Vísir - 15.05.1941, Blaðsíða 3

Vísir - 15.05.1941, Blaðsíða 3
V I S I R Sigurður Thorlacius: Um loftin blá. — Útgefandi: ísafoldarprentsmiðja h.f. Þetta er önnur úlgáfa bókar- innar. Hin fyrri iiafði selzt á svipstundu. Höf. hefir áður skrifað bók með efni úr íslenzku dýralífi — „Sumardagar“ minn- ir mig að hún iieili. Eg liefi ekki séð hana, en heyrt liið bezta af lienni látið. „Um loflin blá“ er ágæt bók og ÓYenjuleg að ýmsu leyti. Mun hún fyrst og fremst ætluð hörnum og unglingum — til fróðleiks og skemmtunar og siálubóta. Og víst er um það, að hún svíkur ekki æskulýðinn og raunar engan, sem hana les, gefur ekki steiná fyrir brauð. Höf. vill gleðja og fræða og vekja góðan hug til alls sem lifir. Fyrri bók lians mun og hafa verið af svipuðum toga spunnin. „öm loftin hlá“ ræðir mest- megnis um fugla og fuglalíf, einkum sjófugla af ýmsum teg- undum, en þó er margra ann- ara dýra getið. Stundum lætur höf. fuglana segja fróðlegar sögur af ferðum sínum „um loftin blá“ yfir láði og legi og lýsa því, sem fyrir augu ber. Kennir þar margra grasa og er víða vel og skemmtilega frá sagt. Og allar bera frásögur liöf. og lýsingar vitni um samúðar- rílcan hug og fölskvalausa ást til hins fjölþætta undursamlega lífs, sem kemur í heiminn án afláts, stendur við litla stund, starfar og stríðir og deyr. — „Höfuðpersónur" bókarinnar eru æðarhjónin Skjöldur og Brúnkolla. Skjöldur er þriggja ára, Ijómandi yngispiltur, sak- laus eins og barnið, en nú er eitthvað að komá yfir hann, eitthvað máttugt og áleitið, sem hann hefir ekki kennt áður. Það er ástin. Hann hefir rekizt á undur fríða, barnunga kollu og tekur lianai tali: „Dúnninn á hringu þinni er svo dökkur og mjúkur,“ segir hann kankvís- lega og stingur nefinu undir kverkina á henni. „Og svona fallega rauðhrúna jaðra á væng- fjöðrunum hefi eg ekki séð á neinni kollu nema þér“. Brún- kollu lízt að visu piýðilega á hann og dáist að honum í lijarta sínu, en finnst þetta nokkuð frekt í sakirnar farið og Jiegir —7 segir ekki aukatekið orð. — „Eg elska þig,“ segir hann og ræður ekki við sig. — „yiltu verða konan mín?“ — Þá er Brúnkollu litlu nóg boðið. Hún er ung og siðsöm, liefir aldrei verið i neinu flangsi eða pilta- hralli, þekldr ekki unað og löfra ástarinnar. En fallegur er hann! „Eg þekki þig svo lítið,“ segir hún og stingur sér á bóla- kaf í djúpið. „Skjöldur vissi ekki hvaðan á sig stóð veðrið.“ — Ilafði hann verið of bráðUr á sér? Var það kannske gagnstætt öllum venj- Um og reglum, að hiðja kollu svona umsvifalaust? Hann vissi það ekki. Hitt var honum ljóst, að hann mundi verða sorgarinn- ar barn og einstæðingnr til ævi- loka, ef hann næði ekki ástum þessarar ungu og fögru kollu. En að hann dokaði við stund- arkorn? Vonandi kæmi hún bráðlega úr kafinu og þá ætlaði hann að reyna á nýjan leik. En þá datt honum í hug, að ef til vill kæmi hún alls ekki upp á þessum stað. Hún gæti fundið upp á þvi, að synda í kafi langar leiðir, bara til þess að losna við hann. Kæmi svo upp einhvers- staðar langt í burtu. Og þá sæi hann hana líklega aldrei fram- ar. Hún mundi trúlofast og giftast einhverjum