Vísir - 30.09.1941, Blaðsíða 2

Vísir - 30.09.1941, Blaðsíða 2
VISIR VISIF? DAGBLAÐ Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F. Rltstjóri: Kristján Guðlaugsson Skrifst.: Félagsprentsmiðjunni Afgreiðsla: Hverfisgötu 12 (Gengið inn frá Ingólfsstræti) Símar 1 6 6 0 (5 línur). Verð kr. 3,00 á mánuði. Lausasala 15 og 25 aurar. Félagsprentsmiðjan h.f. Myndi Bevin brosa? ITSTJÓRI Alþýðublaðsins er að velta því fyrir sér i gær, hvort Bevin myndi ekki brosa, ef bann lieyrði það, að stefna verkamanna, seni fylgja Sjálf- stæðisflokknum að málum, væri svipuð hinni, sem brezkur verkalýður hefir nú upp tekið, að forðast vinnudeilur, er leiða til verkfalla og koma á endur- bótum eftir leiðum þingræðis- ins. Hér hefir ritstjórinn lent í miklum vanda, með því að í þessu efni hefir það ekki litla þýðingu, hvort Bevin myndi brosa eða brosa ekki. Það er enginn efi, að Bevin myndi fagna þvi, að svo fjöl- mennur hópur íslenzkra verka- manna, sem sá, er skipar sér í raðir Sjálfstæðisflokksins, liefir náð jafn miklum félagslegum þroska og starfsemi hans öll ber vitni um, og þá ekki sízt það stefnuskráratriði, að varðveita vinnufriðinn í lengstu lög, og hafa ekki verkföll sér til gam- ans, aðallega er líður að kosn- ingum. Bevin hefir sýnt, að hann hefir flestum frekar skiln- ing á þvi, að vinnufriður er öll- um þjóðum nauðsynlegur, ekki sízt á styrjaldartímum. Hann hefir gengið á undan með góðu fordæmi, og hvetur nú brezka verkamenn til þess að leggja allt sitt fram til þess að tryggja sig- ur Breta í þeim hildarleik, sem nú er háður. En á sama tíma hefir Alþýðublaðið skorað á allar stúlkur að ráða sig ekki í vist, þannig að húsmæð- urnar yrði að þvo sinar eigin spjarir og hirða sjálfar hús sitt og börn. Ekki er að tala þar um umhyggjuna fyrir góðri sam- búð vinnuveitenda og vinnu- þiggjenda, ekki umhyggjuna fyrir húsmæðrunum, sem lijálp- ar þarfnast, æskulýðnum, sem er að alast upp og þarf aðhlynn- ingu, og þá ekki sízt starfsstúlk- unum sjálfum, sem er vinnan fyrir beztu. Það er alls ekki ó- sennilegt, að Bevin myndi brosa, þegar hvatt er til slíkra verk- falla, — og það gera fleiri, þótt .enginn hrosi máske eins og Bevin. Lítil hætta er á öðru, en að verkamenn kunni að meta hina óeigingjörnu baráttu fory’stu- manna Alþýðuflokksins á und- anfömum árum, en allt ógæfu- timabilið hafa þeir átt sæti í rik- isstjórninni. Þá hefðu þeir vafa- laust getað mörgu góðu til leið- ar komið, en lítill vafi er á þvi, að Bevin hefði brosað, liefði hann séð árangurinn. Þá ber að minnast Jýðræðis- ins, sem ríkjandi var innan al- þýðusamtakanna og jafnréttis- ins, sem verkamönnum var tryggt. Þegar háð hafa verið Al- þýðusambandsþingin, hefir á- valt verið þar einlitur hópur, og enn er stimpast við til þess að varna því, að verkamenn fái notið þar almennra mannrétt- inda og frelsis þess, er þeim ber. Verði Alþýðusambandið ekki með öðrum svip en hingað til, er á því lítill vafi, að Bevin myndi brosa liti hann þangað inn. Ekki er að tala um Alþýðu- flokkinn sjálfan. Einn á hann ráðherrann og utanrikismálin Iiefir bann i höndum sér, en sá er galli á gjöf Njarðar, að ýmsir fullyrða, að flokkurinn sé aðeins flokksstjórnin, en að fylgið sé rokið veg allrar veraldar. Það hefir verið að reitast af flokkn- uni ár eftir ár, en þó hr.unið af honum upp á síðkastið, aðallega fyrir aðgerðir Alþýðublaðsins. Er utanrikismálaráðherranum iítill stuðningur að slíku mál- gagni, enda mun hann stundum undirleitur vegna vesaldóms blaðsins. Menn hafa það fyrir satt, að utanríkismálaráðherra án flokks, sé svo einstnkt fyrir- Ijrigði í menningarlöndum, að Bevin myndi brosa, er hann sæi liann, en hann myndi áreiðan- lega skellihlæja, sæi, hann Al- þýðublaðið og hugleiðingar rit- stjórans i leiðara þess í gær, þótt gáfnaljósið týri þar með svip- uðum hætti og venjulega. Sýning