Vísir - 12.08.1947, Blaðsíða 4

Vísir - 12.08.1947, Blaðsíða 4
4 V I S I R Þriðjudaginn 12. ágúst 1947 ÍTKSIR DAGBLAÐ Otgefasdi: BLAÐAOTGÁFAN VlSIR H/F : Ritstjórac: KrifidjfeGidttKngflBMfr HerstaánB Pfthw— Skrlfstofa: Félagspreutsmiðjuuni. Afgreáðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm linur). iAaHaBala 50 aurar. Félagsprentsmiðjan hl. Tveir henar. Fundur utanríkismálaráðherranna, sem lialdinn var ekki alls fyrir löngu í París reyndist örlagaríkur. I>á var i rauninni reynt til hlýtar, hvort um samvinnu yrði að ræða milli Ráðstjórnarríkjanna og annarra bandamanna- þjóða eða ekki. Upp úr samvinnu slitnaði og Marshall bar fram tilboð sitt um aðstoð Bandaríkjanna við endiu*- reisn atvinnulifs í Evrópu, en veitti þar með Ráðstjórnar- ríkjunum enn eitt færi á samvinnu, sem var hafnað með fvdlum fjandskap. Blöð Ráðstjórnarríkjanna, þ. á m. Isveslia og Pravda, hafa i-ætt þessa þróun málanna, og telja að Molotov hafi gengið í gijdru, er hann lofaði að taka þátt í Parísar- ráðstefnunni, . - en ráðstel'nan hafi frá upphafi verið yfir- varp eitt, enda til hennar stofnað til þess að geta síðar skellt skuldinni á hinn saklausa. Jafnvel noti Vestur- Evrópu stórveldin þetta tækifæri til að neyða smáþjóðirnar til að ganga að tillögum Marshall beint gegn vilja þeirra. Þannig er þetta túlkað af aðalmálgögnum ráðstjórnarinnar. Athygliverð er afstaða smáþjóðanna til Marshalls til- lagnanna. Holland og Belgía fögnuðu tilhoðinu og tóku því með þökkum. Tékkoslovakia tók því í fyrstu, en sann- l'ærðist svo um að boðið braut i bága við hagsmuiii lands- ins og haí'naði því, en einmitt þá stundina dvaldi for- sætisráðherra landsins í Moskva og einhverjir fleiri ráða- menn. Norðurlöndin liéldu fund um málið, sem Island og Finnland toku ekki þátt í, en gáfu þvínæst út álitsgerð, sem var svo prýðilega samin að menn voru jafnnær eftir sem áður, en samkomulag náðist um að riki þessi skyldu fylgjast með því, sem kynni að gerast í París og senda fulltrúa til fundarins þar, í því augnamiði. Finnland svaraði hoðiliu neitandi, og hyggði það svar sitt á því, að friðarsamningarnir væru ekki enn gengnir í gildi, en meðan svo stæðu sakir sæi það sér ekki fært að taka þátt í ráðstefnum, sem hefðu stórpólitíska þýðingu, eða gætu leitt til deilna milli stórveldanna. Gtvarpið í Moskva birti svar finnsku stjórnarinnar nokkrum stundum áður, en finnska stjórnin hafði gengið endanlega frá því. Stendur þar: Klukkan hjá Rússum var eitt, — en ekki nema tólf í Finnlandi og þó tæpast það. Nú er vitað, að Svíar og Rússar hafa gert með sér viðskiptasamning, sem gilda skal um l'imm ára skeið. Er samningur þessi með þeim endemum, að sérfræðingar telja að Svíar geti með engu rnóti fullnægt honum, enda hrestur þar hæði hráefni og vinnuafl. Svíar hafa neyðzt til að ílytja inn mannafla frá Italíu, en ósagt skal látið hvernig slíkur innflutningur gefst, og hvort hann greiðir veru- lega fyrir efndum á samningunum. Þótt Svíar liafi þannig gengið lengra til samkomulags, en þeim var raunverulega unnt, láta blöð Ráðstjórnarríkjanna eþki af síl'elldum ásökunum í þeirra garð, allt frá því, er utanríkisráðherra þeirra undirritaði samciginlega yfírlýsingu með Dönum og Norðmönnum varðandi Parísári'undinn ög ákvað að þjóðin skyldf taka þátt í honum. Síðustu fregnir herma að blöð Ráðstjórnarríkjanna hafi nú hafið nýjan Finnagaldur og tclji, Svia pgna öryggi Ráðstjórnarríkjanna. Einn hei’shöfjðingi Rússa keirist þannig að þeirri niðurstöðú að landvarnir Svía séu óeðli logar, enda séu þeir að skapa hernaðaranda, sem