Vísir - 10.03.1950, Blaðsíða 4

Vísir - 10.03.1950, Blaðsíða 4
4 V I S I R Föstudagir.n 10. marz 1950 ¥XSIR D A G B L A Ð Clgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H/F. Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersleinn Pálsson. Skrifstofa: Austurstræti 7. Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm linur). Lausasala 50 aurar. Félagsprentsmiðjan h.f. M I N N I N G ARDRÐ. liayrfeifur Vagitsson f. 18/7 1897 — cl. 2/3 1950 var samhent manni sínum í einu og öllu, aö gera heim- ! ili þeirra svo úr garði að til fyrirmyndar var, hvar sem þau dvöldu. Eignuðust þau fimm börn, tvo sonu sem dóu á unga aldri, og þrjár dætur, Mig setti liljóðan er' eg,; hánn var við sín skyldustörf Ernu leikkonu, gift Árna Ár- fyrir stuttu síðan frétti, aöieða frístundavinnu. Hann | sælssyni stud. med., Stellu góövinur minn og samstarfs- j tók ekkert tillit til tímans ef 1 og Rakel sem dvelja í for- máður í S.Í.B.S. — Sigurleif i vinnan var annarsvegar, því eldrahúsum. ur Vagnsson —• lægi í sjúkra j honum fannst hann aldrei ngpve; • húsi mjög þungt haldinn, og [litlar vonir um afturbata, [ sem nokkru síöar uröu aö al- jgeru vonleysi um aö sigrast vrði á sjúkdómi þessum. Enn áar fregnir þar til í hafa borizt af væntanlegri stjórnarmyndun, j gær. Þá barst sú frétt manna á meðal, aðj stjórnarmyndun va*i*i farin út um þúfur innan þingTlokk- j anna, með því að Framsóknarf'lokkurínn hefði endanlega haínað samvinnu við Sjálfstæðisflokkinn, jafnvel þótt; boðið væri upp á slíkt samstarf án sérstakra málel'nasamn-, inga. Áhrifamaður innan Framsóknarflokksins, Yilhjálmur j Þór forstióri. mun að undaní'öfnu hafa revnt að miðla ! ° . r málum en þrátt fyrir ágætt starf af hans háll'u, kom aílt j i'yrir ekki. Kunnugir telja, að formaður í'Iokksins hafi stað-j ið fastast gegn allri samvinnu við Sjálfstæðisflokkinn, enda ! mun hann gera sér vonir um að geta myndað minnihluta- síjórn með beinuin stuðningi eða hlutleysi kommúnista. Tíminn í dag ræðir um tilraunirnar til stjórnarmynd- unar og vill kenna Sjálfstæðisflokknum hvei-su til hafi tekizt. Ilafi fíokkurinn sett fram málainyndunarboð cin, viljað leggja byrðamar á Jiak almennings, en halda hlífi- skyldi yfir auðkóngum og bröskurum. Hann hafi viljað hafa lokið dagsverki sínu, Arið 1934 veiktust hjónin aí' berkíum og komu þá bæðl hvaö mikið sem hann vann,; hingaö suður til lækninga. og þótt hann byrjaöi sinn Þau sigruöust þó algerlega vinnudag klukkan fjögur að á sjúkdómnum, eftir tiltölu- morgni, sem ekki var óal- íega stutta dvöl í heilsuhæli, gengt þá er hann var viö en þá urðu þau að leysa upp störf sín viö síldarrannsókn- heimiliö og viö það tvístruð- irnar á Siglufiröi á sumrum. ust börnin um tíma, eða þar Sigurleií’ur var fæddur 18. til þau endurstofnuðu heim- júlí 1897 að Kleifarstööum í Hi sitt, eftir veikindin. Ég Gufudalssveit, en fluttist hygg aö þá er þau uröu að ungur meö foreldrum sínum skilja börnin og leysa upp aö Hallsteinsnesi í sömu heimiliö hafi þau heitiö því, sveit og ólst þar upp. Fyrstu [ að þess skyldi veröa hefnt, og starfsár sín vann hann vi'ö því tel ég það enga tilviljun jsjómennsku, en síöar gerðist að Sigurleifur heitinn skyldi ihann verzlunarmaöur á Ivera einn af stofnendum S.