Vísir - 09.10.1953, Blaðsíða 7

Hgptw
éARk-t! COME HEf?E--
LOOK/ THgRE^SÉffife.
TO .iE. A. CELEÍ?ATíðft
ÖOIMSiOfJ UPTHSKE'/
TH2 PÍÍÖftÓ- — .
PSÍHT5 WiLL SE
TQBfM' itl'A PSV
■ AilNUTKJtf I f y
Ti-iE CHiSF IS
"AMXiOUS TO
SE5THEM.
Copf. 1M3 by. U'vl’ad F»a>urn Syndicatí, Inc.]
góðum nptum. Yfirmaður minn M:éi‘1 virðist ■ helzt sem v-erið sé
er mjög'- ákaiúr
tii; áð háída 'Kátið þarna upþi.
Klæddir með beztu tegund af ullaráklæði til sölu,
Húsgagnavinnustofa
Heiga Siprðssonar
Njálsgötu 22, sími 3930.
TlSlB

Wade hægði á bifreiðinni og tók við myndinni: Hún var af
rösklegum dreng, sem horfði glaðlegur gegn myndavélinni og
hann komst næstum við, þegar hann gerði sér grein fyrir því,
sem hér var raunverulega um að ræða.
„Yður er óhætt að trúa því, að eg hefi fullkomna samúð með
móðurinni,“ sagði hann. „Eg segi eins og satt er, að eim hefi
eg aðeins heyrt dfengsins getið, aðeins heyrt nafn hans nefnt,
en það er alveg áreiðanlegt. — — -— Við finnum hann áreiðan-
lega, ungfrú Warrington. Þér skuluð aðeins minnast þess, að
þegar Coliier er dauður, getur enginn hagnazt á því að gera
drengnum mein.“
„Þér ætlið þá ,að skýra lögreglunni frá þessu?“
„Eg veit ekki til þess, að eg geti gert neitt annað,“ svaraði
Wade.
Hgnn var alveg rólegur eftir þetta. Hann vissi, á hvern veg
Anna mundi velja, ef hún þyrfti að velja miili drengsins og
hennar. En það fór þó ekki hjá því — og ha.nn fann til fyrir-
litningar á sjálfum sér fyrir það —- að hann grunaði, að hánn
gerði henni bjarnargreiða, með því að skýra frá eina tilgangin-
um, sem hún gat haft til þess að koma Collier fyrir kattarnef.
Ef það væri rétt, að Collier hefði rænt og leynt drengnum, mætti
vel trúa henni til þess :að verða honum að bana.“
Sjötti kai'li.
Ungfrú Eliza Warrington mátti ekki heyra annað nefnt en að
Wade æki henni.til sjúkrahússins jafnskjótt og þau voru komin
til borgarinnar. Hann gerði sér ekki miklar vonir um það, að
gamla konan fengi að lita inn til Önnu, en þegar til kom hafði
hann alls ekki athugað, hvað sú gaml var ákveðin, ef í það fór.
Hún fékk að fara inn.til systurdóttur sinnar, og hálfri klukku-
stund síðar kom hún út frá henni, hnakkakerrt og einbeitt á
svip, og fór samstundis inn í bifreiðina.
„Hún var sofandi, og vaknaði ekki, meðan eg var þar,“ sagði
húh stutt í spuna. „En það er alveg óskaplegt að sjá hana.“
„Á eg að skilja yður svo, að þér hafið fengið að líta inn til
hennar?“ mælti Wade, sem hafði beðið úti fyrir í bílnum.
„Haldið þér, að nokkur lögreglumaður í öllum heiminum gæti
komið í veg fyrir, að eg færi inn til hennar,“ svaraði sú gamla,
og var eins og henni þætti sér mikil móðgun ger með spurningu
hans. ,,Eg sagði þessum mannvesaling sem var á verði þar, að
hann gæti farið til helvítis, og svei mér ef hami hlýddi ekki —
að nokkru leyti.“
Wade gat ekki varizt brosi. Orðbragðið hjá gömlu konunni
og svípurinn, sem var ægilegur — voru allt ’öðru vísi en það,
sem hann hafði átt von á í fari þessarrar stillilegu gömlu konu,
þegar hann hafði fyrst séð hana fáum stundum áður.
„Eg talaði auk þess við lækninn,“ sagði hún ennfremur. „Það
er ekki svo mikil hætta á því, ,að hún deyi af sárinu. En því er
ekki að neita, að hún er mikið veik. Eg tók að mér uppeldi henn-
ar. Hún er eins og mitt eigið barn ---- •— og að sjá lögreglu-
þjón fyrir utan dyrnar hjá henni----------“
Hún gat ekik sagt meira, þvi að röddin brást henni skyndi-
lega, en hún fór þó ekki að gráta aftur. Hún var ótrúlega róleg
og tók öllu skynsámlega, þegár hann tjáði henni, að nú mundi
hann fara með hana heim til sín. Og Margery systir hans þurfti
ekki annað en að virða svip hans fyrir sér andartak, til að fagna
gömlu konunni innilega,
„Ungfrú Warrington er móðursystir frú Collier,“ sagði hann
til skýringar við systur sína. „Eg held, að hún 'vilji helzt .komast
hjá því að fara í gistihús.“
Slíkt kæmi alls ekki til mála!“ sváraði Margéry samstundis.
„Þar yrði hún öllum þessúm blaðamönnúm og ljósmyndurum
bráð. .... Þér skuluð bara búa hjá okkur eins og ekkert sé,
og þá ér víst, að eriginnmun til hugar koma að gera yður ónæði.“
Síðar um dágmn éða kvöldið — hánn var ekki alveg viss um
Unglingspiltur
-15 ára óskast til innheimtustatfa.
PETUR PÉTURSSON.
Hafnarstræti 7.
Kirkjukór Laugarneskirkju óskar eftír söngfólki:
sóþran, alt og tenór. Söngfólkið vinsamlegast gefi sig
fram við organistann, sem verður til viðtals frá 3—4 á
laugardag í Laugarneskirkju, sími 81816.
ikmörkun dagana 9. til 16 október 10,45 til 12,30:
Föstudag 9. okt. 3. hverfi.
Laugardag 10. okt. 4. hverfi
Sunnudag 11. okt. 5. hverfi
Máriudag 12. okt. 1. hvérfi
Þriðjudag 13. okt. 2. hverfi
Miðvikudag 14. okt. 3. hverfi
Fimmtudag 15. okt. 4. hverfi
Straumurinn verður rofinn skv. þessu þegar og að svo
miklu leyti, sem þörf krefur.
SOCSVIRKJUNIN.
Keflavík
Suðurnes
Gurún Jónsdóttir syngur með Kvartettinum í kvöld.
Aðgöngumiðar við innganginn.

