Vísir - 03.07.1954, Blaðsíða 7

Laugardaginn 3. júlí 1954.
VÍSIR
PAVAV.V.V.VAV/.V/W/AV.V/.'.V.'.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.W
£•»••••••••••••»«»•♦♦»••♦* •♦ »♦•••»••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
— 9BBB aa oooo » OHiD ijj OOOO \M OOOO OOOO |jjjj ODOO ■ OOOO jgj OOOO £
ChfiHH ieit ÁÍHa |
&*■
|o
Sl
í:s
$1
%:5
1-
fs
K
Blfll
S:j:
Eitir W. van Wfgck Mason. =•:•
96 -I
V ■ •••
_ ■■■■ y ■■■■ ii|j| ■■■■ nin ■■■■ |HH ■■■ ■■ nt|j ■■■■ gg ■■■■ gg ■■■■ 5B ■■■■*!*
„Eg þori að veðja um það, Tom, að við verðum komnir inn í
þetta virki eftir tíu mínútur.“
„Þagnið, ef ykkur er annt um líf ykkar,“ hvæsti einn foringj-
áhlaupið byrjaði. Vonandi tækist ekki svo illa til, að nokkur
þeirra manna biði bana.
Allt í einu var gefið merki um að nema staðar.
„Við höfum ekkert okkur til hjálpar að komast upp virkis-
vegginn,“ hvíslaði Offut að þeim, sem næstir stóðu, „við verð-
um að skríða upp eftir bökum hvers annars.“
Nú var skotið fyrstu sprengikúlunni, svo annari, og þegar
þeirri fimmtu hafði verið skotið kreppti hver maður hönd
fast um byssuskefti og hólk. Sjöttu sprengikúlunni var miðað
fullhátt, en í glampanum, er hún sprakk, sást virkið vel.
„En avant, áfram,“ var kallað. Það var Gimat hinn franski.
„Áfam, áfram,“ grenjaði Offut til manna sinna.
Og allur hermannaskarinn rak upp ferleg óp og svo æddu
menn fram með brugðnum byssustingjum.
Og næstum fyrr en nokkurn varði voru þeir fremstu komnir
að virkisgarðinum og lögðust að veggnum, en hinir klifruðu
upp eftir bökkum þeirra og upp á virkisvegginn, en þar var
lítið um mótspyrnu, og gegnum reykinn sá Offut einhverjar
verur óljóst, en engir vaskir menn réðust gegn þeim. Fát og
felmtur hafði gripið þá, sem eftir voru, og báðust þeir vægðar,
en því miður hafði meginhluti varnarliðsins komizt undan, en
virkið, sem var mikilvægt, var á valdi bandamanna, en aðeins
níu menn höfðu beðið bana af liði þeirra og um tuttugu særzt.
Um 45 Englendingar gáfust upp.
Hamilton skipaði svo fyrr, að manna þegar allar fallbyssur
virkisins.
„Hafið hraðan á,“ kallaði hann. Fjandmennirnir munu koma
aftur.“
Virki nr. 9.
Meðal manna sinna í fremstu víglínu fyrir framan virki nr. 9
var de Lameth. Vamarskothríð Englendinga og hins þýzka
málaliðs þeirra var hin ákafasta.
„Skjótið, sækið fram,“ kallaði de Lameth og eggjaði menn
sína til dáða.
Og samtímis hrópuðu þeir:
„En avant. En avant. Vive le Roi.“
„Loks, höfuðsmaður, sækjum við fram, lifi konungurinn,“
kallaði undirforingi nokkur, en varð fyrir skoti í sömu svifum
og greip báðum höndum um háls sér, riðaði og féll til jarðar
í blóði sínu. En Deux Ponts herdeildin sótti fram, þrátt fyrir
skothríð og reyk. Héctor de Lameth reyndi að sjá hvað fram-
undan var. Skyldi föður hans hafa liðið eins við Minden og
honum núna?
Nú sá hann menn sína falla, marga þeirra. Hann sá marga
hika, og hann kallaði eins og forfeður hans höfðu gert við
Crecy og Agincourt:
„En avant? Pour Dieu et Saint Louis.“
Hann hnaut um fallinn hermann og var að staulast á fætur,
er honum fannst sem logheitu járni væri stungið í mjöðm sína.
En hann sótti fram, haltrandi, veifandi sverðinu, hrópandi eggj-
unarorð. Guði sé lof, sumir manna hans voru komnir upp á
virkisvegginn. Og fyrr en hann varði var hann sjálfur kominn
þangað, en þá snerist gegn honum þrekvaxinn riddaraliðsmað-
ur úr fjandmannaliðinu með brugðinn byssusting:
„Þið skuluð fá að kenna á því, þið frönsku dansmeistarar!“
De Lameth gat vikið sér undan laginu og rak sverðið í háls
honum, en annar fjandmaður var kominn að honum og notaði
byssuskefti sitt sem barefli og greiddi de Lameth slíkt högg
með því í síðuna, að honum sortnaði fyrir augum og hann
hneig niður. Andartak fannst honum hann vera að hrapa í
dimma og djúpa gjá og svo vissi hann ekkert framar.
Læknar ráða ráðum sínum.
Hvorttveggja var, að árásin kom Bretum óvænt, og að her-
stjórn þeirra fyrirskipaði ekki gagnárás. Þess vegna stóðu enn
auð sjúkrarúm í sjúkraskýlum handamanna. Enginn, hvorki í
hópi lækna né yfirmanna, hafði búizt við svo litlu manntjóni,
sannast að segja var það svo lítið, að Pétur Burnham skamm-
aðist sin hálft í hvoru fyrir að hafa yfirgefið hina særðu og
sjúku menn, er í hans umsjá voru.
