Vísir - 18.02.1947, Síða 4

VISIR
Þriðjudaginn 18. febrúar 11)47
VðSXR
DAGBLAÐ
Útgefandi: BLAÐAUTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristjáit Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Öþöif orðmælgl
RANDDLPH CHURCHILL (U.P.) :
Biéitnsviðbwrðir :
M friðþægingu leiðir
aðeins glappaskot.
ERNEST BÉVIN hefir j sameínuðu þjóðanna“. Þessi
staðið sig svo vel sem utan- óvarlegu orð veittu rúss-
rikisráðherra Breta, að eng- . neska blaðinú „Pravda“
inn skynsamur Englending- tækifærið, sem það bafði
iur myndi vilja gagnrýna J verið að bíða eftir. Og það
j hann að ástæðulausu. En liélt þvj þegar í stað fram, að
i það er aðeins rétt að beuda á, ræða Bevins hcfði faiið í sér
[að sú deila eða þræta sem'uppsögn á brezk-rússneska
hann átti nýlega i við Pússa, | bandalagssáttmálanum.
Afleiðing þessa varð sú,
að Bevin var neyddur tii þess
að fara þá óvenjulegu leið,
Wnn þingfulltrúi konunúnista hefur nýlega getið þess á > var aigerlega honum sjálfum
opinberum vettvangi, að Bretar hafi sett sem skilyrði að kenna.
fyrir viðurkenningu á sjálfstæði íslenzku þjóðarinnar og Um áramólin kom Bevin
lýðveldisstofnuninni, að staðið yrði við áður gefða samn- beim til Bretlánds frá New: að mótmæla við stjórnina í
inga varðandi landhelgina. Nokkrar umræður hafa orðið York með þann ásctning að Krcml greininni í hinu réiss-
um þetta mál, og virðist svo sem hér sé um rangminni friða órólegu deildina ijneska J)laði. 1 orðsendingu
að ræða, sem þingmaðurinn vill þó ekki viðurkenna. Var vinstri fylkingu Verkmanna-. sinni notaði Bevin tækifærið
um þctta deilt á Alþingi í gær, og hóf utanríkismálaráð- floklcsins, sem þótti illt, að og staðfesti þá ósk, er liann
herra umræður úm málið utan dagskrár. j utanríkisstcfna Bréta ' vMiktrhafði áður Iátið í Ijós, að
meira í samræmi við stefnu j brézk-riissneski sáttmálinn
Umræðurnar á Alþingi voru alhyglisverðar, og að von- Bandarikjanna en Sovétrikj- yrði framlengdur um 25 ár
um hallaði þar rnjög á þingmann jjann, sem á rangminn- anna; Þegar stjörnnfálamenn til viðbótaf. Það veilli hins-
inu byggði, en vildi ekki viðurkenna vfirsjón sína. Er 1‘eitt v5kja út frá grundvallarregl-1 vegar Stalin tækifæri til þess
til jæss að vita, er menn sem gegna trúnaðárstörí'um, hera um s5num QW fara ag frið-
fram órökstuddar ásakanir í garð vinvcittra l>jóða, svo ]Kegja einhverjum gera þeir
sem hér hefur orðið, en vilja siðan ckki Iiverfa frá villu ýva 1J t glappaskot Og Bevin
síns vegar, er þeim er sýnt frant á, að þeim hefur yfirsézt. jief5r heldur ekki reynzt nein
Kommúnisíar hafa um langt skeið haldið uppi láflaus-! l,I1^aidekning fiá j>ei11 i al
um áróðri gegn éngíl-sáxnesku þjóðumim, eins og rauriár
mennu reglu.
Þar
flokksfélagar jjeirra um allan heim'. Virðást þeir fafá eftir1 1JJI sem þótlisl
v,; - i' i • n-i • , v i • þurfa að fullvissa hrezku
aðlengmm hnu, sem J)eir allir dansa a dauðadans smnar 1
eigin stefnu. íslenzku þjóðinni er slíkur áróður jnert um
'geð. Allur almenningur tclur hann óhe'ppilegan og skað-
Jegan. Við höfum haft vinsamleg skipti cin við Bi-etland
og Bandaríkin, og j)jóðin æskir einskis frekar, en að sú
vinsanilega sainbúð megi vara úm ökomnar áldir. Komm-
únistar vita, að ef málstað þeirra á að aukast fylgi, verður
að vinna gegn slíkum viðhorfum ])jóðarinnar, og einmitt
nú er til Jiess tækifæri, með j)ví að íslerizk samninganefnd
< r nylarm utan og situr nu við samnmgahorð í London. 1______________________________
Takist að s-pilla slíkum viðskiptasamningum er ekki ólík-
iega áð beíri jarðvegur verði fyrir áróðurssturfsemi komm-
únista og þá skulu ekki stóru höggin spöruð.
