Vísir - 22.06.1951, Síða 4

«
V I S I R
Föstudaginn 22. júní 1951'
DAGBLO
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pólsson,
Skrifstofa Austurstræti 7* .k
Dtgefandi: BLAÐADTGÁFAN .VISIR H.E.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Símar 1660 (fimm linur).
Lausasala 75 aurar, ,
Félagsprentsmiðjan h.f,
Neyddir til að taka afstöðu.
gvo brá við fyrir nokkrum dögum, að Þjóðviljinn birti
grein eftir útlendan Moskvukommúnista, sem veittist
mjög að Tito. Er þetta í fyrsta skipti, sem Þjóðviljinn tek-
ur afstöðu til þessa kommúnistaforingja, síðan hann var
settur út af sakramentinu.
I sambandi við þetta er fróðlegt að rifja lítillega upp
fyrir sér, af hverju Tito þykir nú vargur í véum meðal
kommúnista þeirra, sem auðmjúklegast þjóna Moskvu-
valdinu. Fyrst eftir að hann bafði náð völdum í Júgó-
slóvakíu, varð hann að hafa við hlið sér rússneska sér-
fræðinga, sem sögðu fyrir í einu og öllu, hvernig stjórna
skyldi lándinu. Þeir höfðu aðeins eitt markið — að heita
Júgóslóvakíu fyrir vagn Moskvu, láta vinna þar það eitt,
scm komið gat Rússlandi að gagni. Um hag Júgóslava var
ekki spurt, og sama hefir raunar vcrið uppi á teningnum i
öllum þeim löndum, sem verið hafa svo ógæfusöm að
lenda i klóm kommúnismans.
En sVo hrá við, að Tito leizt ekki allslcostar á Jietta.
Hann fékk ckki, er til lengdar lét, komið auga á nauðsyn
þess, að Júgóslavar þræluðu fyrir herrana í Kreml. Hann
tók því upp aðra háttu cn lepþarnir i grannríkjunum, lét
hagsmuni þjóðar sinnar sitja í fyrirrúmi, en það var slík
höfuðsynd, að hann hefir verið vargur í véum í augum
Moskvu-koinmúnista æ síðan.
Titoisminn er hin hæltulegasta villa, fullkomlega eins
hættuleg nú á dögum og Troskyisminn á sínum tíma, og
því hafa Moskvukommúnistar harizt hatrammlega gegn
henni, hvar sem hennar hefir orðið vart. Það ar á allra
vitorði, að i kommúnistaflokknum hér er fjöldi Tito-ista
éða manna, sem hafa að minnsla kosti litla samiið með
þcim, er flatastir liggja fyrir Moskvu-valdinu. Stjórn
ilokksins hér á Iandi hefir hinsvegar ekki ]>orað að hlaka
við þessum mönnum, því að hún óttast algeran klofning,
ef upp úr sýður, en hann mundi éinungis leiða til þess, að
flokksstjórnin stæði uppi fylgislaus. Er það eolileg afleið-
ing af þeim eðlisþætli Islendinga, að þeir liafa fýrirlitningu
á þýlyndi. Slíku „uppgjöri“ innan flokksins mundi fylgja
algjört hrun, hann mundi verða útmáður sem flokkur,
ei ynni fyrir Moskvu.
Þögn Þjóðviljans og annarra hlaða kommúnista hér um
allt, sem varður Tito og Tito-isma úti um hcim, er því
eðlileg, en nú hafa húsbændurnir í austri ekki viljað sætta
sig lengur við þessa loðnu afstöðu flokksins hér á landi.
Þeir hafa gefið fyrirmæli um, að skorin sluili upp herör
gegn Titoistum og þeir verði hannfærðir. Fyrsta sönnun
þess, að kommúnistaforsprakkarnir liér muni beygja sig
í auðmýld, var greinin í Þjóðviljanmn á dögunum. Hún
sýnir einnig, að frekari tíðinda megi vænta í þessum efn-
um á næstunni.
Miklar íramkvæmdir.
||I!t hendir til þcss, að næstu ár verði ór mestu fram-
kvæmda, sem um getur í sögu Islands. Mikil þjóðþrifa-
fyrirtajki verða reist á næstunni, sem gera munu lífshar-
áttuna hér á landi mun auðveldari en hún hefir verið fram
að þessu. Fyrirtæki þessi munu gera íslendinga sjálfum sér
ncga að ýmsú leyti, svo að þeir munu ekki þurfa að lcita
út fvrir landsteinana eftir nauðsynjum, sem ekki verður
komizt af án. Hér er því um mikilsverðan þátt sjálfstæðis-
baráttu þjóðarinnar að ræða, og væntanlega aðeins upphaf
mikillar sóknar á þessu sviði.
