Vísir - 17.04.1939, Page 4
4
VIS.1R
Mánudaginn 17. apríl 1939.
Tiíkynning frá
Fiskimálanetnd.
Til að tryggja sem hagkvæmasta nýtingu
markaða fyrir saltaða grálúðu hefir Fiski-
málanefndinni verið falið að hafa á hendi aila
sölu og útflutning á saltaðri grálúðu, sem
framleidd verður á þessu ári.
Vegna hinna miklu framleiðslumöguleika á
þessari fisktegund hér við land, svo og mark-
aðsástandsins erlendis, telur Fiskimálanefnd-
in nauðsynlegt að takmarka framleiðslu á grá-
lúðu á komandi sumri til að fyrirbyggja of-
framleiðslu og söluerfiðleika, sem af henni
myndu stafa.
Er því öllum óheimilt að framleiða grálúðu
til útflutnings nema með leyfi Fiskimála-
nefndar.
Fiskimálanefnd.
Tilkynnmg
til útgerðarmanna og slldarsaltenda.
Þeir útgerðarmenn og síldarsaltendur, sem
óska eftir löggildingu sem sildarútflytjendur
fyrir árið 1939, skulu sækja um löggildingu
til Sildarútvegsnefndar fyrir 30. apríl n. k.
Umsókninni fylgi tilkynning um, hvort salt-
endur hafa ráðið sérstakan eftirlitsmann með
sildverkuninni, hver hann sé, og hvort hann
hafi lokið síldverkunarprófi.
Ennfremur vill Sildarútvegsnefnd vekja sér-
staka athygli útflytjenda á því, að enginn má
bjóða síld til sölu erlendis án leyfis nefndar-
innar, og þurfa þeir er ætla að gera fyrirfram-
samninga, að sækja um leyfi til nefndarinnar
fyrir 30. apríl n. k.
Allar umsóknir þessu viðvík jandi sendist tii
Síldarútvegsnefndar, Siglufirði.
Siglufirði, 31. mars 1939.
Tilkynnmg
til útgerðarmanna og skipaeigenda.
Þeir útgerðarmenn, sem hafa í hyggju að
gera út skip á sildveiðar til söltunar næsta
sumar, eru beðnir að tilkynna Síldarútvegs-
nefnd tölu skipanna, tilgreina nafn skipsins,
einkennistölu, stærð og hverskonar veiðarfæri
(reknet, snurpinót). Ef fleiri en eitt skip ætla
að vera saman um eina herpinót, óskast það
tekið fram sérstaklega.
Síldapiitvegsnefnd*
Tilkpning frá
Fiskimálanefnd.
Fiskimálanefndinni hefir verið falið að
hafa á hendi allan útflutning á frystum fiski
til Bretlands, sem framleiddur kann að verða
á yfirstandandi ári.
Er því öllum öðrum óheimilt að bjóða til
sölu, selja eða flytja út frystan fisk til Bret-
lands.
Tilkynningin óskast send Síldarútvegsnefnd,
Siglufirði, fyrir 1. júní n. k.
Það athugist, að skipum, sem ekki sækja um
veiðileyfi fyrir þann tíma, sem að ofan er til-
tekinn (1. júní) eða ekki fullnægja þeim regl-
um og skilyrðum, sem sett kunna að verða
um meðferð síldar um borð í skipi, verður
ekki veitt leyfi til söltunar.
Siglufirði, 31. mars 1939.
Síldapdtvegsnefnd*
K.F.U.K.
A. D. Fundur annað kvöld kl.
8/2. Ólafur Ólafsson trúboði
talar. Alt kvenfólk velkomið.
Sími 2285. Grettisgötu 57.
Njálsgötu 106. — Njálsgötu 14.
- .s*- ,
Kvenblfissar!
No. 40—12—41—46.
Sania lága verðið.
Nýjasta tíska.
Fiskimálanefnd.
OOOOOÍSOOOOOOOOOOÍSOOÍÍOOÍÍÖÍÍOÍÍÍÍOOOÍÍCOOOOKÍÍOKOOOOOOCÍÍOÍÍOOÍ
— Best ad anglýsa í VISI. —
— ÞaÖ var gott, að þeir björguðu — Hvar eru Tipp, Todd og Tórnas
þér, Hrói. Ertu rnikið særður? — niðurkomnir? — Þeir eru óhultir.
