Vísir - 27.06.1938, Blaðsíða 3

V I S I R
ÞJÓÐVERJARNIR FYRIR UTAN HÓTEL RORG.
Frá vinstri til hægri: Voss, Rertram, Michl, Linken, Lindemann, Althoff, Rolir, Kraft,
Peschel, Gappa, Jentzsch, Prysok, Ilohmann, Lurz, Dr. Erbacli, Oberstudienrat Riemann,
Liidecke og Koppa.
Skæðustu mótstödu-
menn okkar til þessa.
Þegar Goðafoss lagðist að hafnarbakka á Iaugardags-
kveld kl. liy2, beið þar á þriðja þúsund manna til að
fagna komu Þjóðverjanna. Gísli Sigurbjörnsson, form.
móttökunefndar, ávarpaði knattspyrnumennina og kona Gísla
afhenti dr. Erbach, fararstjóranum, blómvönd, en mannfjöldinn
hrópaði ferfalt húrra fyrir knattspyrnumönnunum.
Frá skipshlið var haldið rakleiðis suður á Stúdentagarð og
sest að kaffidrykkju. Meðan setið var undir borðum voru ræð-
ur haldnar af Gísla Sigurbjörnssyni og Ben. G. Waage af íslend-
inga hálfu, en dr. Erbach svaraði fyrir hönd Þjóðverjanna með
ræðu, er lýsti mjög vel vinarþeli hans í garð okkar.
í gær sátu Þjóðverjarnir
kaffisamsæti að Hótel Borg í
boði Reykjavíkurbæjar. Dr.
Björn Björnsson bauð þá vel-
komna fyrir hönd hæjarstjórn-
ar, en dr. Erbach þakkaði fyrir
menn sína.
Þjóðverjarnir eru mjög vask-
legir á velli og auðséð að þeir
stunda mjög útiverur. Dr. Er-
bach segir, að þetta lið sé öllu
öflugra, en það er hann kom
með hingað 1935, og af útliti
þeirra einu má ráða, að þeir eru
ekki nein lömb að leika við.
Enda hafa níu þeirra verið í
knattspyrnuliði þýskra stú-
denta, en fimm kept í fyrra með
stúdentaliðinu, er vann heims-
meistaratignina í Paris. „Rú-
sínan“ i liðinu er þó Holmiann,
sem kept liefir 26 — tuttugu
og sex — sinnum við aðrar
þjóðir í liði Þjóðverja.
Sigurinn verður þvi varla
auðunninn fyrir okkur, ef hann
á annað borð verður nokkur, en
íþróttir byggjast ekki einungis
á sigurvinningum og við meg-
um vera sæmdir af því, að svo
sterkt lið er sent hingað.
Eins og að ofan getur, voru
fimm þeirra í liði því, er vann
heimsmeistaratignina í knatt-
spyrnu fyrir stúdenta árið 1937.
Þeir eru þessir: Gappa (vara-
markmaður), Yoss (li. framv.),
Kraft (v. framv.), Lindemann
(miðframv.) og Prysok (v. út-
framherji).
í morgun gengu Gísli SigUr-
björnsson, Dr. Erbach og
Oberstudienrat Riemann á fund
forsætisráðherra.
Úrvalslidin í kveld,
ÞJÓÐVERJAR Dómari: Guðjón Einarsson. ÍSLENDINGAR
Elfc Slgoröardúttir
skáldkona.
„Fágast margur gimsteinn
góður,
betur þegar brýndur er mikið.
Þroskast skapgerð við þjáning
og sorgir.
Maðurinn minn, faðir okkar og tengdafaðir,
Benedikt Eyvindsson,
verður jarðsunginn frá dómkirkjunni miðvikudaginn 29.
þ. m. Athöfnin hefst með húskveðju á heimili liins látna,
Óðinsgötu 14 A, kl. ö’/a e. h.
Margrét Gottskálksdóttir.
