Vísir - 10.10.1949, Síða 4

4
V I S I R
Mánudaginn 10. október 1949
VÍSIR
D A 6 B L A Ð ; Jg
Dtgefandi: BLAÐAOTGAFAN VISIR H/R,
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Austurstrætl 7. ^
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm linur).
Lausasala 50 aurar,
Félagsprentsmiðjan h.f.
„Dómsdagur" nálgast.
Ei'tir því, sem nær dregur kosninguntun, harðnar baráttau
um fylgi hinna óbreyttu kjósenda, tugþúsundanna, scm
i orðni kveðnu eiga að ráða því, hverjir eiga að skipa
liið háa Alþingi næstu fjögur árin og þá væntánlega
marlta stefnu Islands í viðsjálum utanríkismálum og út
úr fjárhagsöngþveiti þvi, sem þjóðin á nú við að búa.
1 dag eru ekki nema 13 dagar til stefnu og á jiessum
þrcttán dögum verða áreiðanlega ekki spöruð loforðin og
gyllingarnar, né heldur niðið og álygarnar lijá þeim, sem
nú þykjast ætla að sjá Islendingum fyrir „heiðarlegu“
stjórnarfari. I mglgagni komniúnista þessa dagana gengur
maður undir manns hönd í þeirri furðulegá iðju að sanna
að sánnari Islendingar séu ekki til en þeir, sem að kom-
múnistalistanum standa. Þeir.séu „héiðarlegir“ Islending-
ar, en þeir, sem enn kumia að meta sjálfsögð mannréttindi,
eins og þau tíðkast með vestrænum lýðræðisþjóðum, séu
„landsölumenn“ og „Bandaríkjaagentar“. Jóhannes úr
Kötlum, situr austur í Hveragerði og ger'ir sig hlægilegan
dag eftir dag, í hamslausri „ættjarðarást“ sinni, er orðin
„rödd úr dalnum“, sem ekki sé unnt að kæfa, en virðist nú
mæla fyrir mun flestra látinna mikilmcnna þjóðarinnar,
sem forðum héldu drengilegast á málstað Islands gegn
erlendum yfirgangi. Einar Þveræingur, Jón hiskup Ara-
son, Árni Oddsson og ótal fieiri ágætismenn verða nú nær
daglega að þola, að þcim sé sú óvirðing gerð, að vera
áróðursmenn fyrir fimmtuherdeild erlends kúgunarvalds,
þeh' eiga, ef unnt er, að blekkja hina íslenzku þjóð til
fylgis við þá, sem alls staðar í lieiminum liafa snúizt gegn
þjóði sinni, þegar líf hennar og farsæld lá við.
Fyrir skemmstu komu utanríkisráðherrar flestra þciria
landa, er gerzt hafa aðilar að varnarbandalagi ]iví, er
kennt hefur verið við Atlantshaf, saman í Washington.
Málgagn konunúnista hér sagði þá frá því, að Bjarni
Bcnediktsson, utanríkisráðherra Islands, „hefði ékki ]iorað
að fara vestur“, vegna kosninganna. Það er annars engin
tilviljun, að sá maðurinn, sem mest er rægður og hrak-
yrtur í kommúnistablöðum á Islandi, er einmitt Bjarni
Benediktsson. Þar eiga agentar hins austræna kúgunar-
valds harðskeyttan andstæðing, sem ætíð hefur haldið
])annig á málum þjóðar sinnar í hinni vandasömustu stöðu
á viðsjálum tímum, að mikill meirihluti þjóðarinnar ber
traust til hans, veit, að hann lætur ekki undan síga, þótt
skósveinar Kominform hér á Islandi geri hróp að honum.
Núverandi dómsmálaráðherra Islands tapar ekki á köpur-
yrðiun kommúnistamálgagnsins, Hann verður maður að
meiri, eftir því, sem árásirnar á hann verða ofsafengari.
En skykli ekki obbinn af íslendingum telja í meira lagi
vafasamt, að menn eins og Brynjólfur Bjarnason, Jöhannes
úr Kötlum og Gunnar Benediktsson, séu nú allt í einu
orðnir alveg sérstaklega „heiðarlegir“ og „])jóðhollir“ Is-
lendmgar? Hvenær hefur Brynjólfur, til dæmis, haft orð
fyrir það, að setja hagsmuni Islands olar hagsmunum
Rússlands, ef til þess kæmi? Hefur einhver sérstöks hug-
arfarsbreyting átt sér stað bjá þessum mönnum?
Það er nokkurn veginn óhætt að fullyrða, að hin ís-
lenzka ])jóð er ennþá að minnsta kosti, ekki komin á það
stig, að hún kæri sig um að setjast á bekk með öðrum
„alþýðulýðveldum“ Evrópu. Það er líka nokkurnveginn
óhætt að fullyrða, að lslenzk réttarvitund er ennþá með
þeim hætti, að við viljum helzt ekki eiga líf okkar og
frelsi undir því „öryggi“, sem nú tíðkast í löndunum
austan járntjalds,
En eftir þrettán daga fær íslenzka þjóðin tækifæri til
])ess að kveða upp úr um það, við hvert stjórnarform hún
.vill búa, — að hætti „alþýðulýðvelda“ eða hið vestræna.
Málverk.
Það er nú meira um mál-
verkasýningar á seinni árum
en áður var. Eðlilegra kennir
fleiri grasa en fyrr og eru þau
af mörgu lagi.
En þegar opnuð er mál-
verkasýning, sem virkilegur
málari stendur að, þá eykur
það fögnuð listámanna og
listunnandi fólks.
Þessa daga eru hengd á
veggi Listámannaskálans
málverk, sem hljóta að vekja
athygli. Þau bera þess vott, að
málarinn vinnur af hjartans
einlægni, og þau sýna, að á
bak við býr kæráeiki til við-
fangsefnanna.
Það sannast þarna bve
landslagsmálverk geta verið
dýrmæt að listagildi, enda
hafa mestu heimsins meist-
arar ætíð borið virðingu fyrir
náltúrunni og mætti hennar.
Og vcrðmæti náttúrunnar cru
ómetanleg hverjum lista-
ntanni, þvi er sá vesæll mað-
ur sem hundsar þau.
Böndin sem tengja málai-
ann Jón Þorleifsson náttúru
landsins eru það sterk, að
ekkert megnar að slita ]xm.
Margt væri um sýningu
þcssa að scgja, en mas og
fjas um sýningar er lítils
virði. Hið góða ráð er að
ganga með heilum hug og
skoða listaverkin.
Birtan er hezt um hádegið,
og einnig (jegar rökkva tekur.
Þá mildast allt og mýkist —
hugur og sál manna eins og
birtan.
Við stéttarbræður Jóns
Þorleifssonar þöklaun bon-
um óeigingjamt og mikið
starf i þágu listar og fegurð-
ar, sem bæði hinir yngri og
eldri njóta, og óskum lionum
til hamingju með sýninguna.
Sveinn Þórarinsson.
Frá'Síain berast þær fréli-
ir að stjórnin liafi látið liand
taka marga kommúnisía
undaníarna daga.
Málverkasýning
Jóns Þorleifssonar í Sýningai'skálanum veröiir opin
nokkra daga enn frá kl. 11—23.

