Vísir - 05.04.1949, Síða 4

v i s i a
ÞritSjuagiim 5. apríl 1ÍÍ4»
VSSIR
D A G B L A Ð
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H/F.
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Austurstræti 7.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm linUr).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
nótaveiði í landhelgi.
Fjandmenn þjóðíélagsins.
Kommúnistar eni, samkvæmt yfirlýsingu þein-a sjálfra,
fjandmenn Jjess þjóðfélagsskipulags, sem íslenzka
þjóðm byggir á tilveru sína. Þeir stefna að einræði íarra
manna á rússneska vísu og dýrka allar kennisctningar,
hins rússneska kommúnisma. Þeir lúta boði og banni frá
,.Kominfoián“, sem þeir eru á málat hjá og þiggja í'rá
aðstoð í stórum stíl til þess að halda gangandi áróðurs-
tækjum sinum.
.Þessír menn þykjást vera- hinir einu sönnu ættjarðar-
vinir, en eru hættulegir þjóðfélaginu vegna þess að þeir
sitja á svikráðum við það undir yfirstdni hollustu og ætt-
jarðarástar. Þessir menn vilja mola þjóðfélagshyggingunu j
og til þess álíta þeir öll meðöl leyfileg. í þeirra augum
helgar tilgangurinn meðalið. Svik, lygi- og-yí'irdrepsháttur j
eru sjáll'sögð vopn i þeirra augum til þess að vega að j)jóð-|
félagi, sem þcim hcfir vcrið skipað að sundra, spilla og
í'ella í rúst. I
Allir kommúnistar sitja á svikráðiun við þjóðfélagið
og hagdmuni þess. Engtim er hægt að trúa, sem svarið
hafa hollustu hinum alþjóðlega kommúnisma. l>es.svegna,
verður Jijóðfélagið sjálft að snúast til varnar gegn þessum |
austrænu útsendunuu með því að láta þá ekki fara með.
trúnaðarstörf í þágu alþjóðar. Þeir mega livei-gi vera jiar
sem þeir geta komið að skemmdai-starí'semi gegn hags-
munum þjóðariimar eða misnotað trúnaðarstörf.
Yfirlýstir kongnúnistar hafa nú á hendi ýmsar ábyrgð-
armiklar stöður í þjóði'élaginu. AIR til jiessa hefúr þeim
verið trúað, en eftir aðfarir þeirra síðustu daga getur eng-
um dulizt að þeir stefná að ofbeldi og að þeir nota öllj
meðöl til þess að koma fram steí'nu sinni. Þjóðfélagslegt
öryggi þegnanna krefst ]>ess, að kommúnistar séu ekki í
neinum opinbcrum áhyrgðarstöðum. Engum stíluun mönn-
um er hægt að triui í opinberu starfi, ef hinar kommúnist-
ísku skoðanir þeirra geta gert þá að trylltum múgæsinga-
mönnum og þátttakendum í villimannlegri árás á lög-
gjafarþing Jjjóðarinnar, hvenær sem kommúnistaminni-
hlutinn á Alþingi vill hindrá framgang mála.
Almenningnr krefst jjess að hafa ekki stjórn inikil-
vægra þjóðfélagsmóla í höndurtl jjessai-a rnanna og er kortí-
inn tími til að „fiirimfu herdcildinniý sé vikið burtu hvar-
yetna, Sém nokkur hætta er á að hún geti uimið þjóðinni
skaða. .
Nýlega yar í hæstrétti
kveðinn upp dómur yfir skip-
stjóranum á m.s. Metu frá
Vestmannaeyjum og með-
eiegndum hans að skipinu
fyrir ólöglegar veiðar í land-
helgi.
I undirréttardónumum er
svo skýrt frá málavöxtum:
Föstudaginn 4. júní 1948 var
varðskipið Ægir á eftirlits-
ferð við Ilafnarberg. Klukk-
an 16.25 var það slöíreað við
hlið' m.s. Metu V.E. 236,
36.22 rúmlestir að stærð, en
dragnót skips þessá var ut-
anborðs og skipverjar að
veiðum. Yar gerð staðar-
ákvörðun og reyndist Meta
2 sjómilur fyrir iiman land-
helgi. Skipstjórinn játaði, að
hana hefði vitandi vits verið
að veiðum innan laudlielgi.
Hefir kærði getið ])ess, að
hann hafi tatið sig vera að
leyfilegum veiðum, þri Iianii
hafi vitað lil jjess, að tveir
bátar, báðir vfir 100 smál.
hafi fengið leyfi til að veiða
með dragnót í landhelgi. —
Fram kom af vitnaleiðslum
i málinu, að jjetta liafði ein-
ungis verið levft á tímabilinu
1. okt. lil 30. nóv.
