Vísir - 16.02.1946, Qupperneq 4

4
V 1 S I R
Laugardaginn 16. febrúar 1946
VISIR
DAGBLAÐ
Utgefandi:
BLAÐAUTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aurar."
Félagsprentsmiðjan h.f.
! Veðuríregnir og öryggi.
tfjjlysavarnafélag Islands og ýmsir fleiri aðilar
*■* munu bafa farið þess ó leit við atvinnu-
málaráðherra, að rannsókn verði látin fara
fram á veðurspám, frá því er tekið var að
birta þær að riýju að styrjöldinni lokinni. Tel-
uf félagið, að spárnar hafi oft reynzt ófull-
nægjandi, og beri því að athuga, livað unnt
sé að gera til þess að bæla úr þessu og auka
á öryggi sæfarenda. Er þetta út af fyrir sig
sjálfsagt og réttmætt í alla staði.
Manna á meðal hefur veðurstofan orðið fyr-
ir allmiklu aðkasti vegna veðurspár hennar,
er fárviðrið skall á hinn 9. þ. m. Hafa þeir
<lómar verið felldir að lítt athuguðu máli. Að-
staða veðurstofunnar er enn hin erfiðasta, með
því að veðurfregnaþjónusta A'íðsvegar á norð-
xirhveli er enn ekki komin í samt lag eftir
ófriðinn. Þannig má nefna, að þráfaldlega ber-
ast engar veðurfregnir frá Grænlandi, og mun
einnig hafa verið svo að þessu sinni. Skýring-
ar við veðurspár er litlar unnt að gera, nema
því aðeins að veðurfræðingarnir lesi sjálfir
upp veðurfregnir, en ekki starfsmenn Ríkis-
útvarpsins, svo sem nú tíðkast. Unnið er að
því kappsamlega að bæta úr ýmsu því, sem
miður fer i þjónustu þessari, og hefur hinn
nýskipaði veðurstofustjóri þar forystuna. Þótt
hér sé um erfitt úrlausnarefni að ræða, mú
telja vafalaust, að það sé í góðum höndum.
Þegar svo við bætist almennur skilningur á
nauðsyninni, verður fé vafalaust ekki sparað
til umbótanna, af opinberri hálfu. Ætti þá
að mega tryggja, að mistök endurtaki sig
ekki að þessu leyti, en fleiru ber að gefa gaum
í sambandi við umræður um öryggismálin.
1 ofviðrinu 9. þ. m. annaðist allstór vél-
bátur björgunarstörfin og hjálpaði mörgum
bátum heilum til hafnar. Engin björgunar-
skúta var að störfum, enda mun Sæbjörg
liggja á landi til breytinga eða viðgerða. Þegar
sú staðrcynd blasir við augum, að sæmilegur
vélbátur getur veitt svo mikilvæga aðstoð sem
raun er á, má draga af því þær ályktanir fyrst
og fremst, að bátar hér við Faxaflóa og víðar
um land eru of litlir til þess að standast of-
viðri og stórsjói. Meðan sjór er stundaður á
slíkum bátum er algerlega óverjandi að iiafa
ekki til umráða fullkomnar björgunarskútur,
búnar beztu tækjum. Smábátarnir virðast ekki
Þyggja nægjanlegt öryggi á vetrarvertíð hér
við land, þótt þeir geti komið að fullum not-
um á öðrum tímum árs. Ósagt skal látið,
bvaða bátastærð lientar bezt á vctrarvertíð
hér syðra, enda kemur þar margt til álita.
Væri það athugunarefni út af fyrir sig, hvort
ekki mætti finna heppilega bátastærð, bæði
með tilliti til rekstrar og öryggis. Útvegsmenn
eru þessum hnútum kunnugastir og gætu
vafalaust margt gott lagt til málanna, sem
frambúðarlausn gæti byggzt á. Augljóst er,
að ekki ber að fella þunga dóma yfir einum
aðila, þar sem margar orsakir má finna til
óhappanna. öryggismálin ber ekki að athuga
einvörðungu frá einni hlið, heldur frá öllum
bliðum, — annað væri tilgangslaus kattar-
þvottur.
Tengdamamms
Síðastl. sunnudag hafði
Leikfélag Templara frum-
sýningu á liinu góðkunna
leikriti Tengdamamma, eft-
ir Kristínu Sigfúsdóttur.
