Vísir - 02.11.1951, Side 7

Föstudaginn 2. nóvember 1951
VISIR
st
J. S. Fleicher:
Lausnargjald Lundúnaborgar.
£a$a utn eiturtnirlara.
7
Lesbia roðnaði og sagði: „Þetta hlýtur að vera Jocelyn!
Hann sagðist ætla að koma í morgunmatinn.“
5. KAP. MORGUNGESTUR.
Forsætisráðherrann varð hissa er hann sá að Chenery
stýrði ekki bilnum sjálfur. Þegar liann kom nær sá.hann
hver ástæðah var. Slienery var með liægri liönd og hand-
lcgg í umhúðum, — það var likast og hann væri að koma
úr stríðinu. Forsætisráðherrann horfði forviða, á hann.
„Hvað er að sjá þig, Jocelyn — hvað hefir komið fyrir?“
lirópaði Leshia. „Hefirðu slasazt?“
„Það tekur varla að minnast á það, — það er ekki um-
talsins vert. Smávegis ævintýri frá Green Park í gær, —
eg skal segja þér frá því seinna. Hvernig liður þér? Og
yður, lierra Pontifex ? Þér eruð snemma á ferli í dag. Og
mér sýnist þér vera svo alvarlegur?“
Forsætisráðherrann hóstaði. Chenery kannaðist vel við
þetta hóstakjöltur, — það var ekki í fyrsta sinn sem hann
heyrði það. Það heyrðist venjulega þegar ráðherrann átti
að svara einhverri sendinefndinni, eða einhverri vanda-
samri spurningu og vottaði, að í’áðherrann væri ekki í
sem beztu skapi. Chenery leit betur á ráðherrann og sá,
að eitthvað alvarlegt hafði komið fyrir.
„Jocelyn,“ áágði Lesbia, „hér liefir gerzt hræðilegur át-
bruður. Allar kýrnar okkar eru dauðar.“
Hann starði á liana i felmtri. „Ha? Allar i einu?“
„í gærkvöldi voru þær allar stálhraustar, eftir því sem
Jermey segir. Og i morgun sagði hann, að þær væru „dauð-
ar eins og sild“. Það hlýtur að vera eitthvað bogið við
þetta, en hvað er það ....?“
Jocelyn starði á Pontifex. „Hörmung er að heyra þetta!
En er engin skýring á þessu, einhver ráðning á gátunni?“
„Nei,“ sagði Lesbia, „þetta er í hæsta máta dularfullt
fýrirbrigði.“
Þau stóðu þegjandi um stund, þangað til Pontifex sagði,
að réttast væri að fara að borða. Svo gætu þau talað um
kýrnar á eftir. „Ilvcr veit nema eg segi ykkur.þá frá dá-
litlu, sem kom fyrir mig í gær. Þetta er mjög kynlegt mál,
Chenery, og eg veit ekki hvort mér er það fyllilega ljóst
ennþá.“
Svo fór hann inn, en hin tvö stóðu eftir á stéttinni. Síðan
gengu þau niður að rósabeðunum.
„Hvað átti hann eiginlega við?“ spurði Jocelyn.
„Eg veit það ekki,“ svaraði Lesbia. „Hann tekur sér
þetta vitanlega skelfifig nærri. Og líklega er það eitthvað
sérstakt sem honum dettur í hug í sambandi við þetta.
En segðu mér nú hvað að þér gengur í hendinni.“
„Það beit mig hundur,“ svaraði Jocelyn stutt.
„Beit þig hundur? Þú ert vonandi ekki hræddur um að
fá hundaæði?“
„Nei, eg held eklci að fólk fái hundaæði nú á dögum,“
svaraði Jocelyn og bögglaðist við að opna vindlingahylkið
sitt. „Og svo sýndist mér hundurinn sein beit mig vera
bæði lieilbrigður og þriflegur. Eiginlega ætlaði liann víst
ekki að bita mig heldur.“
„Hvers vegna gerði liann það þá? — Lofaðu mér að
lijálpa þér til að kveikja i vindlingnum, þú getur það ekki
með annari hendinni. Svona, nú er eldur í henni. Hvers
vegna beit hann þig þá?‘*
Það gerðist í Green Park í gærmorgun. Eg var á heim-
leið. Rétt á undan mér var dama með smáhund — einn
af þessum kinversku krílum, skilurðu. Þetta var fallegur
hvutti, en svo lenti hann í áflogum við aðra hunda, og
þá hljóðaði stúlkan. Eg reyndi að lijálpa hundinum henn-
ar og lenti því í áflogunum og einn hundurinn beit mig.
Það var nú allt og sumt.“
„Hvar er sárið?“
„Á þykkildinu ofan við þumalfingurinn.“
„Þú hefir vitanlega látið hreinsa það undir eins?“
Jocelyn gretti sig.