í. iBíldudal, en 1934 fluttist B.S. — samtökum berkla- einu sinni hefir lífiö aö lúta í lægra haldi skæðum sjúkdómi, — hingaö og suður dvaldi j hann oröið j sjúklingur, fyrjr skeið á heilsuhæli, maö_ | fengnum afturbata hann starfsmaður sem sjúklinga — sem strax settu um í sér það mark, að vinna aö aö [ alefli gegn berklaveikinni gerðist meö þjóð okkar. Hann vann og urinn meö liáinn hefir unnið iiaiin swmsmaour atvinnu- síöan af kappi miklu og forn ranglátt og óheiðarlegt samstarf í þágu auðstettarinnar. sigur. Þetta er sjálfsagt Slíkar fyrrur eru tæpast svaraverðar, en vert er þó að vekja gangur lífsins, en maður á athygli á, að í umræðunum um dýrtíðarí'rumvarp ríkis- svo erfitt með að sætta sig síjórnarinnar kom það ijóslega fram, að FramsókarfJokk-; við þau örlög, og sárast finn- Þai Si^an ^il dauöadags. Ár- j miðstjórn og átti þar sæti til urinn hafði ekki verulegt að athuga við f'rumvarpið, en nu ur maður til þess, þegar vin-nn 1933 °£ 1939 dvaldi hann ársins 1942, en þá óskaði kveður Jiins vegar við annan tón sökum þess að formaður ir manns hafa orðiö undir í deildar Háskólans — fiski- fýsi, aö áhugamálum. S.Í.B.S. deildarinnar — allt frá stofn allt til dauðadags. Viö stofn- un hennar 1936, og starfaði un þess var hann kosinn í í Noregi til að nema aldurs-|hann sér en nokkurar hvíldar baráttunni — beðið ósigur Okkur vinum hans kom and- 1 látsfregn hans ekki á óvart, a! ,.,i- fiokksins stígur í vænginn við kommúnista. Ohætt er að fiillyrða, að slík viðleitni er vita tilgangslaus. Engm stjórn yrði veikari en sú, sem mynduð væri af Framsóknarflökkn- um og ætti allt sití gengi undir náð kommúnista, og engin stjóvn myndi vcrr séð af þjóðinni en slíkt viðrinni, sem ;ið- eins niyiídi i'ullkomna. öngþveitið, en ekki ráða, fram úr í>ví' ' - Eins og sakir standa sýnist e.kki önnur lausn málanna ! Með Sigurleifi heitnum er fyrir hendi, en að mynduð verði utanþiugsstjórn valinna fallinn í valinn, einn af manna, er færu með völ<l um stund þar tÉ lausn dýrtíðai*- j stofnendum S.Í.B.S. og mik- málanna hefði fengizt eða kosningar farið fram til Alþing-j ilvirkur starfsmáðuf •is, ef ekki tekst að hrinda málunum i’ram og fá þau af-jÞeirra samtaka. . greidd á viðunandi veg. Þegar þetta cr ritað er ekki unnt að vita að hvaða ráði verður horfið, en hinsvegar dregst | starfsmönnum, sem ekki toríu Kristjánsdóttur frá varla lengi úr þessu að stjórn verði myriduð, þar sem ekki [ taldi eftir sér að vinna lang-, Gljúfurá í Árnarfirði, ágæt rannsóknir á síld, og síðan frá stjómarstörfum, aðallega hafði hann þann starfa hendi. Á Siglufiröi því við vissum að hverju Þann á sumrum yfir síldai- stefndi, en hann lézt’ í Lands yertíðina, en í Noreai hluta spítalanum að kvöldi 2. marz nr vetrinum, eða meðan síld- rúmlega 52 ára gamall. jveiðin stóð yfir, að undan- skildum ófriðarárunum, en tök okkar eins og kunnugt er var Nor- egur okkur íslendingum þá mnan lúkaö land. Hann var 1921 kvæntist Sigurleifur einn af þeim óvenju miklu eftirlifandi konu sinni Vik- þarf lengur að þvæla málinu niilli j)ingflokkanna. Þótt áðstaða u tanjiiiigsstjórnar vérði mjög erfið mun almenn- ingur telja affarasælast eða liklegast lil árangurs, að bún fari með stjórnarstörf fyrst um sinn og leitist við að miðla málum innan þings. Vænta má að slík stjórn myndi ekki vinsæl af hálfu þingflokkanna, en af Jieim verður þó að krefjast að þeir veiti málum þeiin, sem stjórnin kann að bera fram viðeigandi fyrirgreiðslu, jiar sem sýnt er að þeir j hafa ekki styrk cða vilja til að ráða fram úr vandanum 1 sjálfir. | Menn eru orðnir ýmsu vanir um störf Aljiingis á úndan- förnum árum, en þó mun mála sannast að uppgjöf við stjórnarmyndmúna sé einhver incsli álitshnekkir sem þing- flokkarnir hafa lieðið, enda má líkja því við pólitískt skipbrot. Það er rangt að jijóðin eigi sök á jiví bversu komið er innan þingsins, með því hún ætlast lil jiess, að; þeir fuiltrúar, sein jiar fara með umhoð hennar sýni frekari I samstarfsvilja og skilning á högnm hefir í ljós að þessu sinni. Þjóðin ræður því á engan hátt að flokkarnir vilja ekki vinna saman og afsala sér þar með forystunni við lausn mestu vandamála sem Alþingi hefir nokkurn sinni