Vísir - 21.01.1954, Blaðsíða 4

VISIR
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstrseti >
Útgefandi: BLAÐAÚTGAFAN VlSIR ÍLJ.
Afgreiðsia: Ingólísstræti 3. Sími 1660 (fimm iínur).
Lausasalö l króna
Félagsprentsmiðjan h.í.
Fteiri eru bersyndugir.
Frá 'því að þjóftvarnarflokkurinn var í heiminn borinn, hafa
forvígismenn hans haldið þvf fram, að þeir væru hinir
<einu postular heiðarlekans í opnberu lífi í landinu. Þeir haía
'haldið því fram, að ráðvendnin væri þeirra aðalsmerki, og hún
mundi færa þeim sigur í viðureigninni viö eldri flokkana í
Jandinu, af því að þeir væru svo gerspilltir,-að;þeirra -síðastá
stund væri upp runnin.
i I»eir hafa því — í samræmi við hetta — verið ósþarir á stórd
•orðin varðandi hneykslanlega framkomu manna í öðrum flokk-
'um. Þeir hafa verið ólatir við að gjamma og glefsa, þegar þeir
hafa haldið, að þeir hafi fundið einhvern snöggan blett á ein-
hverjum. En á þeim hefur sannazt eins og svo rnörgum öðrum,
að enginn veit sína ævina fyrr en öll er, enginn sér fram í
'tímann og veit hvað fi'amundan er.
Það hefur komið á daginn, að meðal þjóðvarnannanna,
'þessarra grandvöru h ‘ ursmanna, er ekki mega vamm sitt
i'vita, hefur leynzt a. x... .. einn bersyndugur. Það hefur komizt
upp um hann, að þegar hann var í starfi hjá opinberri stofnun,
.notaði hann hana og þann vinnutíma, sem honum var ætlaður
þar, til að standa í einkabvaski, sennilega til að eyða ekki
tímanum til einskis.
I Það fer að verða næsta erfitt að finna heiðarlega menn i
jþessu landi, ef jafnvel þjóðvarnarflokkurimr reynist skipaður
.mönnum: af þessu tag'i. Þó munu ýmsir segja, að virða veiði
.'hinn bei'synduga fyrir það, að hann skuli draga framboð sitt
til baka og æskja opinberar rannsóknar á starfi sinu í sjálfs
sin þágu, meðan hann átti fyrst og fremst og einvörðungu að
starfa fyrir sinn húsbónda, aiþýðu manna. En það er alveg
ástæðulaust að hvítþvo manninn, fyrr en að rannsókninni lok-
dnni, sem hann segist ætla að óska eftir. Slíkri rannsókn verður
«kki lokið í einni svipan, svo að niðurstöður munu ekki fást,
:fyrr en eftir kosningax’, og á meðan geta flokksmenn hans haldið
því fram, að hann sé saklaus, og því hljóti flokkur hans að
standa óboginn eftir sem áður.
Hvað er XÝTT
öirnnu sina
Danlr kaiia ekki
r
1
Kvikmyndaskoðun þeirra er vægusl, en
Finnar fara tang-variegast í þeim eínum.
Það er talið upplýst, að kvik-| banna megi börnum innan 15
myndaskoðun Dana sé vægust
á Norðurlöndum, þ. e. ísland er
þá ekki með talið.
Skýrslur bera það með sér,
að Danir leyfa fleiri kvikmynd-
ir, án þess að „skera þær nið-
ur“, en hinar Noi'ðui'landaþjóð-
irnai’, en hins vegar eru Finn-
ar lang-strangastir í þessum
efnum.