öðrum, en hann sæti eftir með sorg í hjarta. Nokkur augnablik liðu. Skjöldur heið milli vonar og ólta og skimaði í allar áttir, en Brúnkolla sást hvergi. Hann var að missa alla von. En þá skaut henni allt í einu upp á yf- irborð sjávarins. Hann þekkti 'hana undireins, þó að góður spölur væri á milli þeirra. Hún sat þarna á mjúkum öldunum, ósnortin og prúð, með sóldýrð vorsins yfir sér. Og hún var alls ekki að hugsa um að leggja á flótta. Hana langaði hlátt áfram til að sjá hann betur, kynnast honum, tala við hann, fann einhverja kitlandi, seiðandi þrá hið innra með sér. Og bráðlega tók hún að synda í áttina til hans — ekki með busli og gusugangi, heldur fullri kurteisi og virðuleik. Þá hóf liann upp raust sína, hinn skrautbúni, hugfangni hiðill, og söng ljóða-ljóð áslarinnar. Þegar sönginn lægði hvislaði Brúnkolla feimnislega: „Hvar eigum við að byggja hreiðrið okkar ?“ — Andartaki síðar voru þau komin i hjónabandið. Hveitihrauðsdagarnir fóru nú í hönd. Unaðslegar samvistir dag og nótt, blessan og fögnuð- ur ungra ásta. —- — Svo kom hreiðurgerðin, varþtíminn, upp- eldi barnanna. Þau kynnast mörgu, hjónin, tala við roskna fugla og •ráðsetta, verða margs vísari. Lifið er ekki eintómur leikur og gaman. Óvinir á hverju strái, hættur í öllum átt- um, margt að varast. Reyndar og ráðsettar kollur kunna fi'á mörgu að segja. Þær hafa reynt sitt af hvei'ju uixx dagana, mæðst og strítt, oi'ðið fyrir barnámissi og öðrum sorgum. Blikarnir hafa slegið slöku við, horfið út á sjó, látið þær annast uppeldi barnanna að mestu. Og böi’nin hafa reynst vanþakklát, farið leiðar sinnar án þess að kveðja eða þakka fyrir sig, farið i hundahljóði. Og margt segja þær fleira, hinar lífsreyndu kollur, er sett getur hroll að ungu móðurbrjósti. Sumarið líður og haustið og vetur gengur í garð. Brún- kolla er ein og yfirgefin, veit ekkert um hörn og hónda. Hefir svip, en hann sti’unsaði fram hjá og leit ekki Aið, lét sem hann sæi hana ekki. Þá sárnaði henni. Var hún þá svona, tryggð- in þeirra og, ástin, þessai’a tungumjúku, ástleitnu pilta? Hún reyndi að hera harm sinn i hljóði. Og ofan á sorg og sökn- uð bættust nú harðindi og hálf- gerður bjargarskortur. —• En allt Iíður til Ioka og líka hinn kaldi vetur. Þegar daginn lengir og fyrstu vorboðunum bregður fyi'ir, koma ljúfar minningar í heimsókn og margt rifjast upp. Og bráðlega fer hún að hugsa um Skjöld, hinn glæsilega, horfna eiginmann. Bara hann sé nú ekki tekinn saman við einhverja aðx-a! Qllum kollurn hlyti að lítast vel á liann og sækjast eftir honum. -— Tíminn líður og vorið nálgast, kemur allt af nær og nær. Briinkolla bíður og saknar og þnáir. Og loksiixs kenxur lxann, lxinxx liorfixi eiginmaður -— kemur til hennar, fagnandi, syngjandi. Húix fer öll hjá séx’, verður feinxiix eins og banx-uixg stúlka, fær ákafaix lxjartslátt. — En nú er alll gott, allt fyi'ii'gefið, allir öi-ðugleikar gleynxdii’. Og vorið fer í lxöixd — nýlt vor með liækkandi sól og ótal fyrii'heit- unx. Sagaix uixx æðai,'lijóixin — Skjöld og Brúnkollu — er uppi- staða bókarinnar. Eix inn í þá fögru sögu er ofið ýnxsum.