Vísir - 27.11.1954, Blaðsíða 5

Laugardaginn 27. nóvember 1954
▼tsm
9
r
Asgeir Sigurðsson,
skipstjóri.
Sextugur er á morgun Ás-
geir Sigurðsson, skipstjóri á
strandferðaskipinu „Heklu“.
Hann er fæddur að Gerðis-
lioti í Árnessýslu hinn 28. nóv-
ember 1894, sonur hjónanna
Sigurðar Þorsteinssonar frá
Flóagafli og frú Ingibjargar
Þorkelsdóttur frá Óseyrarnesi.
Þegar Ásgeir var 10 ára,
flutti hann með foreldrum sin-
um t'il Eyrabakka. Hinn mikli
brimgnýr suðurstrandarinnar
mun hafa komið hinum unga
sveini til að dreyma um svaðil-
farir á sjó, með foi’dæmi sjó-
tietjanna austur þar, í huga, og
„snemma beygist krókurinn til
jþess, sem verða vill“.
Mjög ungur gjörðist hann há-
seti á opnum skipum og reynd-
ist þá þegar hinn röskasti.
Til Reykjavíkur fluttist Ás-
geir með foreldrum sínum ár-
ið 1912. Farmanna prófi lauk
liann með mjög hárri einkunn.
Varð stýrimaður á m.s. „Nóa“
í ferð frá Danmörku til íslands.
Skipið var lítið og hreppti
verstu veður á leðinni, en þá
vakti mikla athygli öryggi og
dugnaður hins unga stýri-
manns.
Síðar, í fyrri heimsstyrjöld-
snni, um 1916, varð Ásgeir 2.
stýrimaður á fyrra ,,litla“
„Lagarfossi" Eimskipafélags-
ins í ferðum milli íslands og
Ameríku, og vita þeir bezt, sem
til þekkja, hversu erfiðar slíkar
íerðir hljóta að hafa verið um
liávetur á ófriðartímum, en þá
sigldu skipin ljóslaus, en hætt-
ur margvíslegar á allar hliðar.
Orðstír Ásgeirs jókst mjög við
jþessi störf.
Síðar varð Ásgeir stýrimaður
á „litlu“ „Esju“ með Þórólfi
Beck skipstjóra. Þegar Beck
andaðist, tók Ásgeir við skip-
stjórn og mun þá hafa verið
einn yngsti meðal skipverja,
jþótt hann.væri „karlinn“ þ. e.
skipstjórinn.
Þegar „nýja Esja“ var smíð-
uð í Danmörku, eftir að „litla"
mafna hennar var seld til
Argentínu, hafði Ásgeir eftir-
ilit með smíðinni og varð skip-
stjóri á því skipi.
Árið 1940 sigldi Ásgeir skipi
slnu í hinni frægu Petsamoför
til þess að sækja íslendinga þá,
sem þurftu og vildu komast
Reim til ættlands síns í síðari
heimsstyrjöldinni. — 350
Aianns, konúr og börn, voru um
börð í „Esju“ frá Petsamo til
íslands.
Þrátt fyrir það, að báðir
liernaðaraðilar voru búnir að
leyfa för þessa, varð skip-
stjórinn að fara með skip sitt
til Bergen í Noregi, sem her-
setin var af Þjóðverjum, og
kem þá í ljós, að Ásgeir hafði,
til viðbótar sjómennskuhæfi-
leikum sínum, mikla lagni í
samningum, til þess, að fá að
sigla skipi sínu áfram til ís-
lands. Fleiri farartálmar af
styrjaldarástæðum, urðu á
þessari leið, en skipstjórinn og
:hans ágæta skipshöfn sigraðist
á öllum erfiðleikum, óg komu
tiinum 350 fslerídingum heilum
á hú'fi heim til gamla Fróns.
Hafa margir af farþegum í
þessari óvenjulegu og háska-
legu ferð, látið í ljós, við ýmis
tækifæri, hrifning og þakklæti
fyrir örugga og ágæta stjórn
Ásgeirs Sigurðssonar skip
stjóra.