listmálara og myndhöggvara opnuð á laugardaginn. Myndlistardeild Bandalags ís- lenkra listamanna efnir til list- sýningar í sýningarskála Garð- yrkjufélagsins á næstunni, eins og skýrt var frá hér í blaðinu fyrir skemmstu. . Er ætlazt til, að sýningin verði opnuð á laugardaginn kemur og verði opin til 20. okt. n. k. Sýningin er bæði fyrir málara og myndhöggvara og er utanfé- lagsmönnum, einnig heimil þátt- taka. Er þess óskað, að þeir lista- menn, sem ætla sér að sýna, tií- kynni þátttöku sína fyrir n. k. miðvikudagskvöld. Er unnið að því af kappi, að innrétta skálann fyrir sýning- una, og er það firmað Höjgaard & Schultz, sem hefir tekið verk- ið að sér. í dómnefnd hafa verið kosin: Finnur Jónsson, Kristín Jóns- dóttir, Þorvaldur Skúlason og Jóhann Briem listmálarar og Marteinn Guðmundsson mynd- höggvari. Lainlssímfuii 35 ára: Ními á livera Iiæ á landi, o§r talitöð í hvern bát á §jó9 er markmiðið, segir Guðm. Hlíðdal póst- og símamálastjóri. 1941 átti Landssíminn 35 ára afmæli, en sæ- stöð í hvern bát á sjó. Þróun ^ í gær, 29. sept. 1941 átti Landssíminn 35 ára afmæli, en sæ símasamband milli Seyðisfjarðar og útl. hófst rúmum mánuði fyrr, eða 25. ágúst 1906. Hefir Vísir fengið eftirfarandi upplýs- ingar hjá Guðm. Illíðdal póst- og símamálastjóra: Sem dæmi um þróun símans á þessum umliðnu 35 árum má geta þess, að í lok 1906 voru aðeins 250 símar til á landinu, í árs- lok 1940 eru þeir 9300. Landssímastöðvar eru við síðustu ára- mót orðnar 503. Á 4720 km. lands hefir verið lagður sími, en víralengdin er samtals 14640 km. Árið 1906 voru afgreidd 1032 innlend skeyti og 3000 erlend skeyti. Síðastliðið ár voru afgreidd 217000 innlend skeyti og 120000 erlend. Langlínusamtöl voru 3700 árið 1906, árið 1940 voru þau 940000. Símtalaþjónustan við útlönd hófst 1935 og var 1939 komin upp í 15000 samtöl, en varð að hætta 1940. Símtala- þjónustan við báta og skip hófst í maí 1938, og var árið eftir komin upp í 4100 samtöl, en varð einnig að hætta 1940. Tekjurnar urðu árið 1906 8.722 kr., en 1940 urðu þær 3.670.000 kr. Stofnkostnaður varð árið 1906 0.6 millj. kr., en árið 1940 varð kostnaðurinn 9.2 millj. kr. Þenna eina mannsaldur, sem síðan er liðinn, liefir orðið geysi- mikil breyting — mætti nærri því segja bylting — i þjóðlífi Islendinga. Hefir Landssíminn átt sinn drjúga þátt í þeirri þró- un og þeim framförum, sem þessari breytingu hafa verið samfara. Þangað til síminn kom, mátti heita, að landið væri algjörlega einangrað, fáir vissu að það var til og enn færri að þar lifði menningarþjóð. Tíðindi bárust afar seint til landsins og um það. Eitt sinn kom það fyrir hér í Reykjavík, að haldinn var afmælisfagnaður konungs og hans minni drukkið löngu eftir að hann var látinn. Um alda- mótin fengum við í lærða skól- anum „póstskipsfrí“ einn dag einu sinni á hverjum vetri, þeg- ar póstskipið kom frá Dan- mörku. Með simanum brej’ttist margt, þar á meðal ldukkan, en hún hafði fram að þeim tíma verið mjög misjafnlega fljót, í binum ýmsu héruðum. T. d. gat ldukkan verið hér um bil það sama, þegar komið var til bæja sunnan við Holtavörðuheiði, eins og liún var, þegar lagt var upp frá síðasta bæ norðan heið- ar, þólt 3—4 stunda reið væri þar í milli. Með símanum breytt- ist tíminn bæði í eiginlegri og óeiginlegri merkingu. Síminn varð vitanlega lyftistöng verzl- unar og alls athafnalífs í landinu og nálægði liin fjarlægustu liér- uð og sveitir svo óskiljanlega mikið í einni svipan. Aðal stofnlína Landssímans var lögð sumarið 1906 norðan um land milli Reykjavíkur og Seyðisf jarðar, en næstu ár þar á eftir var svo línulagningunum lialdið ölullega áfram, og lcerfið aulcið og stækkað. Árið 1929 var landið loks orðið símgirt, þegar lögð var suðurlandslínan yfir alla sandana milli Víkur og Hornafjarðar. Og áfram var haldið að auka og þéiía sima- kerfið, þannig