!„Wallace-klíkuna“ um, að
iBretland hefði ekki „gert
sérbandalag við Bandarikin“
sagði hann í útvarpsræðu, er
harin liélt 22. des.. að „Brctar
eru ekki bundnir rieinni
j)jóð, nema að þvi levti cr
leiðir af skuldbindingum
að sctja fram J)á skoðun, að
„áður en j)essi sáttmáli verð-
tir framlengdur, er nauðsyn-
legt að gera á lionum breyt-
ingar, fella í burtu ýmsa fyr-
irvara, sem veikja samning-
inn.“
Málið hefði ekki átt að
vekja meiri athygli, en „næð-
ingur i næturgagni". En
vegna orðsendinganna. er á
milli fóru, hefir athygli
nuuma verið beint að Jieirri
slaðreýnd, að brezk-rúss-
neski sátlmáíinn, séiri gerð-
ur var á stríðsárunum, er í
rauii og velú dauður bók-
stafur. líann hefir vcrið gerð-
ur áhrifáíaús vegna hins
furðulcga fjandskapar, sem
Kreml hefir sýnt Bretum
undanfarin tvö ár. Ástand
þelta hefir auðvitað komið
betur í ljös vegna J)ess að
tengslin milli Brcta og
Bandaríkjanna liafa orðið
stöðugt nánari, enda þótt um
ekkert raunverulegt banda-
Iat; sé ao ræða.
Hamlet er látinn se'gja:
„Mér firinst konan kvarta
um of“. Raunveruleg vfir-
ráð i heiminum eru ekki
lengur falin í ákvæðum
milliríkjasamninga. Bretar
liafa hvorki í orði né verki
(Vcrið brezk-rússnesku samn-
iingunum ótrúir. Sáttmálinn
I hefir verið ónýttur mcð hinni
1 ákveðnu og gerliugsuðu
ándúðarstefnú Kreirilmanna
á siðustu tveimur árum. A
sama tíma Iiafa hinir vax-
andi sameiginlegu hagsmun-
ir Bretlands og Bandaríkj-
anna myndað milli J)eSsara
rílcja það, sem' Winston
Churchill fór fram á í ræðu
sinni í Fullon, Missouri, J). e.
„eilthvað miklu meira en
bandalag“.
Engum er J)etta kunnara
en Bevín. Hanri myndi aldrei
leggjast svo lágt að friðmæl-
ast við Krcmlmennina. Það
er J)ess vegna j)ví leiðara, að
hann skyldi hafa lítiðlækkað
sig til að friðmælast við
nokkra ósammála flokks-
bræður sina. Með þyí upp-
skar hunn ekki annað eri
illgresið eilí.
Af fengnu sjálfstæði og lýðvéldisstofnuninni lilýtur að
sjálfsögðu að leiða, að J)jóðin verðtir að taka- á sig j)á bágga,1
fsem henni hafa verið bundnir, en sjálfráð er hún uiri hversu
lengi hún ber j)á athugasemdalaust. Upplýst er í málinu,
að íslenzka ríkissfjórain gaf á sínum tíma yfirlýsingu um,
uð staðið myndi verða við gerða samninga, en jafnframl
áskili hún sér rétt til að kreíjast enduiskoðunar á J)eim
Enr. kvartað um S. V. R. a<5 komast til vinnu eöa reka er-
,,Búi“ skrifar: ,,Þa'S kann áöeindi sín.
vera, að mönniim finnist Jiað j
yerá'áS bera í bakkafullan læk-} Hættulegt heilsunni.
oröiö
inn. aö send'a' blöSunuiri uni- J Og' -oft er mönnum
jnnan þriggja ára í.rá stríðslokum. Ekkert cr ])ví til fyrir- ^ kvartánir um óreglulegar fero- hroílkalt; vegna langrar biðar,
stöðu að við föfuin Iram a rýmkúii -laíidhéíglriiiaf, og ;r strætisvagnanna, en j)að er og mætti yfirstjórn vagnanna
vafalaust veioa slík tihnœli tekin lil vinsamlegraí' athilg-1 ejo-j nema eðlilegt, að uienn j hugleiða, aö það cru ekki allir,
unar al hlulaðeigandi storveldum a síiuun límá. Alluf orðá- jia]dj áfram að kvarta i von um, j sem þola að bíða lengi undir
sveimui' og áróðui, sem annað mælir, hefur ekkj við rök ag þeir sem hafa yfirstjórn beru lofti hreyfiiigarlausir um
að styðjast og cr ckki til annars fallinn, cn að skáða hags- j vagnanna á heudi, skclli ckki háveturinn. Bent.liefir veriö á,
l.HIIll jljoðcmnnai, , ctAlIoirrmiiim ,„X „qS Knll iTpri-n nX linfn f'ptyS_
Um rýmkun landhelginnar er enginn
flokka á milli. Allir lial'a jieir markað afstöðu sina li! máls-
ins og á 'eintí veg. Konunúnistar gcta J>ví á éiigaii háU
í léngttr skolleyrunum við, er að þaö væri betra að liafa ferð
' rökstuddar' amkvartanir eru irnar færri, ef. menn aðeins
fram born;ir. en í seinrii tiö’gætu reitt sig á þær. Bent hef-
vcv uti' )«•>, vki.i vart, aö ne'iri- \ ir og verið á, að 1 'Vesturálfu
gert landhelgismáiið að bará‘iuináii.
