Vísir - 05.01.1952, Blaðsíða 4

4
V í S I R
Laugardaginn 5. janúar 1952
D A G B L A Ð
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Iiersteinn Pálsson.
Skrifstofur Ingólfsstræti 3.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Afleiðingar fjármálaóstjórnar ?
Formaður Framsóknarflokksins ritar áramótagrein í blað sitt
Tímann, en þar kennir margra grasa og misjafnra. Einn
kafli greinarinnar fjallar um fjármálastjórnina undanfarin ár,
sem formaðurinn telur óstjórn, enda hafi Framsókn ekki mótað
stefnuna. Að vísu viðurkennir greinarhöfundur að landsmenn
séu margir óánægðir með þá stefnu að hækka stöðugt álögur á
almenningi en telur að það beri vitni um sterka og örugga' Hörður
fjármálastjórn. Þessari stefnu beri að þakka að framlag og lán JGunnarsson Fram, Frímann
Gunnlaugsson K.R., Guðmund-
Hverfakeppni í handknattleik
vegna 10 ára afmælis HKRR.
IVIenn úr ýmsum félögum í ölium liðum.
Vegna 10 ára afmælis Hand-
knattleiksráðs Reykjavíkur þ.
29. þ. m. verður efnt til óvenju-
legs móts í næstu viku.
Þ., 10., 11. og 13. þ. m. fer fram
að Hálogalandi svonefnd bæj-
arhlutakeppni. Er Reykjavík
skipt í 4 hverfi og sendir hvert
hverfi eitt lið og koma þar fram
allir beztu handknattleiksmenn
höfuðstaðarins.
Þessi 4 hverfi eru: Vestur-
bær og er bóridi þess Óli B.
Jónsson en fyrir það hverfi
leika: Guðmundur Georgsson
K.R., Axel Einarsson Víking,
Sigfús B. Einarsson Ármanni.,
Felixson K.R., Orri
• hafi fengist til Sogs- og Laxár-virkjananna, svo og til áburðar
verksmiðju og annarra framkvæmda, auk þess fjármagns, sem
afhent hefur verið Búnaðarbankanum til ráðstöfunar og ætlað
er í þágu landbúnaðarins. Svo mörg eru þau orð og raunar fleiri.
Ekki verður annað sagt en að formaður Framsóknarflokks-
ins taki nokkur víxlspor á hálli braut stjórnmálanna, er hann
ræðir um f jármálastjórnina og öngþveitið áður en fulltrúi Fram-
sóknar tók þar við taumhaldinu. Meðan fulltrúar Sjálfstæðis-
flokksins gegndu fjármálaráðherrastörfum vöruðu þeir stöðugt
við ógætilegri afgreiðslu fjárlaga, en töluðu fyrir daufum eyrum
alþingismanna. Framsókn var þá lengst af í stjórnarandstöðu,
en stefnu sína markaði flokkurinn með tillögum um allskyns
útgjöld og slíkar tillögur vörðuðu í rauninni veg hennar allan,
þar til núverandi stjórnarsamstarf hófst. Með náinni samvinnu
og nokkrum kærleikum við kommúnista og jafnaðarmenn, fékk
ur Árnasson K.R., Sigurður
Bergsson K.R., Magnús Georgs-
son K.R. og Þórir Þorsteinsson
K.R.
Þá eru Hlíðar, Teigar, Holt og
Tún og er bóndi þess hverfis
Hafsteinn Guðmundsson, en
fyrir það leika: Sólmundur
Jónsson Val, Jón Erlendsson
Ármanni, Valur Benediktsson
Val, Magnús Þórarinsson Ár-
manni, Reynir K. Þórðarson
Víking, Sigurður Jónsson Vík-
ing, Gunnar Torfason Ármanni,
Pálmi Gunnarsson Víking,
og úthverfi og er fyrirliði þar
Sveinn Helgasson, en fyrir það
hverfi leika: Helgi Hállgríms-
son Í.R., Þórður B. Sigurðsson
K.R., Þorleifur Einarsson Í.R.,
Halldór Lárusson Val, Rafn
Stefánsson Ármanni, Sigurhans
Hjartarsson Val, Hilmar Magn-
ússon Val, Magnús Snæbjörns-
son Val, Tómas Lárusson Aftur-
elding og Hreinn Hjartarsón
Val.
Tveir leikir fara fram a
kveldi nema síðasta kvöldið,
þá fer einnig fram leikur í
kvenflokki frá Austurbæ og
Vesturbær.
Sigurvegarar í móti þessu fá
verðlaunapeninga að launum.
Framsókn því til vegar komið að útgjöld fjárlaga fóru langt
fram úr því, sem verjanlegt var. Með slíku framferði slóst, Ríkharður Kristjánsson Víking.
flokkurinn í félag og flokk hinna óábyrgu afla, sem að vísu og Sigurður Jörgensson Ár
höfðu ítök í ríkisstjórninni, en töldu skemmdarverk sér nyt-
samleg til framdráttar inn á við sem út á við og sórust frá
allri ábyrgð.
Þannig má með fullum rétti segja að Framsókn bæri þyngsta
manm. .
