Vísir - 19.11.1956, Blaðsíða 7

Mánudaginn 19. nóvember 1956
vtsm
THE PERPETUAL CALENÐAR
Each Quarter and Eaeh Y«o> tke Senne
NEW YEAR'S DAY (N.Y.D.) precedec Me.edcty. lanuary I os a holiday
apart. It ia the firat day of each year curdl the thitd day of cn annual
3-day week end. It is Jollowed by the 36C*day catendar shown below.
N.zn JANUARY FEBRUARY MARCH
lst M T W T F S S M T W T F S S M T W T F S S
Q u A 1 2 3 4 5 6 7 1 2 3 4 5 1 2 3
8 9 10 II 12 13 14 6 7 8 9 10 íl 12 4 5 6 7 8 9 10
R T E V> 15 16 17 18 19 20 21 13 14 15 16 1? 18 19 II 12 13 14 15 16 17
22 23 24 25 26 27 28 20 21 22 2324 25 26 ts 19 20 21 22 23i 24
29 30 27 áe 29 30 25 26 2728 29 30 31
.
!2nd 0 APRIL M A Y JUNE
M T W T F S S M T W T T S S M T W T F S S
u 1 2 3 4 5 6 7 1 2 3 4 5 1 2 3
A R T 8 9 10 11 12 13 14 6 7 8 9 toj 11 12 4 5 6 7 S 9 10
15 16 17 18 19 20 2i 13 14 15 16 (7 18 19 11 12 13 (4 15 16 17
E 22 23 24 25 26 27 28 20 21 22 23,24 25 26 16 19 20 21 22 23 24
R 29 30 27 28, 29 30 26 271 28! 29 30, 31

LY.n. JULY AUOUST SEPTEMBER
Jrd M T W T F S S M T W T S S M T W T F S S
§ 1 2 3 4 5 6 7 I 2 !3 5 1 2 3
A 8 9 10 1 1 12 13 14 6 7 8 9 10 33 12 4 5 6 7 8 9 to
R 15 16 17 18 19 20 21 13 14 I5jl6;í7i!8 19 1 1 12 13 14 15 16 17
T E R 22 23 24 25 26 27 28 20 21 22 23j24|2S 26 18 19 20 21 22 23 24
29 30 27 28 29|30j 25|26 27 26 29 30 31

4-th ! Q u OCTOBER NOVEMBEft DECEMBER
M T W T F S S M T w T Ll S S M T W T F S S
1 2 3 4 5 6 7 1 2)3 4 5 1 2 3
í A 8 9 10 1 1 12 13 14 6 7 8 9 10 í i 12 4 5 6 7 S 9 10
! R i T 15 16 17 18 19 20 21 13 14 15 I6j!7 18 19 1 1 12 13 14 15 16 17
5 22 23 24 2£ 26 27 2ð 20 21 22 23(24 25 26 16 !9 20 21 22 23 24
R 2S 30 27 28 30j | 25 26 27 26 29 30 31
Spjall um merkilegt mál:
„Kenníö æskunni að fara
vel meö fengið fé.“
Rá&derld ernstaklingsins er sú undirsta5a,
sem sjálfstæði hans hvílir á.
| Segja þeir að áhugi þeirra á
Isþarnaði fari vaxandi, enda
Iverðlaunar ríkið slíka söfnun.''
Þetta unga fólk hefur svo;,
fremur öðrum aðstöðu til að,.
fá hagkvæm lán þegar það eú'
að mynda sér heimili og koma
undir sig fótum.
Þannig eru menn snemma
minntir á skyldurnar við
sjálfa sig og samfélagið, og
látnir finna að ráðdeildin er
einhvers metin.
Og svo er öll sparifjórsöí'n-
un skólabarnanna, sem er'
ekkert smáræði , og eg hefí
áður oftlega minnst á.