Leikrit þetta kom fyrst út
árið 1923. Vakti það verð-
skuldaða eftirtekt, sérstak-
lega af því, að sveitakona
hafði skrifað það í tóm-
stundum sínum. Að vísu eru
misfellur á þvi, en það er
ekki nema eðlilegt, því að
vanir leikritahöfundar kom-
ast oft ekki hjá þeim lieldur.
Leikstjóri var frú Soffía
Guðlaugsdóttir og liafði hún
einnig sett leikinn á svið.
Fór hún jafnfamt með hlut-
verk Bjargar, ekkjunnar á
Heiði. Leikur hennár og
gerfi eru hvorttveggja ágætt
og leikstjórnin liefir einnig
tekizt með ágætum. Má með
sanni segja, að leikendnum
Iiafi mörgum tekizt prýði-
lega, því að þarna er þess að
gæta, að leikendur eru mun
óvanari en þeir, sem maður
á að venjast i Iðnó. Frú
Kristjana Benediktsdóttir
leikur Þuru vinnukonu. Var
leikur hennar mjög áferðar-
fallegur og talar hún mjög
skýrt, svo að hún nýtur sín
fullkomlega á sviðinu. Þarf
enginn meðleikara hennar
að fyrlast, þótt hún fái hér
1. verðlaun. Jón anila ráðs-
mann lék Finnur Sigurjóns-
son. Leysti liann hlulverk
sitt ágællega af liendi og má
segja, að hann hafi brugðið
sér í gott gerfi. Ara, son
Bjargar á Heiði lék Guðjón
Einarsson. Hann fór vel
með hlutverk sitt, sem er
með þeim fyrstu sem honum
er falið. Ástu konu Ara lék
frú Finnborg Örnólfsdóttir.
Leysti hún hlutverk sitt á-
gætlega af hendi. Hún er nú
að yerða kunn, liefir oft leik-
ið í útvarpið og er vinsæl
þar. Ingimundur Jóhannes-
son lék Guðmund prest í
Dal. Var leikur hans sæmi-
legur, en þó mætti ,finna að
lionum. Ingibjörg Guð-
mundsdóttir leikur Rósu,
fósturdóttur Bjargar á Heiði,
Svein vinnumann lék Loftur
Magnússon og Sigýu konu
lians Sigríður Jónsdóttir.
Þeir Finnur Kristinsson
og Sigfús Halldórsson önn-
uðust leiksviðsútbúnað.
Húsið var þéttskipað á-
heyrendum, sem hylltu leik-
endurna óspart að leikslok-
um. Leikendunum barst
fjöldi blómvanda.
Argus.
Dictaphona,
f jölritara og ritvélar selur
LEIKNIR ódýrt.
Sími 3459.
Mislitf léreft
og livíft lakaléreft.
Vefzlimin Eegio
Laugaveg 11.
Beztu úrin
frá
BARTELS, Veltusundi,
Sími 6419.
Sænskar snjókeújur
900 X 18 og 650 X 16, sem passa fyrir Ford sendi-
ferðabifreiðir, fyrirliggjandi.
Sendum gegn póstkröfu um allt land.
8íL- ocj md (ninaaruöniuerziun, ,
FRIÐRIK BERTELSEN,
Hafnarhvoli.
Símar: 3564 og 2872.
Hér er tækifæriú!
i
Af sérstökum ástæðum er til sölu fyrirtæki, sem
getur verið eftir ástæðum smíða-, viðgerðar- eða
iðnfyrirtæki. Ágætt tækifæri. Margir möguleikar.
Erlend sambönd geta fylgt, einnig húsnæði.
Tilboð merkt ,,Framtíð“ sendist afgr. Vísi fyrir
20. þ. m.
Erlent Undanfarið hefir lalsvert borið á
verkafólk. því, að hingað til lands streymi
fjöldinn allur af útlendingum, sem
eru i atvinnuleit. Sérstaklega hefir þessi straum-
ur aukist mjög síðan fastar ferðir hófust til
Danmerkur aftur. Reyndar er svo enn, að þegn-
ar danska ríkisins hafa rétt til þess að ferðast
til íslands i atvinnuleit til 5. marz n.k. Verður
þess vegna ekki sakast um þótt þeir notfæri sér
þennan rétt sinn enda geta íslendingar einnig
farið til Danmerkur til þess að leita sér atvinnu
þar, en nú sem stendur kæra sig víst fæstir um
það, vegna ástandsins í Danmörku eins og það
liefir verið að undanförnu eða síðan stríðinu
lauk, ef marka má þær fréttir er berast hingað
af ringulreiðinni er rikir þar í landi.