þátt- unx úr ríki náttúrunnai’, ríki dýranna, lífi og háttunx.fugla á landi og sjó, fiska í djúpi hafs- ins o. s. fi’v. Hefir hinum slynga liöfundi tekizt að koina þar að margvíslegum fróðleik og eru sumar lýsingar hans og frásög- ur gerðar af mikilli pi’ýði. Verður ekki nánara út í þá sálma farið, enda. yrði það of langt mál. — Línur þessar eru og einungis til þess ritaðar, að vekja atliygli á óvenjulegri bók og þakka liöf. vel unnið verk. Páll SteingTÍmsson. Þér, sem hafið húsaskipti, athugið að LIVERPOOL verður ávallt næsta og hentugasta húðin,vegna góðrar afgreiðslu og fljótrar heimsendingar. Snúið yður því til: Mverpool Hafnarstræti. r -) C í m q r* • 11® Símar: 1135, 4201 og 4203. Mv^pool Laugavegi -----Sími: 4202. Mtxxpool Freyjugötu. •----*7 Sími: 1131. Grammoiðnplötur Dekka, Brunswick, His Masters Voice, Parloplion, Rigal. — Allar tegundir af NÁLUM og FJÖÐRUM. Mljóöfæraliúsið. Stíilliiir vsuiai* RmviisimsiBinti, jakkaissiunii ogr kápuisanini, vantar okkur stráx. Konur, sem gætu tekið buxur til saunxa heinxa tali við okkur sem fyrst. Klæðaverzlun Andrésar Andréssonar h.f. Sími 2420 Sími 2420 Tilk yuning'. • Það tilkvnnist hér með, að eg undirritaður opna verzlun í húsi mínu, Sólvallagötu 9 (áður „Liverpool“- útbú) i dag 15. maí. Verður jDar á boðstólum allskonar nýlenduvörur, bús- áhöld, leirvörur o. m. fl. Greið viðskipti. Sanngjarnt verð. Virðingarfyllst Sveinn Þorkellsson. Sími 2420 Sími 2420 Vanur eldsmiður getui’ fengið atvinnu hjá oss nú þegai’. H.F. HAMAR. Afmællskappleikni' í tílefni af 30 ára afmæli Val§ keppa í kvöld kl. 8,30 K.R. OG VALUR 8jáiö iiieÍNÉarana! Hvor vinnur? >• hef jast hinar vinsælu áætlunarferðir n. k. fimmtudag, laugardag og mánudag. Frá Borgarnesi: Fostudag, sunnudag. þriðjudag. — Þessa leið ekur hinn góðkunni bílst jóri Magnús Péturs- son. HEKLA Sími: 1515. Simi:1515. ÍÉit Mta i Cl. Lokað i tlag: ves^na flutíi- ingra. 8krifsfofan opnnð á morgr- nn á Ve§tnrgötn IV. I nm setuliðið og kvenfúlkið Sannar sögur úr astandinu. Djarflegustu skrifin um þessi mál. — Ritið verður selt í bænum á morgun. — Söludrengir og stúlkur komi í bókabuð ina, Laugavegi 18, í fyrramáíið. Há sölulaun. — Verðlaun. BEZT AÐ AUGLÝSA í VÍSL Uerzluniii i.l. t ilky ai uir; Frá og með deginum í dag hættum við rekstri útbús okkar á SÓLVALLAGÖTU 9. Viðskiptamenn okkar eru vinsamlega béðeír að snúa sér til aðalverzlunarinnar í HAFNARSTkÆTI 5, SÍMI 113 5. Virðingarfyllst Jai’ðai’för móður okkai’, Juliane S. M. Árnason, fer franx fná dómkirkjunni laugardaginn 17.. xnaí og liefst kl. 2 frá Ásvallagötu 3. .. Pétur Á. Jónsson. Þorsteinn Jónsson. Jarðarför móður okkax’, Sigríðar Ólafsdóttuv, fer fram föstudaginn 16. þ. m. frá dómkirkjunni og liefst með bæn á Elliheimilinu kl. 1. Elín Einaredóttir. Kristjana Einaxsdóttir. Sigríður Einarsdóttir. Hér með tilkvnnist að jarðarför Sigríðar Jensdóttur, Dragliálsi, Svínadal, fer fram frá nefndu heimili lxennar laugardaginn 17. mai og hef st með húskveðju kl. 11 f. h. — Bílferð fi’á Akranesi kl. 8.30 að rnorgni sama dags. Aðstaxidendur.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.