Já, þetta er merkilegt mál;
vissulega er það svo. íslenzkir
Vísir hitti Snorra Sigfússon eitt og annað, sem þau leysa
að máli og spurði hvað væri af hendi, eða þau í'ái ,,vasa-
að frétta af sparifjárstarfsemi peninga“ til umráða, þá mun
þeirri sem Landsbankinn beit- það þó skynsamlegra en hitt,
ir sér fyrir hin síðustu ár, og að reyna til að halda þeim al-
Snorri Sigfússon vinnur að. | veg frá peningum, eða láta
„Þetta starf gengur vel, eins enga reglu gilda í þeim efnum,
og ég' hef áður sagt í haust. að ekki sé talað um að þau fái unglingar hafa nú mikið fé
Það er að sjálfsögðu orðið mis- peninga svo að segja að vild handa í milli, en fátt er hér
. jafnt, en yfirleitt má segja sinni. Mér þykir sem sé trú- gert til að örva þá til sparn-
gott eitt af staríinu. Ég veit þó legt, að við þurfum að endur- aðar og ráðdeildar og veitti þó
jvel, að enn er það svo sem meta sitt hvað í fyrri tíðar- ekki af.
j ekki komið í það horf, sem venjuin um þessa hluti, þegar j
æskilegt mætti þýkja, en ég miklu minna var um vasafé en< Það vú eg segja, að þótt
hef tru á því að smátt :óg smátt nú. Það er mikið verkefni fram- eg’. -sem §ama11 skólamaður,
þokist það í þá átt, að það fé urídan, að kenna þeim, sem upp | Vltl ve^ um m‘kla annríki
sem sparast, sé raunverulega vaxa að fara skynsamlega með, skolanna við að bna nemendur
LEAP YEAR ÖAY (L.Y.D.) comas batween Sujjo 31 and luiy I in laap
years ete a second hoiiday apart. These two YEAR DAY3 (N.Y.D. and
L.Y.D.) are dehnitely named and have a cehnite purpose. Considered
apari from any week or month. they ollow the cctendar to fcacome fixoct
ond perpetual. This will bo of ineotimchie vaiue to the buainess. odu*
cational, and social world. You are inviied to enóorse and cupport this
-rian and to write to Congress and tne U.N. requesting its adoption.
A PROPOSAL FOR AN INTEHNATICKAL STANDARD C5VIL CALENDAH
hluti af því fé, sem annars fengið fé. En til þess þarf þáislna undu' 011 prófin’ sem Þeir
hef'ði allt farið í súginn, að það fordæmi, sem hinir e|drijei®a að Þreyta, að vel myndi
börnin smátt og smátt telji það gefa, að vera sæmilegt. Því má
sjálfsagt að safna í sjóð ein- aldrei gleyrna, hvorki í þess-
hverju af ,,t,ekjum“ sínum. um efnutr né öðrum.“
Verður „eilífðardaga-
talið44 tekið upp?
í því ber hvern mánaðaráag jsfnan
upp á sarna
þessum málum hjá séf?“
„;Jú, vissulega. Við og við
sér maður blöð flytja ávöfþ og
grein^'rgerSir um þessi mál.
Og á Norðurlöndum og Eng-
lapdi, og sjálfsagt víðar, eru
viku eða mánaðarblöð, smá-
rif og bæklingar, sem út eru
j gefin í þessú augnamiði, að
j 1‘ræða um gildi ráðdeildar og
. glæðá áhuga á hagrænum efn-
ura.
j Annars er þa’ð að verða al-j Nýlega sá ég í dönsku blaði
1 góngt víða erlendis, þar seni ég éins konar' skýrslu frá Samb.
Hér verður sagt frá tíjmatali það upp. Ef svo yrði raundi Þék-ki til, að börn fái smá-
því, sem Wiilarcl E. Edwards, sáma dagatalíð gilda frá ári íil fjárhæð til ákveðins tíma, sem
verkfræðingur frá Honolulu, árs,- eins og áður kom frarn, og Þau fá að nota að vild, en
Itefir gert að tillögú, sinni, að er það,j-éit’t út af fýrir sig, mik-J Þurfa svo . að gera; 'grein fyrir
Vérði tekið rípp. Þaft er stuud- ill kóstur. Séríniléga vérður 'hvernig varið var. Þetta er þá
Slíkt þarf að verða föst venja
meðal þeirra sem upp vaxa.“
— Hvaða tekjur áttu við?
