Vísir - 10.03.1950, Page 4

4
V I S I R
Föstudagir.n 10. marz 1950
¥XSIR
D A G B L A Ð
Clgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H/F.
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersleinn Pálsson.
Skrifstofa: Austurstræti 7.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm linur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
M I N N I N G ARDRÐ.
liayrfeifur Vagitsson
f. 18/7 1897 — cl. 2/3 1950
var samhent manni sínum í
einu og öllu, aö gera heim-
! ili þeirra svo úr garði að til
fyrirmyndar var, hvar sem
þau dvöldu. Eignuðust þau
fimm börn, tvo sonu sem dóu
á unga aldri, og þrjár dætur,
Mig setti liljóðan er' eg,; hánn var við sín skyldustörf Ernu leikkonu, gift Árna Ár-
fyrir stuttu síðan frétti, aöieða frístundavinnu. Hann | sælssyni stud. med., Stellu
góövinur minn og samstarfs- j tók ekkert tillit til tímans ef 1 og Rakel sem dvelja í for-
máður í S.Í.B.S. — Sigurleif i vinnan var annarsvegar, því eldrahúsum.
ur Vagnsson —• lægi í sjúkra j honum fannst hann aldrei
ngpve;

• húsi mjög þungt haldinn, og
[litlar vonir um afturbata,
[ sem nokkru síöar uröu aö al-
jgeru vonleysi um aö sigrast
vrði á sjúkdómi þessum. Enn
áar fregnir
þar til í
hafa borizt af væntanlegri stjórnarmyndun, j
gær. Þá barst sú frétt manna á meðal, aðj
stjórnarmyndun va*i*i farin út um þúfur innan þingTlokk- j
anna, með því að Framsóknarf'lokkurínn hefði endanlega
haínað samvinnu við Sjálfstæðisflokkinn, jafnvel þótt;
boðið væri upp á slíkt samstarf án sérstakra málel'nasamn-,
inga. Áhrifamaður innan Framsóknarflokksins, Yilhjálmur j
Þór forstióri. mun að undaní'öfnu hafa revnt að miðla !
° . r
málum en þrátt fyrir ágætt starf af hans háll'u, kom aílt j
i'yrir ekki. Kunnugir telja, að formaður í'Iokksins hafi stað-j
ið fastast gegn allri samvinnu við Sjálfstæðisflokkinn, enda !
mun hann gera sér vonir um að geta myndað minnihluta-
síjórn með beinuin stuðningi eða hlutleysi kommúnista.
Tíminn í dag ræðir um tilraunirnar til stjórnarmynd-
unar og vill kenna Sjálfstæðisflokknum hvei-su til hafi
tekizt. Ilafi fíokkurinn sett fram málainyndunarboð cin,
viljað leggja byrðamar á Jiak almennings, en halda hlífi-
skyldi yfir auðkóngum og bröskurum. Hann hafi viljað
hafa lokið dagsverki sínu,
Arið 1934 veiktust hjónin
aí' berkíum og komu þá bæðl
hvaö mikið sem hann vann,; hingaö suður til lækninga.
og þótt hann byrjaöi sinn Þau sigruöust þó algerlega
vinnudag klukkan fjögur að á sjúkdómnum, eftir tiltölu-
morgni, sem ekki var óal- íega stutta dvöl í heilsuhæli,
gengt þá er hann var viö en þá urðu þau að leysa upp
störf sín viö síldarrannsókn- heimiliö og viö það tvístruð-
irnar á Siglufiröi á sumrum. ust börnin um tíma, eða þar
Sigurleií’ur var fæddur 18. til þau endurstofnuðu heim-
júlí 1897 að Kleifarstööum í Hi sitt, eftir veikindin. Ég
Gufudalssveit, en fluttist hygg aö þá er þau uröu að
ungur meö foreldrum sínum skilja börnin og leysa upp
aö Hallsteinsnesi í sömu heimiliö hafi þau heitiö því,
sveit og ólst þar upp. Fyrstu [ að þess skyldi veröa hefnt, og
starfsár sín vann hann vi'ö því tel ég það enga tilviljun
jsjómennsku, en síöar gerðist að Sigurleifur heitinn skyldi
ihann verzlunarmaöur á Ivera einn af stofnendum S.í.
