Vísir - 21.09.1957, Síða 11
Laugardagin.n 21. spptember 1957
VÍSIR
u
Heiinsstyrjold verii ráðizt
á Nato - ríki.
^►EATO-fiaaaslaBr í Tfiailaitíli —
Pockle liðþjálfi var kominn
á eftirlaun, en hann hafði enn
mikið dálæti á heiðursmerkj-
um og lét ekki undir höfuð
leggjast að tjalda öllu, sem
hann átti til af því tagi, þegar
hann fór að horfa á krokket-
leikana í Chelsea. Annars voru j
það hreinustú vandræði hvað
Pockle gamia var gjarnt að
véra með nefið niðri í því, sem
honum kom hreint ekkert við. 1
Honum þótti afar vænt um
gamla, rauða einkennisjakkann
sinn þótt hann gæti nú reyndar
% arla talist rauður lengur..
Það var annars einkennilegt
hvernig þessi jakki gat skipt j
litum, sérstaklega þegar Pockle
fór níður eftir til að hitta vin
sinn Dusty Miller.
Dusty Miller var líka kom-
inn á eftiiiaun, en þau vofu ’
svo lág, að hann varð að ná sér
í aukaskilding til að komast af. j
Um þc-ssar mundir var hann
gæ?himá&ur á bílastæði.' >í j
kringum bílastæðið voru þessi
nýtizku, bláu rafmagnsljós, og
það var þar, sem rauði jakkinn
hans Pockle tók á sig allskynf:
liti svo að Pockle þekkti caiia
sjálfan sig. Vesalings stúlk-
urnar, sem leituðu út á götu-
hornin, þegar þær voru búnar
að standa fyrir framan spegil-
inn langa lengi og mála varir
sínar og kinnar rauðar — það
var ósköp að sjá þær, þegar þær j
stóðu undir bláu Ijósunum, þaer
voru eins og liðið lík 1 framan.
j
Dustý Miller sat inni í skúrh-
um sínúm við innkeyrsluna j á
bílastæðið, þegar Pockle koiþ. '
Pockle settist á bekkinn hjá-
honum. i -j
— Hefurðu ekki tíma til áð,
fá þér eihrí á bjórstofunhi
bráðum? spurS'i Pockle. ! I
— Ekki alvég strax; svaraiði,,
Dusty og það gætti óánægju' í;
röddinni. Það kom hingað áoan
náungi og' skildi eftir Rolls
Roycinn sinn. Hann sagðist hafa
ætlaði í leikhúsið með vini sín-
um, en svo hefði snurða hlaupið
á þráðinn cig hann geymir
Rollsinn hérna á meðan hann
er að skila aðgöngumiðunum.
Harín hlýtur að koma að vörmu
spori. Vinur haris bíður í bíln-
um á meðan. Svo er hérna
nokkrir bilr.r. sem verða teknir
þegar kvikmyndasýalngunni
líkur um lO-’eytið. Við ættum
þá aú geta skroppið og fengið
okkur kpRu.
Pockle gamli íór að troða i
pípuná kina á meðan þeir biðu
eftir . Rpliseigandanum. Þeir
þurftú 'ekki að bíða hans lehgi.
Þarna koin h.ann. Stór maður og
mikill gekk inn um hliðið.
— Er fckki allt í lagi, spurði
hann gleiðgosalega og dinglað't
bílalyklununf. Hverríig hefur
hann vinur minn það? Ætli
lionum sé ekki fai'io að leiðasl?
— Hann hefur ckkéft látið
til sín heyra, sagði Dústy.
Maðurinn gekk nú hröðum!
skréfum fram hjá bílaröðinni
og veifaði lyklunum á fingii
sér. Þegar hann átti eftir svo
sem tvo metra að bílnum sin-
um stanzaði hann allt í einu og
snerist á hæl og kom svo hlaup-
andi til baka.
— Burt, burt, hrópaði hann
og það var eins og augun ætl-
uðu út úr honum. — Það hefur
eitthvað ltomið fyrir hann vin
minn — eitthvað ægilegt! Hann
hlýtur að hafa fengið blóðspýf-
ing. Það er stór blóðpollur fyr-
ir neðan bílhurðina. Náið í
lækni og komið þið að hjálpa
mér! Eg get ekki horft á þetta.