Guðm. Benediktsson, Guðrún og Jóh. ReyndaL
Jarðarför
Guðrúnar M Jónsdóttur (Gúllu)
fer fram þriðjudaginn 28. þ. m. og hefst með húskveðju á
heimili hennar, Bræðraborgarstig 1, kl. 3y2 e. h.
Fyrir liönd móður liennar og systkina og okkar á Bræðra-
borgarstíg 1.
Sveinn M. Hjartarson.
Skemtunin að Eiði var
fjölsótt og ánægjuleg.
5000 Reykvíkiiigar og Hafn-
firðingar voru þar saman—
komnir.
Dýpkar liugur við dauðasigð.“
Svo kvað Elín Sigurðardóttir
um látinn vin, en svipa'ð- mætti
segja um liana sjálfa.
Fundum okkar bar fyrst sam-
an í sjúkrastofu á Vifilsstöðum,
— lhm dvaldi þar árum saman
og var herbergisfélagi Valgerð-
ar systur minnar. Oft lásu þær
í ritningunni livor fyrir aðra,
og oft báðu þær saman, það
komst eg brátt að raun um.
Trúrækni hennar og ástúð
hennar i garð ógleymanlegrar
systur minnar vöktu vináttU
míxia. — Þær voru sam-
rýmdar, og vináttan og trygðin
á bjargi reist. „Með fáunx er
betra að biðja en Elínu,“ sagði
systir mín. Og í hvert skifti,
sem fundum okkar Elínar bar
sanxan, nxintist hún lilýlega á
sanxverustundir þeirra á Víf-
ilsstöðunx. Auðheyrt var, að
engin þunglyndisský hvíldu yfir
þeim minningum, þær voru
sveipaðar vonargeislum og
heiðríkju frá upplxæðum, þar
sem lxenni var franxrétt liöndin,
og orð Drotlins íxæring sálar-
innar.
Síðan ei-u liðin 18 ár, löng ár
fyrir þá, sem „hafa ekki aðra
dægrastytting en að kveðja von-
irnar sínar", eins og raunabörn
segja stundum. En þótt Elín
ætti vonum á bak að sjá, þá
vissi hún unx uppsprettu eilífx’a
voxxa og því var hún æðrulaus,
glaðlynd, vinföst og vinsæl
bæði rneðal sjúklinganna
mörgu, sem nxeð lxenni dvöldu,
og margra, margra manna sem
dáðust að gáfunx liennar og
áliuga á góðum málefnum, en
nxest þó að þrekinu sem bugað-
ist ekki -í 34 ára baráttu við
hvíta dauðann.
Við spurðum stundum í
hljóði „Hvers vegna? — Hvern-
ig stendur á því, að hún Elín
skuli vera í þessiim veikinda—
fjötrum? Hún, sem er svo vel
gefin, yrkir ljóð til raunaléttis
og sálubóta þeinx sem lieyi’a og
á svo nxörg góð áhugamál.“ —
Eina svarið við þeirri tor-
skildu ráðgátu er sama svarið
og Páll postuli fékk forðum:
„Náð mín nægir þér; þvi að
mátturinn fullkomnast i veik-
leika“ — enda mátti sjá það
í gær héldxx sjálfstæðismenn
fyrstu skemtun sumarsins að
Eiði — í fegursta veðri, sem á
sumrinu liefir komið.
Menn tóku að safnast að Eiði
strax um hádegisbilið og þang-
að lá straumurinn allan daginn
óslitið, þótt flestir þeir, sem
rætast hjá ElínuSigurðardóttur.
Síðast er eg sótti hana heim
var mátturinn að hverfa og
íxieðvituxxdin sem blaktandi
Ijós, en þó bi’osti við mér sama
ástúðin og ti'ygðin sem jafnan
fyrri. Hetja var þar linigin í
valinn, fanst mér, sigruð af
langvinnum veikindum, og þó
með bjartar sigurvonir á bjargi
reistai-.
