Vísir - 27.01.1954, Blaðsíða 5

Miðvikudaginn 27. janúar 1954.
TtSIE
Vöruvöndun er fyrsta og siðasta
boðorð norskra útgerðarmanna.
Ísíendingar geta margt af þeim fært.
Viðíal við (niðmund II.
tiuðinundsíson skipstjóra.
Þremur dögum fyrir jól kom '
GuSmunclur H. Guðmundsson1
sfeipstjóri heim frá Noregi en !
þar hafði hann verið fiskiskip-
sfjóri á Tromsö-togara > nokkra
mánuði.
Tíðindamaður Vísis hitti
Guðmund að máli á heimili
hans 'fyrir skömmu og spurði
hann frétta frá Noregi.
„Þess er fyrst að geta“ sagði
Guðmundur „að endurbygging
Norðmanna á bæjunum í Norð-
ur-Noregi er hreinasta fyrir-
mynd. Eins og flestum mun
kunnugt brenndu Þjóðverjar
hvert einasta hús í sumum
baejum. í bænum Honningsvág
brenndu þeir t. d. öll húsin
nema kirkjuna en hana notuðu
þeir sjálfir að nokkru leyti sem
skrifstofu og að nokkru leyti
sem hesthús. Norðmenn hafa
endurreist þessa bæi svo vel að
engar rústir sjást lengur en ný
og vönduð íbúðar-hús eru risin
af grunni. Hefir gervöll þjóðin
lagst á eitt við endurreisn
þessa.“
„Hvernig féll þér við Norð-
menn?“
,Alveg skínandi vel. Eins
og þú veikt hef ég dvalið árum
saman erlendis áður og verið
fiskiskipstjóri á enskum skip-
um en einnig haft franska,
spænska og portúgalska áhöfn.
Að öllum þessum þjóðum alveg
óiöstuðúm hef ég hvergi kom-
izt í kynni við jafn einlæga og
duglega þjóð og Norðmenn.
Hlýhugur þeirra til okkar ís-
lendinga kom hvarvetna í ljós
bæði við mig og húsfreyju mína,
sem heimsótti mig til Noregs í
ágúst síðastliðnum."
Norski togara-
flotinn vex.
„Hvað er togarafloti Norð
manna orðinn stór?“
„Þeir eiga -nú 17 togara e.i
eru að kaupa fleiri m. a. fra
Færeyjurn' sern upprunalega
mun vera héðan kominn. Segja
má að togaraútgerðin sé enn
aðeins á byrjunarstigi hjá Norð-
mönnum en sarra \'erður ekki
sagt um fiskverkun og vöndun,
sem er framúrskarandi góð,
enda segja Norðmenn, að eina
ráðið til þess að tryggja að-
stöðu sína á heimsmarkaði sé
að selja úrvalsvöru. Sem dæmi
skal ég geta þess að í águst í
sumar var gefin út reglugerð,
sem bannar að kasta fiski i
lestar skipanna. Hann er þess í
stað látinn í kassa og kældui
þannig. í sömu reglugerð eru
fyrirmæli um það, að ekkert
skip, sem veiðir í ís, má vera
að veiðum lengur en fimm sói
arhringa frá því. fyrsti fiskur-
inn kemur um borð og þang'áð
til landað er. Þetta tryggir a?
úrvalsfiski er skilað í frystihús-
in, en nýju frystihúsin í Nor-
egi eru þau fullkomnustu, sem
ég hef séð. Súkkulaðiverk-
smiðjan Freja byggði frystihús-
ið í Hammerfest og er það al-
veg einstakt í sinni röð hvað
vélaútbúnaðar snertir, og stað-
setningin er þannig að leggja
má skipunum svo að segja al-
veg að húsinu. Annað fínasta
frystihúsið, sem ég sá var i
Helba en þar er forstjóri
Harald Anderssen-Rysst bróðir
norska sendiherrans hér í
Reykjavík. Við Íslendingar
eigum hauk í horm þar sem
Harald Anderssen-Rysst er,mun
hann meðal annars hafa geng-
izt fyrir mikilli fjársöfnun svo
hægt yrði að reisa norskan
Heiðmerkurkofa.
