Vísir - 11.03.1950, Blaðsíða 5

Laugardaginn 11. marz Í950
V T S í R
5»
gjörvulegasti, styrkur vel og-
fríöur sýnum, festulegur í
íramkomu, orðvar og athug-
ull, vandur í öllum skiptum
og mesti hófsemdarmaður í
hvívétna. Þrátt í'yrir það gat
hann tekið þátt í gíeðskap í
góövina hópi. Gestrisinn og
veitull var hann heim að
sækja og vildi láta alla, sem
til hans leituöu fara glaðari
af sínum fundi, annaö'
tveggja meö því að leysa af
hendi vel unnið verk eða meö
góöum ráöum.
Eins og áður greinir fluttu
þau hjón til Kaupmanna-
hafnar árið 1919. Þórönnu
konu sína misti Gísli árið
1939. Mun hún hafa tekið
sjúkdóm í Höfn og fundið aö
hverju dró. Lét hún því
flytja sig heim áöur en yfir
lauk til þess að' geta hvílzt
hinztu hvílu í skauti fóstur-
jaröarinnar. Gísli kom al-
kominn hingað heim frá
Danmörku fyrir 4 árum, þá
gjörþrotinn aö kröftum.
Dvaldi hann hjá frú Eygló
dóttur sinni, er stundaöi
hann rúmliggjandi með sér-
stakri umönnun og hjarta-
hlýju, þar til rétt síðustu
mánuöina aö hann var, sök-
um húsnæöisvandræða, flutt
ur á Elli- og hjúkrunarheim-
ilið' Grund. Þar andaöist
hann 30. janúar og var jarð-
sunginn 9. febr. Hvílir hann
í Reykjavikurkirkjugaröi við
híiö kohu sinnar.
Þeim hjónum, Þórönnu og
Gísla varö 4 barna auöiö. Eru
tvö þeirra á lífi, þau frú Pá-
lína Eygló gift Viktor Helga-
syni kaupm. og veggfóðrara-
meistara í Reykjavík og
Reynir tóníistarmaöúr, bú-
settur í Höfn, kvæntur
danskri konu.
Bræöur Gísla Finnssonar
voru Sigurgeir pípulagninga-
meistari í Reykjavík, stofn-
aöi ásamt Gísla bróöur sín-
um Járnsteypu Reykjavíkur,
og Hákon á Borgum eystra,
þjóðkunnur dugnaðar- og
manndómsmaöur.
Gísli var maður r'ammís-
lenzkur í orö og anda. Unni
hann öllu því, er laut aö hag-
sæld lands og þjóöar. Ekki
skipti Gísli sér mikiö af
stjórnmálum, en hafði þó
sínar ákveönu skoöanir, sem
ekki voru eitt í dag og annað
á morgun. Var hann eindreg-
iö fylgjandi þeirri stefrm aö
þjóöin réði yfir öllum sínum
málum sjálf.
Þau hjón uröu er tímar
liöu vel efnum búin að þeirr-
ar tíðar hætti og mun þar
þar um hafa valdið þrot-
laus og hagsýni og hófsemi
Ekki mun þó ætíð allt hafa
leikiö í lyndi í lífsstarfi þess-
ara mætu hjóna, Gísla mun
oft hafa sviöiö skilningsleysi
stéttarbræðra sinna í málum
er hann taldi horfa til fram-
fara. Svo má geta þess aö
sorg og ástvinamissir
sneiddu ekki hjá þeirra garði.
Áriö 1900 missíu þau tvser
efnilegar stiilkur, Jóhönnu
á 14. ári og Ingiríði 12 ára.
Heiikopterinn:
kaupa,
hentugri
Véiin hefir komið að góðum
nottim við ýms störf.
Meiri hluti fjárveitinga-
nefndar hefir samið nefndar-
álit uin tili. til þál. rnn reksl-
ur helicopterflugvélar.
