Vísir - 02.07.1951, Síða 7

Mánudaginn 2. júlí 1951
V I S 1 h

Leslei Tumer White:
MAGNÚS MARGRÁÐUGI.
14
sboocöooíiocooííssooooooocoooKCíOOöeooooooísocsocsícoör
okkur beri að biðja vin þinn Moley afsökunar. Eða hvað?“
Hann sneri sér aftur að Moley.
.,Þér virðist hafa góð sambönd, maður minn. Meðal
annarra orða, hafði þér kynnst skriftaföður Mendozá
sendiherra, síra Alonso de Cigales?“
Magnúsi virtist sem Moley hikaði áður en hann svar-
aði?
„Eg hefi hitt hann svo oft, að ekki verður tölu á kom-
ið“
Sir Gregory brosti til Sir Peter Beckles.
„Það ætti þá ekki að vera neinn vafi á þessu lengur,
Peter, þar sem hinn mikilsvirti vinur okkar, síra Alonso
mælir með honum. Moley hlýtur því að vera áreiðanlegur
maður.“
„Án nokkurs vafa“, samsinnti Peter honum.
Moley brosti eins og sá, sem telur allt hafa snúist sér
í Eag-
„Því miður, herrar mínir, láðist mér að afla skriflegra
meðmæla frá hinum vehnetna Jesúíta“, mælti hann, eins
og honum þætti miður að geta ekki lagt fram skrifleg
meðmæli.
„Minnist ekki á það,“ sagði Duane, „Þetta eru smá-
vægileg mistök, sem hægt er að ráða bót á.“
Duane reis hægt á fætur, af mikilli varúð, eins og títt
er um menn, sem geta ekki hreyft sig þjáningalaust.
Hann gekk að arninum. Með hnúaberum fingrum þrýsti
hann á leynihnapp undir arinhyllunni. Opnuðust allt í
einu leynidyr hávaðalaust við eldiviðarkassann.
„Prestur góður“, sagði Duane mjúkum rómi. „Gerið
svo vel að koma og heilsa upp á gamlan vin.“
Magnús glennti ósjálfi’átt upp augun, er leynidyrnar
opnuðust og fram gekk íiiaður í svartri skikkju — steig
allt í einu fram úr Ixinu svarta gimaldi. Magnús þekkti
þegar áftur gammsandlitið, sem hann hafði séð í spegl-
inxmx.
En þessi sjón hafði önnur og meiri áhrif á Moley en
Magnús. — Moley varð dauðskelkaður á svip og rak upp
ámátlegt vein, og mxmdi hafa hnigið iður, ef hann lxinn
mikíi maður í leðurúlpxmni hefði ekki gi'ipið til hans og
stutt hann.
Draugslegur ógnunarsvipur var á andliti Duanes.
„Hvað er þetta?“ spxxrði hann háðslega. „Hví faðmist
þið ekki, vinii-nir? Hvað er að, síra Alonso? Þekkið þér
ekki Moley ?“
f’egar Jesúítinn gekk inn í hex’bei’gið sá Magnús hann
greinilega. Hann v«r skinhox’aður í andliti og dálítill
svai’tur hái’ki'ag) ein« og xungjöi’ð xim nauðgakaða kx’ún-
una. Iskuldinn í svipnxmi var svo nxikill, að Magnús var
sannfærður um, að líkami hans myndi einnig helkaldxxr
viðkomu.
Að liðinni þagnarstund, sem var Moley til mikillár
hugai’þjáningax’, tók sira Alonzo til nxáls, eðá öllu heldur
kvað upp dómsúrskxirð sinn, íxieð sterkum, spænskum
hreirn, hvellúrn rónxi, svo að livert órð minnti á bjöllu-
hljóm:
„Eg .... hefi .... aldx-ei .... séð .... hann .... fyrr.“
„Hafi eg aldrei heyrt xipp kveðinn líflátsdóm, þá hefi
eg heyrt það nú“, hxigsaði Magnús.
Duane staulaðist í sæti sitt. Nú var engin nxýkt i neinum
andlitsdi’ætti, þótt vottað hefði fyrir þvi, er lxami áður var
að yfiiiieyi’a Moley. Nú var konxin harka stálsins í hvern
andlitsdrátt.