Elín sál. ólst upp lijá foreldi’-
um sínum norður á Laixganesi
og þar búa enn 2 systkini henn-
ar en frændfólk er fleira en eg
fæ talið og ættir góðar á marga
vegu.
Mig langaði til að geta glatt
liana veika með ofurlitlum
skáldaslyrk; fanst bún eiga
liann fremur skilið en sumir
aðrir — það fékst ekki, en bót
er í máli, að lengi munu trú-
lineigð raunabörn blessa lxana
fyrir Ijóðin hennar.
Við fylgjum jai'ðneskum leyf-
unx liennar til grafar í dag, en
Elínu sjiáum við aftur lxeima
hjá guði.
Guðrún Lárusdóttir.
þangað værn komnir héldu þar
kyrru fyrirtil kvölds.Hve marg-
ir voru þar saman komnir er
erfitt að að segja, en giskað var
á að það væri um 5000 manns
eða meira, þegar flest var.
Að þessu sinni gengu allír
flutningar greiðlega, og mikla
betur en í fyrra, þegar Strætis-
vagnar Reykjavíkur liöfðu
einkarétt á flutningiinunT.
Liðlega kl. 3 hófst skemtun-
in með ræðu Ólafs Tlioxrs for-
manns Sjálfstæðisflokksins.
Mintist Iiann ættjarðarinnar og
sjálfstæðisbaráttu vorrar í af-
burða snjöllu erindi. Þá talafSl
Sigurður Kristjánsson um bæ-
ina Reykjavik og Hafnaifjörð,
sem sameiginlega liafa fylkt
sér um Eiði, með það fyrir aug-
um að efla starfsemi SjálfslæS-
isflokksins, og rakti hann nokk-
uð störf siðasta Alþingis, að svo
miklu leyti, sem þau snertu
liagsmuni þessara bæja.
Kl. liðlega 4 hófst fimleika-
sýning, og var það flokkur ung-
linga úr Ármanni undlr sljórn
Vignis Andi'éssonai’, sem fim-
leika sýndi, og vakti hann al-
meiina aðdáun fyrir framnn-
stöðu sina.
Því næst hófst dans á palli
og aðrar skemtanir, eftir þvi
hvað hver kaus, og undu menn
lxag sínum hið besta þar inn
fi’á fram til kvölds.
Fyrri hluta dagsins var nokk-
ur andvari af norðri, en lyngdi
Frh.
Bai’dagar vorn miklir á Noi'ð-
ui’-Spáni í september. Þ. 4. sept.
stóð borgin Irun í ljósum loga.
Fullyrt var, að stjórnleysingjar
(anarkistar) hefði kvúlU í 270
húsum. Stjórnarsinnar vörðust
uppreistarmönnum vel, en urðu
að láta undan siga. San Sebasti-
an féll uppreistarmönnum í
hendur 4. sept.
Franco sendi nú aukið Iið til
annara vígstöðva, einkanlega til
Madridvígjstöðvanna. En varn-
inxar við Madrid höfðu verið
nxjög styrklar. Uppreistarmenn
Ixófu nýja sókn til þess að ná
Madrid, og Alcorcon, sem er
tæpar sjö mílur enskar frá að-
altorginu í Madrid, féll upp-
reistarmönnum 1 hendur þann
4. nóv. Þeir liöfðu nú markið,
sem þeir sóltu að, fyrir augum
sér. Her uppreistarm. notaði ó-
spart þríhreyfla-flugvélar af
þýskri gerð (Junker-flugvélar),
svo og létta skriðdreka, í sókn
sinni, og enn einu sinni gerði
riddai'alið Mái'a atlögu á fót-
gönguliðssveitir stjórnarinnar.