Vísir liefir getið þessa
máls nokkuö og þvkir nú rétt
aö birta útdrátt úr nefndar-
álitinu:
sjóður styrkti með fjárfram-
lögum þessar tilraunir......
Varð þa'5 aö ráði, að Slysa-
vamafélagið tók tilboðinu,
og koni ein slík-vél hingað á
s. I, rori, og samlív. upplýs-
ingum, er lágu fyrir nefnd-
inni, var vélin reynd hér
„Nefndin klofnaði um till. nokkuð i sumar, bæði við að
Vill meiri hl. sam- flytja vélarhluta og annað
þykkja Jiana, en minni ld. slíkt iii báta á haf'i úii, og
flvtur hrtt. við liana. tókust þær íilraunir venju-
f nóv. 1948 farst fjvn. bréf legast vel; og auk jyrss voru
frá þáverandi menntamála- teknar staðarákvarðanir á
ráðlierrá varðandi ej'indi frá skipum og bátum, og revnd
Slysavaruafélaginu viðviki- ust þær mælingar, er gerðar
andi leigu á helicopterflug- voru, nákvæmar og réttar.
vél, sem' félagið átti kost á Allir þeir, er höfðu þessar til-
að fá lánaða til lanclsins um raunir með Iiöndum, bæði
stundarsakir í reynsluskyni. J stjórn Slysavarnafélagsins og
.... Slysavarnafélagið átti forstjóri Skipaúlgerðar rikis
að annast kostnað vig laun
flugmanna og annan Icostn-
að, er reynslufluginu var
samfara, en engin kvöð
fylgdi um kaup á vélinni, .. -
Slysavarnafélagið fór ]>ess á
léit við rikissti., að ríkis-
Þetta ár gekk hér í Reykja-
vík skæöur sóttarfaraidur,
og lágu báöar þessar elsku-
. legu stúlkur samtímis liöin
llík. Mun þá hafa komiö frú
I Þórönnu í þessum þungbæra
jharmi aö góðu haldi arfbor-
iri líkams og sálar hreysti,
svo og öruggt trúartraust.
Gísli var þá þennan vetur
fjærri heimili sínu. Sigidi
um haustiö til Kaupmanna-
hafnar og dvaldi þar sér til
frekari fullkomnunar í iön
sinni. Þesari harmafregn
mun Gísli hafa tekiö, þó sár
væri, meö mikilli rósemi og
jafnaöargeöi, og boriö harm
sinn af mikilli skapfestu og
karhnennsku, sem og au'ð-
kenndi allt hans líf og starf.
Mátti sjá þess ljósan vott til
jhinztu stundar.
Svo aö endingu þakka eg
iþessum mætu hjónum fyrir
jallt gott mér auðsýnt fyrr
j og síöar. Eg var einn af þeim
mörgu er dvaldi á heimili
þeirra, svo og undir hand-
jleiöslu Gísla, sem lærimeist-
ara. Kom eg til hans úr föö-
jurhúsum ungur aö aldri og
i óráöinn og margátta eins og
Jtítt er um æskumanninn.
Orðlengi eg svo eigi meir um
þetta aö öðru leyti en því aö
Imér hefir ætíö síöan veriö
•hugsað til Gísla, þegar eg
hefi fengist við torieyst og
vandasöm störf.
Gefi guö að þjóð vor megi
ala marfa slíka brautryöjend
ur hvern á sínu sviöi, sm
Gísli var. Þá mun lanrii
voru og þjóö vel farnast.
