Vísir - 23.08.1940, Blaðsíða 3
VISIR
lIiigsiMiir míiiar
®g- lieiniuriiin.
Um flesla menn er sagt eilt-
hvað gott. Mér til ágætis hefir
það verið sagt, að eg væri hrein-
skilinn, og nú ætla eg að sýna.
almenningi ofurlítið inn í liuga
minn, þótt það kunni að verða
mér litill vegsauki.
Eg hefi verið á ferð með hrað-
skreiðasta skipi landsins, með
mörgum og skeihtilegum sam-
ferðamönnum, í dýrðlegu veðri.
Himininn hefir verið „lieiður og
blár og liafið skínandi bjart.“
Kvöld og morgun hafa fjöll og
strendur landsins ljómað i skar-
latslitum árroðans og aftan-
bjarmans. Samt hefir mér liðið
annað slagið, eins og eg hugsa
mér að manni muni líða, sem er
að fara á hausinn fjárhagslega.
Einhver órói hið innra, eitlhvað
óljóst, eittlivað sem nálgast and-
lega fátækt og munaðarleysi.
Heimurinn áhyggjuefni, eins og
hann alltaf hefir verið, og ekki
siður nú. Eru hinar glæsileguslu
hugsjónir manna og vonir ein-
tóm ímyndun og tál? Fær tréi
okkar staðist eldraun ófriðar-
bálsins ? Hvað á eg, auniur mað-
ur að prédika, sem einlivers
virði er i heimi eins og þessum ?
Á hverju á sál mín að lifa og'
halda heilsu, og hvað get eg hoð-
ið sálum manna, er svali þeirra
instu þrá?
■ Þessar spúrningur og hugsan-
ir hafa verið að ónáða mig, og
svar varð eg að fá. Eg sagði loks
við sjálfan nhg: Þú verður að
prédika manninn minna, en
meira guðs,eins og þú gerðir fyr-
ir nokkurum áruin. Það var inn-
dælt. Prédika guð og ríki lians,
sem er ekki af þessum heimi. Þú
verður að lesa aftur og meira
liinar lieilögu ritningar, sem
segja: „Guðrikið er liið innra
með yður“. Þú getur ekki svalað
sálu þinni eða sálum annara
manna með sífeldu tali um fé-
lagslegar umhætur og hin svo
• kölluðu menningarmál. Maður-
inn ber eilífðina í brjósti sér og
verður þvi að lifa í samfélagi
\áð hinn eilifa, ef hann á ekki að
vanmegnast í heimi hverfleik-
ans og umbreytinganna.
Mig minnir að það væri einn
af þeklustu stjórnmálamönn-
um heimsins, sem sagði i hinni
fyrri heimsstyrjöldinni: „Sand-
arnir eru að skolast burt‘. En nú
skolast þeir enn betur. Slorm-
arnir hafa blásið og regnið
skollið á, og leitt i ljós, að margt
það, er þjóðir höfðu hróflað upp
og kallað siðmenningu, var á
sandi bygt. Það tjáir litt að tala
um bræðralag manna á jörðu,
nema það sé bygt á hugsun al-
gáðra manna, en ekki í einhverri
vímu ofurkapps og æsinga. Við
bindindismenn tölum um menn
ÍUifa****. RUGLVSINGflR BRÉFHRUSfl BÓKflKÚPUR ■ X
w \ E.KJ
Framköllun
KOPIERING
STÆKKUN
Fljótt og vel af hendi leyst.
Tliiele h.f,
Austurstræti 20.
rK'lrö¥Arörhiíif'íQ
er miðstöð verðbréfavið-
skiftanna. —
sem allsgáða, þótt þeir séu á
allslconar „fyllirii“. En þeir, sem
þrá betri heim og byggilegan
friðsömum sálum, ættu að
skilja, að meira þarf til en að-
eins vínbindindi, ef lialdgott
bræðralag á að takast meðal
manna og þjóða. Við könnumst
nú allir við menn, sem eru mein-
læta menn i mat og drykk og
bragða ekki áfenga drylcki, en
eru þó á sliku „fylliríi", að öll-
um heiminum stendur ógn af.