muni leiða til vígbúnaðarkapphlaups og leiða að lokum til styrjaldar. Jafnframt ætli Bándaríkin svo að búa til ríkjasamsteypu úr Noregi, Svíþjóð og Danmörku, sem taka eigi afstöðu gegn Rússum í einu og öllu og verði henni stjórnað af Bandaríkjunum í efnahagslegu og hernaðarlegu tillili. Ekkert efni hefur gelizt á Parísarráðstefnunni til slíkra ásakana í Svía garð. Þeir lóku þar ekki sæti í nefndlun, -— jafnvel þótt þeir ættu þar beinna hagsmuna að gæta, en meiri nærgætni við Ráðstjónarríkin er tæpast hægt að sýna. Þetta sannar hinsvegar að illl er tveimur herrum að þjóna, ekki aðeins fyrir SVia, heldúr allar þjóðir, sem verða að skipa sér heilar og óskiptar þar í sveit, sem þær Jiykjast eiga heima. Undanfarna daga hafa birzt hér í blaðinu greinar um bæjarmál Beykjavíkm' efiú- „Borgara“. Greinar þess- ar hafá vakið mikla athygli og umtal meðal bæjarbúa, enda eru í þeim margar upp- lýsingar, sem varpa skýru Ijósi yfir þá eyðsl.u» ráðleysu og skipulagsleysi, sem ríkir hjá sumiun fyri.rtækjum bæj- arins og ýmsum rekslri hans. Ctgjöld bæjarins og fyrir- tækja hans hafa aukizt ár- lega svo gífurlega, að stór- furðulegt má teljast, en um þetta hafa fáir talað, bæjar- búar hafa greitt útsvör sín og skatta án þess að gera sér glögga grein fyrir til hvers peningum þeirra er varið. Ctsvörin eru í ár um 50 milljónir króna eða nærri eitt þúsund krónum á hvert mannsbarn í bænum. Skrif „Borgara“ eru þörf og nauðsynleg. Það er ekki hægt lengur að láta Reykvik- inga borga miklar fjárhæðir ái-lega vegna ráðleysis eða skipulagsleysis í ýmsum rekstri bæjarins eða fyrir- tækja hans. Á þessu ári er gert ráð fyrir að útgjöld bæjarsjóðs Reykjavíkur verði um kr. 53.000.000,00 og þar að auki kr. 5.200.000.00, sem eru gjöld fyrir ýmiskonar starf- rækslu, eða samtals kr. 58.- 200.000,00. Þar að auki eru öll fyrir- tækin, sem rekin eru af bæj- arí'élaginu. Eru áætluð út- gjöhl þeirra fyrir þetta ár, samkv. fjárhagsáællun, sem hér segir: Korpúlfsstaðir ki'. 282.000,00, Garðyrkjan, Reykjahlíð kr. 247*000.00, Grjótnám kr. 2.450.000,00, Sandnám kr. 950.000,00, Pípugerð kr. 700.000.00, Sundhöll kr. 095.000.00, Bæjarþvottahús kr. 305.000,- 00, Vatnsveitan kr. 1.025.- 000.00, Hitaveitan kr. 0.315.- 000.00, Gasstöðin kr. 700,- 300.00, Rafmagnsveitan kr. 11.000.000.00, Sogsvirkjunin kr. 1.850.000,00, Strætisvagn- ar Rvíkur kr. 3.025.000.00, Hafnarsjóður Rvíkur kr. 3.- 400.000.00. Samtals verða þelta kr. 33.064.000.00. Verða þá útgjöld Reykja- víkurbæjar og fyrirtækja hans rúmlega 90.000.000.00, ef faríð er eftir fjárhagsáætl- un 1947 —-,en verða senni- lega allverulega hærri, ef að vanda lætur með fjárhags- áætlunina. Til hvers fara allir þessir peningar —. er þetta allt nauðsynlegt —, er gætt l'yllstu hagsýni og sparnaðar í öllum jiessum rekstri? — Það er um þetta, sem „Borg- ari“ ritar og er full þörf á því. Eru þeir áreiðanlega marg- ir hér í bæ, sem bíða með eftirvæntingu eftir greinum hans. Þær eru skrifaðar af festu og öryggi og án allra Stóryrða; Greinar „Borgara“ verða vonandi til þess að timamót verði í þessum mál- um. Bæjarbúar verða áð láta sig meira skipta, hvernig haldið ete á Íjármálunum í , xekstri biejarfélagsins cn jieir hafa gert hingað til. Féiagsstofnun. Fyrir nokkuru eða í febrúar-mánuði s.I. var af nokkum áhugamönnum hér í Reykjavík stofnað félag, er nefnist ,,Björk“. Tilgangur jiessa félags er rannsókn á heilnæmri fæðu úr innlend- um efnum og breytingu inn- lendra hráefna í heilnæma fæðu til manneldis, cnn frem- ur tilraunir með ræktun nýrra ávaxta og ætijurta. Fé- lagið hyggst leita fjárstuðn- ings lij.