Vísir - 27.06.1951, Qupperneq 4

v I s i a
Miðvikudaginn 27. júní 1951'
Ð A G B L A ö
Eitstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa Austurstræti 7.
tJtgefandi: BLAÐADTGÁFAN VlSIR H.R
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 75 aurar,
Félagsprentsmiðjan h.f.
„Hin skipulagða venðbélga."
Werðbólga hefur aukist örar hér í landi, en dæmi eru til
í flestum menningarlöndum heims. Til þess liggja
cðlilegar orsakir. Allsstaðar þar, sem verkalýðssamtökin
hafa náð teljandi þroska, hafa þau heitt öllum samtaka-
rnætti sínum gegn aukinni verðþenslu. Þeim hefur verið
ijóst, að hækkun á lífsnauðsynjum iilaut að skerða lilut
launastéttanna til iangframa, cn þó láglaunamanna fyrst
og fremst. Verkalýðssamtökin á Norðurlöndum öðluðust
aí jjessu dýrkeypta rcynslu, á fyrstu árunum eftir lok fyrri
heimsstýrjaldarinnar. Kommúnistar og róttækir jafnaðar-
menn I>eittu sér ]>á fyrir verkföllum og vinnudeilum í
ílestum greinum atvinnulifsins. Undir lokin munu menn
minnast verkfalls járniðnaðarmánna í Svíþjóð, sem varð
mjög langvarandi, cn lauk með slíkum ósigri kommúriista,
að síðan hafa þeir ekki borið sitt harr innan samtakanna,
og aldrei náð ]>ar völdum að nýju. Vcrkamenn vildu varast
þau viti, sem þeim höfðu verið áður gerð.
Brjóstlíkan af Gunnlaugi
Kristmundssyni afhjúpað í gær.
Hann vann mikið starf við sandgræðsluna.
1 g’ær síðdegis var afhjúp-j Við afhjúpunarathöfnina
að í Gunnarsholti brjóstlík- í gær talaði forsætisráðherra
an, sem Ríkarður Jónssonjog minntist hins þjóðnýta
myndhög’gvari hefir gert af starfs Gunnlaugs lieitins.
Gunnlaugi heitnum Krist-
mundssyni
stjóra.
sandgræðslu-
2398 og Þóra Vigfúsdóttir,
simi 5199.
Aðalfundur Skóg-
ræktarfélagsins.
Aðalfundur Skógi* *æktarfé-
lags Islands var haldinn að
Varmalandi í Stafholtstung-
um dagana 24. og 25. þ.m.
Fundinn sóttu 50—60 full-
trúar. hinna. ýmsu. deilda
Skógræktarfélagsins víðsveg-
Heimsókn norrænna arTff landinu-
Hætt var um, hversu full-
nægja mætti þörf einstakl-
inga og félaga fyrir trjá-
plöntur, friðun Reykjanes-
skaga o.fl.
Endurkosnir voru í stjóm
félagsins H. J. Hóhnjárn og
Einar Sænnmdsson yngri,
Margt mann fór héðan úr
bænnm til þess að vera við-
statt athöfnina. í þcssum hóp
var forsætisráðlierra, Stein-
grímur Steinþórsson, Ríkarð-
ur Jónsson, búnaðarmála-
stjóri o.í'l., cn einnig fór
margt manna úr Hafnar-
firði, þar sem Gunnlaugur
átti heimili og dvaldist jafn-
an á vetrum. Viuir Gunn- nokkurskonar lcynnisför og' en þar er barrviðarreitur 10
kvenna í júlí.
1 næsta mánuði er von á
heimsókn norrænna kvenna
hingað til lands. Hafa kon-
nrnar lcigt skipið fírand V
til tslandsferðar og mun ætl
unin að dvelja hér í fjóra
daga. 'skógarvörður.
Heimsókn þessi, er telja^ A® lokniuri fundi var far-
má einstakan atburð, er ið i Iláafellsskóg í Skorradal,
er heitið á íslenzkar konur|ara gamall, scm UMF Dag-
að taka þátt í fyrirhugaðri renning hefir umsjón með.
dagslcrá móttökunefndar. — Birkikjarr er allmikið í
laugs heitins i Hafnarfirði
bcittu sér fyrir því/að minn-
ingu hans er sá sómi sýndur,
scm hér umræðir. ' Þálttökugjald er aðeins kr. | Skorradal og hefir dalurinn
Forystumaður á sviði sand- j 20.00 og gefst þálttakendum! lðngum verið talinn með feg-
græðslumálanna hér á lancli,kostUr á mjög ódýrum ferð-!lirslu stöðum Borgarfjarðar-
var Sæmundur Eyjólfson, og
frömuður í húnaðarmálum
og ræktunarmálum yfirleitt,
og ritaði liann á sinni tíð mik-
ríkissjóði til slíkra fram-
kvæmda. Arftaki lians var
Gunnlaugur heitinn og vann
hann hið merkasta verk á
löngum starfstíma og lengi
við erfiðar aðstæður. Varð
hann fyrsti sandgræðslustjóri
„Sigrar“ verðbólgustefnunnar hér á landi liafa verið ið í Búnðarritið gamla, en þá
margir og nriklir frá upphafi hehnstyrjaldaririnar ,síðari.