Formaður kvikmyndaskoð-
unarinnar í Finnlandi heitir
Arvo Paasivuori, og er magist-
er. Hann lét svo um mælt á
fundi, sem norrænir kvik-
myndaskoðunarmenn héldu
með sér ekki alls fyrir löngu í
Höfn (íslendingar áttu þar eng-
an fulltrúa), að þetta stafaði
af því að Finnar væi’u fámenn
þjóð', en mjög trúrækin. Þess
vegna yrði að fara mjög' var-
lega í þessum efnum. Eins
munu Finnar i'ara sér hægt,
þegar um er að ræða kvik-
myndir, þar sem fyrir koma
morð, ruddaskapur eða heitar
ástir. Þetta er talið hafa skað-
leg áhrif á æskuna.
Hins vegar segja Danir, að
enda þótt sýna megi fram á, að
kvikmyndaskoðunin þar í landi
sé miklu vægari en hjá öðrum
Norðurlandaþjóðum, fái hún
ára að sjá tilteknar kvikmynd-
ir, en önnur takmörk hafa þeir
ekki. Þeir eru nú sagðir vera
með áform á prjónunum um 2
flokka, innan 11 ára annars
vegai', en 16 ára hins vegar.
Skyldi kvikmyndaskoðunin
hér vera ströng eða væg í sam-
anburði við hin Norðurlöndin?
isamt orð í eyra hjá almenningi
. . , . > fyrir að reyna að vera barn-
Þcir, sem hafa verio svo einfaldir að ætla, að old heiðarleika „, , . , .. . , ,
, , ., ^ , i fostra hans. Það er vist vand-
ynni upp í þessu landi, þegar þjoðvarnarflokkur væri fram | ratag meö'aih(")í'ið
Á árunum 1951—1953 voru
líkormnn, mega nú gjarnan endurskoða það álit sitt. Það samsafn
iíyrrverandi kommúnista og öfugugga úr ýmsum flokkum, sem
igengur undir þessu nýja flokksheiti, hefur ekki látið franrfara
iijá sjálfum sér rannsókn á því, hvort þar sé állir flekkiausir,
svo að þeir geti kennt öðrum heiðarleika í hegðun og fram-
3;omu. Sjálfsagt virðist eftir það, sem nú er fram komið, aö
jpeir gangi fram fyrir skjöldu að þessu ley-ti.
Þjóðvarnarmenn munu nú vafalaust lofa hinn horfna fram-
bjóðanda sinn fyrir skörungskap þann, sem hann auðsýndi með
ijþví að draga sig í hlé og láta í ljós ósk um opinbera rannsókn
Næi" hefði Verið, að flokksstjórnin krefðist þessa af honum, en
að hún aðeins „féllist á það“, eins og hún segir. En með því að
■ taka ekki fastar í taumana í þetta skipti, er hún hafði tæki
iæri til að sýna röggsemi sína, hefur hún kveðið upp þungan
<dóm yfir sér og flokki sínum öllum.
Hláturinn tengir lífið.
iT Tímanum stendur eftirfarandi setning í gær: „Framsóknar-
menn hafa alltaf haft erfiða aðstöðu til þess að koma um-
toótum fram til heilla Tteykjavíkur.“ Sá, er þetta skriíar, nefnn-
sig Kára, og reynir að færa sönnur á hve vel framsójín
elltaf komið fram við Reykvíkinga. Síðan kemur upptalning
og er þar sagt að .íramsókn eigi m.a, ailan heiður aí' háskól-anr,
uin, endurbættum menntaskóla, landspítala, Arnarhváli, Hótel
Borg, mjólkurstöð o. fl. Sjá, allt þetta höfum vér gefið yður,
.segir Kári, og hvers vegna eru menn svo vondir við framsókn?
Raupsemin er svo brosleg í þessu skrifi, að líklega er þar
kominn „Björn að baki Kára“, en hvor þeirra sem vill má
svara þessu: Hvar hefði átt að koma slíkum byggingum upp
nema í höfuðstaðnum, sem umki’ingdur er af þéttbýlustu byggð-
um landsins? Nei, það var ekki verjandi að koma þeim upp
annars st?ðar, og því voru þær reistar- hér. En það setur að
mönnum hlátur, þegar þeir lesa grobb Bjoins að baki Kára um
isköpunargleði framsóknar, og þótt hláturinn lengi lífið, þá mun
fiann ekki lengja líf framsóknarfulltrúáns ‘'P bæjdrSfjói'n;' Hanif
verður hleginn út úr bæjarstjórninni.