Bjarni Kjartansson.
frá Búöum.
ins, mæla mjög með þvi, að
vélin verði keypt, og tclja,
að mjög mikil not mcgi j hans' ög skólastjóri er Lúðvíg
hafa af henni, bæði við Jand- Guðmundsson,
lielgisgæzlu og björgu'nar- Nú er Handíðaskólinn á
störf. :.. . j vegamótum. Kostnaður við
Meiri Id, nefndarinnar er rekstur Jians hefir vitantega
það vel Ijóst. að enda þóííjvaxið stórtuu með aukinni
þessi yéi verði síarfrækt hér,' dýrtíð og aukiimi starfsemi,
þá geti hún ekki altíaf hjarg- Kaupgreiðslur, sem skólinn
að í hamfömm og veðurofsa ínnli af liöndum 4 s. 1. ári
hins íslénzka vétrar. Kji við nánui nálcga fjórðungi
erum þeirrar skoðunar. að milljónar.
með þvj að eignast slika vclj Telja má þó, að kemiara-
hafi þjóðinni hætzt dýrmætt deildinni sé borgið, enda er
tæki til örvggis við hjörgun- hún lcostuð af ríkissjóði. Um
arstörf ú sjó og landi ,og er- aitnan beinan stýrk frá ríkis-
irin sammála Slysavarnafc- sjóði hefir ekki verið að
laginu og öSrum þeim, er ræða, hvorki til námskeiða
telja. að i mörgum tiIfeUum skólans, myndlistadeildarinn-
geturn viö-liaft mikil not af ar né heldur til hinnar opin-
henni, bæði við björgun ur beru Iistfræðslu, sem skólinri.
sjávarháska, sjúkraflutninga heldur uppi.
og margskonar aðra hjálpar- Bæjarsjóður Reykjavikur
starfsemi. . .. .“ ! veitti skólanum 30 þús. króna
Minni hluiinn, Gísla .lóns-1 styrk á s, 1. ári vegna nám-
son. Ingólfur Jónsson og Jón- skeiðanna fyrir almenning.
as Rafnar, telja hinsvegar, j Þegar frá er talin kennara-
að flugvélin muni elcki koma . deildin, — sem nánast séð er
ríkisstofnun, — eru þessar
litlu 30 þús. krónur úr bæjar-
Rvíkur einasta fjár-
ag eins miklu gagni og menn
h'afa gei't sér vonir um, telja
hana t. d. of litla. Vilja þeir
láta kaupa 4ra manna vél,
hagslega aðstoðin, sem af op-
]>ar sem þeir telja svo stóra i inberri hálfu er veitt til þess-
vél færari um að gegria þdm'arár f jölþætt menningarsturf-
störfum, sem hjörguliai'flug- semi.
vél er ætlað.
Hvað verður um
Handíðaskólann ?
Þeir hörgárar bæjarins,
sem fyrir 'siðari, iieimsstyrj-
öldina óskuðu 4. d. að Iæra
stafróf hinnar gömlu, þjóð-
legu ú tskurðarlis tar, eða að
læra það mikið í bókbandi, að
]>eir- sjálfir í tómstnmlum isín-
um heinia gætu komið hóka-
safni sinu. í, sæmilegt band,
áttu sjaldnast nolckurn kost á
að læra íðir þessar.
Með stofnun Iiandíðaskól-
aris haristið 1939 gjörbréýtt-
isl þetta.. Nú í ellefu ar hefir
skólinn haídið uppi síðdegis-
og kvöldiiiámskéiðum fyrir
unga og gáirila, karla og kon-
ur, j. ýmsum nytsömum Iiand-
íðum. svo sem bókbandi, tré-
skurði, leðurvinnu, Itanzka-
gerð, teiknun, smíðum, fjöl-
brey ti legri handavi n n u
kvenna o. s, frv. - Menning-
engnm,af
listiðnaði. Hér var
skóli, er þessu sinnti.