Þegar á öðru ári styrjaldarinnar tókst verkalýðssamtökun-
iim að brjóta með lögleysum á hak aftur þau áhrifaöfl,
scm vildu verjast verðbólgunni vegna vérkalýðs og lág-
launamanna. Öþarft er að taka fram, að kommúnistar
voru þarna að verki, en Alþýðuflokkurinn var of lashurða
til að taka upp sjálfstæða baráttu gegn athæfinu, svo sem
bræðraflokkai’nir á Norðurlöndum gerðu, en dönsuðu
þennan „dauðadans“ ásamt konnnúnistum. Aflciðinganiar ríkisins. Var í hans tíð gert
létu ekki á sér standa. Verðlag innlendrar framleiðslu mikið átak í sandgræðslumál-
hækkaði, þannig að risið yrðu undir framleiðslulcostnaðiJ unum. Höfuðstöð sand-
— en aí hálfu konunuuista var leikurinn til þess gerðurJ græðslu ríkisins ei’í Gunnars-
Sex rnanna nefndin fræga ákvað i rauninni verðlags-. holti og hefir sandgræðslu-
grundvöllinn fyi-ir landbúnaðarfi-amleiðsluna, cn í þeirri stjói’i þar aðsetur. Þegar
lurðulcgu ncfnd áttu kommúnistar einn helzta trúnaðar- Gunnlaugur heitinn, sem lézt
mann sinn sem fulltrúa, enda var hann foi’seti Alþýðusam-
handsstjórnar meðan kommúnistar réðu þar lögum og
löfum. Til grundvallar var lagt nokkuri’a kinda hi'i á
rytjukoti, en af búinu átti bóndinn og fjölskylda hans að
hirða laun á borð við það, sem verkamcnn í kaupstöðum
nutu, eftir að þeir í upphafi höfðu knúð fram eðlilega
launahækkun, sem byggðist á auknum útflutningi og batn-
andi afkomu framleiðslunnar. Til þess, að bóndi og fjöl-4
skylda hans hlytu slík laun, hlaut afui’ðaverðið að hækka
stórlega, en af hækkuðu afurðaverði Ieiddi svo nýjar
káuphækkanir. Er þetta stæi’sti sigur í skemmdastarfsemi,
ct kommúnistar hafa nokkru sinni unnað.
Ráðstjórnarherrunum er þóknanlegt að verðbólgan lciki
urn með hópnum. Setning béraðs.
aralhöfn mÓtsins fer fram í
Þjóðleikhúsinu.
Ýmsar konur hafa þegar
a skrifað sig á lisla til þátt-
var ekki farið að veita fé úr
— íran.
Framh. af 1. s.
töku. Móttökunefndin von- >'fir l)vi’ að brezka stíórnin
ast til að aðrar lconur, er væri’ •íafnvel nú’ rciðuhúin
óska að taka þátt, láti ekkifiI nýrra viðræðna-
standa á sér. Þátttöku má1 Anthony Eden && yfir
tilkynna eftirtöldum, er l)vi fyrir hönd stjómarand-
veita upplýsingar: Arnheið-
stöðunnar, að hún væi’i sam-
1949, lét af störfum, tók við
af honum Runólfur Sveins-
son, fyrrv. skólastjóri á
Ilvannevri.
ur Jónsdóttir, sími 4768, Sig- ÞÝkk stefnu stjórnarinnar i
ríður Eiríks, sími 1960, Lára l,essu máli °§ ™rúðarráð-
Sigurhjörnsdóttir, sirni 3236,
Sigríður J. Magnússon, sínxi
mn
áskast í ökuliæfu ástandi,
með góðurn kjörum. —
Uppl. í síma 7695 í dag
cftir kl. 5.
stöfunum stjórnai’innar.
Acheson utanríkisráð-
lierra Bandáfikjanna sagði
í gær, að Bandaríkjastjórn
væri enn söniu skoðunar og
áður, að hinunx frjálsu þjóð-
um væri nauðsynlegt að fá
áfram olíu frá Iran, en olíu-
deilan væri nú komin á það
stig, að hin mesla ógævfa væi’i
vfirvofandi.
BERGMAL
„B. G.“ skrifar eftirfarandi:
„Undanfarna rnorgna, milli kl.