Það bræðralag, sem varir og
verður heiminum til bjargar,
verður að skapast af mönnum,
sem í orðsins víðtækustu merk-
ingu eru „allsgáðir“. Alt annað
bræðralag fer út um þúfur á
einhvern liátt.
Stundum setjast menn að
drykkju og byrja sem innileg-
ustu hræður. Þeir brosa framan
í hvern annan, tala um vináttu
og hrósa hver öðrum, drekka úr
sömu flöskunni, og strjúka jafn-
vel liver annan utan. Það er líka
bræðralag, en oft endar það í
blóðugum áflogum. Þannig liafa
þjóðir farið að, stofnað til eins-
konar yfirborðs bræðralags með
fögrum loforðum og fagurgala,
en endað í blóðugum hildarleik.
Meðal þeirra liafa verið menn
druklcnir af ofurkappi, æsing-
um, öfgum, ofsatrú á þessa eða
hina stefnuna og rétt þeirra til
þess að fara sínu fram.
Einu sinni vissi eg deili á
manni, sem oft var drukkinn af
áfengi. Hann fór af landi burt
og lagði niður þetta áfengis-
fyllirí, en svo lvom hann heim
aftur á öðru „fylliríi“. Og eg veit
um ýmsa menn, sem lagt liafa
niður áfengisdrykkju, en farið
svo á annað fyllirí, óg stundum
orðið „hálfu verri helvítisbörn“,
en áður, orðið til þess að valda
sundrung og vandræðum og
eyðileggja alt bræðralag. Auk
þessa er svo mikill f jöldi manna,
sem enn stendur svo lágt hvað
þroska og siðmenningu snertir
að mat þeirra á verðmætum og
nautnum er hið furðulegasta.
Þeir eira alls ekki við það, sem
er hinum hásiðmentaða manni
sönnust nautn. Nautnasmekk
þeirra er ekki fullnægt nema
með áfengum skemtunum, á-
fengum leiksýningum, áfengum
bókmentum, reifurum og klám-
sögum, og áfengum drykkjum.
Alt verður að vera sterkt, spenn-
andi og áfengt. Annars ekkert
gaman. Ekkert gaman að sitja
við borð og rökræða, kryfja
málin til mergjar og auðga anda
sinn. Námshringar því óþolandi
félagsskapur, alt of bragðlaust.
Það verður að vera eitthvað
spennandi að heyra, eittlivað
spennandi að sjá, eitthvað spenn-
andi að lesa, eitthvað sterkt á
bragðið, eitlhvað verulega kitl-
andi. En í heimi slíkra manna
er aldrei varanlegs jafnvægis að
vænta. Fjöldinn er þar stöðugt
á einhverskonar „fyllirii“, en
það þarf „allsgáða“ menn, í
orðsins bestu merkingu, til þess
að skapa ákjósanlegan heim og
ósvikið bræðralag. Það er þvi
ekki nóg, að leggja mikla á-
herslu á eillhvað eitt, hve nauð-
synlegt sem það kann að vera,
þegar um það er að ræða, að
skapa hinn ákjósanlega mann.
Uppeldi hans verður að vera
samræmisfagurt og menning
hans jafnvægisgóð. Hann verður
að sitja við viskuhrunn guðanna,
en það hefir löngum kostað
kross og lieilagra manna líf, að
leiða heiminn til guðs. Ekkert
annað takmark getur }xí verið
hið endanlega.
Isafirði, 16. júlí 1940.
Pétur Sigurðsson.
