Vísir - 14.11.1944, Qupperneq 3

VlSIR
Bandankjanienn missa
síðnstu staðina
í Suður-Kína.
Bandaríkjamenn hafa misst
síðustu flugstöð sína í Suðui>
Kína.
Stöð þessi var við. borgina
Liucliow, en þaðan sækja Jap-
anir suðvestur til Nanning og ,
eru að sögn komnir hálfa leið
þangað. Það yx-ði Japönum stór-
kostlegur sigur, ef þeim tækist
að ná þessari borg, því að með
því móti verða þeir búnir að
opna landveg frá Shanghai suð-
ur til Indó-Kína og mun það
bæta mjög samgönguvandamál
þeirra. I
Bandaríkjamenn eyðilögðu
allt, sem þeir gátu ekld haft með
sér frá Liuchow. j
5 lierdeildir eig’a
ad vcrja Ormok.
Japanir hafa nú skipað fimm
herdeildum gegn Bandaríkja-
mönnum við Orntok-flóa á
Leytc.
Ætla Japanir nú bersýnilega
að láta ekki lengra undan síga,
en Bándaríkjamenn hafa truflað
undirbúning þéirra með þvi að
sækja inn á svæði það, þar sem
Japanir safna liði sínu einkum
saman og hefir oi’ðið nokkuð
manntjón hjá Japönum við það.
Þjóðverjnr fá ný
leyni%og»n.
Þýzki herinn á að fá ný leyni-
vopn á næstunni og það á að
endurbæta þau, sem fyrir eru. 1
Þessu lofaði Göbbels i ræðu,
sem hann hélt á sunnudaginn í ,
Berlin. Hann sagði ennfremur, !
að á næstu mánuðum rnundi
mikill fjöldi herdeilda úr þjóð-
varnarliðinu þýzka verða reiðu-
búinn til að taka þátt í bar-
dögunum.
Lie i Stokkhólmi.
Tryggve Lie, utanríkisráði
herra norsku stjórnarinnar í
London, er kominn til Stokk-
hólms frá Moskva.
Sagði hann við blaðamenn,
að rætt hefði vei’ið við Rússa um
öll sameiginleg mál þeirra og
Norðmanna vegna þess að rúss-
neskar hersveitir hafa sótt inn
í Noreg. Tei’je Vold, dómsmála-
ráðherra, er enn i Moskva.
Þjóðveijar safna far-
artækjnm í Noregi.
Undanfarna mánuði hafa
Þjóðverjar safnað saman öllum
bifreiðum og bifhjólum í Nor-
egi.
Hafa farartæki þessi ekki ver-
ið í notkuix undanfarið, ekki
verið leyft að nota þau eða þau
ekki í lagi. Er þeim safixað sam-
an á vissa staði í landinu og
hafður um þau strangur vörður.
Óttast Þjóðverjar bei'sýnilega,
að Norðmenn muni nota farar-
tæki þessi, ef til hernaðarað-
gerða kann að koma í landinu.
( Frá norska blaðafulltrúanum.)
Þjóðverjar láta nú höggva
skógana meðfram vegum í S.- i
Noregi i allt að 300 m. fjarlægð
frá þeim'
★
Noi’skir föðurlandsvinir hafa
eyðilagt tvö vélaverkstæði í
Oslo, sem stöi’fuðu fyrir Þjóð-
verja.
★
Rússar tóku í gær borgina
Jasapati, sem er um 70 km.
austur af Budapest.
Vantar krakka
nú þegar til að bera blaðið um
SOGAMYRI
AÐALSTRÆTI.
DAGBLAÐIÐ VISIR.
Bazar
Kvenfélag Fríkirkjusafnaðaríns í Reykjavík heldur bazar
miðvikudaginn (á morgun) 15. nóvember kl. 2 e. hád. í
Góðtemplarahúsinu uppi.
Hjartans þakkir til barna minna, ættfólks og vma,
sem á margan hátt glöddu mig sjötuga, þann 11. október
s.l. Guð blessi þau öll, gleðji og auðgi að varanlegum verð-
mætum.
Ölöf Jónsdóttir.
Sýning
á málverkum og höggmyndum í Sýninga-
skála listamanna, Kirkjustræti 12.
Opin daglega kl. 10—22.
Gunnfnður Jónsdóttir
Gréta Björnsson
Hjartanlegar þakkir til núverandi og fyrrverandi
yfirmanna minna, starfsbræðra, kunningja og vina, sem
heiðruðu mig með gjöfum, skeytum, heimsóknum og hlýj-
um handtökum á 25 ára starfsafmæli mínu, 9. þ. m.