iBíldudal, en 1934 fluttist B.S. — samtökum berkla-
einu sinni hefir lífiö
aö lúta í lægra haldi
skæðum sjúkdómi, —
hingaö
og
suður
dvaldi
j hann
oröið j sjúklingur,
fyrjr skeið á heilsuhæli,
maö_ | fengnum afturbata
hann starfsmaður
sem sjúklinga — sem strax settu
um í sér það mark, að vinna aö
aö [ alefli gegn berklaveikinni
gerðist meö þjóð okkar. Hann vann
og
urinn meö liáinn hefir unnið iiaiin swmsmaour atvinnu- síöan af kappi miklu og forn
ranglátt og óheiðarlegt samstarf í þágu auðstettarinnar. sigur. Þetta er sjálfsagt
Slíkar fyrrur eru tæpast svaraverðar, en vert er þó að vekja gangur lífsins, en maður á
athygli á, að í umræðunum um dýrtíðarí'rumvarp ríkis- svo erfitt með að sætta sig
síjórnarinnar kom það ijóslega fram, að FramsókarfJokk-; við þau örlög, og sárast finn- Þai Si^an ^il dauöadags. Ár- j miðstjórn og átti þar sæti til
urinn hafði ekki verulegt að athuga við f'rumvarpið, en nu ur maður til þess, þegar vin-nn 1933 °£ 1939 dvaldi hann ársins 1942, en þá óskaði
kveður Jiins vegar við annan tón sökum þess að formaður ir manns hafa orðiö undir í
deildar Háskólans — fiski- fýsi, aö áhugamálum. S.Í.B.S.
deildarinnar — allt frá stofn allt til dauðadags. Viö stofn-
un hennar 1936, og starfaði un þess var hann kosinn í
í Noregi til að nema aldurs-|hann sér
en
nokkurar hvíldar
baráttunni — beðið ósigur
Okkur vinum hans kom and-
1 látsfregn hans ekki á óvart,
a!
,.,i-
fiokksins stígur í vænginn við kommúnista. Ohætt er að
fiillyrða, að slík viðleitni er vita tilgangslaus. Engm stjórn
yrði veikari en sú, sem mynduð væri af Framsóknarflökkn-
um og ætti allt sití gengi undir náð kommúnista, og engin
stjóvn myndi vcrr séð af þjóðinni en slíkt viðrinni, sem ;ið-
eins niyiídi i'ullkomna. öngþveitið, en ekki ráða, fram úr
í>ví' ' -
Eins og sakir standa sýnist e.kki önnur lausn málanna ! Með Sigurleifi heitnum er
fyrir hendi, en að mynduð verði utanþiugsstjórn valinna fallinn í valinn, einn af
manna, er færu með völ<l um stund þar tÉ lausn dýrtíðai*- j stofnendum S.Í.B.S. og mik-
málanna hefði fengizt eða kosningar farið fram til Alþing-j ilvirkur starfsmáðuf
•is, ef ekki tekst að hrinda málunum i’ram og fá þau af-jÞeirra samtaka.
. greidd á viðunandi veg. Þegar þetta cr ritað er ekki unnt
að vita að hvaða ráði verður horfið, en hinsvegar dregst | starfsmönnum, sem ekki toríu Kristjánsdóttur frá
varla lengi úr þessu að stjórn verði myriduð, þar sem ekki [ taldi eftir sér að vinna lang-, Gljúfurá í Árnarfirði, ágæt
rannsóknir á síld, og síðan frá stjómarstörfum, aðallega
hafði hann þann starfa
hendi. Á Siglufiröi
því við vissum að hverju Þann á sumrum yfir síldai-
stefndi, en hann lézt’ í Lands yertíðina, en í Noreai hluta
spítalanum að kvöldi 2. marz nr vetrinum, eða meðan síld-
rúmlega 52 ára gamall. jveiðin stóð yfir, að undan-
skildum ófriðarárunum, en tök okkar
eins og kunnugt er var Nor-
egur okkur íslendingum þá
mnan lúkaö land.
Hann var
1921 kvæntist Sigurleifur
einn af þeim óvenju miklu eftirlifandi konu sinni Vik-
þarf lengur að þvæla málinu niilli j)ingflokkanna. Þótt
áðstaða u tanjiiiigsstjórnar vérði mjög erfið mun almenn-
ingur telja affarasælast eða liklegast lil árangurs, að bún
fari með stjórnarstörf fyrst um sinn og leitist við að miðla
málum innan þings. Vænta má að slík stjórn myndi ekki
vinsæl af hálfu þingflokkanna, en af Jieim verður þó að
krefjast að þeir veiti málum þeiin, sem stjórnin kann að
bera fram viðeigandi fyrirgreiðslu, jiar sem sýnt er að þeir j
hafa ekki styrk cða vilja til að ráða fram úr vandanum 1
sjálfir. |
Menn eru orðnir ýmsu vanir um störf Aljiingis á úndan-
förnum árum, en þó mun mála sannast að uppgjöf við
stjórnarmyndmúna sé einhver incsli álitshnekkir sem þing-
flokkarnir hafa lieðið, enda má líkja því við pólitískt
skipbrot. Það er rangt að jijóðin eigi sök á jiví bversu
komið er innan þingsins, með því hún ætlast lil jiess, að;
þeir fuiltrúar, sein jiar fara með umhoð hennar sýni frekari I
samstarfsvilja og skilning á högnm
hefir í ljós að þessu sinni. Þjóðin ræður því á engan hátt
að flokkarnir vilja ekki vinna saman og afsala sér þar með
forystunni við lausn mestu vandamála sem Alþingi hefir
nokkurn sinni fjallað um. Slíkt er stórkostlega átöluvei-t,
enda má gera ráð fyrir að afleiðingarnar láli ekki lengi
eftir sér bíða, einkuni ef kosningar skyldu fram fara með
vorinu. Þess ber þó að geta að Sjálfstæðisflokkurinn hei'ir
sýnt fullan skilning á þörí'um. þjóðarinnar, sem og' virð-
ingu Álþingis, og hefir tcygt sigjniklu Icngrad samstarlsátt,
en cðlilegt er og gert hefði verið, ef ekki Iiefði svo inikið
legið við. Mun það sannast að flokkurir.n liefir stórlega |;
aukið álit sitt og traust og mun aldrei hafa staðið fastari
ióíiuii meðal þjóðáriijnar en éinmitt nú.
