Vísir - 18.03.1949, Síða 10

w
VlSIR
Fösiudaglnn 18.marz 19+0
3. Ibúðir fyrir cinhloypinga
ðg lijón þari' að rcisa á
næstu áruni að mimista
kosti hús mcð um 120
íbúðum.
4. Elliheimili í svcit fyrir
80 100 vistmenn.
Nýtt elliheimili þarí’ að
reisa lúð fyrsta í Reykjavík.
Núverandi elliheimili er of
lítið og getur hvergi nærri
fullnægt þörfinni um vist-
piáss. Nú vill svo til, að sam-
tök sjómanna hafa um nokk-
urt árabil safnað fé til þess
að reisa „Dvalarheimili fyrir,
aldraða sjómenn* og nemur
jicssi fjársöfnun nú nokkuð
á aðra milljón króna. —1
Ætti því vonandi bráðlega að
vera hægt að liefjast handa1
um að reisa þctta elliheimili,1
sem að vísu mun kosta
nokkrar milljónir — eni
minna mætti á, að þegar nú-'
verandi elliheimili var reist!
á áninum 1028—1930, þá'
var aðeins 1/7 hluti bygging-j
arkostnaðar fyrir hendi, ]ieg-j
ar hafizt var handa.
En hvort jxið vcrður jielta
cða annað elliheimili, scm
rcist vcrður, þá ætti að gæta
jicss að hafa sem flcsE ein-
Jiýli, jiar scm rcynslan hefir
sýní, að það í'er bezt á því.
Vegna rekstrarkostnaðar
mun heppilegt að hafa þctta
stórt cliiheimili með 150—
200 vistplássum — enda jiótt
gera ælti ráð fyrir að koma
sjúklingum í sérstakt sjúkra-
Iuis.
Sjúkrahús
fyrir aldrað fólk.
Sjúkrahús fyrir gamalt
fólk er nauðsynlegt að komi
ujip eða að breyta núver-
andi Elliheimili í sjúkrahús,
cf Jiað jiætti hentugra. Það
er vitað, að milciil skortur- er
á sjúkrahúsum og verður
gamalt, veikt fólk ofl liart
úti jicss vcgna. - Að vísu
hefir nokkuð verið reynt að
bæta úr þessu með því að
fjölga sjúkrajilássum í Elli-
heimilinu, en jiað hefir vcrið
gert mcð lalsvcrðum fjár-
l'ramlögum úr bæjarsjóði
Reykjavíkur. En bctur iná ef
<luga skal. Ef nýtt elli-
heimili yrði rcist i Reykjavík
og miverandi Elliheimili væri
notað sem sjúkrahús,. þá
niætti hafa jiar uin 300 rúm-
liggjandi sjúklinga og ætti
það að vera nægjanlegt í
uokkur ár að minnsta kosti.
!búð:uhús fyrir gömul
hjón og einstaklinga, sem
cru fær um að sjá sér far-
borða, jiarf að rcisa. Það
er margt fólk, scm kýs hclzt
að hafa litla íbúð út af fyrir
sig. Eru nú liyggingar með
slikum íbúðuvn þ.e.a.s. for-
stofu, rúmgóðu herhergi, I
litiu eldunarplássi, sem og
baði og W.C. i'yrir ein-
staklinga og svefnherliergi
að auki fyrir hjón, víða reist-
ar á Norðurlöndum og eru
sérstaklega æflaðar þeim,
scm njóta ellilauna. Ibúðar-
hús þcssi eim mjög vinsæl
og eftirspurn eftir íbuðum
geysimikil. Byggingarnar eru
reistar samkv. sérstökum
lögum og leggur ríki og bær
fram fé til þeirra. — Hér á
landi ætti eimiig að vera
Iiægt að liúast við fjárhags-
stuðningi frá því opinbera til
slíkra bygginga -— en þó
mun hyggilegra að treysta
ekki um of á ]iá aðstoða eins
og tímarnir eru nú, lieldur
reyna að finna cinhver önnur
ráð til Jiess að koma þeim
upp — og það mun takast,
þegar viljinn er fyrir hendi.
— Nokkur undirbúningur er
hhfinn í þessu skyni — og
mun síðar verða skýrt í'rá
Jiví hvað gerist í máhnu. —
Sveitahæli
fyrir gamalt fólk.
