndi stöðugt á
Gerard, og liann veitti því eftirtekt sér til mik-
illar ánægju, að taugar lians voru að bila, hann
var að hugast. Það var eins og kipringar í
munnvikunum, augnaráðið var orðið óstöðugt,
flóttalegt, varirnar titruðu. Toulon þurfti að
eins að gera enn eina tilraun — og Gerard
mundi bugast og játa.
Og þá gat de Lanoy f jölskyldan gert livað
sem hún vildi, — með skriflega játningu Ger-
ards var Toulon búinn að fá það gagn í hend-
ur, sem gat aflað honum enn meira álits og
trausts yfirmanna hans og greitt gölu lians til
meiri upphefðar.
„Þér getið ekki neilað því?“ spurði Toulon og
aftur sló hann á borðröndina með peimahnífn-
um — og aftur og aftur.
Gerard svaraði engu. Til livers var það, þar
sem þessi maður, sem hafði ekkert annað mark-
mið en að lcvelja liann sem mest og fá liann tit
þess að játa á sig afbrot, sem liann hafði ekki
framið, liafði sjálfur sagt, að nú — á elleftu
stund — mundi það ekki bæta úr skák, þótt
hann játaði. En Toulon hélt áfram að slá á
borðplötuna með pennahnífnum:
„Og skjölin, sem þér lögðuð svo mikið kapp
á að koma fyrir kattarnef, — eg veit vel livers
efnis þau voru. Þau vörðuðu öll, að meira eða
minna leyti, liinn fyrirlitlega verknað Pierre du
Pont-Croix. Er það ekki satt?“
Og Toulon sló af meira afli á horðplötuna,
svo sem til þess aö leggja áherslu á orð sín.
„Þér vissuð, að í þessum skjölum var minnst á
ýmsa —- vini yðar og félaga — samsærismenn
— menn, sem höfðu komið sér saman um að
fremja morð.“
Nú sló Toulon svo ótt og títt á horðið, að það
var sem liöggin væri ekki greinanleg frá máli
hans.
Gerard gat ekki lilustað á þetla lengur. Hann
txenti frá sér vindlingnum og lagði háðar liend-
ur fyrir eyrun. En Toulon liélt uppteknum
hætti. Með þeirri hendinni, sem laus var, tólc
hann skjal nokkurt af horðinu, og hélt því fyr-
ir framan augu Gerards. Og þannig lxeið liann
urn stund, góðvildarlegur á svipinn sem fyrr,
en vcsalings Gerard sá alt eins og í móðu fyrir
augum sér, er lxann.leit'af skjalinu á pennan
senx lá á horðinu, og því næst á sköllótta pynd-
arann, senx sat.andsþænis honuni, gilda, ógeðs-
lega pyixdarann nxeð strýlega lxökutoppinn.
Hann lokaði augunum, því að liann hafði á til-
finningunni, að ef liamx héldi áfraxxi að stara á
þennan íxxanix, mundi liaixix ganga af vitinvx.
En eftir nokkur augnahlik opnaði hann augun
aftur og leit á skjalið.
„Hvað er þetta?“ spurði hann.
„Dálítið, sem þér ættuð að skrifa undir,
mai’kgreifi góður,“ sagði hinn mjúkmáli yfir-
maður leynilögreglunnar, — „og ef þér gerið
það mun alt verða miklu auðvetdara, greiðara
fyi’ir yður. Á eg að lesa fyrir yður, það, sem
skrifað er á hlaðið? Þér eruð þreyttur i auguix-