Hér er stefnt í rétta átt, og ef þjóðin fcr skynsamlega að
ráði sínu, öll í heild og hver einstaldingur, mun énginn
þurfa að örvænt um, að hér megi ekki lifa góðu lífi í fram-
tiðinni. 1 þessu efni sem öðru, mun það sannast, að „hver
cr sinnar gæfu smiður.“ . ,
! í . jMí^ i
Prestastefna
hófst í
Prestastefna íslands hófst
á miðvikudag kl. hálf tvö,
með guðsþjónustu í Dóm-
kirkjunni, þar sem síra
Gunnar Árnason prestur á
Æsustöðum prédikaði, og
lagði út af orðunum í Matth.
7,13—16. Að prédikun lök-
inni fór fram altarisganga.
Þjónuðu þeir fyrir altari, sr.
Friðrik J. Rafnar vígslubisk-
up og sr.. Jón Auðuns Dóm-
kirkjuprestur.
Biskupinp, lierra Sigurgeir
Sigurðsson, setti prestastefn-
una í Háskólakapellumii ld.
fjögur. Las hann Jóli. 15 og
flutti hæn. Bauð hann siðan
prestana velkomna til starfa
og flutti stutta livatningar-
ræðu. Sungnir voru sálmar
undir stjórn dr. Páls ísólfs-
sonar. Þá léku þeir dr. Páll
og Þórarinn Guðmundsson
fiðluleikari samleik á orgel
og fiðlu. Vat athöfnin öll hin
virðulegasta og henni útvarp-
að.
Biskupinri minntist tvéggja
uppgjafa presta, er látizt
höfðu á liðnu synodusári:
Sr. Hermanns Iljartarsonar,
er lcngst af var prestur á
Skútustöðum (síðast skóla-
stjóri á Laugum) og sr. Ein-
ars Pálssonar f. prests í
jReykholti. Heiðruðu fundar-
menn minningu þeirra með
því að rísa úr sætum.
Þrír þjónandi prestar létu
af störfum á árinu: Sr.
íBjarni Jónsson dómprófast-
ur, sr. Jón prófastur Brands-
son í Koll afj arðarnesi og sr.
Björn Stefánsson próíástur á
Auðkúlu. Minntist biskup
starfs þeirra, og þá einkum
sira Bjarna, með miklu þakk-
læti.
Prestvígslu tólcu á árinu
þrír ungir merin: Gisli II.
Kolheins til Sauðlauksdals,
Kristján Róhertsson til Sval-
íslands 1951
vikunni.
harðsþinga og Magnús Guð-
mundsson til Ögurþinga. Eru
því þjónandi þjóðkirkjupresi-
ar jafnmargir og á sama tima
og í fyrra, eða 105.
Nestor íslenzkra kenni-
manna, sem í embætti eru sr.
Jónmundur Halldórsson
þakl caði biskupi vel unnin
störf og árnaði honum fyrir
hönd stéttarinnar heilla og
blessunar.
Var þá gefið Örstutt fund-
arhlé. En að því loknu hófst
fundur af nýju og nú í há-
tíðarsal Háskólans, og verða
fundir prestastefnunnar
haldnir þar að vanda.
Þar lagði biskup fram
skýrslu um messur og altaris-
göngur á liðnu starfsári.
Voru messur alls 4113, og
hafði þeim fjölgað um 200
frá fvrra ári. Þá hafði altaris-
géstum og verulega fjölgað.
Lagður var og fram reilcri-
ingur Prestekknasjóðs, og
gerði hiskup grein fyrir út-
hlutun styrktarfjár úr sjóðn-
um, um leið og hann livatti
presta til þess að efla liann
að mun.
Forseta íslands og kirkju-
málaráðherra voru sendar
heillaóskir prestastefnunnar.
Þessir prestar töku sæti i
allsherjarnefnd, en hún er
hin eina starfandi nefnd
prestastefnunnar; Sr. Hálf-
dán Helgason, sr. Jakob Ein-
arsson, sr. Sigurður Einars-
son, sr. Magnús Guðmunds-
son, sr. Þorgrimur Sigúrðs-
son, sr. Einar Guðnason og
sr. Björn Magnússon prófes-
sor.
Um kvöklið flutti síra Guð-
mimdur Sveinsson á Hvann-
eyri erindi i Ðómkirkjunni,
er harin kallaði: Spámenn
Gamla-Testamentisins. Hefir
síra Guðmundur stundað
nám í Gamla-Testamentis- ^
fræðunx við háskólana í
Kaupmannahöfn og Lundi
undanfarin 2—3 ár, og lauk
prófi i þeim fræðum í apríl
s. 1. með mjög góðum vitnis-
hurði.
| Prestastefna sú, er nú
stendur yfir er fjölmenn, og
mun þó enn von á fleirum til
lxennar.
2. dagur:
Fundur hófst nxeð þvi, að
sr. Hálfdán prófastur Helga-
son á Mosfelli flutti morgun-
bæn í Háskólakapellunni.
, Eftir örstutt lxlé var gengiö
til dagskrár, og tekið fyrir
liöf uðmál prestastefnunnar
að þessu sinni: Skipun presta-
kalla.
