Vísir - 03.06.1947, Qupperneq 4

V I S I R
Þriðjudaginn 3. júní 1947
'<fl
DAGBLAÐ
Ctgefandi: BLAÐAUTGÁFAN VlSIK H/F
Ritstjórar: Kristján GuSlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 50 aupr.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Eftirtektarveiðii atburðir.
Tfngverjar liafa fram að þessu verið hinum austrænu
” lýðræðisöflum þungir í skauti og óhlýðnir. Þegar
stríðinu var lokið og að því kom, að kjósa skyldi til lðg-
,gjafarþings landsins, vildu kommúnistar, að einn listi yrði
hafður í kjöri, því að ])annig telja þeir lýðræðið bezt tryggt.
Hinir flokkarnir í landinu vildu þó ekki beygja sig fyrir
kommúnistum og þótt hinir síðarnefudu nytu vitanlega
stuðnings hernámsliðs Rússa, fengu þeir samt ekki vilja
sinn fram og kosningarnar fóru fram með venjulegum
lýðræðislegum hætti. Drslitiþeirra vöktu mikla athygli viða
um heim, ekki sízt vegna þess, að fylgi kommúnista var
hverfandi. Aðeins lítið brot þjóðarinnar fylgdi þeim.
Við þessu var ekkert að gera — þá — og allt var
kyrrt í landinu, á yfirborðinu að minnsta kosti. En undir
niðri var unnið að falli stjórnar þeirrar, scm sezt hafði
nð völdum eftir sigur smábændaflokksins í kosningunum.
Dndirl)úningurinn tók talsverðan tíma, því að tilraunin
mátti ekki mistakast, er til skarar yrði látið skríða, því
að þá hefði verið verr farið en heima setið. Kommúnist-
um var búið að mistakast einu sinni að ná itndir sig völd-
imurn — þegar þeir gátu ekki kúgað aðra flokka til þess
að fallast á, að hafa aðeins einn, sítmeiginlega lista í kjöri
við kosningarnar. Mistækist þeim öðru sinni, mundu þeir
ekld rétta við í Ungverjalandi fyrst um sinn.
Fyrir nokkurum dögúm var látið til skarar skriða
og einn æðsti maður smábændaflokksins var fekinn
liöndum. Þrátt fyrir handtökuna hafa fjandmenn hans ekki
treyst sér til þess að kveða upp neinn dóm yl'ir honum.
Er þó víst, að ekki hefði verið lteðið boðanna með það,
ef hægt hefði verið að finna einhverjar sakir á hendur
honum. Hann er j)ó ekki látinn laus aftur. Aðgerðarleysið
gegn honum er J)ví bezta sönnun Jæss, að liandtaka hans
og varðhald eru einungis framkvæmd til J)css að rýðja
honum úr vcgi, .svo að auðveldara að ná völdunum.
Þessi maðúr, er ])ó ekki sá eini, sem fyrir því verður
að falla í ónáð og vera borinn tilbúnum sökum, til þess
að hægt sc að ráðast gegn honum undir einhverju rétt-
lætanlegu yfirskini, ])ótt það endist ekki lengi. Annar í
hópi æðstu manna Ungverja er staddur í orlofi í Sviss,
þegar hann er borinn sökum, sem valda því, að Iiann
segir af sér ráðherraembætti sínu og afræður að hverfa
ckki heim fyrst um sinn, þar sem það muni ekki vera
óhætt. Frclsi lians mundi verða í hættu, ef hann héldi heim
til fósturjarðarinnar, cins og þar er nú ástatt. Hann kýs
því að dvelja erlendis fyrst um sinn, til Jæss að sjá hverju
fram vindur í landinu. Á meðan tekur ný stjórn við völd-
Hm. Forsætisráðherra hennar er í „vinstri armi“ smá-
hændaflokksins. Það er varla hætta á því, að.sú stjórn
silji lengi, að minnsta kosti ekki óbreytt. Samkvæmt kenn-
ingum Hitlers um að mcnn eigi að sctja kröfur sínar fram
smáni saman, til J)ess að fá þær fram, mun kommúnista-
flokkur landsins — með góðri aðstoð utanlands frá — smá-
breytá stjórninni, svo að hún verði algerlega á Jieirra bandi
eða undir handarjaðri þeirra, J)egar að því kemur að kosn-
ingar fari fram næst. Þá verður aðeins einn listi í kjöri og
þar verður áreiðanlega „valinn maður“ í hverju rúmi.