Breytti hæstiréltur dómi
undirréttar i því atriði, að
hann laldi að 1. nr. 14/39481
tækju ekki til ákvörðunar
lésekta samkvaunt 1. nr.
45/1937, þar. scm f járliæð
sekta er miðuð rið gullkrón-
ur..
Ðómur hæslaréttar er á
jjessa leið:
Ár 1949, föstudaginn 1.
april, var í Hæstarétti í mól-
inu nr! 39/1949:
yaldstjórnin
gegn
Emil Andersen
uppkveðinn svohljóðandi
Dóniiir: |
Friðrik Ólafsson, skóla-i
sljóri Sjómannaskólanum, i
hefir markað á sjóuppdrátt
stað vélbáts kærða i land-
helgi, og reyndist liann vera '
2,1 sjómilur innan landhelg-
islinu.
Sakaratriðum er rétt lýst
i héraðsdómi, og varðar brot
kærða við refsiákvæði, er
þar eru greind, að öðru en
þvi, að ókvæði Iaga nr.
14/1948 taka ekki til ákvörð-
unar fésekta samkvæml lög-
uni nr. 45/1937, Jjar sem
ijárhæð sekla er miðuð við
gullkrónur.
Samkvæmt jiessu má stað-
festa ákvæði Iiins áfrýjaða
dóms um varðhaldsrefsingu
kærða, upptöku afla og veið-
arfæra .svo og um málskostn-
að í hérað. Með hliðsjón af
gullgildi íslenzkrar krónu,
sem nú er 33,96 þvkir fésekt
á hendur kærða hæfilega á-
kveðin 9000 krómir til Fiski-
veiðasjóðs íslands, og komi
varðhald 75 daga í siað sekt-
arinnar, verði hún efcki
greidd innan 4 vikna frá
birtingu dóms þessa.
Kærði greiði allan áfrýj-
unarkostnað sakarinnar, þar
með Talin mólflutningslaun
skipaðs sækjanda og verj-
anda fyrir Hæstarétti, kr.
500,00 til hvors.
D ó m s o r ð :
Kærði, Emil Andersen, sæti
varðhaldi 2 mánuði og greiði
9000 króna sekt í Fiskveiða-
sjóð íslands. Verði sektin
ekki greidd innan 4 vikna
frá birtingu dóms þessá
komi í hennar stað varðhald
75 daga.
Akærði héraðsdóms um
upptöku afla, veiðarfæra og
málskostnað. í héráði stað-
festast.
, Kærði greiði allan áfrýj-
unarkostnað sakarinnar, þar
með talin málflutningslaun
skipaðs sækjanda og verj-
anda fyrir Hæstarétti, hæsta-
réttarlögmannanna Eggerts
Claessens og Einars B. Guð-
mundssonar, kr. 500,00 til
hvors.
Ðóminum ber að l'ull-
nægja með aðför að lögum.
Stalin verndar
Albaníu.
Tirana. — Enver Hoxha
(frb. Hodja) hefir haldið
ræðu, þar sem hann ber
Júgóslövum á brýn, að þeir
ætli sér að vinna Albaníu
tjón.
En hann bætti því við, að
Rússar mundu ekki líða
Júgóslövum slíkt ofbeldi.
„Albanía óttast ekki Júgó-
slayíu“, sagði Hoxha. „Al-
banía getur treyst her sín-
um, þó vernd Rússlands, sem
mundi leggja hvern i'jand-
niann heimar að velli. Stalin
ber Alhaníu fyrir hrjósti og
er bezti vinur hennai“.
(Sabinews).
Kaupum og tökum í um-
boðssölu:
SILFUR
LISTMUNT
BROTASILFUR
GULL
Jón Hermannsson & Co.r
Laugaveg 30,
Síini 285 )!
1BERGMAL*
Þingið og bommúnistai.
j|ldrei hal'a nokkrir. hræsnarar leildð auðvirðilegra hlut-
verk en kommúnistar undanfarna daga, er j>eir reyna
að koma ábyrgðinni af öfbeldisverkum síniim á lýðræðis-
flokkana. Þeir standa nú sem vandlætarar gagnvart þeim
mönnum, sem þejr ætluðu að beita hkamlegu oflæidi. ()g
sv.o herja j>eir sér á brjóst og segja að lýðræðisflokkarnir
hafi í meðferð Atlantshaíssáttmálans beitt Alþingi otV
l>eldi! ! Hvað er Alþingl? Er ]>að 10 Moskvakoimnúnisiar
ási^int |>remur sálufélögum þeirra, eða er j>að 37 þjóð-
kjörnir fulltrúar lýðræðisílokkaiHia, sem hafa umhoð frá
80 % áf öllum kjósendum landsins? Svo reyna j>essir ve-
sælu austrænu flugumem> að telja mönnum trú um, að
mikill meiri Iiluti Alþingis hafi beitt Aljjingi ofheldi!