á þeim, sem eru af- lögufærir og hlynntir eru málefninu. Stjórn félagsins sldpa Þor- kell Ingibergsson bygginga- meistari, Sigurður Sveiu- björnsson vélfræðingur og Þórir Sigurjónsson skrif- stofumaður. Rottuherferð. Það er víðar hafin herferð gegn rottum en hér í Reykja- vík. Nú stendur yfir i Chicago „rottuútrýmingarvika" og eru allir borgarbúar livattir til Jiátttöku, því að markið er að bana 2,000,000 milljón- um rottum. BERGMAL Knattspyrnuáhugi. Bergmáli heíir borizt bréf frá mantíi einum, er nefnir sig „Knattspyrnuunnanda", og virðist lionum mjög umhugaö um þessa ágætu íþrótt og fram. tíö hennar hér á landi, ekki sízt, hvaö viökemur háttvísi knattspyrnumanna á leikvangi og umgengnisvenjum viö dóm- arann. Bergmáli finnst þaö, sem hér um ræöir, heldur ómerkilegt mál, en vegna þess, aö knattspyrnuunnendur virö- ast nú vera óvenjumargir hér í bæ, þykir samt rétt aö birta aöalinntak bréfs þessa og fer þaö hér á eftir: Leiðinlegt atvik. „Fyrir skemmstu har svo.v.iö- á kappleik á íþróttavellinum hér, aö einum keppanda var vikiö úr leik fyrir óviöurkvæmi- lega framkonni viö dómarann. Er þetta í sjálfu sér ekki merki- legur athuröur, en eftirleikur- inn var ekki eins skemmtilegur, þar eö leikmaöurinn, sem í hlut átti, taldi sig ekki geta unaö úr- skurði dómarans og mun hafa lostið hann kinnhesti. Síöan inun þetta leiöindamál hafa far- ið fyrir Knattspyrnuráöiö og jafnvel til enn æöri aöila á sviöi iþróttamálanna,. ,, Mýfluga gerð að úlfalda. Ekki heföi eg látiö mér til hugar koma, aö snerta penna vegna þessa atviks, ef viökoni- andi knattspyrnumaöur, sem kinnhestinn greiddi, heföi ekki séö ástæöu til aö rita langhuncl um hann í eitt af hlööum bæj- arins og dómarinn einnig aö láta Ijós sitt skína. Mun viökomandi hlaö hafíi variö fimm dálkum í pmerkilega mál? samtals nær þetta nauöa Hvað varðar okkur um þetta? En mér er spurri, hvaö varö- ar'phbanri af hæjarhúum þótt knattspyriuimaðurinri N. N. sý.ni iþjösnaskap á leikvangi og greiöi X.7X. kiiattspyrnuclómara 'kltiíiRest á .éftir ? Heföi ékki veriÖ jafn sinekklegt aö látá þetta mál niöur falla. Eg hvgg, aö knattspyrnumönniun heföi verið meiri sæmcl i jieim mála- lokum. Mér finnst knattspyrnan út af fyrir sig alls góðs makleg, cn hins vegar hljóta áflog knatt- spyrnumanna og dómara aö vera einkamál viökomandi, að minnsta kosti ekki efni í lang- hurida í daghlööum hæjarins.“ > - »*»’»*»-• -•* ■ • ' ■* ; Nóg í bili. ,Ekki þykir méij átæöa tll að fara fleiri oröum um jietta aö sinni, nóg er húið aö eyöa af prensvertu og pappír. Þó vil eg segja, aö cg er sammmála „Knattspyrnuunnanda“ mn ilest atriði í bréfi háns. Ef knatt- spyrnumenn taka íþrótt sína eins alvarlega og raun bar vitni um hér, er réttast, að líkamsátök þeirra fari fram í einrúmi og góðu tómi, öllum aöilum til ánægju o: dægrastyttingar. „Gagnrýnmn*' skrifar: „Haía menn tekið eftir því, hvað S].inrir kapmenn í Reykja- vík geta látið sér detta í hug að liafa t-il sýnis í búðarglugg- rifii sinuin, hvaö smckklcysiö getur vejriö yfirganganlegt?,Eg ya.r á pplti um Ari^turbæinn á sunnudag og leit I gluggana inér til dundurs. Á einum staö (í matvörhúö) var til dæmis sýnd ein fjóslugt og tveir skaft- pottar. í annari húö var ekkert til sýnis annaö en sólgleraugu og má Jiaö furöulegt heita, eins og veðráttan hefir verið undan- fariö. Mér finns, aö menn ættu heldur að hreiða fyrir sýningar- glugga sína, e£: hugihyndaflrig- i iö eða úrvaliö'éf ekki meírá ’én þetta.“

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.