Vísir - 09.12.1953, Blaðsíða 4

VISIR
Mí'ðvikudaginn 9. desember 19’53
WISIH.
Ð A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónssan. j fgj-j ^
Skrifstofur: Ingólfsstrsetí S. ^
1.:. iii*
f.. I
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR HJ1.
Aígreiðsia: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fintm línur).
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Umdæmisstúkan skorar á Al-
þingi og lögreglustjórann.
ViII náinskeið í bindindisíiræðslii.
Fordæmi Vesturbæinga.
Það hefur lengi verið ósk þeirra, sem búa í vestari hluta^
bæjarins, að þeir hefðu eins góða aðstöðu til að sækja.
Sundlaugar eða Sundhöll og þeir. sem búa í hverfum þeim,
sem næst eru þeim heilsulinduml Þó hefur ekki getað orðið af
því, að komið væri upp nýrri sundhöll eða útilaug í þeim hluta'
bæjarins, því að vitanlega hefur hærinn ekki fjárhagslegt^
bolmagn til þess að verða við öllum óskum borgaranna á sama
tíma, svo að alltaf verður eitthvað að sitja á hakanum.
I Nú er þó svo komið, að menn sjá fram á það, að ekki muni
rVerða langt /að bíða eftir því, að aðstaða Vesturbæinga verði
svipuð og súnijra annarra bæjarhluta í þessu efni. Undirbúningur
málsins er jþegar hafinn, og ef eins vel gengur framvegis sem
hingað til, þar| ekki að kvíða því, að málið komist ekki í höfn
fljótlega. ’ . ■
f Vesturbæiugar hafa sjálfir haft frumkvæðið í málinu, og
fyrir fáum vikum var efnt til söfnunar vegna hinnar fyrir-
huguðu sundlaugarbvggingar. Yngismeyjar heimsóttu Vestur-
bæinga, sem höfðu ve:: 'í „varaðir við“ komu þeirra, og árang-
urinn varð sá, að á einunl degi söfnuðust um áttatíu þúsund
krónur. Fjársöfnunin var þó ekki einungis bundin við þenna
eina dag, því að fyrirtækjum gafst einnig kostur á að leggja lóð
sitt á metaskálina, og höfðu alls safnast hátt á annað hundrað
þúsund krónur, þegar fjáröflunarnefndin skilaðd af sér fynr
skemmstu.
Fordæmi Vesturbæinga er svo lofsvert, að það er þess vert,
að því sé á loft haldið. Þeir hafa sýnt viljann í verkinu, og það
er fyrsta skilyrðið til þess að málefni sé tryggður sigur. Og se
gerður samanburður á söfnun Vesturbæinga nú í haust cg
ýmsum öðrum söfnunum, þá ber enn meira á þvi, hve mikili
áhugi þeirra er, sem búa „vestan við Læk“. Má þar nefna
söfnun Bandalags æskulýðsfélaga 5 Reykjavík til handa væntan-
legri æskulýðshöll, sem bandalagið berst fyrir, að komið verði
upp. Þótt aðstandendur þeirrar fyrirætlunar skipti þúsundum
innan vébanda félaganna, varð söfnun til hallarinnar þó á
sínum tíma aðeins brot úr þeirri fjárhæð, sem Vesturbæingar
lögðu einir af mörkum fyrir fáeinum vikum, þegar leit.að var
til þeirra vegna sundlaúgarinnar.
Þessi samanburður sannar, að það er ekki alltaf fjöldinn,
sem úrslitunum ræður, þegar ldrinda þarf málefni í framkvæmd.
Áhuginn er fyrir öllu, og þegar hann er á annan borð fyrir
hendi, þá geta fámennir hópár lyft Grettistaki. Það ætti því að
verða íbúum annarra hverfa keppikefli, að fara að dæmi Vest-
urbæinga og hefjast sjálfir handa, þegar þeim finnst dráttur
verða á því, að bærinn geri það, sem þeir álíta, að. haíin eigi
að gera fyrir þá. Markmiðið á ekki að vera að gerá' fyíst. og
fremst kröfur til annarra, en þær má þó gjarnan gera, þegar
sýnt hefur verið fram á, að áhuginn er fyrir hendi, og menn
haía þegar gert nokkrar kröfur til sjálfra sín og leggja
eitthvað á sig fyrir það, sem þeir bera fyrir brjósti — hvert
svo sem það málefni er.
A einum stað eða víðar.
TTér að framan hefur lítillega verið drepið á-byggingu iesku-
lýðshallarinnár. Það mál virðist eiga nokkuð lá.ngt i land,
ef dærna má af þeim undirtektum, sem það hefur fengið, þegar
leitað hefur verið til álmennihgs um fjárhagslegan stuðning.
Hér verður um svo mikið mánnvirki aö ræða, að kostnaðurinn
verður gífurlegur, en almenningur virðist hinsvegar hafa tekið
málinu með nokkru tómlæti.