uei
(íur Umhorfó hrincjuni j-^fóL(eiíLúóih ?
^Jppdráttur sá, er hér birtist
mynd af, sýnir fyrirkomu-
lag kringum ÞjóSleikhúsiö,
skv. skipulagsuppdrætti.
Andspænis húsinu viS Hverf-
isgötu kemur torg, er her nafn
eins fremsta áhugamanns um
byggingu leikhússins, Indriða
Einarssonar rithöfundar, og
nefnast á Indriðatorg.
Torg þetta opnast á all stóru
svæöi upp að Laugavegi, en þar
í bilinu eru mikil þrep, vegna
hallaniunarins á Hverfisgötu
og Laugavegi. Hugsanlegt er aö
á mi'öju torginu komi högg-
mynd af þeim, er torgið hefir
í heiöursskyni veriö skýrt eítir.
-Beggja vegna, austan og
vestan viö Indriöatorg, er gert
ráö fyrir myndarlegum húsa-
rööum fyrir skrifstofur og
verzlanir, er byggjast eiga eftir
ákveöinni fyrirmynd, vegna
heildarútlits torgsins, er síöan
íueruuj
tengjast húsarööum viö Lauga-
veg og H verfisgötu.
JJ^ustan viö leikhúsbygginguna,
alla leiÖ aö bústaö sendi-
herra Dana, er gert ráö fyrir
skrúögaröi, er einnig takmark-
ast af Hverfisgötunni, og aö
noröan af byggingarlínu í fram-
haldi af austurálmu Þjóöleik-
hússins.
Bygging á þeim staö, og fyrir
miöjum skrúðgaröinum. mun
fara mjög Vel, en til mála hefir
komiö aö ætla þar listasafni
staö í íramtíðinni, þótt aörir
staöir hafi einnig veriö hefndir,
undir slikt safn.
1 skrúögaröinum er tilvaliö
svæöi fvrir eitthvaö af högg-
myndum.
'ÓP
gifreiöastæöi til afnola fyrir
Þjóðleikhúsiö, munu eink-
um verða á blettinum noröan
viö Safnahúsið, svo og frá
Lindargötunni austan leikhúss-
ins.
Ekki fer hjá því aö sjá veröi'
fyrir bílastæöum fyrir all mik-
inn fjölda bifreiöa viö slíkt
samkomuhús, en horf.ur eru á
þvi, að Þjóöleikhúsiö geti feng-
iö til áfnota allt aö 70 bífréiöa-
stæöi.
jjkipulagsbreytingar þær. sem
hér hefir verif lýst, eru að
sjálfsögöu háöar all miklu raski
á þessu hverfi, og hljóta að
verða mjög kostnaöarsamar.
En engar breytingar verða gerö-
ar á skipulagi eldri bæjarhlut-
anna, nema með miklum fjár-
útlátum. Má því vænta þess, aö
breytingar þessar eigi enn nokk-
uð langt i land, og veröi aö bíða
síns tíma, meðan ööru. sem tal-
iö er nauðsynlegra. er hrint i
framkvæmd í aðkallandi skipu-
lagsbreytingum.
En' framkvæmdir þessar
hljóta aö koma, og unniö veröur
aö þeim smátt og smátt, eftir
þvi sem efni og ástæöur levfa.

■ y
=dJ

VKNitn/* n'wotMMS
ffifstMv/é t ft&e. *s4f