„Jæja, svo sannarlega ex’um við nú að komast dálitið á-
leiðis“, sagði Duane. „Ljúkunx þessum skopleik. Hver ertu,
mannfýla? Hver senxli þig hingað?“
Moley gerði lokatih’aun til þess að hlaupa á hundavaði
yfir seinasta álinn til þess að bjarga sér á þurrt.
„Hei'ra, herra. Þessi niaðxir ekki ekki Alonzo Cigalcs“,
veinaði hann í örvæntingxx sinxxi. Haxxn er svikahrappur,
en eklvi eg. Það sver eg við nafn Heilagi'ar Guðs móð-
ur .... “
Duane kinkaði kolli til Ixins stei’klega íxianns.
„GrosNvick — fáðxx lxann til að játa.“
Maðui'inn glotti svo sltein í tennurnar.
„Já, lávai’ður minn.“
Á næsta andartaki hafði lxann bi'Ugðið snöru um háls
Moleys og hérti að.
„Berðu íxú fram játningu þina, mannskræfa, ella —“
Moley hneig niðxxr á kné sín pg greip um snöi'una, til
að reyna að afstýra því, að verða kyrktur, en Gi'oswiclc
herti, að svo að andlit Moleys varð helblátt.
Beckles hallaði xmdir flatt og horfði með nokkxirri á-
kefð á það, sem franx fór.
„Herðið ekki xmx of að, hann verður að geta andað, ef
hann á að geta boi’ið fi’am játningu sína.“
Þegar pyndarinn slakaði svo lítið til, hnipraði Moley
sig saman ó ábx’eiðunni.
„Auðsýnið nxér miskunn, herrar nxínii’“, sagði hann,
„góður Jesús, sjáðu aumur á mér.“
„Hver sendi þig liingað?“ spui’ði Duane miskunnar-
laust.
Aftur þvaðraði Moley eittlivað um saldeysi sitt, en
Gi-osiwick virtist hafa ærna reynslu við að inna slíkt
hlutverlc af höndum, studdi kné á lirygg honunx, rykkli
höfði hans aftur á bak og herti jafnframt á í’eipinu, þar
til engu var líkara en að augu Moleys myndu þrýstast út
úr helbláu andhti hans.
Magnxisi varð svo xun þetta, að hann var kominn á
flugstig nxeð að kasta sér út um gluggann niður i húsa-
gax’ðinn fyrir neðan, en hvorttveggja var, að honum
hefði vei’ið bráðui’ bani búinn, ef hann hefði gert það,
og svo vai' erm nxai’gt manna þarna niðri, hestar og
hundar, senx enn voi'U óbxmdnir.
Sh’a Alonso hafði fært sig og stóð við stólbak Sir
Gi’egoi-ys, en Sir Peter Beckles hallaði sér að skrifborðinxx.
Eftir nookra stund, gaf Moley til kynna, íxxeð hahdai'-
In'eyfhxgu, að hann nxyndi leysa frá skjóðunni. Duane
kiixkaði kolli til Gros’wicks, sem slakaði á snörunni og íell
Moley þá franx með andlitið á grúfu.
Hinn aldni Sir Gi’egoiy veitti honunx enga hvild og
spurði hörkulega:
„Hvei’ju svai'ið þér?“
„Guð veri með náðugur“, stundi Moley upp, „Thomas
Phihppes sldpaði nxér að fara hingað.“
Beckles spratt á fætur.
„Philippes! Heilaga Móðir! — Philippes cr aðaleiind-
reki Walsinghanis. Heldurðu, að hann gruni .... “
„Við sjáum nú til, við sjáunx nú til“, uiTaði Dxiane.
„Og nú, njósnari, hvei'ju áttirðu að stela lxér?“
„Hvað er hér að gerast?“ hugsaði Magnús. Hvað ráða-
brxigg var það, sem hér rnundi uppljóstað vei'ða? Sir
Fi’ancis Walsinghanx var trúnaðarnxaður og einkái'itari
Elísabetar dx’ottningai', óbilgjam fjandmaður pápista og
Spánar, vinxir og aðdáandi Drakes, og ef til vill vár 'ekki
nokkur nxaðtii’ í öllxx konungsi’íkinu í flokki hinria kon-
unghollu þegna, sem meira hafði gert en haiin til þess
að bæla niður ti’úai'legar byltingatili’aunir í landiriui
Forvitni náði svo sterkxim tökum á Magnúsi, að í svip
gleymdist honunx í hvaða hættu hann sjálfur var stadd-
xxr.