. notað það í stjórnarandsb 'ðumii, svo
iilhngjgingu lil. Kraía Isléridinga hlýi
helgin verði rýinkuó svo ••,'; hún m
en ekki innfirði svo sem ::ú er ;; '
friðunar og uncíirs , ‘aim . ks , l
•ekki beii-i hætta húin söl,;:.:i riúij i k
lendra fiskiskipa.
Umræður um iaiúliií lgis. 'áli
byggðar á Jieim gri:ndveIii.-í.,v..<o
kommúnisla hefu geri ■.
veittu stórvéldí.1'.'iðurki'i,: '
engin skilyrði veiið sel! f> rir . i : -
stöfnun Islendinga. sern á liohkun'; I:
geta skaðað hagsniurií j>j.
ekki verði mark
allra
n þeir viroas!
ao vérða, að
•;■ vicV yslt!
ð fiskifloíim
erlendra eð
i pen
hafa
i iánd-
annes,
i niófi
3.1 nrk \
1)1-;
tiViium se smnt,
i.'.anfíi óþægindi,
■ við aö búa.
Ferðir
Allir, ÚV
ferð^st mei
(hin'nársbr
verða'áö
að fcröir
tvaV i. n
falla niður.
diemis j>eir,
sem |
Njálsgötu- og
utar-vögnunura,
úa ..v!i5 það daglega,
ilii niöur, stundum
Uenn geta aldrei
hafi
ití sig á. að strætisvagn koini
e . ‘gu ;i ■ ■ ðveidis- a réittttii tima. Tðuléga verða
ei.u ovenjuleg eðtf - menn að bíöa í 20 mínútur og
I "
i’s.s eiy .að yæiita, að. stundum lerigt.tr cftir vagni,’og
;i isJikuiii liinina'liim tekið. en eðii komm-Jmrí ekki aö fjölvr.ða um, liver
unisía er samt við sig og hneigisí aiií lil oheilla íynr land o.jiæ'eindi cru aö jiessu íyrir
riítri
tíðkist J)að ekki, aö strætisvagn-
ar liafi viðdvalars.töö í miðjum
borgum, J>ví aö það sé óhent-
ugi.
Kurteisisskylda.,
A hvorttyeggja hefir verið
minn'zt í blöðum, og J)a8 er
sannarféga eklri nema kurteis-
isskyldá yfirstjórnár strætis-
vagnanria,. aö taka slikár tillÖg-
ur til athugtmar, og skýra frá
niðurstöðtím athugananna. Það
vita allir, sem írieð strætisvögn-
um ferðast, aö ef strætisvagn
kemur, })ó, ekki sé nema einni
eöa tveimur mínútum of seint
á torgið, af Sólvöllunum -til
og lýð.
1
sem hei'ir Híinn tíma. til dæmis, þá cr sjaldnast haldið
áfram, })egar farjiegar eru
komnjr inn, nei, strætisvágri-
stjórinn stendur á gangstéttinni
og'tekur vlfe fargjöidum þar til
næsta f.erö, á að byrja. eöa hann
fer í húsáskjól það, sem bifreiö-
arstjórarnir hafa, til Jiess aö
reykja sígáréttu, eöa í næstu
búö ti! aö fá sér svaladrykk.
Wóg komið.
Þó fannst mér tólfunum
icasta ■ einn morgun í siðustu
yiku. Vagninn kom af Sólvöll-
unuín 15—16 mínútum yfir <j
og átti. að fara frá torginu kl.
gj.16. en þótt ekki væru nema
nokkurir farjregar og ekki
nema rÖskrar minútu verk aö
taka við gjaldinu, labbaði bi f-
reiöarstjórinn rólega í hús inn
og kveikti sér í sígarettu, og
var ekki af. staö fariö fyrr en
kl. 9.28. . Er })aö furða, ’pótt.
níénú verði sárgraniir’ yt’ir.
öðru 'eins og þéssu. og ko.mist
á" j)á skoöttn, aö heppjlegast
væri, að feia duglegum ein-
staklingum eðá féiagi, aö ann-
ast rekstur vagrianna.
óþolandi sleifarlag.
Sleifarlagiö er oröiö óþol-
Framh. á 3. síðu.