Vísir - 14.11.1940, Blaðsíða 4

VÍSIR
ipiiljiiai Gamla Bíó
Strokufanginn frá Alcatraz.
(The King of Alcatraz)
J. Carrol Naish - Lloyd Nolan - Robert Preston.
Börn fá ekki aðgang. Sýnd kl. 7 og 9.
Mýkomið:
Lífstykki og Mjaðmabelti — Brjósthaldarar,
Teygjubaedabelti — Teygjubandabuxur,
Ullarsokkar — Flauel.
Versl. Dyngrja, Laugav. 25
All Bran
og
Corn Flake§
FYRIRLIGGJANDI.
fréttíf
I.O.O.F. 5=1221148l/2=9III
Aðalfundur
var haldinn í Knattspyrnuíélag-
inu Fram siÖastliÖinn fimtudag. 1
stjórn voru kosnir: Ragnar Lár-
usson förm. og varaform. Þráinn
Sigurðsson. MeÖstjórnendur Gunn-
ar Nielsen, Sæmundur Gíslason og
Jón Þórðarson. Allir kosnir með
samhljóða atkvæðum.
Fimtugur
er í dag Þorsteinn Loftsson, vél-
fræðingur hjá Fiskifélagi íslands.
Hjónaefni.
í gáirkveldi opinberuÖu trúlofun
sina ungfrú Sigríðúr Sigunðardótt-
ir. Bergstaðastræti 30, 'og fsleifur
Vigfússon, bóndi, Bjargarkoti,
Flj ótshlíð.
Útvarpið í kvöld.
Kl. 15.30—16.00 Miðdegisútvarp.
18.30 Dönskukensla, 1. fl. 19.00
Enskukensla, 2. fl. 19.25 Hljóm-
plötur: Óperulög. 20.00 Fréttir.
20.30 Erindi: Frá Japan. Eftir bók
John Gunthers (Magnús Magnús-
son ritstj.). 20.50 Útvarpshljóm-
sveitin : Lagsyrpa eftir Joh. Strauss..
— Einleikur á cello (Þórh. Árna-
son) : Óttusöngur, eftir Chopin.
21.15 Minnisverð tíðindi (Sigurð-
ur Einarsson dósent). 21.35 Hljóm-
plötur: Harmóníkulög.
K. F. U. M. og K.
Bænasamkoma í kvöld kl.
8]/ú. Ingvar Árnason talar
um samfélag í þjáningunni.
Allir velkomnir.
ÁGÆT
SAIOAIÓM.
SMJÖR í bögglum,
HKENSLAV
VÉLRITUN ARKENSL A. —
Cecilie Helgason, simi 3165. - j
Viðtalstími 12—1 og 7—8. (107
STÚDENTAR taka að sér |
kenslu í skólum, einkatímum og
heimiliskenslu. — Upplýsinga-
skrifstofa stúdenta, Amtmanns-
stig 1, opin virka daga, nema
laugardaga, kl. 3—6 sd. Sími
5780. (294
mi’Á&-fi!NDrol
KVENARMBANDSÚR (gull)
merkt, tapaðist á Fríkirkjuvegi
eða Lækjargötu. Visamlegast
skilist á Óðinsgötu 4, aðra hæð.
Fundarlaun. 325
GULLARMBAND tapaðist í
Oddfellow, niðri, á þriðjudags-
kvöld, eða á leiðinni að Lækjar-
torgi, eða í bíl í Norðurmýrina.
A. v. á. (332
■VINNAæ
TEK MENN í þjónustu og
geri við föt. Nýlendugötu 18,
kjallaranum. (302
TEKIÐ PRJÓN á Vitastíg 8,
kjallaranum. Ódýr vinna. (322
HÚSSTÓR^"""*
STÚLKU vantar að Vífils-
stöðum. Uppl, í síma 9334, —
t (334
| Félagslíf |
Kaffikvöld lieldur
Knattspyrnlufélagið
Nýja Bíó
Mr. Smith gerist þingmaður.
(Mr. Smith goes to.Washington).
Tilþrifamikil og athyglisverð amerísk stórmynd frá Co-
lumbia Film, gerð undir stjóm kvikmyndameistarans
Frank Capra, er sýnir að stundum getur verið erfitt að vera
lieiðarlegur og sannleikanum samkvæmur, þegar stjórn-
málin eru annars vegar.
Aðalhlutverkin leika:
JEAN ARTHUR og JAMES STEWART.
Sj nd kl. 6.30 og 9.
B
ÍTIUQfNNINfiÁDl
íslandsk Forretningsmand
önsker Forliindelse med en
solid og god dansk eller tysk
Dame. Islandske Damer liar
ingen Interesse. Billet, mrk.