Það sem er að gerast í Ungverjalandi, er engin nýjung.
Það hefur gerzt í hverju landinu af öðru, síðan stríðinu
lauk, Póllandi, Rúmeníu, Búlgaríu, Albaníu, og Júgóslavíu.
.Þar hefur „lýðræðið" haldið innreið sína með sömu að-
J'erðum og nú er verið að beita í Ungverjalandi og þar
njóta menn nú „blessunar“ þess í ríkum mæli.
Þetta gaúi átt sér stað hér á landi, ef kommúnistar
t< ldu sig hafa aðstöðu til. Menn sluilu ekki halda, að
kommúnistaflokkurinn íslenzki sé eitthvað frábrugðin
kommúnistaflokkum annara landa, af því að forsprakkar
hans og meðlimir tala á íslenzku. Því fer fjarri, því að
lýðræðistal Jjeirra hér er innantóm orð eins og annars
staðár, innrætið hið ^ama, og gerðirftar verða allsstaðar
þ:er sömu, J>ar sem þeir telja sig hafa aðstöðu til.
I
Þeir komu hingað frá Prest<
wick um hádegisbiBið í gær.
Brezku knattspyrnumenn-
irnir úr „Queen’s Park
Rangers“ komu hingað loft-
leiðis frá Prestwick laust fyr-
ir hádegið í gær. Stjórn
Knattspyrnuráðs Reykjavík-
ur hélt þeim miðdegisþqf að
Café Höll þegar eftir komu
þeirra. Auk stjórnar K.R.R.
yoru þarna viðstaddir m. a.
Ben. G. Waage, forseti Í.S.Í.,
Agnar Kl. Jónsson, fqrseti
Knattspyrnusambands ís-
lands, sem nýlega hefir ver-
ið stofnað, og ýmsir fleiri.
Björgvin Schram setti hóf-
ið með örfáum orðum og gaf
J)vi næst Sigurjóni Jónssyni
orðið, en liann er formaður
Knattspyrnuráðs Reykjavik-
ur. Sigurjón ávarpaði siðan
liina brezku gesli í nafni Ií.
R. R. og bauð þá velkomna
bingað. Yar ræðu Sigurjóns
mjög vel tekið af gestunum.
Næstur tók' til máls D.
Magnall, f ramkvæmdastjóri
Q.P.R. og ])akkaði hann boð
íslendinga. Ivvaðst hann
vænla liins bezta af dvölinni
hér. Agnar Kl. Jónsson, skrif-
stofustjóri í utanríkisráðp-
neytinu og forseti Knatt-
spyrnusambands íslands á-
varpaði síðan gestina og
fagnaði komu þeirra. Þá tók
til máls Wodehouse, einn af
forsljórum Q.P.R. og flutli
bráðskemmtilega ræðu, J)ar
sem hann lýsti ánægju Bret-
anna yfir að vera komnir
hingað til íþróltakeppni.
Nú flutti Björgvin Schram
ræðu og beindi einkum máli
sínu til Viclors Rae, knatt-
spyrnudómara, sem hingað
er kominn með knattspyrnu-
mönnunum, en lianu er hér
að góðu kunnur áður og var
þjálfari islenzkra knatt-
spyrnumanna um skeið.
Síðap talaði Baker, einn af
forustumönnum Q.P.R. og
loks Victqr Rae þjálfari, er
þakkaði vinsamleg orð í sinn
garð.
Sveil Queen's Park Rang-
ers mun J)revta fjóra knatt-
leiki hér, eins og áður liefir
verið getið og verður fyi'sti
Jqikurinn á íþróttayellinnm i
kyökbkl. 8,30. Mun vissara að
tryggja sér aðgöngumiða í
tima, þar eð qftirspurn er
sögð mjög tnikil.
Ríkisstjórnin og bæjar-
stjórn bjóða gestunum í
ferðalög og halda íþeini lióf,
eins og fyrr getur. Uéðan
fara þeir finuntudaginn 12.
þ. m-
j .uefndimú, seni annast
móttöku hinna brezku knatt-
spyrnumanna, eru J)essir
menn: Björgvin Scliram,
Guðjón Einarsson, Stefán A.