Nei, nei, ég fékk aðeins smáskeinu Nú getum við snúið okkur með al-
á handlegginn. vöru að Morte.
Barnasui
I I
argjaiir.
Dúkkur, Bangsar, Bílar, Hundar, Iíúlukassar, Kubbar, Boxarar,
Fiskasett, Flugvélar, Smíðatól, Sagir, Hamrar, Naglbítar, Nafr-
ar, Skrúfjárn, Blómakönnur, Sparibyssur, Föt, Rólur, Kaffi-
stell, Húsgögn ýmiskonar, Eldhúsáhöld ýmiskonar, Þvotta-
bretti, Taurullur, Yagnar, Brunabílar, Skip, Kerrur, Dúkku-
vagnar, Byssur, Hermenn, Karlar, Hestar, Litakassar, Mynda-
bækur, Lísur, S. T. myndir og póstkort, Svippubönd, Kústar,
Dátamót, tír, Undrakíkirar, Yogir, Sprellukarlar, Sverð, Kúlu-
spil, Kanínur, Perlupokar, Perlufestar, Töskur, Hárbönd, Næl-
ur, Armbönd, Hringar, Göngustafir, Fuglar, Dúkkuhús, Dúkku-
rúm, Bréfsefnakassar, Púslispil, Lúdó, Ferðaspil íslands, Golf-
spil og ýms önnur spil, Diskar, Bollapör, Könnur, Greiður og
speglar. Saumakassar, Trommur, Útvarp, Munnhörpur, Hringl-
ur, Kassar með ýmsu dóti og ýmislegt fleira fyrir börn.
K. Einarsson & Björnsson.
Bankastræti 11.
Notið ávalt PRÍMUS-LUGTIR
með hraðkveikju frá
A.b. B. A. Hjorth & Co.,
Stockholm.
Sparneytnar, öruggar, lýsa vel.
Aðalumboð
Pðrður Sueiusson § Co. Ii.l.
Reykjavík.
Kaldlireinsad
þorskalýsi
No. 1, með A & D fjörefnum.
Verð 90 aura heilflaskan og 50
aura hálfflaskan.
Sent um alla borgina.
Sig. Þ. Jðnsson,
Laugavegi 62. Sími 3858.
Neytid
hinna eggjahvítu-
auðugu fiskirétta
Fiskibuff
Fiskibollur
Fiskigratin
Fiskibddingar
Fiskisúpur
Alt úr einum pakka af
manneldismjöli. Fæst í
öllum matvöruverslun-
um. Heildsölubirgðir hjá
Sími 5472.
Símnefni Fiskur.
og nýlagnir í hús
og skip.
Jónas Magnússon
íögg. rafvirkjam.
Sirai 5184.
Vinnustofa ó
Vesturgötu 39.
Sækjum. — Sendum.
332. HVAR ER EIRÍKUR?
— Eiríkur er ekki kominn aftur. — Við verðum að hjarga honum,
Hann er kannske í hættu staddur. ef hann hefir fórnað sér fyrir okk-
ur, áður en við getum hafist handa
gegn Morte.
GESTURINN GÆFUSAMI. 128
Madame da Mendora hafði horfið skyndilega
inn í kösina. Maður nokkur, sem sýnilega lét
sér minna bylt við verða en öðrum, horfði á
þessa óvanalegu gesti — Gerald og Lauritu.
„Hvað er að? Hefir kviknað i?“ sjinrði Gerald.
„Nei, kónarnir,“ sagði maðurinn og átti við
lögregluþjónana. „Þið getið komist út þessa
leið, ef þið hafið hraðan á.“
„Húsrannsókn,“ æpti Gerald, sem var ekki
um að verða fluttur á lögreglustöðina öðru
sinni. ;j f;
„Hertu upp liugann, Laurita. Haltu fast i mig
og við skulum hraða okkur út.“
Þau æddu áfram en flestir voru horfnir —
höfðu ætt burt í einni svipan, er kunnugt varð
um að lögreglan væri að koma — en er þau
gengu fram hjá glugganum fyrirliengislausa
steig maður fram fölleitur og illmannlegur og
að haki iians stóð annar litlu frýnilegri. Þetta
voru þeir Victor Porle og Salomon Graunt.
