Vísir - 27.06.1951, Síða 7

Miðvikudaginn 27. júní 1951
VISIR
»0000000000000000000000000000000000000000000000«
i I
I Leslei Turner Wíiite:
i MAGNUS MARGRAÐUGI.
5%
í 11
SOOOOOOQOOOOOOOOQOOOOOOOOQOOOOOOOOOOOOOOQOOOOOQ?
þess á hverju kvöldi, að þú kærair og færir á brott með
mig, en þú skrifaðir ekki einu sinni . ... “
„Eg skrifaði þér að minnsta kosti einu sinni í mánuði,“
sagði hann af nokkrum þunga.
Hún hikaði svo lengi, að hann ákvað að hvetja hana
til þess að halda áfram.
„Jæja, það er bezt eg heyri framhaldið“, sagði hann.
„Eg neitaði auðvitað að fallast á þessa uppástungu og
við deildum harðlega. Eg fullvissaði hann um, að eg
elskaði þig, og aðeins þig, en hann varð fokvondur og
bannaði mér að hitta þig nokkurn tíma framar eða nefna
nafn þitt“.
„Hann gerði meira en þetta“, sagði Magnús. „Hann
komst yfir bréf, sem eg skrifaði föður þínurn, og h'ann
sigaði á mig mönnmn fógetans.“
Hún horfði á hann stórum augum og hrissti svo höfuð-
ið.
„Eg furða mig ekkert á þessu“, sagði hún. „Eg skrif-
aði pabba líka og minnti liann á loforð hans og bað hann
um að beita áhrifiun sínum við frænda. Eg fékk ekkert
svar.“
„Jethro Maynard gengur ekki ‘ á bak orða sinna.“
„Eg veit það vel. Eg veit líka, að hann hefir skrifað
mér. Donni sá mörg bréf frá Frakldandi, sem voru til
mín, en frændi mmn neitaði að afhenda mér þau. •— Það
er víst tilgangur hans, að eg fái þau, þegar hrúðkaupið
er um garð gengið.“
Magnús varð æfur af reiði.
„Hann getur ekki haldið til streitu þessu áformi", sagði
hann. „Við látum gefa okkur saman þegar í stað. Þú
ert kona, sem hefir rétt til að ráða fyrir sér sjálf —“
„Reyndu að vera rólegur, vinur minn. Þú veizt, að eg
er ekki myndug. Hann er löglegur foi’ráðamaður minn
og hann mimdi fá slíkt hjónaband ógilt.“
Magnús fór að stika um brúna fram og aftur, þungt
hugsi.
„Herra trúr, hvað allt getur snúizt gegn manni í þessu
Mfi, — — heyrðu mig, nú veit eg hvað við tökum til
bragðs. Eg fer til Frakklands og fæ skriflega heimild
föður þíns. Þá getur Sir Gregoiy ekkert aðhafst.“
Hún lyfti höndum eins og hjálpar\’ana.
„Góður guð, eg vildi, að það væri gerlegt, en til þessa
er enginn tími. Sir Gregory og Sir Peter eru að ganga
fi£ einhverjum einkamálum og við leggjum öll af stað
til London á morgun, þar sem brúðkaupið á að standa.
Sjáðu til, Sir Peter hefir verið skipaður stjómmálalegur
erindreki á Spáni, og við verðum að fara —“
„Þú ferð ekki til Spánar og eg vil ekki heyra nafn
þessa hundingja nefnt oftar“, sagði Magnús nær örvita af
reiði. Svo virtist honum koma ráð í hug og hann bætti við:
„Heyrðu, Rósa mín, hvar geymir frændi þinn þessi
bréf?“
Hún horfði á hann, snöggt, hvasslega.
„Eg — eg býst við, að hann hafi það læst niðri — en
í guðanna hænum, þú lætur þér þó ekki dctla í hug,
að------“
Hann brosti þurrlega.
„Jú. Eg læt mér detta það í hug. Hvar eru þeir nú,
Sir Gregory og hirðsnápurinn?“
Rósalinda var orðin óst\rrk mjög. Hún fitlaði við
blúndu á kjól sínum og svaraði:
„Þeir í'óru að heiman í morgun og það er ekki húist við
þeim fyrr en seint. En, elskan mín, það væri lirjálæði að
íreista þessa.“
Það vottaði fyrir hrosi á vörum hans, er hann vafði
hana örmum.
„Brjálæði, ef til vill — en eg geri það þín vegna.“
Hún kyssti hann brennheitum kossi.
„Ö, eg elska þig — og dáist að fífldirfsku þinni, þótt
heilbrigð skynsemi segi mér, að gera það ekki.“
„Ó, eg vildi, að við værum að koma frá prestinum —
nú.“
Blóðið fór aftur að streyma örar um æðar Magnúsar,
en hann leit til lofts, og sá, að sól var farin að lækka á
lofti. Hann hafði beðið tvö löng ár — hann gat beðið
nokkrar klukkustundir enn. j
„Viltu hjálpa mér?“ spurði hann.
„Þú veizt, að eg vil það — á hvern hátt, sem eg get.“
Hann sleppti henni, tók rýtmg sinn og rétti henni, og
sagði:
„Gerðu uppdrátt af liúsinu þama í moldina.“
Hún kraup á kné og gerði sem haim bauð. „Suðurstofan,
þar sem hann hefir bréfin læst niðri, er hér, á grunnhæð-
imii, yfir kjallaranum“, sagði hún og var sem hún gæti
vart náð andanum. „Eg er sannfærð um, að frændi geym-
ir bréfin í skrifborði sínu.“
„Fyrirtak — og livar er svefnherbergi þitt?“
„Héma, yfir búrinu.“
Hún leit upp til hans.
„Guð minn góður, þú ætlar þó ekki —“
Hann liló og hjálpaði henni að risa á fætur.
„Ekki í kvöld, en segðu mér, sjást gluggamir á her-
bergi þínu héðan?“
„Það held eg, já, það er fjærsti glugginn í efri glugga-
röðinni.“
„Og — liveuær fara heimamenn í háttinn ?“
Það fór eins og skjálfti um hana alla.
„Þeir eru vanalega komnir til herbergja sinna um
klukkan níu, nema liliðvörðurinn.“
„Ágætt, vil.tu læðast niður, þegar allir .eru háttaðir og
draga lokuna frá útidyrunum ?“
„Ó, já, Magnús, þá getum við
„Nei“, svaraði hann, „eg vil gera þetta upp á eigin
spýtur. Þegar þú ert búin að þessu, skaltu fara upp í her-
bergi þitt, kveikja á kerti og setja það í gluggann, svo
að eg geti séð það héðan. Láttu míg annast allt Iiitt.“
Hún vafði handleggjunum um höfuð honuní og hall-
aði höfði sínu að banni hans.
„Ástin mín, eg er svo hrædd. Ef þeir næðu þér. Frændi
er ekki lamb við að leika og —“
Hann hló og gerði sér æ betri vonir um, að allt mundi
heppnast.
„Þeir ná mér ekki. Láttu þér ekki detta slíkt í hug. —
Veiztu að helmingur lögreglusnápa Englands hafa verið
að reyna að handsama mig undangengin tvö ár? —
Komdu nú, eg ætla að fylgja þér á leið. Eg liefi ærið um-
hugsunarefni til kvölds.“