Orsök þessa er sennilega sú, að almenningur lítur svo á, að
ekki 'sé heppilegt, að héi- verði aöéins um eitt stórhýsi fylir
slíka starfsemi að ræða, heídúr muiiifhéntúgra að hafa félagfí.-
heimilin fleiri og smærri. Enda verður það býsna löríg leið,
sem sumir úthverfabúar verða að fara, til þess að komast í
þessa miklu miðstöð. æskunnar, og verður þá kannske lítið tóm
til dvalar ef útivistin á ekki að vera löng.
Rétta leiðin í þessu efni virðist vera sú, að íbúar hinna
ýmsu hverfa leggi hönd á plóginn og leitist við að koma upp
æskulýðsheimilum eða miðstöðvum hver í sínu hverfi. Takist
lað vekja áhugann fyrir slíkum framkvæmdum, þá má komast
langt, þó.t höfuðstóllinn verði ekki mikill í byrjun — en ef
hann er drýgður með nægilega miklum áhuga Qg eldmóði, þá
þarf ekki að örvænta um úrslitin. Leiðtogar hverfanna í ýmsum
efnum ættu að athuga þetta mál og setja metnað §inn í að
hrinda því af stað með eíns' miklum dugnaði pg Vesturbæingar
hlfypa sundlaugarmáli sínum af stokkunum: --
Haustfundur Umdæmisstúk-
unnar nr. 1 var haldinn hér 29.
nóvember. — Fundínn sóttu
64 fulltrúar frá 2 þingstúkum,
16 undirstúkum og 2 barna-
stúkum í lundæminu.
Samþykktir þmgsins:
1. Haustþing Umdæmisstuk-
unnar nr. 1 skorar á Alþingi að
verða við þeim kröfum og
bendingum, sem Stórstúka ís-
lands, Áfengisvarnanefnd
kvenna í Reykjavík og Hafn-
arfirði og Samvinnunefnd
bindindismanna sendu Alþingi
24. okt. síðastliðinn, víðvíkjandi
áfengislagafrumvarpi því, er
nú liggur fyrir Alþingi.
2. Þingið skorar á lögreglu-
stjóra Reykjavíkur að herða
eftirlitið með leynivínsölu og
bruggun áfengis, og telur spoi
í rétta átt, það sem gert var í
því efni að kvöldi þess 27. þessa
mánaðar.
3. Þingið leggur áherzlu á að
Stórstúka íslands vaki vel yfir
því, ,að nú sé bindindisstarfsemi
efld sem bezt í þeim kaupstöð-
um, er samþykkt hafa héraða-
baim, og að tilhlýðileg löggæzla
á þeim stöðum verði ekki van-
irækt. Einnig að bindindismenn
á þessum stÖðum sjái um að
sannar fregnir berist þaðan af
ástandinu, svo að andbanning-
um verði ekki látið það eftir nú,
eins og áður, að bera út þann
óhróður, að ástandið hafi í engu
batnað, jafnvel versnað. Slík
rödd hefir þegar heyrzt í dag-
blöðum Reykjavíkur.
4. Þingið leggur áherzlu á að
komið verði upp námskeiði í
bindindisfræðslu, sem ætlað sé
aðallega kennurum, og þeim
mönnum, er fórystu hafa á ein-
hvem hátt í bindidisstarfsemi
og bindindisfræðslu.
5. Þingið leggur áherzlu á,
að kappsamlega sé unnið að
því við ríkisstjórn og Alþingi,
að þrír til fimin fastlaunaðir
starfsmenn fáist að bindindis-
starfsemi og þesskonar félags-
málum, til viðbótar því sem
■fyrir er. :
6. Þingið mæíir með því, að
gefin verði út hið allra fyrsta
lesbók, við bama hæfi, um
skaðsemi áfengis- og tóbaks-
nautnar, til notkunar í barna-
skólum, -— og í öðru lagi hent-
ug og læsileg kennslubók í
bindindisfræðum handa ung-
lingaskólum.
Columbus h.f. í
nýju húsnæÚi.
Heildverzlunin Columbus,!
swn befur einkaumboð fyrir
Renault-bílaverksmiðjurnar
frönsku, og verzlar með vara-
tiluti, bátahreyfla o. m. fl.,
flutti starfsemi sina s. 1. Iaug-
ardag.í ný húsakynni, sem hún
hefur reist, í Brautarholti 20.
Bygging þessi er einnar
hæðar og ekki fullgerð, verður
síðar hækkuð í 3 hæðir. Þarna
verður verzltm og verkstæði.
Auk þess sem Columbus hefur
umboð fyrir Renault-verk-
smiðjurnar, hefur hún umboð
fyrir sænsku Pentavélarnar,
sem aðallega eru notaðar í
smærri báta.
Hin nýja bygging verður alls
6000 rúmmetrar og verða tvær
hæðirnar eingöngu fyrir starf-
semi fyrirtækisins.