Dubois skurðlæknir og aðstoðarmenn hans gátu sem bezt ann-
ast þá 60 menn, sem særzt höfðu. Meðal hinna særðu voru að-
eins þrír liðsforingjar.
Einn hinna ungu, særðu liðsforingja vakti sérstaka athygli
Péturs Burnhams. Hann var ungur maður, grannur og glað-
legur.
Pétur var að reyna að gera sér grein fyrir sárum hans er
Dubois kom.
„Ah, hann er ekki að barma sér þessi piltur, hann de Lameth,“
sagði Dubois. „Hann hefir fengið byssukúlu í vinstri mjöðm
og svöðusár af sverðslagi á hægri öxl.“
* y BRIDGEÞÁTTIIIR V *
♦ ♦
f visis
Eaasn á Bridge-þraut:
A Á-D-10-5
V 9-5-2
♦ K-7-4
* K-7-4
A 8-6-4
V K-10-8-6-4
♦ G-8-3
* D-2
A K-7-2
V D-G-7
♦ D-10-9-
* 10-8-3
V G-9-3
V Á-3
♦ Á-6-5
* Á-G-9-6-5
606% aukning
vöruflutninga
hfá Loftleiðum.
í mánuðinum sem leið fluttu
Loftleiðif fleiri farþega og
meiri varning og póst Ianda
milli en nokkru sinni fyrr i
sögu félagsins.
Fluttir voru 1344 farþegar,
rúm 11 tonn af flutningi og
tæplega 2 og hálft tonn af pósti.
Á sama tíma í fyrra voru ekki
fluttir nema 617 farþegar svo
að aukningin á farþegafjólda er
nú 117.8% og ekki nema rúmt
tonn af pósti.
Mesta breytingin hefur þí
orðið á flutningi ýmis konar
varnings, en þar hefur aukn-
ingin orðið 606%, miðað við
sama tímabil síðast liðið ár og
er það ein af augljósum sönn-
unum þess hvert stefnir, því að
nú er svo komið að margvís-
legur varningur, sem fyrir ör-
fáum árum var eingöngu flutt-
ur á sjó yfir úthöfin er nú
færður frá seljendum til kaup-
enda með flugvélum.
Loftleiðir munu halda uppi
þrem ferðum í viku yfir At-
lantshafið með viðkomu
Reykjavík þangað til 1. október
næstkomandi. Gera má ráð fyr-
ir að ef tir mánaðamótin október
—nóvember verði einhver
fækkun á ferðum, en óráðið er
þó enn hve mikil hún verður.
Fullskipað hefur verið í öll-
um ferðum félagsins að undan-
förnu austur yfir Atlantshafið,
en fyrir hefur komið að nokkur
sæti hafa verið laus í Ameríku-
ferðunum. Gera má ráð fyrir
að á því verði breyting ' þe'ss-
um mánuði því að bandarískt
ferðafólk, sem farið hefur tií
Evrópu í sumarleyfi er nú tekið
að búa sig til heimferðar, og
meðal þess hafa vinsældir
Loftleiða farið stöðugt vaxandi.
Suður spilar 3 grönd, en út-
spil V. er hjarta sex, er austur
drepur með gosa. Hvernig er
bezt fyrir suður að spila?
Suður sér að hann á aðeins
sex örugga slagi og í hjarta að-
eins eina fyrirstöðu. Eigi austur
drottningu aðra eða þriðju í
laufi fer hann langt með spilið,
ef hann svínar, og eigi vestur
spaða kóng fást fjórir slagir á
spaða með því að svína, enda
þótt kóngur væri fjórði. En í
báðum tilfellunum er teflt á
tæpasta vaðið, því sé lega spil-
anna öðru vísi en gert er ráð
fyrir fer illa. Það eru sex spað-
ar hjá andstæðingum og fimm
lauf. Sex spaðar eru oftast-
skiptir 4—2 og fimm lauf 3—2.
Það er því möguleiki á því að
lauf drottning sé önnur. Bezta
leiðin er því að reyna að spila
ás og kóng í laufi, og falli
drottningin ekki, að reyna
spaðann. Með þessari aðferð
eru vinningsmöguleikar suðurs
reyndir, og er þá ekkert við því
að gera, ef spilalegan er öli
gegn honum.
Grískir kafa
við Astralíu. '
Melbourne (AP). — Ástra-
líumenn reyna nú að beitg
grískum köfurum ; samkeppn
við Japani um perluveiðar.
Hafa verið ráðnir nokkriv
svampakafarar frá Grikklandi,
og verða þeir á periuveiða-
skipum Ástralíu undan Darwin
næstu mánuði Er þetta til-
raun til að lífga perluveiðar
Ástralíu, sem hr fur hrakáð tií
muna.
Copr. lí50.Edg#f Rlce Burrou|h*,Inc,—Tm. Rrg.V 8.P»l Oft
Dlstr. by United Feature Syndlcate, Inc.
£. £u?H>u(fkA:
Að fok'uni gerði f’ökkueðli hoo
oji, •■ið sig itg fanri benti d Kasu’la
Nokkraj-
þegna sin' i
þeirra veg
' \sr ivjildi Tarzan meðal
■: évann sér aðdáun
hraysli sinnar.
■ m foringja flokksins í fjárveru sinni
og kvaddi þá.
Og þannig yfirgaf hann hið kyrr-
látá líf, án þess að g ■> pað að
forlögin væru að letðá ;mn i ótrú-
ioguátu ævintýri.