Vatnsglös
Kaffikvarnir
Klapparstíg 30. Sími 1884.
Til sölu sem nýr
Norge-ísskápur
stærð 7 kubikfet. -— Til-
boð, merkt Norge — 268,
'sendist blaðinu strax.
Almenn samkoma
verður haldin í húsi
K.F.U.M. og K. við Amt-
inannsstíg í kvöld kl. 8%.
Ræðumenn: .. Kristinn
Guðnason frá San Frans-
iseo, Ólafur ólafsson
kristniboði, Steingrímur
Benediktsson kennari frá
Vestmanuaeyjum. —
Söngur og hljóðfæra-
sláttur. Allir velkonmir!
Kaupi gull og silfur
Alinningarspjöld Krabbameinsfél. ReykjavOcwr fást i Verzl. Remedía Aust- urstrœtt og skrifstofu EUt- og hjúkrunarheimflistns Grundar.

EGGERT CLAESSEN GTjSTAF a. sveinsson hæstaréttarlögmenn Hamarshúsinu, Tryggvagötn. Allskonar lögfræðistörf Fasteignasala.
Apinn Goora fann kraftalegar tennur Suten og d’Arnot liorfðu skélídir á Nú stóð bardaginn seni hæst, og ap- Loks gat Tarzan brugðið hnífnura, og
iæsast í lials sér og heyrði reiðilcgt aðfarirnar, iþví að þetta var nær því inn og Tarzan veltust uni .í faðnilögum liann rak hann á liol í síðu apans.
urr. ótrúlegt. dauðans.
.i