Bleikt skin mánans féll á liið fúlmannlega and-
lit Porle, sem nú glotti djöfullega, sem hefndar-
stund væri upp runnin, og hann horfði á dóttur
sína og mælti:
„Dóttir mín, að því er virðist,“ sagði hann og
hneigði sig. „Hátíðleg stund, vissulega. Fyrir
íáum sekúndum hélt eg, að ekkert mundi verða
af þessum endurfundi. Til allrar hamingju get
eg nú boðið þér vernd mína.“
En þetta voru seinustu orðin, sem Victor
Porle mælti í þessu lífi. Úr einhverjum stað,
sem skugga bar á, var hleypt af sjálfhreyfi-
skammhyssu. Hvert skotið reið af á fætur öðru
og Victor Porle riðaði allur, korrhljóð kom úr
harka hans og hann hneig niður ofan á borð,
sem einliver hafði velt um koll á flóttanum.
Salomon Graunt brá við alveg furðu snögglega
og skaut af skammbyssu sinni út í myrkrið, en
fáeinum sekúndum síðar var hverju skotinu á
fælur öðru lileypt af á hann og hann lineig nið-
ur við hlið félaga síns.
Þrír menn, sem höfðu staðið einhver staðar
þar sem skugga bar á, komu alt í einu í .ljós.
Þeir staðnæmdusl fyrir framan Lauritu sneru
svo við og hurfu.
Það var barið með kylfum eða öðrum bar-
cflum á hurðir og niðurbæld óp heyi’ðust —
svo skerandi neyðaróp, lilátrar drukkinna karla
og kvenna. Gerald lyfti Lauritu upp. Það hafði
sleinliðið yfir hana. Augu bennar voru lukt og
hún var nálivít í framan. Gerald lagði hana á
legubekk, beygði sig niður og tók upp skamm-
byssu, sein lá rétt lijá Salomon Graunt.
Gerald slóð á miðju gólfi, sem sandi liafði
verið stráð yfir. Hann var öruggari nú, þar
sem hann hafði vopn í liendi. Harin stóð graf-
kyrr um stund, liorfði í kringum sig og lilustaði.
Svo gekk liann til dyranna, sem þau liöfðu
gengið um inn í veitingastofurnar, en liann gal
ekki opnað þær. Þeim iiafði verið læst að utan-
verðu.
Hann gekk að legubekknum og horfði um
stund á Lauritu og virtist honum, sem liann
sæi merki þess, að hún væri að byrja að rakna
við. En alt í einu kiptist hann við og var aftur
á varðbergi. Hann liafði lieyrt furðulegt liljóð.
Það virtist koma frá einhverjum í einkaskrif-
stofu Freddy’s, því að er Gerald leit í áttina til
hennar, en iá dyrnar var málað „Einkaskrif-
stofa“, heyrði hanri aftur stunur miklar.
Ilann þekk þangað og opnaði dyrnar snögg
lega. Líkami Freddy, sem hafði hallast upp að
hurðinni að innanverðu, féll niður á gólfið,
Freddy liafði hlotið mikil sár og í þessum svif-
um gaf hann upp öndina. Hann var ógurlegur
ásýndum — svo djöíullegur, að Gerald hélt, að
taugar hans myndi ekki þola frekari áföll.
Gerald æpti ákaft, án þess þó að vita af nokk-
uruin manni, sem heyra mundi til lians, í ná-
lægð sér. En ekkert svar kom — nema frá ein-
liverri dauðadrukkinni kvensnift, sem liafði
hnigið út af í einhverju horninu og var að rakna
við:
„Hvað gengur á, hjartað mitl — bíddu bara
—• uú skulum við kveikja.“
Og nú harst eitthvert rispliljóð, sarg og snún-
ingsliljóð að eyrum Geralds. Konan hafði sett
af stað grammófón, en platan var sprungin og
slitin.
„Way down in Tennessee,“
liljómaði um stofurnar. En alt í einu var al-
hjart. Það hafði verið kveikt á öllum ljósum.
Gerald leit æðislega í kringum sig. Alt í kring-
um hann voru borð og stólar, sem gestirnir
höfðu lient í allar áttir á flóttanum, á gólfinu
voru glasa- og flöskubrot, en engin mannleg
vera sjáanleg, nema hin drukkna drós, sem sat
við grammófóninn.
„Hvílík nótt,“ æpti hún. „Allir dauðir — og