Árið 1944 fór „Esja“, undir
stjóm Ásgeirs Sigurðssonar,
,,templaraför“ til ísafjarðar, og
tóku 350 manns þátt í henni.
Dáðust fararstjórn og farþegar
mjög að hinu ágæta skipulagi
skipstjórans og bryta vegna
hins mikla fjölda um borð, og
varð þessi för hin ánægjuleg-
asta í alla staði.
Norðurlandaför m.s. „Heklu“,
sem Ásgeir er nú skipstjóri á,
var farin í júnímánuði 1953.
Þeirrar ferðar er hér getið
vegna þess, að ferðalagið allt
heppnaðist mjög vel. Þó skal
ekki nánar um það rætt að
sinni, þótt ástæða væri tií, held-
ur einungis getið sérstaks at-
viks, er kemur því máli við,
sem hér um ræðir.
Þannig vildi til i þessari á-
gætu ferð, að „Hekla“ var
stödd í Osló, höfuðborg Noregs
þann 17. júní, á þjóðhátíðar-
degi okkar, og voru hátíðahöld
í tilefni dagsins um borð í
skipinu, ýmis skemmtiatriði,
söngur og ræðuhöld. Skipstjór-:
inn hélt ágæta ræðu fyrir
minni fóstur jai’ðarinnar, og
flutt var ræða, þar sem skip-
stjórans var minnzt, svo og
skipshafnar.
Að kvöldi þessa sama dags
voru allir farþegar og skip-
verjar „Heklu" boðnir til
sendiherra íslands í Noregi. hr.
Bjarna Ásgeirssonar og frúar
hans. Þar var gaman a? vera
og njóta gestrisni og ljúf-
mennsku sendiherrahjónanna.
Talaði sendiherra um fóstur-
jörðina og ávarpaði ferðalang-
ana mjög vinsamlega og hlý-
léga. „Foringi“ okkar, skip-
stjórinn þakkaði móttökurnar
snjöllum orðum og sannaðd með
allri framkomu sinni glæsileg-
an persóríuleika sinn, sem al-
kúnnur ér.
Á siglingu út hinn fagra
Óslóarfjörð síðla kvölds þann
17. júní, varð uppi fótur og
fit á skipinu. Lengra úti á
firðinum sást til brennandi
skips og heyrðist, að það gaf
neyðarmerki með eimpípu
sinni. Auðsjáanlega voru hér
mannslíf í hættu. Skipstjóri
gáf ákveðnar fyrirskipanir um
að hafa allt til reiðu til björg-
unar hinu nauðstadda skipi,
sem reyndist vera lítil mótor-
snekkja. Skip þetta var alelda
að öðru leyti en því, að fremst
í stafni var tveim mönnum og
hundum þeirra enn vært vegna
lóganna. Ásgeir skipstjóri
sigldi skipi sínu að hinu brenn-
andi skipi og tókst með spar-
ræði og mikilli nákvæmni að
bjarga mönnunum tveim og
hundinum, én það var á síðustu
stundu.
Laiik þessum eftirminnilega
17. júní með því, að tókst að
bjarga mannslífum í Norður-
landaför m.s. „Heklu“ undir
stjórn Ásgeirs skipstjóra Sig-
urðssonar.
Traust það, álit og vinsældir,
sem Ásgeir skipstjóri nýtur
meðal stéttarbræðra sinna, má
bezt marka af við að hann hef-
ur verið forseti Farmarina- óg
fiskimahnasambands íslands
frá öndverðu.
Skipstjórnarmenn á skípum
við strendur íslands, en þar er
Ásgéir í ffemstu röð, hljóta að
hafa ærnai| áhyggjur er þeir
sigia um úfinn sæ í svartabyl
við klettótta ströndnneð fullt
skip farþega, konur og börn.
Þá.giftu og snilli, sem til slíks
þarf, hefur Ásgeir Sigurðsson
jafnan haft á Jöngum siglinga-
tíma sínum.
I raun réttri eru skiþstjórn-
armenn frá lítilli þjóð, sem
byggir eyland eins og ísland,
einskonar sendiherra þjóðar
sinnar hvér sem þéir fara. Þar
skipar Ásgeir, Sigurðsson virðu-
legan sess. . . ■' ,
Ásgeir Sigurðssorí nýtur
Ungur listamaður opnar
óvenjulega sýningu.