Pockle ræskti sig. — Það er
allt'af sama sagan með þessa
risavöxnu með vöðvabúnkan.
Ekkert nema kjöt o'g bein og
kjarkurinn enginn þegar á
reynir. Mega ekki sjá skeinu.
Hann gekk á móti manninum.
— Eruð þér þá viss um að
þetta sé blóð?
-r?--. Já. auðvitað er. það blqð.
.Máður þekkir þó bló'ð, þegar
fnaður sér það. Komið þið pg
gáið þ'ið jnn í bíiinn..
Pockle gekk að bílnum, oi
Dusty var léttari á sér eins og
vænta mátti, sextíu ára ung-
lingurinn. Það verður þó að
taka það með í reikninginn að
Pockle átti sjötíu og þriggja
ára eríiða göngu að baki sér.
Sá stóri faldi sig á bak við þá.
Það var ekki fögur sjón, sem
blasti við þeim félögunum, þeg-
ar Dusty opnaði bílinn. Ungur
maður, Ijóshærður lá endilang-
ur í framsætinu Pg sneri and-
litinu að dyrúnum. Hann var
skorinn: á háls og skurðurinn
gapti við þeim, vinunum. A
gólfinu hjá skiptistönginni lá
gamaldags rakhnífur, eins og
hahn heíði lentþar, þegar mað-
urinn missti hann.
— Guð almáttugur, stundi
stóri maðurinn og hallaði sér
upp að.bílnum um lei'ð og .þann
tók af sér hattinn og þurrkaði
svitann af enninu. — Kann
hefur þá látið verða af því. Eg
var búinn að reyna í allt kyöld,
að tala hann ofan af þessu.
Hann sagoi þetta alltaf ....
hann sagðist ætla að fyrirfara
sér. Eg hafði aldrei átt að láta
hann ná í hnífinn. En mér datt
ekki i ,hug að honum væri al-
yaras Hvað á e'g að gera . ...?
Pockle gamli loit á stóra
manr.inn og augu ltans skutu
gríeístum.
—- Kvers vegna ætti ungur og
cín.ilegur maður að skera sig
á háls?
Sá stóri s'.undi þúngan:
Iíanrs var í Bsiarsorg út af
stúiku; Tsera vinnur á skr.ifjst.of-
unni. hjá mcr. Eg j-éð hcnurn frá
því ao vera að hugsa um stúlk-
uha. .Ilún er ekki af. þvi tagi,
sem menn af góðu fólki eiga
að leggja lag sitt við. Þau höfðu
ráðgert að fara burt saman, en.
'ég koiríst að því. Eg er búinrí
að reyna mikið til að koma vit-
inu fyrir hann og fá hann til að
gleyma henni. Hún er spillt
stúlka, það er mér vel kunnugt
um og eg þekki fortið hennar.
Eg sagði honum alla söguna, en
hann ætlaöi lengi vel ekki að
j trúa mér. Þegar augu hans opn- !
uðust var það reiðarslag fyrir
hann og þá fannst honum han n
ekki hafa neitt að lifa fyrir
^ lengur. Eg gat samt ekki trúað
1 því, að slíkui' maður mundi láta
\ þetta svona á sig fá.
— Tvernig stendur á því að
hann var með rakhníf á sér?
1 spurði Pockle. j
! Það er líka mér að kenna.
! Við koríium við hjá rakaranum 1
mínum til að sækja hnífihn
' fyrir svo sem klukkustundu.
Eg fer þangað til’aés láta brýna !
hnífinn við og við. Hann gerði
meira að segja að gamni sínu,
þegar við komum út frá rak- ,
aranum og sagði að eg ævii
^ekki að vera svona gamaldags
að nota hníf, núna, á dögtirí-
l
rafmagnsrakvelanna.
Mhnzes forsætisráðherra
Ástralíu sagði í gær, að eí ráð-
ist yrði á nokkurt N.A.-bantla-
lagsríki, hvert þcirra sem vceri,
rnyndi af Ieiða styrjöld, sem
breiddist út um allan lichn.