Félagið var stofnað 1941 og
hafði verkstæði við Sandvíkur-
veg á Melunum, en var að öðru
leyti til húsa á þriðju hæð í
Sænska frystihúsinu.
Rehihard Lárusson frkvstj.
sýndi fréttamönnum nýju
bygginguna s. 1. laugardag.
Millers lyftiduft
í 8 og 16 oz. ds.
H. Beitediktsscm & Co.
Hafnarhvoli — Revkjatak
BEZT fltl flUGLYSA l VlSt
Þar til lokið er byggingu nýrrar liáspennulínu til Hafn-
arfjarðar, sem væntanlega verðui- um miðjan þennan mánuð,
er rafmagn skammtað á tímanum frá kl. 11—12 f.h. í 3
daga í vilcu hverri þannig: Mánudaga: Hvcrfisgata, Reykja-
víkurvegur og hvcerfin þar fyrir austán. .Þriðjudaga: Suð-
urbær. Miövikudaga: Miðbær, Garðahverfi bg Álftanés.
:: ii t
f1
Rafveita Hafnarfjarðar.
Hljótt cr nú um fisklandanirn-
ar i Bretlandi og ekki lieyrist að'
nokkur togari sé nú að veiðum
fyrir brezkan márkað. Siðarí
sendincfndin, sem fór til þess að
ræða við Davvspn, kom heim,
hefur lítið sem ekkert verið gef-
ið uþp um Iivern árangur i'Ör
nefndarinnar bar. Aðeins gefið í
skyn, að síðar irícgi gera ráð
fyrir að íiskur verði seldur í
Brctlandi, væntanlega á vegtim
Dawsons. Almenningur furðar
sig á þessari þögn, þvi hér er um
að ræða stórmál, sem varðar aila
þjóðina. Verður áframhald á
löndimnm íslenzkra togara i
Brctlándi, eða verða togararnir
látnir veiða lyrir Trýstihúsin eða
ti) vinnslu innanlands? Þetta eru
spurningar, sem menn spyrja
sjálfa sig, en livergi er svar aö
fá.
Leitað til blaðanna.
Margir leitá til blaðanna og
spyrja, tivað málinu liði. Þeir
halda að blöðin hljóti að fá að
fylgjast með þessu mikilsvcr’óa
máli. En þeir fara i geitarhús aö
leita ullar, því að blöðin fá ekki
miklu meiri upplýsingar í þessu
máli, en það sem almeiiríingtir
veit eða getur sér til. Það væri
í sannleika sagt ekki vanþörf á
því, að gefin væri ítarleg skýrsla
uin horfur í fisklöndunarmálinu.
Og hvort áframliald verði á lönd-
unum í framtíðinni á grundvélli
Davvsonssamningsins. Þegar bú-
ið er að Ijiika við að veiða upp
í rússnesku samningana o.g
Þýzkalandsmarkaðurinn er úti,
væri ekki vanþörf á því að vita
livernig sakir standa. Þetta rœða
menn nú sín á milli.
Þjófar í jólaösinni.
Talsvcrð brög'ð hafa vcrið að.
því, að stolið sé-.af fólki, sem er
að verzlíi i verzíunum, cinkum
þar sem niikil ös er. Eru þess
þegar nokkur dæmi, að fólk hefur
orSiS fyrir vcrulegú tjóni, þvi
þjófarnir, sem notfæra sér ösina
í búSunum í jólamánuSinum, eru
mjög bíræfnir. Er full ástæSa til
þess að vara fólk við þessurn
faraldri, og gæta vel að sérs ef
það cr með mikla peninga, eða
dýrmætan varning í pökkum og
pinklum. Ein a'ðferðin er að taku
pakka í „misgripum“ af búðar-
borðum. Varasamt er lifca að
geynia peninga í opnum inn-
kaupatöskum, en nokkrar konur
hafa orðið fyrir stórtjóni af því
að þær gerðu ekki ráð fyrir bí-
ræfni þjóíanna.
Eftirlitsmenn.
Þa'ð er lielzt i þrönginni i stór-
veí-zhinunTim, seríi fólki er, hætta
■bviin. al' þéssu þjófgefna folki. —
Það kynni að vera spurning hvort
stórverzlanirnar ættu ekki að
íiafá sérstaka cftirlitsmenn,"eins
'pg víSa annars staðar gerist, til
jiess að fylgjast með viðskipta-
vinuniwrí, þegar mikil þröng er.
Með þvi móii gæti verzhinm
komið; í veg fyrir að hnuplað
yrði vörum, éða dregið úr hnupl-
inu og um leið orðið viðskipta-
vinunum að gagni með því aS
jijöfar myndu j)á siður liafa sig
í frannni. Það er að minnsla
kosti sorglegt að vita til þess, að
grandvart fólk hafi tapað ölíuirí
þeim pcningujn, er ætlaðir voru
til innkaupa fyrir jólin, vegna
þess að þáð úggði- ekki að sér.
— kr.
BEZT AÐ AUGLYSAI VtSI