Höfðu þeir sr. Ásmundur
próf. Guðnxundsson og sr.
Sveinn Víkirigur hiskupsrit-
ari framsögu í nxálinu. Að
franxsögu lokinni hófust um-
ræður. Tóku til nxáls: bisk-
upinn, sér. Jakob Jónsson og
sr. Gunnar Árnason.
Klukkan eitt fóru fundar-
menn í hoði hæjarstjórnar
Reykjavíkur til Selfoss, með
viðkomu í Strandarkirkju.
Veður var ekki ákjósanlegt,
rigning og þoka.
í Strandarkii’kju flutti
biskup ávarp, en sólcnarprest-
urinn, sr. Helgi Sveinsson,
sagði sögu Strandar og kirkj-
unnar þar. Að lokum flutti
sr. Árelíus Níelsson bæn.
Á Selfossi var sezt að
horðum. Bauð Baldur Andrés
son cand. tehol., gesti vel-
konxna í unxboði borgarstjóra
Gunnars Thoroddsen. Þakk-
aði hiskupinn fvrir hönd gest-
aixna nxeð ræðu. — Til
Re^^kjavíkur var komið laust
fyrir klukkan átta.
j. Um kvöldið flutti sr. Jakob
Jónssoix opinlxert eriixdi í
Dómkirkjunni, er hann
nefndi: Samband anglí-
könsku kirkjunnar og syst-
urkirknanna á Norðurlönd-
um.
Á morgun hefjast fundir
kl. 9,30 og verður presta-
stefnunni væntanlega slitið
kl. 7 siðdegis.
BE
Síðastliðinn mikvikudag
gerðist merkilegur atburður
í knattspyrnusögu íslands,
er Akurnesingar báru sigur
af hólmi í keppninni um
meistaratitil íslenzkra knatt-
spyrnumanna. Þá hvarf úr
bænum í fyrsta skipti far-
andgripurinn góði, sem
Reykjavíkurfélögin hafa
varðveitt allt frá því, er
keppt var um hann í önd-
verðu.
*
Þetta var mjög gleSilegur
atburöur, og Akurnesingar,
sem fjölmenntu á yellinum viö
þetta tækifæri, liafa eflaust
íundiö, að Keykvikingar viljá
unna þeirn sannmælis og sætta
sig að sjálfsögðu við, að bezta
liöiö vann. FagnaSarópin, sem
mannfjöklinn laust upp, er
Ákurnésingar tóku viö bikarn-
uin, tala sínu nxáli um, að okk-
ur þykir bikarinn vel geymdur
uppi á Skaga. Um leiS er þetta
bráönauösynleg ábending til
reykvískra knattspyrnumanna I
um aö athuga alvarlega sinn!
gang, því aö sannast sagna er
knattspyrnan hér í bæ niöri í
slíkum öldudal, aö varla bólar
á sæmilegutn tilþr'ifum, nemaj
endrum og eins. Maöur, sem
eg hitti á íþróttavellinum viö
þetta tækifæri, sagöi viö mig,'
aö Reykjavíkurfélögin, væru á-
kaflega jafn-léleg, og hygg eg,
að harin hafi þar mælt íyrir
rnunn margra.
* I
Jón Sigurðsson, formaður
KSÍ, gat þess í ræðu sinni,
er hann afhenti Akurnesing-
um bikarinn, að hann vænti
þess, að úrslit þessa rnóts
mættu hafa örvandi áhrif á
íslenzka knattspyrnu. Sú
hygg eg, að raunin verði á.
Utanbæjarmenn sjá, að þeir
geta ósköp vel leikið höfuð-
staðarbúa grátt í knatt-
spyrnu. Við þetta skapast
heilbrigt kapp, sem hlýtur
að leiða til góðs.
*
í þessu sambandi vil eg geta
þess, sem Jón Sigurösson for-
nxaður KSl, hefir^tjáð mér, aö
Vestmannaeyingar hafa spurzt
fyrir um það hjá Knattspyrnu-
sambandinu, hvort ekki væri
unnt að senda einhvern góöan
og áhúgasaman knattspvrnu-
nxann héöan til Eyja til þess að
þjálfa, knattspyrnumenn þar.
Nú sting ég þessu aö knatt-
spyrnumönnunx okkar, hvort
einhverjum þeirra leiki ekki
hugur á aö eyöa sumarleyfi
sínu í Eyjurn og taka jafn-
framt að sér að þjálfa Eyjar-
skeggja í knattspyrnu. Þetta
ætti að vera tilvalið fyrir rösk-
an og áhúgasaman mann. Um
móttökur Eyjarbúa þarf ekki
aö efa. Þeir eru þjóðkunnir fyr-
ir gestrisni og alúð í garð gest-
komandi. Ef einhver vildi sinna
þessu, ætti hann að hafa sam-
band við stjórn KSl hið allra
fyrsta. —;— ThS.