*
Eftirlit. Þótt fólki verði ekki beinlinis meinað
að flytja til landsins virðist vera sjálf-
sagt að hafa slrangt eftirlit með að hingað flytj-
ist ekki fólk, er kannske af einhverjum ástæð-
um þarf að forða sér úr eigin föðurlandi. Nú
skal að vísu ekki dróttað að einum einasta þeirra,
manna, er hingað hafa leitað annaðhvort í at-
vinnuleit eða öðrum erindum tjl, þess að dvelj-
ast liér. Eitt er vist, að í þeim umbrotum, sem
eru víða erlendis má gera ráð fyrir að margir
reyni til þess að koma sér undan um nokkurn
tíma meðan mesta æsingin er að líða hjá og
á það sérstaklega við um þá, er kunna að hafa
brotið af sér í heimalandi sinu.
*
Húsnæðis- Það sem sagt hefjr verið líér að
skorturinn. ofan eru aðeins bollaleggingar um
að bezt sé ávallt, að vera á varð-
bergi og treysta ekki um of öllum nýjum andlit-
um, sem lengi hefir verið einn aðal-galli okkar
íslendinga. Margs annars er einnig að gæta i
sambandi við fjölgun útlendinga hérna og er
eitt meðal þess, að skortur er hér í höfuðstaðn-
um á húsnæði og það all tilfinnanlegur eins og
allir vita. Það virðist þess vegna vera sann-
gjörn krafa, að vel sé á haldið og útlendingar,
hverjir sem eru, setjast ekki í húsnæði hér i
bænum meðan margir hæjarbúar, er dvalið hafa
I aílan aldur sinn hér, eru á mestu hrakliólum
hvað þ.ví viðvíkur.
*
Sveita- Undanfarin. sumur hefir verið tals-
vinnan. verð ekla á verkafólki til sveita og
hafa bændur þráfaldlega kvartað und-
an því, að erfitt væri að fá fólk til þess að
slunda sveitavinnu og cins hinu, að búrekstur
stæði illa undir hinu háa kaupgjaldi er þvi
þyrfti að greiða, fengist það á annað borð.
Búnaðarfélag íslands birti nýlega tilkynníngu
til búnaðarfélaga út um land og bað þau að
afla upplýsinga um, hve miklu vinnuafli bænd-
ur þyrftu á að lialda á suinri komanda og var
þetta gert með það fyrir augum að útvega cr-
lent vinnuafl i stað innlends, er illt væri að
fá. Það er að líkindum eðlilegt, að slíkt sé
reynt, er svo erfitt hcfir verið að fá innlent fólk
til þess að ráða sig í sveitavinnu.
*
Mótmæli Full- Hins ber að gæta, að sú ráð-
trúaráðsins. stöfun, að ráða erlent fólk lil
landbúnaðarstarfa liér kann að
verða að ýmsu leyti varhugaverð, og brýna
verður alvarlega fyrir hlutaðeigendum, að vel
sé um hnútana húið, svo ekki flykkist hingað
fólk, sem eins^gott hefði verið, að aldrei hefði
komið. Dæmi eru þess, að fólk hefir verið ráð-
ið erlendis frá til þess að stunda hér landbún-
aðarvinnu en síðan er hingað kom, liafi ráðið
sig i allt aðra vinnu, er betur var borguð og nær
þá ráðstöfunin ekki tilgangi. sinum ef svo fer
Fulltrúaráð verklýðsfélaganna liélt um þtttr
fund og samþykkti þá, mjög réttilega, áskot-ur
til ríkisstjórnarinnar að leyfa ekki innflutsJn?
á verkafólki erlendis frá, nema vel væri að gæt.-
hvaða fólki væri verið að taka á móti og í sair •
ráði við verklýðsfélögin.
Framlengja Fulltrúaráð verklýðsfélagan,.
ekki réttinn. samþykkti einnig á fundi sínui
að skora á ríkisstjórnina að fraa
lengja ekki rétt danskra þegna um að þeir inegt
koma til íslands í atvinnuleit fram yfir þann
timai sem þeir hafa rélt til þess, en það er til
5. marz næstk. Virðist það og mjög eðlileg krafa
þar sem þótt sami réttur sé fyrir Islendinga þá
er sá réttur okkar litils virði eins og nú háttar
málum. Það er ýmislegt, þegar öllu er á botn-
inn hvolft, sóm gott er að hafa í huga, er leila á
til erlendra verkamanna til þess að taka að sér
störf, sem rétt væri að væru í höndum íslend-
inga sjálfra.