Austurbær (Lækjargata að
Snorrabraut) og ér þar bóndi
Sigurður Magnússon, en fyrir
ábyrgð á þeirri afgreiðslu fjárlaga, sem tíðkaðist allan síðasta'það leika: Stefán Hallgrímsson
áratug og heitið gat, en það gerði flokkurinn með því að
bregðast skyldum sínum við kjósendurna úti um hinar dreifðu
byggðir og raunar þjóðina í heild. Sjálfstæðisflokkurinn átti
ekki annars kosts, en að starfa með ótryggum og ábyrgðarsnauð-
um minnihlutaflokkum, og ekki hefði bætt úr skák, þótt fjár-
málaráðherrar flokksins hefðu neitað að taka við fjárlögum,
svo sem Alþingi bjó þau þeim í hendur. Stjórnarandstaðan í
lýðræðisríkjum er vissulega ekki ábyrgðarlaus eða utan þess
leiks, sem háður er innan þingsalanna. Hitt er svo annað mál,
að reynslan hér í landi sannar, að veita þarf stjórnarandstöðunni
frekara aðhald en nú tíðkast, og mætti hafa á því brezka háttinn,
að þingið mætti ekki hækka útgjöld fjárlaganna, nema að vissu
marki, umfram það, sem ríkisStjórnin leggur til hverju sinni.
Framsókn mun ekki hafa gætt þess, að með skemmdarstarfsemi
sinni, undirbjó hún þann jarðveg, sem valdataka hennar byggð-
ist á og býr nú að afleiðingum óstjórnarinnar innan flokksins
og á Alþingi, þótt enn sé það hlutskipti Sjálfstæðisflokksins, að
bjarga Framsókn og fjármálunum.
Utanríkismálin.
Tnormaður Framsóknarflokksins virðist kominn heill á húfi úr
•*- gerningaþoku utanríkismálanna og austanbrælunni, sem
hann taldi á sínum tíma mildan vorblæ og hressandi. Nú lýsir
formaðurinn yfir því í áramótagrein sinni, að úr því að þjóð-
irnar þurfi að skipa sér í fylkingar, sé ekkert álitamál fyrir okk-
ur íslendinga hvorum megin við viljum standa. Skýringar og
greinargerð fyrir afstöðunni mun þó tæpast standast gagnrýni
nútíma sagnaritunar, en er góðra gjalda verð úr því að komist
er að réttri niðurstöðu í aðalatriðum. í himnaríki er gleðin mikil
yfir hverjum „iðrandi syndara", sem til betri vegar snýr, og
hví skyldi þó ekki sama lögmál gilda hér á jörð.
Þótt skattgreiðendurnir séu staðir sem múlasnar, er fjár-
málaráðherra Framsóknarflokksins heimtar auknar skattaálögur
og hærri fjórfúlgur í ríkissjóðinn, gegnir allt öðru máli um
sinnaskipti formanns Framsóknar í utanríkismálunum. Þar hafa
kjósendurnir tekið afstöðu sína á undan honum og almennings-
álitið er þungt á métaskálanum fyrir þá, sem allt sitt eiga undir
því af veraldlegri velferð og mannaforráðum. En það mun þykja
óvenjulegt fyrirbrigði að forystumenn séu á eftir tímanum og
flokksliðinu, þótt svona geti farið, og þá sé komist að þeirri
niðurstöðu, að vestrænum lýðræðisþjóðum megi ékki bregðast,
jafnvel á friðartímum. Hver flokkur, sem það geri „utiloki sig
frá samstarfi við aðra flokka í þessu landi", en þannig hljóða
ályktunarorð formanns Framsóknarflökksins, sem einu sinni
boðaði aðra trú í verki.
Val, Gissur Gissurarson Víking,
Bragi Jónsson Val, Halldór
Halldórsson Val, Kjartan Magn-
ússon Ármanni, Snorri Ólafs-
son Ármanni, Þórir Tryggvason
Víking, Ásgeir Magnússon Vík-
ing, Sig. Norðdahl Ármanni
og Haukur Bjarnason Ármanni.
rHappdrætti vil
uppbygginguna
f í A.-Berlín.
í Austur-Berlín er hafin
sjálfboðavinna til þess að ryðja
þau svæði, þar sem allt er í
rúst, og á að fara að byggja
þar upp, mikið efni komið á
staðinn o. s. frv.
Ekki hefir austur-þýzka
stjórnin séð sér aðra leið færa
í þessu máli, en taka 3% af
launum manna, og þeir sem
vinna í s j álf boðavinnu eru
þátttakendur í eins konar
happdrætti, — geta fengið íbúð
í vinning, „ef • heppnin er
með“, eins og þar stendur, en
mikið kapp er lagt á að fá menn
til þess að leggja fram a. m. k.
300 vinnustundir, og verður
unnið við ljós að nóttu til. Sjálf-
Ur Grotewohl tók sér reku í
Bretar smíða merkí-
legt tæki fyrir
flugvélar.
í brezka flotanum hafa verið
tekin í notkun ný, öflug tæki,
sem notuð eru til flugtaks á
f 1 ugstöðvarskipum.