9 og io, hefi eg keyrt um Skúla-
götu, þar sem áfengisverzlun
konur — því að stundum sjást
þær þarna líka—séu sinnar eig-
in gæfu smiöir. En cf skyggnzt
væri inn í hugskot og sálarlíf
(ríkisins hefir sína aöra útsölu' þessa fólks, þá á þaö vissulega
lausum hala í veslrænum löndum, enda telja þcir, að aukin hér í bæ. Mér til mikijs hugar- all sína sögu og segja mætti
verðþensla leiði til verri afkomu almennings og lakari lífs- J angurs hefi eg séö þétta 3—4 mér, aö ef vet væri aö gáö, gæti
skilyrða, þannig að þau nálgist eymdartilveru láglauna- ’ karlmenn á bezta aldri hópa sig
stéttanna í Ráðstjómarríkjunum. Samkvæmt Marx-Leniri-1 })ar •i-v’n frani.an c. v.rnar' .* ,enn
btahn-ismanum leiðir hiskjaraskerðing almenmngs í hin- ir vi«skiptamenn verzlunarinn-
um vestræná heiini til aukinna áhrifa kommúnismans og' ar, heldur mjög torkennilegir
jaínvel endanlegs sigurs. Slík og hin sama er trú spor- ] vesalingar, sem auösjáanlega
hunda þeirra. Því er ]>að, að kommúnistar í vestrænum ei»a tlver8‘ höföi sínu aö aö
londum telja ekki a sig að efna til verkfalla, oeirða og morgnl dags, eftir aö hafa auö-
v mnustöðvunar um langa liríð eða skamma í Irinum1 sjáanlega legið siöustu nóttina
vestrænu löndurn, til þess að rýra hag almennings. Versn-} í kjallara, skúmaskoti eöa öör-
' um þeim staö, sem mannlegum
andi afkoma skapar bætt áróðursskilyrði.
Heimsmet í verðbólgu settu ldnversku kommiinist-
amir, áður en þeim tókst að brjótast þar endanlega til
valda. Islenzku komnninistárnir hafa vissulega fetað dyggi-
lega i fótspor hinna austi’ænu mcislara. Þeir þakka sér
ekki afrekin, nema ef til vill á „Rauða torginu í Moskva“,
en hér heima fyrir saka þcir ríkisstjórn og ráðandi flokka
um, að verðbólgan sé afleiðing af þeirra stefnu. Það er
háttur konnnúnista að tala mcð turigum tveim. Ættjarðar-
ástar-óðurinn og verðbólgu-sónninn á að lyfta þeim til
áhrifa og valda, fyrst innan vérkalýðssamtalcanna, en síð-
ar með þjóðinni allri. Eri hjá þcim verða vonbrigðin mest,
sem til mest ætlast.
verum er ekki bjóöandi.
*
Á daginu ráfa svo þessir
vesalingar um göturnar,
sjálfum sér til minnkunnar
og öllum, sem fyrir þeirn
verða, til sárra leiöinda, því
I að við alla, sem þeir tala,
| eiga þeir sama erindið — að
I sníkja peninga, sem undan-
tekningalítið ganga til hins
I sama: nýrra vínkaupa.
I
I Margir munu ef til vill segja,
,aö þessir ólánssömu karlar og
margt komiö þar í ljós, seni
manni kemur ekki til hugar viö
fyrstu sýn. Á þessu stigi tel eg
mér því ekki fært að kasta
steini aö þessu ógæfusama fólki.
En það, sem kom mér til
aö hripa þessar línur, er, að
eg kenni í brjósti um það, og
mér hrýs hugur við að sjá, á
hversu lágt menningarstig
það er komið.
í framhaldi af því, livaö hægt
er að gera fyrir þessar mann-
eskjur, dettur mér fyrst í hug
þjóðfélagið — okkur sjálfa —
sem viljum reytia aö vera nýtir
þjóðfélagsborgarar og greiðum
árlega okkar skatta og skyldur
til rikis og bæjar. Er hægt aö
verja einhverjum litlum hluta
þess fjár )>etur en að reyna
með því að hjálpa eitthvað þessu
vesalings fólki? Hefir okkar
fámenna þjóðfélag efni á að
tapa orku þess fólks árum sam-
an á þenna hátt? Væri ekki
hæg, og það strax, að, finna
einhvern þann stað uppi í sveit,
þar sem hægt væri að láta þetta
fólk vinna? Nóg eru verkefn-
in, setn alls staöar blasa viö.“
B. G. hreyfir þarna ein-
hverju mesta vandamáli okk-
ar um þessar mundir: Hvað
á að gera við áfengissjúk-
linga? Því að þeir eru sjúkir,
sem eins er ástatt um og
bréfritarinn lýsir hér að of-
an — og sjúklingarnir eru
fleiri en þeir einir, sem hann
hefir séð.
*
Tillögur um björgun þessarra
vesalinga eru næstum jafn-
margar og tillögumennirnir, en
eitt er ])ó áberandi í þessu öllu
— aö hið opinbera gerir sára-
lítið og er það þó gróðinn af á-
fenginu, scm þessir menn
drekka, er heldur hinu opinbera
meðal annars, gangandi! Iiver
veit nema það telji, að þaö
borgi sig betur að láta þá
drekka sem mestan gróða í
„kassann", þangað til þeir
deyja drottni sínum — sadddir
lífdaga flestir.