„Börn komst fljótlega yfir
aura 'nú á d’ögum. Þau fá kaup
t'yrir ýmsa snúninga, blaða-
sölu o. fl. o. fl. Og sum fá
aura fyrir vinnu á heimilinu.
Það hygg' ég-að sé rét't, ef þess
er gætt að fastur' taxti gildi
fyrir ákveðið starf. Þá fá þau
ékki pengina án allrat' fyrir-
hafnar, og skilja ‘ þá rríáske
frekár gildi. þeirra.
„Vissulega mun það rétt. En
þeim tímum varið, sem gengju
til að fræða þá og örva til ráð-
deildar með fé, og glæða hjá
þeim það, sem Danir kalla
„respekt for værdicr" — því
| starfa ekki ýmsar þjóðir aðj ag daglega blasir við sú stað-
reynd, að það skorti mjög á í
fari okkar. —-
Vafalaust er það rétt,
En í sambándi við sþarifjár-
söfnun hér, veröur að segja
það, að ekki hel'ur verið upp-
örvándi að' sáfna fé í sjóði á
tímum hraþandi verðgildis
penxnga, eins og þá véizt.“
„Vissulega er það rétt. En
á það má þó ekki einbiína, ef
við eigum að halda velli. Og
öll erum við í sama bátnum.
spai'isjóðanna dönsku, þ'ár sérn vonandi verður allt gert
þess er getið hve margir ung-|sem unnl er nu 111 Þéss að
lirígár séu ötulir við að safna hlynna að því, að tríenn viljí.
sér innstæðu. Þar var gétið um eignast sparifé, vilji sýna
meir én 47 þúsund ungmenni,
um kallaft cilífffardagatalift og áldrei hægt að semja neina til-1 eiriskonar „æfingafé“, og þyk- sem lögðu í sparisjóð í fyrra
ríefir marga góða kósti, sérstak-! lögu um • breytingar á tímatalr-j ir reynast vel. Og þótt okkur
ilcga þó aft þar ber sama viku- inu, sem ekki hefir einhverja hinum eldri falli kannske ekki
mágalla, eins og til dæmis þá,| i geS að hörn fái greiðslu fyrir
dag ávallt upp á siuna mánað-
»i-(lag á hverju ári.
Árið hefst á svókölluðum ný-
Arsdegi, og er hann sérstakur
hatíðardagríþ en -siðan kemur 1.
janúar og verður ætíö á máru-
Hegi. Árið vei'ður 364 dagar
auk nýársdags og hlaupársdags
því nær 24 milljónir króna og
og að þetta fólk ætti nú um
111 milljónir króna í sp»risjóði.
aS sumir mundu telja það galla,!
ef afmælisdag þeirfa ber alltaf
upp a mánudag eða þjóðhátíð-
ardag upp á sunnudag. Úr þessu
verður ekki bætt_ nema með
sérstökum einkafáðstöfunum.
Þannig máetti. t. d. gefa frí
sém verður eins og áður. fjórða næsta dag eítir slíkan þjóðhá-1
hvert ár, en ávallt á milli 31. tíðaröag, eins .og Bandaríkja-'
júní og 1. júlí, Þessir tveir dag- menn 'gera uy.allt, ex 4. júlí,
ar c’ru í rauninrii utan vlð daga- Þ.íóðhátioardag þcirra, ber upp

íálið 'óg gegna ákveðríunr tll-
gangi eins og augljóst. ’é'r. Eins
'og af þessu sé'st, ber áðfang'á-,
dag jóla ávallt upp á sunnudag.,
17. júní verður á sunnudag og 1
má e. t. v. segja, að það sé ekki , >
-nnnudag.