Ileiiaia eða lieiman
NÝJAR GULRÓFUR, NÝJAR KARTÖFLUR,
GULRÆTUR, BLÓMKÁL, TÓMATAR, RAUÐ-
IR OG GRÆNIR. PERSILLE, RABARBARI,
NÝKOMINN ÁGÆTUR LAUKUR, AGÚRKUR,
REYKTUR LAX, BJÚGA, SARDÍNUR, RÆKJ-
UR, HARÐFISKUR, SPAGHETTI, GOTT GER-
DUFT1DÓSUM, BAUNIR í PÖKKUM. ALT TIL
SULTUNAR Á RABARBARANUM. MELROSE’S
LIPTON’S TETLEY’S BROOK BOND TE.
GRÆNAR BAUNIR, HANGIKJÖT.
JÆsMMi
2 herbergi
OG ELDHÚS óskast 1. okt. í
lusturbænum. — Nokkurra
mánaða fyrirframgreiðsla.
— Tilboð, merkt: „Nútíma
þægindi“, sendist afgreiðslu
Vísis sem fyrst.
Lagarfoss
fer á sunnudagskvöld 20.
ág. vestur og norður, snýr
við á Kópaskeri, aftur til
Reykjavíkur.
Skipið er fult af vörum,
og getur því ekki tekið
vörur héðan.
B. J ,-n .
Súðin
fer frá Reyk javík vestur
um land til Akureyrar
n. k. mánudag kl. 9 síðd.
Kemur við á aðalhöfnum
og eftir því sem flutning-
ur býðst.
Esja
Burtför er l’restað til
hádegis á laugardag.
Hárspemini>
Og
Ilát’k aniKtar
nýjasta tiska.
Nýkomið.
Hárgreiðslnstofan
PERLA
Bergstaðastr. 1. Sími 3895
II 1S s
til §öln
innan við bæinn, lijá Sund-
laugunum, 2 rúmgóð her-
bergi, eldhús og geymsla.
Öll þægindi. Iíálgarður. Verð
6500 krónur. Staðgreiðsla.
rilboð sendist afgr. Vísis,
merkt: „Staðgreiðsla“.
Frosin
Dilkalæri
Mýslátrad
Lambakjöt
Nýslátrað
NAUTAKJÖT.
REYKT KJÖT.
Kjötverslanir
Hjalta Lýðssonaz
Grettisgötu 64. Sími 2667.
Grettisgötu 50 B. Sími 4467.
Fálkagötu 2. Sími 2668.
Verkamannabústöðum.
Sími 2373.
NÝTT
Dilkakjöt
NÝTT
Nautakjöt
Saltkjöt
Kjðt $ fiskir
Símar: 3828 og 4764.
Góðar
kartöflur
Blómkál.
Gulrætur.
Gulrófur.
Næpur.
Tómatar.
Laukur.
Um leið og ákveðið ei hvert skal
halda er rétt að hafa í huga ad
fyrirhafnarminst er að taka
útbúnaðinn
fatnaðinn
og nestið
alt á einum stað
1 cZiverpooé^
Lokað á morguB,
laugardaginn 24. ág.
H.f. Hreinn H.f. Brjðstsyknrsgerðin Nði
H.f. Snkkulaðiverksmiðjai Sirins
>
Reykjauik -
Hraðferðir alla daga.
Bifreiðastöð Akureyrar. Bifreiðastöð Steindórs.
Veggfóður
ia ý St o im i ð*
ii N rl TlHSi 1 o LS E n Ö
Tlieodor Siemsen
Mýtt;
Diikakjöt
NAUTAKJÖT
ALLSKONAR
GRÆNMETI.
StebbabriLd
Símar 9291 og 9219.
Nauftifttvinifti
Hvítur og svartur nr. 30,
36, 40. —
Silkilvinni, margir litir,
Stoppigam, margir litir.
Tevgjubönd, hvít og svört,
Soldíabandateygja,
Hárnet — Hárpinnar.
& “fll :•?
HRZLC-
Þökkum innilega öllum þeim, sem heiðruðu mmningui
föður okkar og tengdaföður,
Bjartmars Kristj ánssonar,
og sýndu okkur velvild og samúð við andlát og jarðarför
hans.
' Bönni og tengdaböm.