Sigurður Gís.lason
lögregluþjónn.
Karlmannabuxur.
Dreng j akulda j akkar
tvöfaldir með hettu — nýkomið.
GEYSIR H.F.
Fatadeildin.
Don Quixote
hið óviðjafnanlega snilldarverk
Cervantes, er nú komið út ó
íslenzku í fyrsta sirin. Þetta ó-
dauðlega snilldarverk, eitt allra
skemmtilegasta verk lieimsbók-
menntanna, er fjöllesnai’a og
útbreiddará en nokkurt annað
í’it i viðri veröld, að biblíunni
einni undanskilinni, enda geng-
ur það undir nafixinu „bókin,
sem keppir við biblíuna vxm út-
breiðslu“.
Þessi skemmtilega bók hefir
verið þýdd ó svo að segja hvert
einasta tungumál í heiminum,
og meðal stórþjóðanna skipta
útgáfxir bókarinnar nxörgum
hxmdrxxðum. Hún er alltaf jafn
vinsæl og eftirsótt til lestrar,
enda fyrnist hún aldrei fremur
en önnur sígild listavei’k. Ungir og gamlir lesa þessa bók sér
til óþrotlegrar ánægju, en alli’a vinsælust er hún þó af ung-
lingum, sem, ljúka xipp einxim munni um það, að þeir hafi
aldrei lesið jafn skemmtilega bók.
Veglegri og ákjósanlegri tækifærisgjöf en þéssa bók
er naumast hægt að velja, og skiptir litlu, hverj-
um gjöfin er ætluð.
th siðuslu leit
þjóðlegur fróðleikur, skráður af Ingibjörgu Lárusdóttur, dótt-
urdóttur Bólxx-Hjtxlmai’s. —- I bók þessai’i ei’u æskuminningar
höfundarins, þjóðsögur og loks sagnir af Bólu-Hjálnxai’i. —
Þetta er vel rituð bók og skenmxtileg.
Enginn, sem amx þjóðlegum fræðum, má láta undir
höfuð leggjast að eignast þessa bók.
Hafuisklsma,
| safn sjaldgæfra og óprentaðra kvæða, islenzkra, frá 17. og 18.
öld, safnað af Koni’áð Vilhjálmssyni fi*á Hafralæk. Fyi’sta
hefti safnsins er nú komið út, en alls verðu'r það eitt til tvö
bindi. Verða fyi’st og frenxst valin i safn þetta þau kvæði og
höfundar, sem á sinum tínxa nutu viðurkenningar og vinsælda
með þjóðinm, en eru nú litt kunn.
Upplag er mjög takmarkað og ættu menn að tryggja
sér eintak hið fyrsta.
Sjómeim,
viðburðarik og skemmtileg bólc um svaðilfarir og mannraunir
selveiðimanna í Norður-Ishafinu eftir danska rithöfundinn
Peter Tutein, þýdd af Hannesi Sigfússyni. Þessi bók gefur
góða hugmynd unx einn ævintýralegasta þátt sjómennskunn-
ar, selveiðar í norðurhöfum. Frásögnin er létt og óþvinguð
og bókin ágætlega rituð.
Ákjósanleg bók fyrir alla þá, sem unna mannraun-
um, hættunx og svaðilförum.
*
Framantaldar bækur lætur enginn vandlátur bókamaður
vanta í skápinn sinn.
Bókantgáia Pálma i. lénssonar.
Aukafundur
Aukafundur í Hlutafélaginu Eimskipafélagi íslands
verður haldinn í Kaupþingssalnum í húsi félagsins í
Reykjavík laugardaginn 18. nóvember 1944 og hefst
kl. 1 e. h.
DAGSKRÁ:
1. Tillögur til lagabreytinga.
ASgöngumiSar aS fundinum verSa afhentir hluthöf-
um og umboSsmönnum hluthafa á skrifstofu félagsins í
Reykjavík, miSvikudaginn 15. og fimmtudaginn 16. nóv.
Nokkrar stúlkur
gela lengíð fasta atvinnn í vejksmíðju
voni. Upplýsingas: í sima 1132 í dag
og á morgtin.
Ethel Vance: 13*5
A ílótta
dökkir baugar undir augunum.
Hann horioi á liana ixiojanúi,
starandi auganráöi. Hmn mao-
ui’iiin kom nonuni nu tii hjaip-
ar og saman úáru þeir iiana upp
stigann, og greifynjan geixk upp
á ex ur penn. *
Þegar upp var komið sagði
hún:
„Héi’na!“
Ug svo gekk liún á undan
þeini ei tir íongum göngum.