't
Sysírafélagift
Eins og auglýst var í bl'aðinu'
gær, heldur Systrafélagið
; Ö allra ósk hér' á landi. Fyrir' Alfa ár3«^ b^J'
h.ina hiáírúarí'ullu exiþaö nokk,da^rm í8' nóv?mber 1
, * .... . . heim'it;, verzlunarmama Vonar
m huggun, ao engan fostudag ,.
, , • ' stræti 4... Verður bazarihn opn-
b;-r upp a 13. Marz. jum, sept-. s,;i. 2 ,mþdvi^ga. Þar
C'iibei og desember hafa- 3u ýc—5^,. irííkíö úm hlýjan ulíar-
c aga, allir hinir manuðiriTfr 31 . fai r;í!g barría, og einníg veiður
.ríag. ! ýmislegt'. sem hentugt gæti orð-
Ekki;má í-ugla þessu .tímatali, iö til jóL'.g.i.afa eða annarra
saman við Hr-imstímátalið'; tækifaérisgjafa. — ’- élag þetta
(The World Calender), sem er liknarfélag, svo ss-t kunnugt
fr'ú Elisabeth Achelis samdi og er. og rvéfður fó þvi sem inn
ráðstaf-
hc'fir legið fyrir Sameinuðu fJ'v'v vvt'urnai, ráð'stal
þjóðunum til ath.ugúnar, Þvi, t'.l bagt'iaddxa, Allrí eiu vel
h<-i'ir nú algerlega véríð hafnað.
Menn geta nú velt því fyrir
s'ér, hvort þeir geta fallizt á til-
lög'u 'þéssa. Það er augljóst, að
þétta dagatai yrði til mikilla j
þæginda, ef allar þjóðir tækju ■*-
komn'ii'
HaHgrímur Lúðviksson
lögg, skjalaþýðandi í ensku
sg þýzku, — Sími 80I6'4
Myndin er tckin í Mombasa og er af Margréti ííceílands-
ptiirisessu »g Sir Evelyn Baring, landstjóra Breta i Kenya. —
Margrét prinsessa er fyrir nokkru komin heim úr ferftalagi
j-sínw, en henni var hvarvetna 'sýnd mikil viröing og hollusta,
S I og cr talift aft hún hafi í þessari ferft sinni treyst tengsl BDet*
lands vift þau Iönd, sem hún hcimsótti.
sparnað og ráðdeild. Og fyrir-
hyg'gja þéirra ekki vanmetin
með því að rýra sparifé þeirra.
Nóg mun komið af slíku tægi.
Því að manni skilst, að þegai
yel er aðgætt, sé fáðdeild ein-
staldingsins; sú undirstaða, sem
sjálfstæði hans hvílir að veru-
legu levtiá, og þá jafnframt.
þjóðarimiar. allrar.
Þéssi mál eru því ekki neitt
ómerkilegt atriði í uppeldi
þeirra, sem ríkið eiga að erfa.“
„Néi, það er ríú öðru nær.
Og þú vilt segja að þetta stavt
meðai barnanna gangi vel.“
„Já, ékki get eg annað sagt.
Eg veit rhörg dærni þess að
börn láta flesta aura sína í
sparisjóðirírí. Fjöldi barna tek-
ur að sér ýmsa snúninga fyrir
aura, sem flestir eða allir ganga
til sparimérkj akaupa.
Og oít tala.foreldrar við niig
í síma og spyrja um hvernig sé
háttað með sparimerkjasöluna,
ef þeim finnst að merkin séu
ekki nægilega á boðstólum. —
Það sýnir áhuga þeirra.
En yfirleitt sinna kennarar
þessu starfi. af hollustu og
þegnskap og eiga þakklæti
-.kilið. — Og eg trúi þvi, að
oe>r hafi líka sjálfir gott af
slíku þegngkaparstarfi, —
blessaðir.