Með stofnuu myndlisla-
deildar Uandíðaskólans árið
19-11 var bætt úr þessu hvoru-
tveggja. Langt á niunda ár
ixefir þessi kemrsludeild mi
starfað sem dagskóli með
fullskipaða stundaskrá. Þar
f‘á neriiendur 2 3 ára mennt-
un í aðalgreinum myndlista,
leilcnun, málun, höggmynda-
list og listasögu. Á liðuum ár-
um hafa margir lrimia. dug-
í viðtali. sem Vísir fyrir
nokkru átti við skólastjórann,
kvaðst hann ekki sjá nein ráð
lengur til að halda uppi starf-
semi skólans, nema aulcin
opinber aðstoð kæmi tik
Mun víst enginn lá hoiiuni
þetta. En á J>essi merka skóla-
starfsemi, sem byggð er upp
svo óvenjulegum djarf-
| hiig og framsýni, að leggjast
niður vegna tómlælis hins
opinbera?
j Væri ekki mamilegra a'ö
j taka undir þessi orð skóla-
stjórans í viðtalinu, sem Vís-
ir átti við hann á dögunum:
,.Þótt skólinn frá nppliafi hafi
verið muiðsynjastofnun mun
nauösyn hans og milcilvægi
verða enn miklu Ijósara sér-
hverjum manul, ef atvinnu-
leysi nú lieldur imíreið sina-
íueð öllum þeim ömurlegu
meiri nemenda skólans feng
ið inngöngu án prófs i ýmsa-1 aiieiöingum fyrir æsku þjóð
kunna, vandlata erlenda ^hinnar, sem muna má frú
listaháskóla og staðið sig þai ; áranum fyrir heimsstyrjöld-
með ágætum. j jna f stað þess að dragá nú
Svo sem af þessu má sjá j seglin saman væri það miklu
er Tónlistaskólinn hér itán-|nær mínu skapi að efla nú
asla hliðstæða myndlista- j skólann og taka upp enn fleiri
deildar Haudíðaskólans. 1 nárnsgreinir til eflingar verk-
arlég verðmæti, sem spröttin | Þeir ísleiizkir kennarar,
eru upp af þessari nierku! sem fyrii’ strið óskuðu sér-
starfsemi, verða va>4 metin kennai’ameimtunar i smitmm,
lil __
Fvrir stríð var hér enginn
fastur dagskóli í myndlist.
Fle-st ávin héldu þó áhuga-
samir listamenn uppi nolck-
urri ‘ myndlistakennslu á
kvöldnán ■ 'keiðum. Aðstaða
listhneigðía ungmenna til
mvndlisianáms var því örð-
ug. Þeir, er á frekara nám
liugðri, urðu þvi áð, fara ul-
an, fleslir nieð lítið sem ekk-
ert veganesti að heinum. Þar
nrðu þeir fyrst að Iéggja þá
imdii’stöðu. er skorti. Siðan
kom framlialdsnámið. —
Sama máli var einnig að
gegna um Irið almenna, tist-
fræðilega- nám í hverskonar
teiknun og Iiandavinmi
lcvenna, áttu hennar engan
kost liéi’ á Iandi.
lnnlendnr Jcennarask<>Ii i
þessum greinum varð fyrsl
til með Handíðaskólanum.
Kennaradeild Iians er jafn-
gömul skólanum; á þessu ári
ellefu ára. Lögum samkváemt
ber rikissjóði að greiðá állari
kostnað af starfsemi kerinara
deildarinnar.
Þetta er IIaixdiðaskólinn, i
sty tzu máli sagl. I vetur eru í
honum um k>0 nemendur.
þar af um 340 þátttakendur i
siðdegis- og kvöklnánxskeið-
um. Fyrir einkaframtak er
skólinn til orðinn. Stofriandi
mennt og manndómi æskn-
manna og kvena.“
Esafoldarprent-
smiðja sigraði
í Bridge.
í hridgekeppni, sem fjórar
prentsmiðjur bæjarins efndu
til nú nýlega. varð sveit ísa-
foldarprentsmiðj u h I utskörp -
ust.
Oimúi’ Vai’ð sveit Eádxi,
þriðjá sveit Vikingspreöts og*
liin fjói’ða sveit prentsmiðju
MorgunblaÖsins.
í sveitimxi, sem sigur vamt
í keppninni, vox’u þessir
menn: Sigurpáll Jöusson,
Björgvin Óiafsson, Hilinar
Clafsson og Ólafur Karlsson,