TVlRURAJðRÐIIM — eftir Lebeck og Willíams.
Á kvöldvökunni.
Gamall maður í Leipzig varð
nýlega 93 ára. Var hann þá
spurður um ættingja sína og
hvort hann ætti systkini á lífi,
„Systir mín dó fyrir 134 árúm,‘s
sagði hann. — „Ætli það hafí
ekki heldur verið fyrir ’34 ár-
um?“ var hann spurður. Hami
neitaði því mjög ákveðið. —<
„Nei,“ sagði hann, ,,Faðir minn
fæddist árið 1800. Eg fæddist
1859, var sonur síðari konu'
föður míns, en systir mín dó
1819, 4 vikna gömul — eins og
þér sjáið —fyrir 134 árum.
9
Þú hefir seglgarnsspotta
burídinn um fingurinn. Það var
skrítið. Hvernig stendur á því?;
Konan mín batt spottann um
fingurinn á mér, svo að eg
myndi eftir því að koma bréfi
i póst íyrir hana. 1
Komstu því þá í póst?
9
I Pierre Brasseur, hinn fræg’i
franski leikari var á leikför um
Frakkland og í einum smábæ
kom ung stúlka að finna harm
í búningsherbergi hans og
færði honum stóran rósavönd.
Hún var yfir sig hrifin og
sagði: „Þiggið þessar rósir!,Þér
voruð alveg stórkostlegur!“
Leikarinn þakkaði og sagðist
vænta þess að hun hafi hafb
gott sæti í leikhúsinu.
„Eg var alls ekki í leikhús-
inu,“ sagði hún, „en eg hefi
lesið leikritið!“
9
Ráðamaður í stóru fyrirtæki
tal við mann, sem sótti um.
þar.
„Hversu lengi voruð þér í
síðustu stöðu yðar?“ spurði
forstjóri-nri.
„Þrjátíu og fimm ár,“ svaraði
umsækjandinn.
„Og hvað ■gamajl eruð þér?“
„Þrjátíu og þriggja ára.“
„Nei, heyrið þér nú,“ svar-
aði forstjórinn. „Hvernig getið
hafa unnið á sairia stað í
35 ár, þegar þér eruð ékki
nema 35 ára?“
„Jú, jú, það er vel hægt.
Þetta var allt yfirvinna!“
Cim JMu ðaK.,
Óvenjuleg vatnsglös.
Úr Vísi fyrir 35 árum: —.
Vatnsglösin, sem S. Kámp-
mann auglýsti hér í bláðinu um
daginn, eru ekki vanaleg vatns-
glös, eins og íslenzka nafnið
bendir til, heldur glös með
vökva í, til að halda ýmsu ó-
skernmdu, t, d. eggjum, og
munu lítt þekkt liér.“
Sjóyátryggingarfélag.
Ög her ér önnur frétt úr. Vísi-
frá' samá tíma: „Sjóyátrygg-
ingarfélag, alinnlent, er í ráði
að stofnað verði hér í bænum
og sagt er að lilutaféð eigi að
verða ein miiijón kró’n'á."
Stjörnufræðingurinn: t Ljós-i
myridiih'ár' Vé.rðá’ til; rÖðú'éftir'
fáéínar mínút’ur. Gárry: Þakka
þér fyrir. Þær munú konia að
athugunar. Stjörnufræðingur-
inn: Garry. Komdu og sjáðu.
Ljósmerkjum er skotið og
fljúgandi diskar leika allskonai
mynda þríhyrninga.upij
þeir fljúga uniiiverfis
■Ríkisskíþ: Héklá er vfcntaíi-
Teg til Rvk. í dag að vés.tan'úr
hrirígférð. EsjaLér frá Akúreyri
í gær á austurleið. HerKubreið
fer frá Rvk. á .morgun .austur
úíri land til Bakkaíiarðari.
Sikjaldbreið er á Vestíjorðum %
SuBuVleið. Þyrill er í Rvk.
Skaftfellingur á að fara . frá
Í^yk.. i. clíjg; þil, yj§§tm,eyja..