„Fremtid“, sendes „Vísir“ in-
den 25. d.
ijm
VORUR ALLSKONAR
Hin vandláta húsmóðir notar
BLITS
í stórþvottinn.
BLANKO
fægir alt. — Sjálfsagt á hvert 1
heimili. |
HIÐ óviðjafnanlega R I T Z
kaffibætisduft fæst hjá Smjör-
húsinu Irma. (55
KAUPUM FLÖSKUR, stórar
og smáar, whiskypela, glös og
bóndósir. Flöskubúðin, Berg-
staðastræii 10. Sími 5395. —
Sækjum. — Opið allan daginn.
-________________(1668
KLÆÐASKÁPUR óskast. —
Uppl. á Laugavegi 58, eftir kl. 6.
___________________ (324
UTVARPSTÆKI óskast, með
stutt og hábylgjum. A. v. á. (326
KAUPI og sel gamlar bækur
og blöð. Bókabúð Vesturbæj-
ar, Vesturgötg 21. (334
HLAUPA-SKAUTAR ásamt
skóm nr. 43 óskast. Uppl. í
síma 3144. (328
KVENSKÓR og skautar ósk-
ast til kaups. Uppl. i sima 2468,
I eða Nýlendugötu 20, (333
NOTAÐIR MUNIR
TIL SÖLU
DÍVAN til sölu. Uppl. í Hellu-
sundi 7, miðhæð. (330
H. Benediktsson & Co.
Sími 1228.
nýkomið.
GOÐALAND
Bjargarstíg 16. Sími 4960.
hentug fyrir verkstæði og
skrifstofur óskast. Tilboð
merkt: „Verkstæðispláss“
sendist afgr. Vísis.
Fram í Oddfellow-
húsinu uppi í kvöld
ld. 9. Ýms skemtiatriði. Starfs-
fólk, sem vann við hlutavelt-
una, er sérstaklega lioðið. (335
HtlCISNÆDBJri
UNG HJÓN óska eftir 2 her-
bergjum og eldhúsi.' Tilhoð ósk-
ast merkt „100“. (327
KJALLARAHERBERGI ósk-
ast, með hita, í vesturbænum.
Uppl. í sima 2062. (329
KAUPUM kaníhuskinn. Verk-
smiðjan Magni, Þinglioltsstræti
23. Sími 5677 og 2088. (205
NOTAÐIR MUNIR
ÓSKAST KEYPTIR:
HREINAR LÉREFTSTUSK-
UR kaupir Félagsprentsmiðjan
h.f. hæsta verði. (905
KAUPI notaðar pergament
skermagrindur, húsgögn, hælcur
og margt fleira. — Fornsalan,
Hverfisgötu 16. (323
GÓÐUR barnavagn og klæða-
skápur til sölu. Uppl. í síma
5437. (331
FRÍMERKI
KAUPUM íslensk frímerki
híBsta verði, seljum útlend. —
Flöskuverslunin Kalkofnsvegi
(Vörubílastöðinni). (146
ÍSLENSK frímerki keypt
hæsta verði 5—7 e. h. daglega.
Gísli Sigurbjörnsson, Hring-
hraut 150. (415
HRÓI HÖTTUR OG MENN HANS.
600. BAHDAGI.
— Við skulum flýja, meðan þess
er nokkur kostur. Bófarnir ná ekki
gullinu samt. — Nej, við skulum
leika okkur dálítið við þá fyrst.
— Hristu þá af þér, Litli-Jón, -—•
hristu þá af þér. Það er auðveFt,
því að þetta eru raggeitur. Stöktu
síðan af vagninum.
— Burt með ykkur, þorparar.
Stöktu að baki mér, Litli-Jón. Við
þeysum burt, því að enginn má við
margnum. — Handsömum þá! æpa
ræningjarnir.
E. PHJLLIPS OPPENHEIM:
AÐ TJALDABAKI.
eftir hálfa kluklíustund, ungfrú góð. Eg þarf
að Inigsa dálítið.“
Ungfrú Moreland fór éins hljóðlega og hún
kom. Hugerson liorfði á eftir henni mjög hugsi.
„Svona kvenfólk vantar okkur vestra,“ sagði
Iiann. „Eg er viss um að hún kann að þegja.“
„Hún er hreinasta gersemi. Eg hygg, að liún
sé fróðari en sjálfur sendiherrann.“
Hugerson kveikti sér í vindlingi.