Menzies taldi minni hættu á
heimsstyrjöld, þótt til árásar
kæmi í Suðaustur-Asíu — li'k-
urnar væri þá meiri,-að barizt
yrði á takmörkuðu heimssvæði.
Kjarnorkuvopnin.
Menzies ræddi kjarnorku-
vopnin. Hann kvað það þjóðum
heimsins fyrir beztu, að aðeins
stórveldin hefðu tök á að fram-
leiða kjarnorkuvopn — ef víð-
tækari frámleiðsla kjarnorku-
voþna ætti sér stað og tilfaun-
ir með þær, væri stefnt í al-
gert óefni, þar sem engin
trygging væri gegn óábyrgri
nptkurí þeirra.
SEATO — ráð-
stefna í Bangkok.
Ummæli þessi vekja sérstaka
athygli, þar sem' ríilltrúar
SEATO eða Suðaustur-Ásiu-
várnarbandaiagsins eru saman
komnir til fundar í Bangkok í
Thaiíandi. Þar sem bylting var
háð hugðu margir, að ekkert:
mundi verða af henni, en þaö
r fór á annan veg. Byltingin var
: gerð án blóðsúthelling'a og lier-
! inn, sem stóð að henni, flugher-
J inn og flotinn, virðast ekki!
ætla að hvika fró aðild í SEA-
TO. Þá hefui' verið tilkynnt, að
fylgt verði sömu utanríkis-
stefnu og áður, en þar fyrir er
vafasamt, að stjórnin sé búm
j að tryggja sig nægilega í seási..
j Landvarnaráðherra Bretlands
ætlaði til Bangkok, á heimleið!
frá Ástralíu og fleiri samvcld-
islöndum, en hætti við þaðM
vegna þess, að því er hanrí
sagði, að hann vildi ekki gera.
hinum nýju valdhöfum erfitt
fyrir,' en þeir mundu hafa í
ærnu að snúast.
!
Iríngrof — '
' nýjar kosningar.
| Konungurinn í Thailandi hef'
jur ríú rofið þing og éi'ga þiríg-
kosningar að fara fráin innan.
90 daga. — Fýrirspurri hefur
verið gerð um Songgram for-
rætisráðherra, og var svarað aÖ ■
hánrí he'fði faríð úr landi fyrir
3 dögum til ónafngreinds á-
kvörðunarstaðar.
— Það h;éfði líká verið bétv i
fýrír hahn, éf þér hefðuð hotaci
íáfniagnsfakvél, það væri þá
ékki svona komið fyrir hoii-
um, því eg hef aldrei heyU, að
neinn hafi verið skorinn ' á
háls með rafmagnsrakvéý
sagði Pockle gamli.
Svo sneri hann sér að stóta
manninum aftur og sagði:
— Voruð þér mikið ástfang-
inn af hennj — þessari á skrif-
stoí'unni?
— Hvað rneinio þér eigiit-
i lega?
j — Eg meina bara það, að
annars skil eg ekki hvað korn
'yður til að myrða mannicm,
sagði Pockle með sinni skerandi
liðþjáliarödd.
j Maðurinn , rétti sig upp og,
starði á Pockle og síðán á iíkið
^ í bílnum. Sjðan tók hann undir
, sig stökk og hljóp yfir að hlið-
inu.
HerEið sent á demaatasvæíii
í Sierra Leona.
í Yengema var rænt 7 þús. stpd.
virði demanta.
ann gat hlaupið, þótt •
har.n yæi'i stór og þungur á. sér.
En Dusty Miller gat líka verið
snar í snúningum og allt í ein.i
skall stóri maðurinn endilangur
á jörSina. Dusty hafði brugðið
fyrir hann fætinum svo að hann
stakkst á höfuðið í hlaðinu.
Pocklc gamjli.sá svo um hitt.
Þarna stóðu þeir félagarríir
og Jitu niður á manninn. sem
lá þarna ósjálíbjarga i forinni. .
— Eg voria aí þér hafi ekki
skjátlast, sag'ði Dústy og leit
1 á Pockle vin sinn.