Hun var í vaxa um nvaoa her-
bei’gi hún ætti aö velja, og þegar
enua og þeir á eftir nennx, opn-
aöi liun uyr og kveikti. Siort
rúm var 1 hernerginu. Mark
lagöi móður sina x rumið og
þao var sexn hann beitti lunztu
kröftunx smum tú þess.
Fi'tir á gat hann ekki niunað
hvaö gei’zt iiaföi. Finhver hafði
di’egio skona af fotuxn hennar
og íært liana úr ioðkápunni,
lagt hana í rúmið og brextt yf-
ir iiana. Hitaflaskan Uatt á goif-
ið. Greifynjan tók hana og
sagði:
„Hún er köld!“
| Því næst for hún inn í bað-
herbei’gið og fyiiti iiana heitu
vatni og iagöi liana miili
rekkj uvoöanna.
„Vatnið er allt af heitt. Eg
ætla að ná í hitaflöskuna nxína
líka.“
Hún fór og sótti hana. Mark
sat á rúmstokknum og horfði á
bjástur greii'yujunnar og Fritz.
Greifynjan var í ixvítum
slopp, meö rauðri mittissnúru.
Hiö langa, ljosa hár liennar var
fléttað og naðu flétturnar í belt-
isstað. A veggina voru málaðar
rnyndir. Grunnurinn var grár.
Myndirnar voru af austui’rxsk-
mn hölium og skemmtigörðum.
— I rúminu var allt iivítt og
hreixxt og blúndur á svæflun-
um og greifakórónur hroderað-
ar í svæflaverin. — llmur af
gljávaxi barst að vitum lians
og þótti honum ilmurinn góð-
ur. — Hann leit í allar áttir,
nema á móður sína. Fn nú liall-
aði greifynjan sér yfir hana og
spurði:
„Er hún á lífi?“
„Já,“ sagði Emmy Ritter.
Nú tók Fi’itz til máls, á-
hyggjufullur:
„Nú hallar þú þér út af líka.
Hérna á legubekknum. Þú get-
ur ekkert írekara aðhafzt.“
Ilaiin stakk svæíli undir höf-
uð Marks.
Greifynjan stóð fyi’ir dyrum
úti og ræddi við Fritz. Hún
snei’i iyklinum í skránni og hélt
svo á honum 1 hendi sér.
„Eg þarf ekki að þakka hefð-
arfrúnni,4 sagði Fritz. „Þau
tvö — þarni inni — gleyma
aldx’ei því, sem þér gerið íyrir
þau.“
Greifynjan virti Fritz nú
fyrst rækilega fyrir sér og
henni varð þegar ljóst, að það
var gamall þjónn, vel þjálfaður
og kurteis, tryggur og enn dug-
andi, senx hún var að tala við.
„Hvað gerist nú?“ spurði
hún. „Þau eru fráleitt úr
hættu.“
„Því fer fjarri,1 sagði Fritz
þunglega. „Það cr eftix’, sem erf-
iðast er.“
„Hvað? Hvernig stendur á
þessu? Hvað kom fyrir?“
j Fi’itz ypti öxlum, það var til-
gangslaust að fara að útskýra
þetta fyx’ir henni.
| Ef þeir yrðu handteknir væri
bezt fyrir hana, og læknirinn
líka, ef hún fengi ekkert að vita.
| „Frú Ritter dó i gærkveldi,“
sagði liann og gaf uánar gætur
I að henni, til -þess að sjá hver
j áhrif orð hna höfðu. Hann sá,
að svipur hennar bar vitni
liryllings og meðaumkunar. —
„Hún dó af völdunx lijartabil-
unar. Eg var þjónn hennar fyr-
ir eina tíð og hafði gert kröfu
til þess, að mér yrði afhent lík
hennar til greftrunar. Mark var
vitanlega nxeð mér. Við urðuni
þess varir, að lífsmark var nxeð
henni. Við gerðunx á henni lífg-
unartilraunir, er við höfðum
náð henni úr kistunni. Þér getið
ekld ætlast til þess, að við för-
uni að afhenda þeim liana aft-
ur.“ *
„Eg er ekki viss um, að það
sé satt, sem þér eruð að segja
mér.“
Fritz lyfti höndum lítið eitt
og gerði sig senx sakleysisleg-
astan á svip, en sagði ekkert.
f