En það er ekki aðeins í nýju
frystihúsunum sem vel er
gengið um. Á ferðum mínum
til norskra hafna sá ég fjölda
báta, en hvergi sá ég bát, sem
ekki vaf vel haldið við.“
íslendingar á
Noregsmiðum?
„Heyrðirðu nokkuð minnst á
íslenzku beitusíldina, sem seld
var til Noregs í haust?“
„Já, hennar heyrði eg' að góðu
einu getið og var ánægjulegt
til þess að vita því sennilega
eru Norðmenn mesta síldveiði-
þjóð heimsins og kunna því góð
skil á síld. En þegar minnst er
á síld dettur mér í hug, að vel
væri hægt að koma á nánari
samstarfi íslendinga og Norð-
manha í sambandi við síldveið-
ar. Einmitt þessa dagana eru
feikna. síldaftorfur við Noregs-
strendur og svo er á hverjum
vetri. Ekki myndi muna miklu
þótt nökkrir tugir íslenzkra
báta fengu að taka þátt í þeim
veiðum pg leggja upp afla sinn
í Noregi. Til endurgjalds gætum
við t.d. :leyft Norðmönnum að
leggja úpp síld í síldarverk-
smiðjur norðanlands á sumrin,
sem standa meira og minna
tómar, en Norðmenn geta his-
vegar ekki nýtt til fulls alla þá
síld, sem þeir veiða norðan ís-
lands. Meðan milljónir manna
svelta í;heiminum er grátlegt
að vita til þess að eins dýr-
mæt fæða og síldin er skuli
ekki nýtt til fulls vegna meira ®
og minna misskilinnar sérhags-
munahyggju“.
„Hvað telur þú að við getum
einkum lært af Norðmónnum
hvað fiskveiðar og fiskverkun
snertir?"
„Tvimælalaust vöruvöndun.
Við verðum að horfast í augu
við þá staðreynd að Norðmenn
eru þegar orðnir okkur fremri
á því sviði og það getm orð'ið
okkur hættulegt ef að þrengist
með sölu á heimsmarkaðinum.“
BEZT AÐ AUGLYSAI VISí
H A N S A H. F.
l.augaveg 105. Sími 8-15-25.
Svefnherbergis- ©g
borðstofulnisgögii
fjölmargar tegundir fyrirliggjandi. Athugið verðið og hina
góðu greiðsluskilmála hjá okkur, áður en þér festið kaup
annars staðar.
Húsgagnaverzlun
Guðmuiular Guðmundrsonar,
Laugaveg 166.
Sendiferðabifreid tii sölu
Til sýnis á lóð Sláturfélags Suðrulands við Lindagötu.
Upplýsingar gefa:
Sigurbjarni Tómasson og Vigfús Tómasson.
tJtsaia d awneriskwién
wwwatlcikjjóluwww
lítil og stór númer.
Einnig nýtízku svaggerar.
SigurðuB' t*udmnntlsstut.
Laugaveg 11 III hæð. — Sími 5982.

BEZT AÐ AUGLfSA ! VÍSI
®J9 —— --— -------- íasÆ)
VOHÐtJR
HVÖr - HEMMHJUÆ UR
OHtJVJV
Sjálfstæðisíéiögin í Reykjavík eína til almenns kjösendafundar föstudaginn 29. )i. m. kl. 8,30
í Sjálfstæðishúsinu.
f vtiw'p itwjija :
II! ! :
Ólafur Thors, forsætísráðhérra’P i <
>* Auður Au.ðuns, frú.
;í Birgir Kjaran, hagfræðingair.
Sigurjón Jónsson, járnsmiður.
| Guðmundur H. Guðmundsson, húsgagnasmíoameistari.
Þorbjörn Jóhannesson, kaupmaður.
Sveinbjörn Hannesson, verkamaður.
Gísli Halldórsson, húsameistari.
Björgvin Frederiksen. formaður Landsamb. iðnaðarmanna.
Guðbjartur Ólafsson, hafnsögumaður.
Gunnar Thoroddsen, horgarstjóri.
I
Lúðrasreit Revkjjavíkiir leikur áður en fiiiidurÍBiii befsl
!' ' 'SJÁEÉSTÆ&I&FELOGíN
%