an vinnudag, hvort sem | asta lífsförunaut sem mjög
meö tilliti til hans miklu
dvaldi; fjarveru héðan úr bænum.
Hvíld varð þdö þó eigi mikil.
því ávallt er hann dvaldist í
bænum var hann ætíö fyrsti
maöur til starfa þá er sam-
þurítu margar
hendur til vinnu. 1946 var
hann svo kjörinn af mið-
stjórn sambandsins til að
taka sæti í stjórn Vinnu-
heimilisins og átti hann þar
sæti til dauðadags. Það er
stórt skarö höggið í fylking-
Framh. a 6 síðu.
ERGMAL ♦
Helgi Bjarnason hefir sent
mér pistil varðandi kjöt-
flokkun og kjötsölu. Er það
ærið íhugunarefni, sem liann
nefnir í bréfi sínu og gef eg
honum orðið hér með: „Mér
hefir skuizt, að allt kjöt sé
flokkað eftir gæðum og verð-
lag fari einnig eftir því.
að
Þetta kemur hva'ð eftir ann-
fram í auglýsineíuni, seni
Hafa aldrei verið settar
neinar reglur um það, hvern-
ig haga skuli sölu á kjöti eða
hvort heimilt sé að selja alla
gæðaflokka til manneldis?]
Ef engar slíkar reglur eru til,
þá finnst mér sjálfsagt að
þær sé settar hið bráðasta
því að þær eru nauðsynlegar.
*
. Eg mundi íeggja tiþ ef til
mín væri leitað ráða, að kjöt-
bir.tar eru í útvarpi og blöðum, I verzlanir hefðu mismunandi
en jirátt fvrir það veröur maður
dmennings en komið|aldreÍ var við annað" kjöt en af |
kjötflokká greinileg-a áðskildá í
Verzlimum sínum og- ekk.i síður
ívrsta flokki, jregar maður kem-i vel merkta. svo að fólk sæi,
ur í búðirnar að verzla. Mér cr j hváð til væri hverju sinni. Líka
sérstaklega minnisstæð ein slík
kjötbúðarferð, sem eg fó.r í
yetur. Mér leizt ekki betur en
svo á kjöíi.. sem ætlúnin var
að selj a niér, að eg- neitaði að
kaii]>a 'þao. talcii , aö það v æri
ekki titri f'Tsta gyeðaflokk ao
ra*u'a. ] llfífii eg* d rki verið sv ona
var ur n, Vjiig, cr eg saimfær ður
um, ao eg- heföi veriö látinn
kaupa Jietta kjöt sein i. fl, vöru
I mætti getá jiess, hve'rs konar
j kjöt er notað i pylsur og þvt um
j likt senl menn neyta nú í vax-
| andi mæli, þar setn það krefst
I ekki mikils tíma við matreiðsl-
'ina. — — — Eg held að at-
! liuguðu niáli, að nauðsynlegt sé
i að korna meiri 'festu á Jiessi mál
. hva'ð þetta snertir og ætti öll-
1 um ao vera hagur að jrví...“
uni kjötverzlana sé gert
kleift að fylgjast með því,
hvort i. fl. kjöt sé einungis
á boöstólum. Sumir mundu
’-annske vilja spara sér ein-
hverja fjárhæð með því að
kaupa 2. flokk. En vilji ein-
hver úr hópi kjötkaupmanna
taka til máls, þá er orðið
laust.
Ekki vantar sérvizkuna. Nú.
nrá ekki lengur skrifa symíóniu-
hljómsveit, því að einhver nnm
hafa fundið upp á þvi, að fínna
væri að skril’a sinfóníu .... og.
þá'er vitanlega sjálísagf aðv.elt-
ast viö heimskingjana. Það er
leiðinlegt, liversu margir lísta-.
menn okkar — eða hinir |vo-
nefndu listamenn — álí'ta 'þa'i
..... . . , -.. tjI
að
og verðk
við báð.
gTo verið í samræmi
Það virðist eðlilegt og
l sjálfsagt, að viöskiptamörm- j unt
meðal frumskyldna sinna;
•þess að geta taiízt vígðir,
vera sem afkáralegastir á ein-
liverju sviði. Klæðabitrðuriim
má t. d. ekki vera eins og á öðru
fólki eða eitthvað annað er .gert
til þess að skera sig úr innan
'íöik.