„Jæja, Mark“, sagði liann, „eg iiefi orðið
margs furðulegs vísari, og líklega verð eg að
fara til Parísar, áður en eg sendi lokaskýrslu til
Washington, en eg fæ ekki betur séð en horf-
urnar séu að ýmsu ískyggilegar. Við höfum
aldrei treyst á þessi félög og bandalög, en ef alt
á að ganga að óskum, verða allir að halda á
spöðunum næstu mánuði.“
Mark hlustaði með virðulegum svip á það,
sem Hugerson hafði að segja, en Hugerson virt-
íst mjög hugsi, — það var sem hann væri nú
»ð búa sig undir að tala um það, sem erfitt var
wm að ræða og bakaði honum miklar láhyggur.
-,Eg gat eklci fundið neina ríkisstjórn, sem
var áníégð með horfurnar“, sagði liann, „en eg
mun þó varla taka svo djúpt í árinni, er eg sem
lokaskýrslu mína. Eg lield, að það sé ekki nein
þjóð í álfunni, sem ekki býst við liinu versta, —
enginn trúir á friðinn. Það horfir ófriðlega
milli ítala og Tyrkja, og ef liinn mikli maður
Ítalíu fær sitt fram verður styrjöid háð. Drome
er land leyndardómanna. Þar er alt í einu alt
breytt og enginn skortur á fé. Herinn fær laun
sín og í Phaleron-vík liggja tvö nýsmíðuð beiti-
skip. Mér er sagt, að þar verði búið að stofna
konungsríki á ný eftir 1—2 mánuði. Þar er
eitthvað á seyði. Eg var mjög í vafa um þetta
alt saman, þar til eg kom þangað. Eg held, að
það liafi verið þess virði, að fara þangað til þess
að kynna sér liorfurnar. Það er einn maður til
að minsta kosti, sem trúir á framtíð Drome.“
„Felix Dukane?“ spurði Mark.
Hugerson lcinkaði kolli.
„Hann vinnur í kyrþei — notar þjóðbankana
og tvo aðra banlca — og peningárnir streyma
inn í iandið. Já, eg held, að skýrsla mín muni
vekja athygli í Washington. í Grande Bretagne
gistihúsi hitti eg Hiram Browne. Hann hafði
beðið þar í þrjár vikur með peningana, i hönd-
unum — tíu miljónir — fyrir Kount Dragma
forréttindin — en stjórnin vildi ekki við honum
líta, og hafði liún þó raunverulega beðið liann
að koma til Drome. Eg komst að öðru líka, en
iæt það kyrt liggja að sinni.“
„Hver er okkar maður í Drome?“ spurði
Mark.
„Hopkins,“ sagði Hugerson, hugsi á svip.
„Hann er fyrirtaks maður en vantar æfingu —
ágætur kaupsýslumaður, en fór ekki að gefa sig
að stjórnmálum fyrr en hann var búinn að
safna miklum auði. Ilann hefir þó komist að
einu, sem er mikilvægt —- en það verður enginn
friður í álfunni — fyrr en — kallaðu á stúlk-
una, Mark — nei, bíddu við, eg ætla að segja
eitt orð við Widdowes sendiherra fyrst.“
„Viljið þér fara inn í skrifstofu lians?“
Hugerson stóð upp. En áður en hann kæmist
að dyrunum kom sendiherra inn.
„Jæja,“ sagði hann, „dugir Mark til þess
starfs, sem honum var falið?“
Hugerson brosti ánægjulega.
„Hann vann verk sitt vel. Hann samdi 12
bráðabirgðaskýrslur upp úr skýrslum mínum.
Og gerði það vel.“
Mark var allur eitt bros. Og það mátti sjá á
svip sendiherra að hann var ánægður.
„Það var dálílið, sem eg vildi minnast á við
yður, sendiherra,“ sagði Hugerson. „Eg hefi
þegar rætt nokkuð við yður skoðanir mínar.
Nú tek eg máiin til uniræðu við stjórnina i
Washington. En þessi stúlka — ungfrú More-
land — er henni treystandi?“
Sendiherra brosti.
„Eg þori að fullyrða — að liún er — að mér
og Mark undanteknum — sá starfsmaður hér,
sem best er treýstandi. Hún var einkaritari
forsætisráðherra á styrjaldarárunum, og við
urðum að bjóða henni góð laun til þess að
krækja í hana. Hún skrifar aldrei um það, sem
varðar störf hennar. Eg treysti engum betur en
henni. Þess vegna lét eg yður fá hana.“
„Gott og vel,“ sagði Hugerson, „eg tek þá til
starfa.“
„Við hittumst að hádegisverðarborði ?“ spurði
sendiherra.
Hugerson hristi höfuðið.
„Þeir hafa víst frétt lim ferðir minar í Down-
ing Street. T\'ö bréf biðu mín við heimkomuna.
eg á að hitta utanrikisráðherrann í dag — við