Moley neri nú háls sinn og hóstaði án afláts, én loks
fékk haixn mælt:
Kaupi pii og silfur
i M
.skaribripaverzlunA-I
Axminster
teppi og drcglar, einnig
dreglar úr sisal, margir
litir og breiddir til sölu.
Gólfteppagerðin.
GUÐLAUGUR EINAKSSOA
Málfiutningsskrifatof*
Laugavegi 24. Sími 7711 og 6B7I.
MAGNUS THORLACIUS
hæstaréttarlögmaður
málaflutningsskrifatofa
Aðalstræti 9. — Sími 1875
Síffirgeir SIgxsrjón*soa
hKBtaréttarlögmmSnr.
Skrifstofutimi 10—12 og 1—1.
ACalstr. 8. Simi 1048 og 8095«.
NYJA EFNALAUGIN
Höfðatúni 2 og Laugave 20.
Sími 7264.
------------- t
RAFT£KJASTÖÐIN »/f. ©
TJARNARGÖTU 39. SÍMf 8-Í5-I8.
VIÐGERÐIR OG UPPSETNING A OLLUM
TEGUNDUM R AFMAGNSHEIMILISTAK JA
FLJÓTT 06 VEL AF HENOI LEYST.
spennar
koma eftir helgina. Birgðir
mjög takmarkaðar.
Véla- og' raftækjaverzlunin
Tryggvagötu 23. Sími 81279.
Slmaíúiin
darðastrct! 2 — Símf N3SSL
Flugáætlun
frá 1/7 1951
(Innanlandsflug)
FRÁ REYKJÁVlK:
Sunnudaga:
Til Akureyrar f.h.
— Vestmannaeyja
:— Sauðái’króks
— Akureyi'ai’ e.h.
Mánudaga:
Til Akureýrar f.h.
— Vestmannaeyja
— Ólafsfjarðar
— Noi’ðfjai’ðar
— Seyðisfjai'ðar
— Kirkjribæjárklausturs
— Horuafjarðar
— Sigluf jarðar
— Eöpaskérs
— Akux’eyrar e.h.
Þriðjudaga:
Til Akufeyrar f.h.
— Vestnxannaeyja
— Blönduóss j
— Sauðárki'óks
-— Siglufjai'ðar
— Akureyi'ar e.h.
Miðvikudaga:
Til Akui’eyrar f.h.
— Vestmannaeyja
— Egilsstaða
— Hellissands
— Isafjarðar
— Hólmavíkur
— Siglufjai’ðar
— Aluireýi'ar e.h.
Fimmtudaga:
Til Akureyi'ar f.h.
—- Vestmannaeyja
— Óláfsfjai'ðar
— Reyðarfjarðar
— Fáskrúðsfjarðar
— Blönduóss
— Sauðái’ki’óks
— Siglufjáfðar
-— Kópaskers
— Akurcyrar e.h.
Föstudaga:
Til Akui’eyrar f.h.
— Vestmannaeyja
—• Kirkjubæjarklausturs
— Fagurliölsmýi’ar
— Hornaf jarðár
— Siglufjai'ðar
—- Akuféyi’ar e.h.
Laugardaga:
Til Akuleyrar f.h.
— Vestmaunaeyja
— Blönduóss
—- Sauðárki’óks
— ísafjarðar
—1 Egilsstaða
— Siglufjai'ðar
— Akureyrar e.h.
Frá. Akux eyri:
Til Reykjavíkur: 2 ferðir
dagléga.
Til Sigluf jarðar — AJla
virka daga.
Til Ölafsfjarðar, mánu-
daga og fimmtudaga.
Til Kópaskers: Mánudaga
og’ fimmtudaga.
Til Austfjarða föstudaga.
Flugfélag Islands hT.
Heílsufar Pé-
tains athugað.
Paris (UP). — Ákveðið
hefir verið, að nefnd lækna
skuli látin í-annsaka heilsu-
fár Petains, marskálks.
6EZT AÐ AUGLTSÁIVÍSÍ