Er talið, að hér sé um að
ræða eitthvert hið mikilvæg-
asta framfaraspor á þessu sviði
eftir styrjöldina.
Brezk flugstöðvarskip eru á
förum til Bandaríkjanna, til
þess að kynna bandaríska sjó-
liðinu þessa nýjung, og verður
það gert skömmu eftir áramót-
in.
Tæki þessi eru svo öflug, að
með aðstoð þeirra geta þrýsti-
loftsflugvélar hafið sig til
flugs af þilfari flugstöðvar-
skips, þótt það sé ekki á sigl-
ingu.
ECA haf5i 12 mílljar^
tll umráða.
Marshall-stofnunin hætti
störfum um áramótin og tekur
önnur við verkefni hennar, sem
ólokið er.
Marshall-hjálpin hefir verið
veitt ríkjum Evi'ópu um meira
en 4ra ára skeið og valdið
straumhvörfum í efnahagslífi
margra þjóða. Er víst, að marg-
ar þeirra, er orðið hafa aðstoð-
arinnar aðnjótandi, hefðu ekki
rétt úr kútnum eftir stríðið, ef
hjálp þessi hefði ekki verið
veitt. Frá árinu 1947, er E.C.A.’
tók til starfa, hafa orðið gríð-
arlegar framfarir á öllum svið-
um, ótrúlegar á mörgum, þegar
á það er litið, hvernig umhorfs
var í stríðslok.
Stofnunin fékk 12 milljarðá
dollara til umráða til starfseml
sinnar.
Loks er Kleppsholt, Vogar, hönd sér.
Útvarpið I Moskvu tilkynnti
í fyrradag að Maxim Litvinov,
fyrrverandi utanríkisráðherra
Rástjórnarríkjanna, hefði látizt
á gamlársdag 75 ára að aldri.
BERGMAL
„Gamall þuiur“, sem lengi
hefir stundað sjóinn eða
fengizt við störf, er snerta
skip og siglingar, hefir ný-
lega sent mér pistil þann,
sem hér fer á eftir. Hann
segir í bréfi sinu:
•3f
„Hann er fallegt slcip, hann
Reykjafoss, það dylst þeim ekki,
sem hefir stigið ölduna um ára-
hugi eða verið frammi við sjó,
þegar hann hefir ekki verið á
sætrjám. Eg sé það, að hann er
gott sjóskip, það sést á línum
í skrokknum, og eg hefi einnig
skyggnzt um borð, og séð, að
lestarnar eru góðar og híbýli
skipverja einnig. Og hann þolir
áreiðanlega að bera talsvert á
þilfari, án þess að hvolfa úr sér.
Ekki er það lakasti kostur
skips, sem verður jafnan á ferð
á því hafi, sem stormasamast
er í heiminum. Og þó sá eg
strax, að hann vantar eitt —
eitt, sem mundi gera hann enn
fallegri.
: Það vantar á hann „bakk-
ann“, og fyrlr bragðið er
hann ekki pins hnarreisttir.
Það eru dálítil lýti, en skip-
ið er gott eftir sem áður.“
Eg veit það, að karlinn veit
hvað hann syngur, að því er
skip snertir, og fyrir mitt
leyti tek eg dóm hans gildan,
en erfitt verður að setja
bakka á Reykjafoss úr þessu.
*
. Einhvers staðar las eg það í
bók, sem fjallaði um Reykjavík
fyrr á árum, að það hefði verið
viðkvseðið þá, að jafnskjótt
gerði hláku og ísinn hyrfi af
tjörninni, þegar einhvers til-
stands væri að vænta hjá
Skautafélagmu. Mig minnir
ííka, að eg læsi einhvers staðar
— hvort það var í sömu bók,
þori eg ekki að fullyrða — að
þegar hestamenn hefðu að sum-
arlagi búið sig undir að bregða
sér á bak, hafi alltaf mátt ganga
að því vísu, að þá yrði rigning
Og ekki hundi út sigandi, i
" Mér datt þetta svona bara
’3 í hug af því, að eg las það í
einlíver ju blaðinu i f yrradag,
, að nú væri byrjað að hreinsa
-- skautasvcll á tjörninni, og
■; viti menn — gerir hann þá
ekki hláku eins og skot, svo
að þetta varð til einskis!
En það sýnir líka hitt, að við:
þurfum að koma okkur upp
skautahöll, ef við eigum að geta
stundað skautaíþróttina okkur
að einhverju gagni. Því máli
hefi eg verið fylgjandi frá
byrjun og mun verða framveg-
is, en eg er ekki viss um, að
æskulýðshallarmálið eigi hauk
í horni, þar sem eg er. Kann.
ekki að saka, en þar hafa sam-
einazt svo margir, ólíkir aðilar,
að eg hefi ekki trú á því, að
þeir geti staðið saman um alla
framtíð, þótt þeir geti það uni
hríð. Látum skautahöll sitja
fyrir, og sjáum svo, hverju
fram viridur.
Gáta dagsins.
Hvaða bræður hafa jarðað
föður sinn ófæddan?
Svar við siðústu gátu:
-Hraun.