En hvers vegna cr framsókn ekki fylgismeiri hér, úr því að
L.hún er bezti vinur Reykjayíkur og hefur gert allt þetta? Kjós-
■ondur svára, ef Björn að baki Kára getur ekki.
bannaðar samtals 48 kvikmynd-
ir í Finnlandi. Svíar leyfðu ekki
sýningar á 7, Norðmenn á 3, en
Danir voru auðvitað lægstir
með 2.
Einkum virðast menn vera í
vafa um, hvaða myndir megi
sýna börnum. Þar hafa Finnar
, þann hátt á, að þeir skipta siík-
um myndum í tvo flokka: Þær,
sem bannaðar eru börnum inn-
an 12 ára og unglingum 16 ára.
Þetta kerfi tíðkast hér á ís-
landi, en virðist óþekkt annars
staðar á Norðurlöndum: Svíar
liafa til dæmis þau mörk, að
Fékk ekki að gera
mynd um Chaplin.
Sonur Charles Chaplin, og al-
náfnl adlaði að léita ' ÍíÓfanná
hjá löður sínum um það, hvórt
hann mætti leika „gamla mann-
inn“ í • kvikmynd vestra.
Myndin átti að heita „The
Jackie Coogan Story“, en flest-
ir fullorðnir bíógestir munu
minnast Jackie-Coogan-mynda
Chaplins hér fyrr á árum. Um-
boðsmaður Chaplins eldra vest-
an hafs synjaði um leyfið og
sagði, að farið yrði i skaðabó.ta-
mái, ef reynt yrði eð gera slika
mynd. Charles Chaplin yngri
sagði í viðtali við biaðamenn,
að hann heyrði aldrei frá föður
sínum. , ..
Ollvla de Haviiland
giftist frönskum.
Ölivia de Havilland, sem
menn nnina íyrir snilldarlegan
leik í mýndinni Ormagryfjunni
(Snalcepit), ætlar að giftast
frönskum blaðamaiini, að því
er fregnir herma.
En fyrst verður hún að fá
lögformlégan skilnað frá Mar-
cus Goodrich rithöfundi, en
hjónaband þeirra er sagt hafa
verið mjög heillum snautt.
Frakkinn, sem væntanlega
verður eiginmaður Oliviu, heit-
ir Pierre Galante. Þau munu
að líkindum setjast að í Ev-
rópu.
Hvern er Jose
Ferrer kvænlur ?
Josc Ferrer heitir cinhver
snjallasti leikari Bandaríkj-
anna, en hann leikur nú þessa
dagana í myndinni „Rauða
mylnan“ hér í bænum.
Hann hefir fengið verðlaun
fyriv frábæran leik, en hitt vita
Hér sjást Jose Ferrar og Rose-
mary Clooney, en til vinstri er
Olivia de . flavilland t að óska
þeirn til bamingju.
t-c; ii/o'i . hJ■■■<' 'ifíöi': ■
yjst, ÍEeri'i, a,ð- hann: er > kvæntur
dægurlagasöngkonunni og leik-
konunni Rosemary Clooney,
sem frægust varð fyrir lagið
„Come-on-a-my-house“.
Sugar flay er
ekkl fyudinn.
Sugar Ray Robinson, sem
þótti eíiiirver slyngasti hnefa-:
leikari sem uppi hefir verlð,
faeimsmeistari í milliþyngd,
taldi sig hlutgengan á fleiri
sviðum.