Þær voru miklu xniður búnar að
vopnum en sveitir andstæðing-
anna og herménnirnir voru ný-
liðar flestir, enda fór vörnin í
mola. Tveinx dögum síðar voru
uppreistarmenn í Campamento
og Carabanchel. Á þriðja degi
voru þeir kómnir að útjaðri
Madridborgar. Það var að
kveldi 7. nóv.
„La Noche tragica“ —
hörmunganóttin.
Stjói’narsinnar kölluðu nótt
þessa hörmunganóttina. Skrið-
drekar uppreistarmanna komust
yfir Mansanares-fljót. Felnxtur
mikill greip íhúa Madridborgar.
Stjórn Largo Caballero flýði til
Valencia.
Ef Miaja liershöfðingi, yfir-
maður hersins við Madrid, liefði
ekki verið snarráður, hefði
vörnin farið alveg í handaskol-
um og uppreistarmenn tekið
Madi’id — og styi'jöldin verið
þar með til lykta leidd.
Miaja stofnaði varnarráð I
skyndi. Ákveðið var að hefja
gagnsókn og vei’jast til hins ítr-
asta. Alt, sem til var af hergögn-
unx, átti að nota, ef þörf krefði,
til þess að stemma stigu við
framsókn hersveita Francos.
Alþjóða hersveitin
bjargar Madrid.
Eins og oft áður vai’ð alþjóða
hersveitin að bei'a hita og þunga
dagsins. Árásarflokkar hennar
voru sendir í skyndi gegn her-
sveitum Francos. I þeim voru
aðallega Frakkar og Pólverjar,
einnig alhnargir Þjóðvei'jar og
Rússar. Barist var af mikilli
grimd. Hreysti alþjóðaliei’sveit-
arinnar veitti hersveitum
stjórnarinnar, lítt æfðum, nýtt
þrek. Uppreistarmenn komust þó
inn í vesturgarðinn og liáskóla-
livei'fið og að Rosaleshverfinu. til þess að skjóta íbúunum skelk
Sprengikúlum var varpað á í hringu og knýja þá til þess að
borgina úr flugvélum án afláts gefast upp. Fjórum sinnum
OVIESO
sa»Ao

t>ftMFtO«ík
ZAtAOOÍA,
iLOWA
y VAUAöOtlO
SAtA^tANCA
StGOVtA#
AOONA
Mootos
ÍAUNC'A
ÍWsPmm
JeÁóuos
:»VA 6«»A
SÍVIUA
CA0I2
XísRALTM!
ÍOMADWO

:j....rv

UPPDRÁTTUR AF SPÁNI,
sem sýnir hvernig aðstaða styrjaldaraðila var, þegar hersveitir
Francos voru að brjóta sér veg' til Miðjarðarhafs fyrir nokkuru,
en síðan hefir aðstaðan lítið breyst. Svarta svæðið er sá hluli
landsins, sem Barcelonstjórnin liefir á sínu valdi.
voru gerðar stórfeldar tilraunir
til þess að ná Madrid, en vörn-
in bilaði ekki. I háskólaborginni
stöðvaðist sókn uppreistar-
manna.
Franco tekur Malaga.
Franco sneri sér nú að þvi að
hefja sókn á suðui'vígtstöðvun-
um. Snemma í febrúar 1937
leggja hersveitir undir forystu
Queipo de Llano liersliöfðingja
af stað í áttina lil Malaga. Her
hans liafði mikinn fjölda skrið-
dreka og brynvarinna bifreiða.
ítalskt fótgöngulið fór fyrir.
30.000 borgarar, karlar og kon-
ur, lögðu á flótta til Almeria..
Flugvélar liei-sveita de Llano,
að sögn ítalskar, eltu flótta-
mennina og skutu flugmennirn-
ir á liið flýjandi fólk af vélbyss-
um sínum. Stjórnarsinnar segja,
að 8000 menn liafi verið teknir
af lífi í Malaga, eftir að borgiii
féll Franco í hendur.
Frh.
c