-— Hafðu ekki áhyggj.ur af,
því, sagði Pockle, Hann er
j nr.Prðingi. Tókstu eftir því, að
hann- -þótlist sjá blóð hjá bil-
hurðinní. Samt var hann ekki
nærri. því koniinn é$: bílnum.
Hánn var að minnsta kö.ríi tvp
•metra frá honum. Blóð.er rau’.t
á litinn, er. í þessu Ijósi sýnist
það brúnt alveg eins og jakkinn
minn. Það er miklu líkara oiíu-1
polli að sjá, í Ijósinu hérna. Þess;
vegna dettur engum blóð í hugj j
nema hann eigi von á að sjáj
Eins og áður hefir verið getið
hefir verið allróstusamt í dem-
antanámunum í Sierra Leone í
Vestur-Afríku, og Ioks var
framið stórkostlegt rán í
geynislmn námufélagsins. Á
þessum slóðum er sagt, að 12.000
nienn stundi ólöglega demanta-
nám.
Nú skýra Lundúnablöðin frá
því, að herlið hafi verið sent á
vettvang til aðstoðar lögregl-
unni, sem í rauninni hafði ekk-
ert bolmagn til þess að koma
í veg fyrir óléyfilcga demanta-
léitj lívað þá skipulögð rán
margra rnanna.
Herflokkar þeir, sem sendir
hafa verið á vettvang eru úr
Kgl. Vesíur-Afríku landaríiæra-
liðinu (Royal West African
Frontier Force).
Á miohluta hirís mikla náiríu-
svæöis, kringum Sefadu og
Yengema, þar sem ránið var
framið, hefir allt verið með
kyrrum kjörum aö úndanförnu.
Það er félagasdmstéypa í
London (Consolidated African
Seléction Trust), sem hefir
nárnuréttindi á þessúm slóðum,
og — að því er skýrt var frá —
það og aúðvitað. átti hann. vcn
á því, þar sem hann hafði. skor-
ið mannirín á háls, áður en hann
fór út úr bílnum áðan. Hgnn
ætlaði að láta þelta iíta út .eins
og sjálfsmorð, Hrirígdu á lög-
reglima, Dusty, cg gæti dónans
á meðaru Eg gef honum annað
klapp á kollinn með þessu, et
hánrí Iireyfir sig, bætti Pockle
við og veifaði vænum lurk.
Hanrí gétur þá mókt hérriá
þangað til hann verður sóttux.
að loknum skyndifundi í stjórrí.
félagsins, ræður félagið raun-
verulega ekki yfir um 200 fer-
mílum af þessu svæði lengúr.
Leitast það nú við að ná þar
tökunum aftur. — Herliðið,
sem að ofan getur, er að öllu
skipað mönnum úr nýlendunni.
— Á hinu svonefnda Kono-
svæði í nýlendunni var lýst yfir
neyðarástandi fyrir nokkrum
dögum.
í ráninu i Yengeme náðu
ræningjárrtir um það bil 7000
st.pd. viröi í demöntum.
-jV Bandaríkjasljórn kveðst á-
fram jnunu spyrna gegn
I»ví, að Pekingstjómin fái
aðild að samtökum Saniein-
uðu þjóðanna.
Happdrætti Í.K.
Dregið var í happdrætti:
íþróttafél. Rvk. fyrir nokkrum
dögum. Upp komu þessi númer:
Standlampi 16835. Ferð á E.M. £
Stokkhólmi 11502, 8966, 17427.
Málverk irá Þingvöllum 18828.
Happdrættið heldur áfram og
verður lokadráttur 13. nóv. nk.,
en ódregið er um eftirfarandil
vinninga: Fólksbifreið Fiafe
1400, model 1957. Farmiði fyrir
2 á Olympíuleikana í Róm.
Þ'rír farmiðar á E.M. í Stókk-
hólmi.
Iljúskapur.
í cíag verða gefin saman f
hjónabánd af síra Jóni Þor-
varðssyni urígírú SigrÚh Gréta
Guðráðsdóttir (Sigurðssonar
skipstjóra, Barmahlíð 3) og
Sigurjón Ágústsson, fulltrúi í
tollendiu'skoðuninni. Ungu hjórí'
in fara utan taeð Gullfpssi í dag.