Pálsson og Þorkell Ingvars-
son.
Liðin sem keppa í kvöld verða skipuð sem hér segir:
Reg. - Atlen.
Diulley Jefferson
Smith Chapman Heatli
Mc Evvan Parkinson Durrant Hatton Hartburn
Ellert Sölvas. Sv. Heigas. Magnús Ágústss. Ari Gíslas. Ól. Hanness.
Sæm. Gíslas. Birgir Guðjónss. Óli B. Jónss.
Hafst. Guðmundsson. Karl GuSmundsson.
Anton SigurSsson.
næð sniðum.
Servíettur
hvítar og mislitar
Diskaservfettur
nýkomið.
SNÆBJ. JÖNSSON & CO.
Bókaverzlun.
Austurstræti 4.
Mishermi
var það í Vísi fyrir belgi, að
aðeins einn bær væri í Héðins-
firði. Þeir eru þrír og heita: Vík,
Vatnsendi og Grundarkot. Leið-
réttist þetta liér mcð.
Tökum upp í dag
svissnesba
kaííidúka
mjög vandaða.
BERGMAL
Aldraður kvartar.
„Bergmáli" hefir borizt bréf
frá öldruöum manni, sem á
heima við Bragagötu. Kvartar
hann undan ónærgætnislegum
leik barna J)ar í nágrenninu, og
J)ar eS ekki er ósennilegt, aS
fteiri hafi svij)aSa sögu aS
segja, J)ykir rétt aS birta bréf
hans hér og fer þaS hér á eftir.
Grjótkast.
„Eg á heima viS Bragagiitu.
Viö húsi'S er nokkur lóS og
umhverfis hana járngirSing, er
snýr aS HaSarstíg. Börn og
unglingár gera sér- þaö aS leik
aö kasta alls kouar rusli, grjóti
og spítnabraki yfir girðinguna
og inn á lóSina. En börnin sjá
ekki yfir girSinguna og geta
J)ví ekki vitaS, livaö fyrir
grjótkastinu verSur. ÞaS er
því oft stórhættulegt a5 vera á
lóSinni og stundum hefir litlu
munajS, aö egdfeúgi stein i höf-
uSiö.“
óvitaskapur.
AS sjálfsögðu er [)etta af
hreinum óvitaskap og ung-
gæðishætti. En J)ví miður er
það ekki óalgengt hér i bæ, aS
krakkar hendi grjóti og alls
konar dóti yfir veggi, sem þau
sjá ékki yfir. VerSur ekki nóg-
samlega brýnt fyrir foreldrum,
aS áminna börn sín um aS fara
varlega í Jæssum efnupi.
!
ósmekklegt athæfi.
,,Siðavandur“ skrifar eftir-
farandi:
„Föstudagurinn var sannkall-
aöur sorgardagur i Reykjavík.
Vitneskja haíSi fengizt um, að
íslenzk flugvél heföi farizt
noröan lánds og meö henni 25
rnanns. Fánar voru hvarvetna
dregnir í liálfa stöng og sorgin
setti svip sinn á bæinn þenna
dag. Þaö vakti nokkra athygli,
að ‘ einum af hinum mörgu
happdrættisbílum var ekiö um
bæinn viö glvmjandi hljó’S-
færaslátt. MaSur skyldi ætla, aö
almenn háttvísi hefði krafizt
J)ess, ’ að hljóðfæraslátturinn
heföi veriö látinn niöur falla,
eins og á stóö. Hér skal engan
veginn amast viö happrdætti
J)essu né málefninu, en ’nitt
véröur ekki aftur tekið, að þetta
var ósinekklegt."
Glæsilegur dagur.
Sjómannadagurinn á sunnu-
sýndi enn sem fyrr,
hver ítök sjómaimastéttin á í
hugum almennings og ekki aö
ófyrirsynju. Þátttaka bæjarbúa
í hátíSahöldum dagsins var
mikil og almenn. Mikill mann-
fjöldi haföi safnazt saman við
Austurvöll og húsfylli var á
ílestum inniskemmtunum Sjó_
mannadagsins. —- Reykvíkingar
sýndu, aö þeir virða sjómenn-
ina fýrir‘4töl"¥ þe'irrn/
daginn