Sýnir lágmyndir nr viði.
I dag opnar ungur reykvískur dvaldi hann svo í Genf við fram
listamaður Þorsteinn Þorsteins* j luildsnám. Ménntamálaráð hefur
son að nafni sýningu á verkum j sty’kt liann við framhaldsnam
sínum í Þjóðminjasafninu. Að.sitt- x
þessu sinni sýnir hann eingöngu. Sýning þessi er fyrsta sjálf-
„Relief“ eða lágmyndir en það | stæða s>'nin8 Þorsteins hér á
eru abstraktmyndir búnar til tanltl’ ‘e11 hann befit eitthvað
úr viði, aðallega krössviði. . .
Þetta er i fyrsta sinn sem sýn-
ing á slikum verkum er haldin
iiérlendis og er talsverð eftir-
vænting meðal að.dáenda þess-
arar listgreinar úm að sjá hvern-
ig Reykvikingar taka þessari list.
i febrúar nnm liánn efna til mál-
smávegis tekið þátt i samsýn-
ingu hér áður.
Þegar Þorsteinn var spurður
að því, hvar hann hafi komist i
kynni við þessa sérstæðu list-
grein skýrði hann svo frá, að i
þann mund er liann var að ljúka
nánti í Osló vorið 1952, hafi
verið haldin frönsk listsýning á
Norðurlöndum og á þeirri sýn-
ingu hafi verið „Relief“ eftir
verkasýningar í Listamannaskál-
anum.
Þorsteinn er fæddur í Revkja-
vik árið 1932 sonur Júiiönu listln:*tarann Domdíi og hafi þar
C.isladóttur og Þorsteins lieitins hugmyndina.
ólafssonar, bifreiðastjórá. Hann'
; • # )
hóf ungur nám í Handiðaskólan-,
Osló í ’eitt ár en að þvi ioknu
fékk hanii ' Stýrk frá norskú
akademiunni til að fara til
Italíu, og dvaldi, hann þar sum-
arið 1952.
Þvi naist fór liann til Parisar
'og stundði þar nám í eitt ár og
þar efndi hanu til sýningar i
Galerie Arnaud, sýningarsal þar
sem Gerðui’ Itelgadóttir sýnir
vanalega v'eirk sin. Sl. vetur
mikilla vinsælda og virðingar
skipverja sinha, fyrr og síðar.
Kvæntur er hann ágætri
konu, frú Ásu Ásgrímsdóttur,
og. eiga þau uppkomin börh,
Þorsteinn J. Sigurðsson.
Þessi listgrein er að byrja aS
ryðja sér til rúms í lieiminum
og ennþá hafa aðeins fáir lista-
fram
alveg
óþekkt hér á landi.
’ um og lauk prófi þaðan að þrem , , v .
I . ,..v xt x . , *• menn helgað sig henni, og
votrum liðnum. Næst stundaði ■ .
I , , „ ■, r til þessa hefir hun venð
I hnn nam i eitt ar hja Joni Lng-
ilberts, listmálara, cr liðsinnti
hontim síðan a álían liátt tll að
komast til litíanda til frain-
haldsnáms. Hann fór: til Nöregs
og lagði stund á niálaralist i
„Hefóariegtr" Jög-
reglumenn í Mexíkö.
New York. (AP). — f
vikunni sem leið voru hand-
teknir allir leynilögreglis-
þjónar borgarinnar Tijuaisa
í Mexíkó.
Tilefni þessarar fjölda-
handtöku var það, að maðuff
nokkur, sem grunaður vair
um iunbrot, skýrði frá þvl,
að þrír leynlögreglumann-
anna hefðu tekið 9000 doll-
ara af 10.000 dollara ráns-
feng, sem fekkst í Los An-
geles í Bandaríkjunam..
Voru kvaddir til hermena
til þess að frámkvæma hand-
tökumar, en mál þetta hefia
vakið mikið hneyksli. t
Sextugnr á morgun.