Elli- eða dvalarheimili í
sveit þarf að koma upp. —■
Gerði eg tillögu fyrir hálfu
öðru ári síðan, um að á
Korpúlfsstöðum yrði stari'-
rækt dvalarheimili l'yrir
aldrað fólk og fengi Jiað kost
á að vinna að bústörfum og
ýmsu öðru eltir Jiví seiii
kraftar og ástæður leyfðu. —
Gert var ráð fyrir, að sjiikl-
ingar yrðu Jiar ekki og það
af vistfólki, sem sjúkravistar
Jiarfnaðist, yrði komið á
sjúkradeild Ellihcimilisins í
Reykjavík. I þessu sambandi
gerði eg ýmsar tillögur um
búrekslur á Korpúlfsstöðum
og ýmsa starfrækslu, sem
átti að vera í sambandi við
Elliheimilið, en Jió á vegum
hæjarsjóðs Reýkjavíkur. -—-
Fengu tillögur Jiessar ágætar
undirtektir hjá fyrrverandi
og núverandi borgarstjórum,
en þó fór nú svo, að Jieim
var ekkert sinnt. — Verður
því ekki um Korpúlfsstaði
að ræoa, enda eru margar
jarðir aðrar og byggingar,
scm henta myndu fyrir slík-
an rekstur, enda þótt eg telji,
að Korpúlfsstaðir væru lil
Jiess hentugastir. —
Elliheimiii fyrir SuSurland
Jiarf aðreisa, væntanlega fyr-
ir austan fjall, og ættu þá
sýslurnar á Suðurlandi hægt
með að senda vistmenn þang-
að. —- Fer að ölln leyti hezt
á því, að gamla fólkið, sem
dvalið hefir í sveit alla sína
æfi, l'ái að njóta seinustn ára
sinna ekki álltof fjarri ást-
vinum sínum og æsluistöðv-
um. Ellihcimili Jietta þyrfti
að geta tekið 80—100 vist-
menn, en gera yrði ráð fyrir
að senda sjúklinga á sjúkra-
deild núverandi Elliheimilis
í Rcykjavík eða á sjúkrahús
gamla fólksins, ef reist verð-
ur. —
I sambandi við
EHiheimilið hér.
I sambandi við Jictta Elli-
hcimili Suðurlands þyrfti að
sjálfsögðu að vera búskapur
og alls konar starfræksla
enda ætti Jiessi stofnun að
vera í nánu sambandi við
Elliheimilið í Reykjavík, sem
þarf mjög á mjójk og öðnun
búsafurðum að halda. —
Þetta allt kostar mildar
fjárhæðir — og mun ýmsum
blöskra Jiessar bollaleggingar
og kalla fávisku eina og
draumóra. —- En enda Jiótt
þetta kosti talsvert fé, Jiá
Jiarf Jiclta allt að gerast —
og það er hægt, cf fólkið vill.
Við skulum muna, að heill og
velferð gamla fólksins —
feðra okkar og mæðra — er
meira virði en peningar —
eða á að minnsta kosti að
vera það. — Við eigum að sjá ,
vel fyrir Jiessu fólki, sem við
eigum svo margt að þakka.
.— Það er ekki alltaf hægt
^ fyrir börnin eða ættingja að
| hafa gamla fólkið hjá sér,
til þess liggja svo margar á-
stæður. Það er ckki viljaleysi
— lnisnæðisvandræði, hjálpar
leysi á heimilum, veikindi og
margt annað gcrir það oft
1 ókleyft. -—-
Einnig er það sumt gamalt
: l'ólk, sem hugsar líkt og kon-
an, sem kom til mín og bað
um vistjiláss. — Kona Jiessi
átti ágæta íliúð, liörn henn-
ar voru uppkomin og vel
stæð fjárhagslega, og liöfðu
| talsvert húsrými. Þetta vissi
eg og sagði Jiví, að hún Jiyrfti
' nú tæpast vist á Elliheimil-
inu, Jiar sem ástæður hciinar
voru svo góðar. - „Já, það
' er rétt, eg hefi íhúð, sem er
: ágæt, en hún er mér ofviða,
I eg er oft lasin og get ekki
haft liana í svo góðu lagi
sem vera bcr. Og að fara til
barna minha Jiað get eg — en
vitið þér, mig langar til Jiess,1
að þeim þyki ávallt vænt um
mig. Það er nú svo, að cllin
} og æskan eiga ekki alltaf
1 samleið og Jicss vegna vil eg :
! heldur fara á Elliheimilið“.
Þessi gamla kona liafði ma.rgt
lil síns máls og Jiað eru á-
reiðanlega inargir, sem hugsa
líkt og hún. — j
Þau cru fleiri en þetta'
vandamálin, sem gamla fólk-
ið á við að stríða — en hér
verðiir að sinni ekki ræít um1
fleiri. j
En ef ekkert verður gert
lil Jicss að leysa þau, þá Jiarft
þú lesari góður, ef lil vill áð-
Þar kom rétta bókin.
Þegar mér bei-sl í hendur
góð bók, er eg venjulega lengi
að lesa Iiana, bæði vegna
Jiess, að eg vil ekki lesa nema
fremur litið i einu og njóta
Jiess, og eg vil lesa bókina
með seni mestri athygli.
Ýmsir liafa þegar skrifað
um bókina, sem eg var að
enda við að lesa og æfla að
minnast á lílilsháttar. Það er
bók dr. Árna læknis Árnason-
ar á AJiranesi, Þjóðleiðin til
hamingju og heilla.