að nú er farið að eygja það takmark, að koma síma á hvern bæ á landi og tal- stöð í hvern bát á sjó. Þróun Landssímans hefir sem sé ekki eingöngu verið bundin við vír- ana, heldur er nú „þráðlausi“ hlutinn orðinn engu ómerki- legri. Tala sveitabæja, sem hafa síma, er nú komin upp í ca. 1250 og má telja það einhverja hina mestu blessun landslýðn- um, að nú er svo komið, að yfir 400 fiskibátar og önnur skip landsmanna eru þegar búin radio-taltækjum og radio- skeytatækjum, sem að lang- mestu leyti er eign Landssímans og rekið af honum, í sambandi við strandarstöðvarkerfi sím- ans liringinn í kringum allt landið. Áður en hildarleikur sá, sem nú stendur yfir, liófst, var svo komið, að íslendingar gátu talað frá símanum heima hjá sér til fjarlægra landa og jafnvel staða andfætis á hnettinum, eins og t. d. Rio de Janeiro eða Bue- nos Aires. Yfirleitt mun óhætt að segja, að síminn sé lífæð athafna- og viðskiptalífs þjóðarinnar,- auk þess, sem hann er einhver virk- asta öryggisráðstöfun til vernd- ar lífi manna á sjó og landi, og liann á þéirri gæfu að fagna, að þróun hans og hlutverk er ó- tæmandi. Ef eg ætti að segja, hvað eg teldi hið merkasta í þróun lands- símans hin síðari árin, mundi eg óhikað nefna bátatalstöðv- arnar og jarðsímann yfir Holta- vörðuheiði, sem er fyrsti bútur- inn í framtíðarsímalagningu hér á landi. Operettan Nitouche ver'ður sýnd anna'S kvöld kl. 8 (miðvikudag, en ekki fimmtudag eins og venjulega), og hefst sala aðgöngumiða kl. 4 í dag. Óttast um vél- bát frá Siglufirði. M enn á Siglufirði eru farnir að óttast um vélbatinn „Pálma“, sem þar er gerður út, en hann fór í róður í fyrrakveld og hefir ekki komið fram. Hins- vegar hefir lík eins skipverja fundizt á reki. Þegar Pálmi fór í róður var veður gott, en undir morgun gerði hrynu, sem lægði þó fljótt aftur. Komu allir bátar aðrir frá Siglufirði að landi, en það eina, sem sást af Pálma var lik eins skipverja, sem fannst skammt vestur af Siglufirði. Þeir, sem líkið fundu, urðu einskis annars varir í grennd við það. Þessir menn voru skipverjar á Pálma: Júlíus Einarsson, formaður, kvæntur og faðir sex barna. Júlíus Sigurðsson, kvæntur og átti börn. Kristján Hallgrímsson,kvænt- ur, átti 3 börn. Snorri Sigurðsson, kvæntur, átti eitt barn. Jóhann Viggósson, unglingur, ókvæntur. Eigandi •v.b. Páhna var Jó- liann Stefánsson. Bólstrarar og húsgagnasmiðir geta fengið góða atvinnu um langt timabil á liúsgagna- vinnustofu minni. Þorsteinn Sigurðsson. Grettisgötu 13. 1000 KRÓNUR 1 peningum Greitt á Hlutaveltunni. Skíði Skíðaskór Svefnpoki Skíðasleði Skófatnaður Leðurvörur Skrautbundið í Sólon Islandus, I.—II. bindi Þjóðsögur Ól. Davíðssonar, I.—II. bindi Félagsbókbandinu Ljósvíkingurinn, eftir H. K. Laxness I einum Þjóðsögusafnið Gríma, Ii—XV. drætti. MATARFORÐI Kartöflur Rófur Kjöt Fiskur Ostur Smjörlíki Skyr Mjólk — Allt í einum drætti! - Þarna er hægt að eignast stórar peningaupphæðir og ýmiskonar nauðsynjar fyrir sama og ekki neitt! Öll fornritin, sem út eru komin Stórt safn af barnabókum í einum drætti Rykfrakki (eftir máli) Litaðar, stækkaðar Ijós- Afpassað frakkaefni. Farmiðar með skipum og Verð kr. 105.00. myndir. — Mörg málverk. Afpassað fataefni bifreiðum í allar áttir Ennfremnr þnsnndir annarra ágrætra eignlegra iiiiina. HLUTAVELTA ÁRMANNS veröur haldin í skála Garöyrkjufélagsins við Túngötu í dag, þriðjudag 30. sept. og hefst kl. 6 Kol — Saltfiskur Lítið f sýningarglugga Værðarvoð frá Álafossi Körfugerðarinnar, Bankastræti |]ngiu ii 11II! GETUR nokkur lifandi maður leyft sér að sleppa slíku tækifæri Spennandi happdrættiT Pólerað borð 9 INNGANGUR 50 AURA DRÁTT.URINN 50 AURA DYNJANDI MÚSIK ÞETTA verður ábyggilega stórfeng- legasta og happadrýgsta hlutavelta ársins Reykvíkingrar! Allir á hlntaveltu Armanns!

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.