„Var það sárt?“
„Bitið var verra.“
„Og unga daman.“ T
„Hún var falleg og itölsk, einstaklega liðugt um mál-
beinið, barmafull af þalcklæti og kveinstöfum yfir bitinu.
Eg hef lieimilisfang hennar og frænda hennar á miða i
einhverjum vasanum mínum, — hérna er það: Signor
Pietro Vespucci og signorina Pepita Vespucci. Þetta er
nærri þvi eins og hlutverkaskrá úr óperg.“
St. Johns Wood,‘‘ inuldraði Lesbia er liún las heimiiís-
fangíð á skraUtpíentiiðu nafnspjaldinu. „Ivannske er Ves-
pucci listamaður?“
„Nei, hann er visindamaður, lærður maður, -— ótrúlega
mikill snillingur, eftir því sem frænka hans sagði.“
„Talaðirðu þá dálítið við hana?“
„Við urðum samferða gegnum garðinn, — eg varð að
Dönsk og islenzk
Silkiundirföt
I frá kr. 98,75 settið. — Silki-
■Tiáttkjólar frá kr. 127,50. —
Stakir undirkjólar og milli-
pils. ~
Þorstéinsbúð,
Snorratffciut 61.
Stór flutningakassi
hentugur sem bílskúr, til
sölu. — Wilhelm Marth,
Miklubraut 74 kl. 6—8.
Tvœr íbúöir
tveggja til fjögurra herbergja,
hef eg verið beðinn að út-
vega. Fyrirframgreiðsla eftir
samkomulagi. Tilboð sendist
afgr. Vísis strax, merkt A.B.K.
Páfuglaeigendur
(dverg)
Getur ekki einhver ykkar
hjálpað mér um fóður í
nokkra daga, upp á sama.
. .Flókagötu 1 (niðrV,
simi 1069.
Taft moire
mjög gott, svart, dökkblátt.
Glasgowbúðin
Freyjugötu 26.
Tveir ungir piltar óska eftir
atviiiiiii
eftir kl. 6 á kvöldin, 5 kvöld
i viku. Sama hver vinnan er.
Tilboð sendist blaðinu merkt:
„Ódýrt — 99.“
NYJA EFNALAÚGIN
Höfðatúni 2 og Laugavegi 20B
Simi 7264.
Drengjanærföt
og Sportsokkar með Nylon-
hæl og tá, teknir upp í dag.
Einnig dönsk herranærföt.'
Þorsteinsbúð,
Sími 81945.
\
SKÓR
Munið ódýra skófatnaðinn.
Gæfan fylgir hringunum frá
SIGURÞÓR, Hafnarstræti 4„
Margar gerðir fyrirliggjandi.
KAUPHÖLLIN
er miðstöð verðbréfaviðskipt-
anna.,-- Sími 1710.
Ný sending komin.
Kostar kr. 895,00.
Véla- og raftækjaverzlunin
Bankastrœti 10. Sími 6456.
Tryggvagötu 23. Sími 81279.
C £ Bwnufks: _ TARZAN — 994

" you MUST FEEL FOR PROJECTIONS
IN TKE WAUL WITH HANDS AND
FEET. " LUKAH CAUTIONED. "CLIM0
CAREFULiy AND SLOWLy. "
"TAR2AN PLANNED IT ON THE SPUR OF THE MOMENT, LUKAH
WHISPERED. "THERE WAS NO TIME TO WARN >‘OU. HE FOU6HT
ONLy TO DRAW ATTENTION TO HIMSELF SO ^
THAT WE MI6HT 6ET UP HERE UNNOTICED."
"TON16HT/ HE í . \
CONTINUED, / ^
"WE CLIMB . sh |
DOWN THE ^..“S
WALL AND 60 • f Kfjyggj
to rathor. vf-.yj;
THE SHAN, MY FATHER,
WILL LEAD OUR WARRIORS
IN AN ATTACK A6AINST KOHR
í-opr >««i. tO|»r Rlcf Burroucha.Ioc.—Tm.R*c.U.a.Pat.Qff
Distr. by United Feature Syndicate, Inc
Enginn sá þá O’Rorke og Lukah, þar
sem þeir voru í felúm og biðu tæki1-
fíeris að kómast undan,-
Lukah skýrði út fyrir O’Rorke, að
ekki hefði verið timi til þess að kynna
honum neinar fýrirætlanir.
. „1 nótt gc.runi við tilraun til .þess að
komást undan. Við klifum niður niúr-
jnn ó'g förum til Ratlior.“
„t>ú verður að leita eftir liandfesti f
múrnum og fara mjög hægt og gæti-<
lega svo okkar: vcrði ekki vart.“