Varlcgast mun vera, að
segja aldreí, aldrei. Annars
niundi eg freistast lil að
segja, að þessi liók væri alveg
einstölc í sinni röð, og að
sennilega Iiafi aldrei verið
riliið íslcnzk bók, sem með-
höndlar Iriimál á sama liáll
og Jiessi. Þökk sé höfundi
fyrir svo fagran, prúðmann-
legan, rökfastan og ágælan
málflutning.
í hinu mikla bókamori
okkar Islendinga nú uni
stundir, álít eg fyrir mitt
leyfi, að Jiessi bók læknisins
sé skinandi perla. Hún er
skrifuð af slikri frábærri
jiriiðmennsku, varkárni og
góðri vfirvegun, að þar koma
hvergi fyrir upphrópanir,
hvergi ákafur áróður, eða
lastmæli um andstæðar stef'n-
ur, livergi áköf nc ofsalcg
framsetning og hvergi stór-
vrði né illmæli. Stefnurnar
eru athugaðar og jirófaðar,
en þeim hvergi misþyrml.
Vísindanianninum og' trú-
nianninum i höfundinum
kemur vel saman. Bókin cr
hrein og fáguð. Ilún er rcist
ur en varir sjálfur að glírna
við þau. Og Jieita eru
cngin hégómamál Jietta
eru alvörumál, sem fjöldi
manns stendur ráðþrota fyrir
vegna Jiess að það er svo
lítið gert til úrbóta. A Jicssu
Jiarf að verða lireyting, og
það verður jiví aðeins, að
í’ólkið sjálft jijóðin öll
vilji Jiað - en þarf að spyrja
að Jiví ?
Gísli Sigurbjörnsson.
á bjargi trúarinnar og’traúst-
um siðgæðisgrundvelli krist-
indómsins, og Iiinni dásam-
legu nútímaþekkingu. Skýr-
ingar og samanburður höf-
undarins er alls staðar góður
og rökin liófleg en markviss.
Andi bókarinnar cr liinn rat-
visi og rökfasti andi vísinda-
og lærdómsmannsins, og
andi liins gætna, jafnvægis-
góða og liyggna trúmanns,
sem er sæmd Jiess máls er
hann flytur.
Höfundurinn stendur vel
að vígi. Hann er kunnugasl-
ur í Jiciiii fræðum, sem gefa
mamiinum góða yfirsýn vfir
nianneðlið og einnig Jiróun
efnisins. Hann getur Jivi auð-
veldlega gert þann saman-
hurð i'íða, sein skýrir málið
ágætlega og er sannfærandi.
Allur málflutningur höfimd-
ar sæmir ágætlega gætnum
vísindamanni og trúmanni
af bezlu gero. Sliks vilnis-
burðar höfum við nú Jiörf.
Það er hægt að mæla með
Jiessari bók, jafnt við hinn
einlæga trúmann, sem Jiann
maiin, er í hreinskilni kallar
sig vantrúaðan, og þá ekki
siðnr mami efasemdanna.
Bókin vísar öllum vel til veg-
ar og Jiað er áreiðanlega veg-
ur bæði einstaklings og þjéið-
ar til hamingju og Iieilla.
Pétur Sigurðsson.
HrurGirselsiari BR
Innanfélagskeppni 1. R. í
bruni fór fram við Kolviðar-
hól á sunnudag.
Keppendur voru 16 og
varð Grímur Sveinsson lirun
meistari í. R. 1949. Rann
j liann lirautina á 1:36.0 mín.
I Næstur varð Gisli Kristjáns-
son á 1:38.4 mín. og Jiriðji
Ragnar Thorvaldsen á 1:39.4
mín.
Lengd braularinnar var
^ uiii 1600 m. og fallhæðfn 300
jm. Náði brautin frá toppi
SkárÖsmýrarfjalIs og neðst
Rcnnsli
Kisa komst í mjólkina. Frostið sá um það, því þegar
mjólkin fraus ýttist tappinn úr mjóllrurflöskunni.
niður
var
í Ilamragil.
ágætt.
A fúndi félags vors 1. Ji.
m. voru samþýkktar eftir-
farandi tillögur:
„Fundur i Félagi íslenzkra
rafvirkja 1. marz 1949, skor-
ar á Alþingi að samþykkja
frumvarp til laga um iðn-
fræðslu, sem flutt hefir ver-
íð á ylirstandandi Aþingi. að
lilhlulan Emils Jónssonar,
iðnaðarmálaráðlierra.”
„I sambandi við fyrirhug-
aða endúrskoðun á lögiim
um alvinini við siglingar,
skorar fundur í Félagi is-
lenzkra rafvirkja, 1. iharz
1949., á Alþingi, að taka ujij)
i téð lög, ákvæði um atvinnu-
réttindi rafvirkja á ínólor-
skipum.“

I