Fimmtudagihn 21. janúar 1954
Bergmáli liei'ur borizt bréf þar
sem rætt er uni flutning farþega
með strætisvögnum, en um það
mál var rætt i Ber’gmáli fyrír
nokknmi tlögnin. Hafði þá einn
farþegi sent Bergmáli bréf út af
þvi, nfi hann hafði eyðilagt l'öt sín
i vagni vegna þess að annnr far-
]iegi hafði verið mcð flutning,
sein varla getur talist forsvarau-
legt að farið sé með í strætis-
vagni. Siðara bréfið er á þessa
leið: „Fyrir nokkrum dögum birt-
ist í Bergmáli grein eftir „Far-
þega“, og segir hanti farir sinar
ekki slettar eftir ferðalag i stræt-
isvagni.
.
Fötin rifin.
Kvað liann mann hafa komið
inn með óvarðar járnplötur, og
tókst þá svo illa til að hann rak
þær í ný föt, sem fyrriiefmtur
larþegi var i. „Farþegi" bcnti
samférðamanni siiium á hversu
mikil vandræði væru að þessuin
flutningi, en sá brást ókvæða við,
og sváraðl ókvæðisorðum einum.
■Eg ætla síður en svo að fara að
verja járnplötumanninn, og í'elst
alveg á það sem „Farþegi“ segir
um þetta mál. Hann segir nefni-
lega, að menn eigi ekki að liafa
slíkan flutning ineð sér i uhuenn-
ingsvögnum. Mér finnst eins eðli-
legt að banna það og reykingcr i
vögnunum.
lieyndi það sama.
Flg settist niður lil þess að
skrifa þessar línur vegna þess að
svipað hefur komið fyrir mig eigi
alls fyrir löngu. Eg varð fýrir
■ því óhappi að rífa yfirhöfn hína
svo illa að ég gat ekki notað
hana. Eg vil aka það fram strax,
að það var ekki sök neins far-
þega, heldur myiuli verða að
saka eftirlitsmenn vagnanna nm
það. Eg sýndi svo vagnstjóranum
livernig farið hefði, og sagði lion-
um ástæðuna fyrir þvi. Hann ók
þessu ágætlega og visaði mér á
skrifstofu S. V. R.
Allt var mér bætt.
Satt að segja gerði ég ckki ráð
fyrir því að fá neinar bælur fyr-
ir, en er á skrifstofuna kom var
mér ágælega tekið og fékk ég
skaðann að fullu bættan. Eg
geri ráð fyrir, að S, V. R. beri að
bæta farþegum, sem verða fyrir
skemmdum á fatnaði fyrir sök
annarra farþega, tjónið, a. m. k.
í svipuðum tilfellum og að frani-
an greinir. En aftur á móti er
eðlilegast að farþegar leiti tií
sltrifstofunnar og tali við ráða-
mcnn þar, áður cn aðrar krölur
ern gerðar. Mér finnsJ. mjög skilj-
ahlegt áð farþegár liafi farangur
, með sér í vögnunum, ef því verð-
uryiðkómið. Það er dýrl að kaupa
sér leigubíla bæjárhluta í milti.
En betra er að gæta sín.
En það er skylda livers maims,
er með vöghummi ferðast, að
liafa ekki: sjíka hluti með sér,
'iétii ;gétáKiyðilagt klæði annarra
l'arþega. ög!svo|:rtiá ékki kóróna
syndina með því að lxreðast illur
við, ef að er fundið. M. T.“
BergmáJ þaklcar M. T. fyrir til-
skrifið og vonar, að það hafi þau
áhrif, seiíi til er ætlasl. — kr.
Honum voru boðnar 17.500
krónur á viku fyrir að dansa
og'.vera íyndinn í næturklúbb
á Broadway. Brátt kom í ljós,
að gestunum fannst að hann
aB-Étifhðiláta.sér-nægja! að dansa,
þVi- að skapleikari reyndist
hann ekki vera og gat ekki sagt
einn einasta „brandara“, sem
menn gátu brosað að.