fjallað um. Slíkt er stórkostlega átöluvei-t, enda má gera ráð fyrir að afleiðingarnar láli ekki lengi eftir sér bíða, einkuni ef kosningar skyldu fram fara með vorinu. Þess ber þó að geta að Sjálfstæðisflokkurinn hei'ir sýnt fullan skilning á þörí'um. þjóðarinnar, sem og' virð- ingu Álþingis, og hefir tcygt sigjniklu Icngrad samstarlsátt, en cðlilegt er og gert hefði verið, ef ekki Iiefði svo inikið legið við. Mun það sannast að flokkurir.n liefir stórlega |; aukið álit sitt og traust og mun aldrei hafa staðið fastari ióíiuii meðal þjóðáriijnar en éinmitt nú. an vinnudag, hvort sem | asta lífsförunaut sem mjög meö tilliti til hans miklu dvaldi; fjarveru héðan úr bænum. Hvíld varð þdö þó eigi mikil. því ávallt er hann dvaldist í bænum var hann ætíö fyrsti maöur til starfa þá er sam- þurítu margar hendur til vinnu. 1946 var hann svo kjörinn af mið- stjórn sambandsins til að taka sæti í stjórn Vinnu- heimilisins og átti hann þar sæti til dauðadags. Það er stórt skarö höggið í fylking- Framh. a 6 síðu. ERGMAL ♦ Helgi Bjarnason hefir sent mér pistil varðandi kjöt- flokkun og kjötsölu. Er það ærið íhugunarefni, sem liann nefnir í bréfi sínu og gef eg honum orðið hér með: „Mér hefir skuizt, að allt kjöt sé flokkað eftir gæðum og verð- lag fari einnig eftir því. að Þetta kemur hva'ð eftir ann- fram í auglýsineíuni, seni Hafa aldrei verið settar neinar reglur um það, hvern- ig haga skuli sölu á kjöti eða hvort heimilt sé að selja alla gæðaflokka til manneldis?] Ef engar slíkar reglur eru til, þá finnst mér sjálfsagt að þær sé settar hið bráðasta því að þær eru nauðsynlegar. * . Eg mundi íeggja tiþ ef til mín væri leitað ráða, að kjöt- bir.tar eru í útvarpi og blöðum, I verzlanir hefðu mismunandi en jirátt fvrir það veröur maður dmennings en komið|aldreÍ var við annað" kjöt en af | kjötflokká greinileg-a áðskildá í Verzlimum sínum og- ekk.i síður ívrsta flokki, jregar maður kem-i vel merkta. svo að fólk sæi, ur í búðirnar að verzla. Mér cr j hváð til væri hverju sinni. Líka sérstaklega minnisstæð ein slík kjötbúðarferð, sem eg fó.r í yetur. Mér leizt ekki betur en svo á kjöíi.. sem ætlúnin var að selj a niér, að eg- neitaði að kaii]>a 'þao. talcii , aö það v æri ekki titri f'Tsta gyeðaflokk ao ra*u'a. ] llfífii eg* d rki verið sv ona var ur n, Vjiig, cr eg saimfær ður um, ao eg- heföi veriö látinn kaupa Jietta kjöt sein i. fl, vöru I mætti getá jiess, hve'rs konar j kjöt er notað i pylsur og þvt um j likt senl menn neyta nú í vax- | andi mæli, þar setn það krefst I ekki mikils tíma við matreiðsl- 'ina. — — — Eg held að at- ! liuguðu niáli, að nauðsynlegt sé i að korna meiri 'festu á Jiessi mál . hva'ð þetta snertir og ætti öll- 1 um ao vera hagur að jrví...“ uni kjötverzlana sé gert kleift að fylgjast með því, hvort i. fl. kjöt sé einungis á boöstólum. Sumir mundu ’-annske vilja spara sér ein- hverja fjárhæð með því að kaupa 2. flokk. En vilji ein- hver úr hópi kjötkaupmanna taka til máls, þá er orðið laust. Ekki vantar sérvizkuna. Nú. nrá ekki lengur skrifa symíóniu- hljómsveit, því að einhver nnm hafa fundið upp á þvi, að fínna væri að skril’a sinfóníu .... og. þá'er vitanlega sjálísagf aðv.elt- ast viö heimskingjana. Það er leiðinlegt, liversu margir lísta-. menn okkar — eða hinir |vo- nefndu listamenn — álí'ta 'þa'i ..... . . , -.. tjI að og verðk við báð. gTo verið í samræmi Það virðist eðlilegt og l sjálfsagt, að viöskiptamörm- j unt meðal frumskyldna sinna; •þess að geta taiízt vígðir, vera sem afkáralegastir á ein- liverju sviði. Klæðabitrðuriim má t. d. ekki vera eins og á öðru fólki eða eitthvað annað er .gert til þess að skera sig úr innan 'íöik.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.