En þettu ei' aðeins lítið sýnishom af lrekju j>eirra og
ósvífni. Þessir menn eru ekki. .þinghagfir .og Jjjóðinni er
mildll vansi að j>eir skuli eiga sæti á Aljjingi. Fæstir jieirra
kunna nokkra marmasiði í þingsalnum en siunir haga sér
eins og brjálaðir ribhaldar, og láta sér orð um munn
fara, sem aldrei heyrast á þingfundiþn siðaðra þjóða. Er
]>að sérstaklega Einar Olgeirsson, sem þannig hefur hagað
sér undaní'arið, auk þess sem hann hefir neitað að hlýða
J>iogsköpum, sem vera mún eins dæmi héi' á landi. Stíldr
•menn eru ekki þingliæfir.
„Don Marino*1 (sjálfur)
hefir heiðrað mig með því
að senjda mér smápistil, um
hugmynd sína eða áhuga-
mál, sem eg tók upp úr Jazz-
blaðinú nýlega. „Don Mar-
ina“ (sjálfur) hefir orðið:
*
„Þakka yðtir hrna ntíklu vin-
senid, áð birta grein mina. eða
réttara sagt hugmynd mína, er
hirtist . í síoasta ..Jazzhlaði".
Þessi grein mín var ritúð í þeint
tilgangi aö vekja- lrijóöfæra^
leikara til umhugsunar um eigið
félagsheimili. Á hinu var eg.
ekki hissa, þótt stíll minn og
málfar vekti athygií y öar. ——r
Ekki má \úrða",þaö svo, aö eg
sé hér aö misviröa hið íslenzka
triál, síður en svo. Xú á dömim
er. málfar hins ttnga fólks
hræðilega ^,slettótt“ aö' þarf-
lattstt.
*
Ég fjölyrði ekki um það
hér; það hafa aðrir gert í
dagblöðum bæjarins og var
' sannarlega ekki vanþörf á.
Annað vildi eg útskýra, eða
reyna að útskýra.
Okkar íslenzka tunga er niál,
sem til :skamms tima hefir al-
gerkga 1 vautaö orð yfir ýmis-
legt vaföandi nýjungar vorra
tíina. Tokum t. ol. vélfræðileg
orð. Þ.ar er margt, sem l>ók-
staflega; er ómögulcgf'aö tákna
nema n>eö alþjóðaoröum. Sumt
má ]>ýöá, en margt veröur samt
fáránlegt; Taliö viö' 'vélstjóra.
óg vélýirkja, tilrdœmis. 'Um
hina nýju fónlist er ]>aö a-ð
segja, áð jafnvel"alheimsmál,
eins og enska liafa oröi'ð' aö
mynda ný orö og oröar-trltæ'ki;
sem márgir leséndur jazzblaöa
hafa aíls ekki skiliö ('Down
Beatmetronome. ó. s. frv.)
*
Því þarf engan að undra,
þótt einnig hér hafi myndast
slíkt meðal hljóðfæraleikara,
og mörgum finnist slíkt tor-
skilið. Hitt er annað mál, að
hér er fyrst og fremst hugs-
að um það senr hagkvæmast
er og auðveldast, en ekki
fagurt íslenzkt mál,
Grein mín ér skrifuö á máli
„músikanta". Þcir skilja hana.
Þeim var hún ætluö. —— Eg
vona, aö þér misskiljið ékki
þessi orð mín og aö loíctim biö
eg yður aö jjakka „jazzunn-
anda“ íyrir aö hafa oröiö til
þess, aö j>ér hintuö grein miija
orörétt og aö lokunvyöur sjált-
um fyrir hin íáu, en æftirtektar-
A'erðn orð yðar, rið lok hennaf.
Meö kveöjn o:. s. frv.“:
Eg verð að bæta: því við
- ' þetta bréf, að mér finnst að
„músíkantar“ voririættu að
-- setja metnað sinn í að skapa
’ íslenzk órð. fyrir þáu ensku
- orð,-sem þeir taka sér í munn,
þegar þeir lýsa tízkutilþrif-
um „list“bræðra sitma.
• ........ .+
íslenzkan er nú einu sintii
jiannig, aö hún er vandlátafi
og kröfuiiaröari ttm nýyrði e’n
erlendar tungur, sem gleypa
]>au öft hrá. • • Sé þau brð ekki
lirein villeysa og tilbúningur
út í bláinn, sem „músikantar'/
nota, }>á geta oröhagir nierin i
þeirra stétt áreiðanlega..búiö ti'l'
íslenzkt orö, seirt ..aJnimningur
getur gert sér einhverja hug-
mynd um livaö eigi aö tákna.
Nú, cn sé orðin bull.og vitieysa,
þá er það leiðinlegt, ef íslerid-
fngar fará áö taká séf þ'a'n i
inttnn.